Πιερ Πάολο Παζολίνι: «Το ποδόσφαιρο είναι η τελευταία ιερή παράσταση»

ΑΠΕ

Γιατί ο Πιερ Πάολο Παζολίνι θεωρούσε ότι το ποδόσφαιρο είχε αντικαταστήσει το θέατρο, ποιος ήταν ο ποδοσφαιριστής που θαύμαζε, η ομάδα που υποστήριζε

Το πάθος που ένιωθε ο Ιταλός Πιερ Πάολο Παζολίνι για τον αθλητισμό –και ιδιαίτερα για το ποδόσφαιρο– γίνεται κατανοητό σε βάθος διαβάζοντας αυτά που κατά καιρούς είχε γράψει. Σε ένα βιβλίο των Ισπανικών εκδόσεων «Contra» υπάρχουν κείμενα που είχε γράψει ο διασημος Ιταλός ηθοποιός, ποιητής, συγγραφέας, σεναριογράφος και σκηνοθέτης από το 1957 και 1971 και δημοσιεύτηκαν σε διάφορα μέσα.

Αφορούν το ποδόσφαιρο, την πυγμαχία και την ποδηλασία, αλλά και τους Ολυμπιακούς Αγώνες στη Ρώμη το 1960. Επίσης, μια συνέντευξη που δημοσιεύτηκε λίγες μέρες μετά τη δολοφονία του.

Aιρετικός, κομουνιστής, ο Παζολίνι, έπαιζε συχνά ποδόσφαιρο, τους άρεσε να παρακολουθεί τους αγώνες της αγαπημένης του Μπολόνια και αγώνες πυγμαχίας και ποδηλασίας.

Θαύμαζε τον Ενρίκε Ομάρ Σίβορι, Αργεντινό επιθετικό της Γιουβέντους και της Νάπολι, ο οποίος έπαιξε στην Εθνική Αργεντινής και στην Εθνική Ιταλίας. Συχνά έλεγε για τους ποδοσφαιριστές: «Όπως είναι γνωστό, οι ποδοσφαιριστές έχουν ένα ελάττωμα… Μόνο για μερικά χρόνια της νιότης τους, είναι σταρ όπως κανένας άλλος σταρ».

Αναφερόταν και στον λόγο των αθλητικών συντακτών: «Η λογοτεχνία, όπως όλοι γνωρίζουν, είναι μια ορολογία, ένας κώδικας. Έτσι, ασκείται από μια ελίτ, παρόλο που αυτή η ελίτ επεκτείνεται σήμερα. Πλέον, δεν βλέπω αντίθεση μεταξύ της λογοτεχνικής γλώσσας και της αθλητικής γλώσσας, επειδή η αθλητική γλώσσα είναι ένας υποκώδικας του λογοτεχνικού κώδικα. Όμως η αθλητική γλώσσα δεν είναι η γλώσσα των αθλητικών συντακτών».

«Μια ιεροτελεστία και μια απόδραση»

Ο Παζολίνι έλεγε για το ποδόσφαιρο: «Είναι η τελευταία ιερή παράσταση της εποχής μας. Βασικά είναι μια ιεροτελεστία, αν και είναι και μια απόδραση. Ενώ οι άλλες ιερές παραστάσεις, ακόμα και η μαζικές, παρακμάζουν, το ποδόσφαιρο είναι το μόνο που μας έχει απομείνει. Το ποδόσφαιρο είναι το θέαμα που έχει αντικαταστήσει το θέατρο.

Ο κινηματογράφος δεν μπόρεσε να αντικαταστήσει το θέατρο, αλλά το ποδόσφαιρο μπόρεσε. Γιατί το θέατρο είναι μια σχέση αφενός ενός κοινού με σάρκα και οστά και έχει απέναντι του χαρακτήρες με σάρκα και οστά που παίζουν επί σκηνής. Ενώ ο κινηματογράφος είναι μια σχέση ανάμεσα σε κοινό με σάρκα και οστά και την οθόνη, κάποιες σκιές.

Το ποδόσφαιρο, από την άλλη, είναι για άλλη μια φορά ένα θέαμα στο οποίο ο πραγματικός κόσμος, από σάρκα, στις εξέδρες του γηπέδου, μετριέται με τους πραγματικούς πρωταγωνιστές, τους αθλητές στο γήπεδο, που κινούνται και συμπεριφέρονται σύμφωνα με ένα ακριβές τελετουργικό. Γι’ αυτό θεωρώ ότι το ποδόσφαιρο είναι η μόνη μεγάλη ιεροτελεστία που παραμένει στην εποχή μας».

Ο Ιταλός σκηνοθέτης και συγγραφέας, υποστήριζε ότι «στο ποδόσφαιρο υπάρχουν στιγμές που είναι αποκλειστικά ποιητικές: είναι οι στιγμές του γκολ. Κάθε γκολ είναι μια ανακάλυψη, είναι πάντα μια ανατροπή του κώδικα, κάθε γκολ έχει έναν αναπόφευκτο χαρακτήρα, είναι αστραπή, λήθαργος, μη αναστρέψιμο. Σαν την ίδια ποιητική λέξη. Ο πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα είναι πάντα ο καλύτερος ποιητής της χρονιάς».

