Λίβερπουλ: Ο Γιούργκεν Κλοπ, οι «διάδοχοι» του Τσάβι και η δήλωση που... δαγκώνει
Στο παρελθόν ο Γιούργκεν Κλοπ είπε ότι η Μπαρτσελόνα του προκαλούσε βαρεμάρα. Τώρα το «κλειδί» της επιτυχίας της Λίβερπουλ μάλλον περνάει από παίκτες εκείνης της σχολής…
Το μεγάλο στοίχημα του Γιούργκεν Κλοπ στην Λίβερπουλ είναι να εξελίξει την ομάδα του. Στα επτά χρόνια που βρίσκεται στον πάγκο της έχουν εμφανιστεί (χοντρικά) δύο εκδοχές της ομάδας του.
Η πρώτη που βασιζόταν σχεδόν αποκλειστικά στο τρανζίσιον και η δεύτερη που παρουσιάζεται τα τελευταία χρόνια – η Λίβερπουλ έχει βελτιωθεί δραστικά στο σετ παιχνίδι.
Ωστόσο, οι αντίπαλοί της αμύνονται ολοένα και πιο βαθιά στην περιοχή τους με αποτέλεσμα η Λίβερπουλ να μην έχει τη δυνατότητα για να ξεδιπλώνει σε μεγάλη συχνότητα τις «κεραυνοβόλες» μεταβάσεις της.
Κι αυτό φάνηκε στη μεγαλύτερη σκηνή, τον τελικό του Champions League. Ναι μεν είχε τον έλεγχο, αλλά υπήρχαν διαστήματα που δεν ήξερε τί να κάνει την μπάλα όταν η Ρεάλ Μαδρίτης αμυνόταν με οκτώ κι εννιά παίκτες μέσα ή πολύ κοντά στην περιοχή.
Το ίδιο… πρόβλημα αντιμετώπισε κι ως προπονητής της Ντόρτμουντ. Μονάχα που εκεί οι ατυχίες, οι τραυματισμοί και η έλλειψη πόρων δεν του επέτρεψαν να φέρει εις πέρας το πλάνο του. Στο «Άνφιλντ», όμως, τα δεδομένα είναι διαφορετικά.
Η σχολή της Μπαρτσελόνα
Για τη δεύτερη εκδοχή της Λίβερπουλ, ο Γερμανός προπονητής απέκτησε τον Τιάγκο Αλκάνταρα. Για την 3η εκδοχή «ποντάρει» στον Αρτούρ τον οποίο πήρε δανεικό από τη Γιουβέντους.
Το κοινό τους; Αμφότεροι σε κάποια φάση της ζωής τους είχαν την ετικέτα του διαδόχου του Τσάβι στην Μπαρτσελόνα.
Η ιδέα είναι η ομάδα να έχει έναν «καθαρό» οργανωτή σε κάθε στιγμή στον αγωνιστικό χώρο και παράλληλα να μπορεί να τους χρησιμοποιεί και τους δύο σε ματς που θα κρίνεται απαραίτητο.
Η οργάνωση και το παιχνίδι θέσης (juego posicional) αποτελούν μέρος των… εργοστασιακών ρυθμίσεων του Τιάγκο καθώς μ’ αυτές μεγάλωσε στην ακαδημία της Μπαρτσελόνα. Κι εκεί τα μαθαίνουν αυτά καλύτερα απ’ οπουδήποτε αλλού.
Ο Αρτούρ τα έχει αυτά τα στοιχεία, αλλά και επιπλέον δυναμισμό. Το πόσο ανάγκη τον είχε η Λίβερπουλ το αποδεικνύουν τα ποσά που συμφώνησε με τη Γιουβέντους: 4,5 εκατομμύρια ευρώ για το δανεισμό του και 37,5 εκατομμύρια ευρώ η οψιόν αγοράς του.
Στην Μπαρτσελόνα τον έβλεπαν ως τον παίκτη που θα μπορούσε να γίνει ο επόμενος οργανωτής της ομάδας. Διαθέτει κοντρόλ και διορατικότητα, μπορεί να επιβάλλει το τέμπο του.
Άλλωστε, γι’ αυτό και τον πήρε η Γιουβέντους προκειμένου να γίνει ο επόμενος «regista» της. Ο παίκτης που θα άρχιζε τις επιθέσεις της.
Το παράδοξο
Το παράδοξο, ωστόσο, με τον Κλοπ είναι πως στράφηκε σε δύο παίκτες μιας ποδοσφαιρικής φιλοσοφίας που είχε χαρακτηρίσει… βαρετή στο παρελθόν. Μάλιστα, την είχε συγκρίνει με μια ορχήστρα κλασικής μουσικής, ενώ εκείνος θέλει heavy metal.
Ωστόσο, η ομάδα του πλέον έχει ανάγκη να εμπλουτίσει το ρεπερτόριό της. Ιδίως με τη παρουσία ενός πιο σταθερού σέντερ φορ όπως είναι ο Ντάρβιν Νούνιες. Θα πρέπει να «ξεκλειδώνει» άμυνες με την αντίπαλη άμυνα στη θέση της και να… περιμένει.
Η… παύση που προσφέρει ο τρόπος παιχνιδιού που έχουν οι παίκτες που ξέρουν τις… παρτιτούρες της φιλοσοφίας της Μπαρτσελόνα είναι αυτό που μοιάζει να έχει ανάγκη αυτή η βερσιόν της Λίβερπουλ.