«Για μένα η τέχνη είναι παιχνίδι, όπως και κατά κάποιο τρόπο το παιχνίδι είναι τέχνη»

«Μου αρέσει να παίζω ποδόσφαιρο και γι’ αυτό υπάρχει πάντα κάποιος που με καλεί. Απλώς θα παίξω. Για μένα η τέχνη είναι παιχνίδι, όπως και κατά κάποιο τρόπο το παιχνίδι είναι τέχνη», είχε πει κάποτε πριν εξηγήσει ότι μια από τις μεγαλύτερες απολαύσεις του ήταν να παίζει ποδόσφαιρο με φίλους. Και θυμόταν ως τα πιο όμορφα απογεύματα της ζωής του εκείνα που έπαιζε ποδόσφαιρο για έξι ή επτά συνεχόμενες ώρες στο Prados de Caprara.

Επαινούσε το βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο -μιλάμε για την του Γκαρίντσα, του Πελέ κ.λπ.-: «ένα ποιητικό ποδόσφαιρο: βασίζεται εξ ολοκλήρου στην ντρίμπλα και στην επίτευξη του γκολ».

Δεν του άρεσε να παίζουν ποδόσφαιρο οι γυναίκες.«Το ότι οι γυναίκες παίζουν ποδόσφαιρο είναι ένας δυσάρεστος μιμητισμός…», ισχυριζόταν. Όριζε τον εαυτό του ως «έναν άθλιο θεατή αθλητικών γεγονότων».

Με αφορμή του Ολυμπιακού Αγώνες του 1960 στη Ρώμη, έλεγε με μια δόση ειρωνείας. «Ο αθλητισμός είναι ψυχαγωγία εδώ και πολύ καιρό και ολόκληρος ο αθλητικός οργανισμός είναι υπέρ της ψυχαγωγίας. Το γρασίδι των γηπέδων και το ρινγκ είναι θεατρικές σκηνές που στην πραγματικότητα έχουν αντικαταστήσει τις πραγματικές σκηνές».

Ίσως πιο κατατοπιστική για τον τρόπο με τον οποίο προσέγγιζε τον αθλητισμό ήταν η ακόλουθη: «Διάβολε, όλοι με θεωρούν απλώς άνθρωπο του πολιτισμού. Θέλουν μόνο πολιτιστικές τοποθετήσεις από εμένα… Ποτέ δεν με προσκαλούν να μιλήσω σε ένα συνέδριο για το ποδόσφαιρο και ασχολούμαι πολύ με το θέμα. Κοιτάξτε, οι αθλητές έχουν κακή μόρφωση και οι μορφωμένοι άνδρες είναι φτωχοί… αθλητικά. Αλλά είμαι η εξαίρεση».

Η δολοφονία στην παραλία της Όστια

Το άψυχο κορμί του Πιερ Πάολο Παζολίνι στην παραλία της Όστια, κοντά στη Ρώμη.

Ο Πιερ Πάολο Παζολίνι δολοφονήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 1975 στην παραλία της Όστια, κοντά στη Ρώμη. Πατήθηκε αρκετές φορές με το δικό του αυτοκίνητο, και μέρος του σώματός του κάηκε με βενζίνη μετά το θάνατό του. Το έγκλημα για πολύ καιρό θεωρήθηκε σαν φόνος εκδίκησης τύπου Μαφίας, και είναι απίθανο ότι έγινε από ένα μόνο άτομο.

Ο Giuseppe (Pino) Pelosi (1958–2017), τότε 17 ετών, συνελήφθη να οδηγεί το αυτοκίνητο του Παζολίνι και ομολόγησε τον φόνο. Καταδικάστηκε στο 1976. Το 2005, απέσυρε την ομολογία του, και υποστήριξε ότι άγνωστοι είχαν σκοτώσει τον Παζολίνι. Είπε ότι αναγκάστηκε να ομολογήσει γιατί υπήρχαν απειλές κατά του ίδιου και της οικογένειάς του. Η έρευνα σχετικά με τη δολοφονία Παζολίνι άρχισε εκ νέου μετά την αναίρεση του Πελόζι.

Υπήρξαν ενδείξεις ότι ο φόνος έγινε από εκβιαστές, οι οποίοι είχαν κλέψει μερικές μπομπίνες της ταινίας Σαλό ή 120 Μέρες στα Σόδομα και ο Παζολίνι σχεδίαζε να τους συναντήσει στη Στοκχόλμη. Υπήρξε το σενάριο ότι ο Παζολίνι, που ήταν δηλωμένος ομοφυλόφιλος, δολοφονήθηκε από ακροδεξιούς που φώναζαν γι’ αυτόν «κομουνιστή» και «αδερφή». Οι δικαστές έκριναν ότι οι νέες ενδείξεις δεν ήταν αρκετές για να ξανανοίξουν την υπόθεση. Είναι θαμμένος στην Καζάρσα, στο αγαπημένο του Φριούλι.

Σαν Σήμερα: Τι συνέβη στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 2 Νοεμβρίου

2021: Η 42χρονη Δήμητρα Ιορδανίδου χάνει τη ζωή της όταν παρασύρεται από φορτηγό πηγαίνοντας στην δουλειά της με το ποδήλατο σε δρόμο της Θεσσαλονίκης. Ήταν δρομέας μεγάλων αποστάσεων και είχε αγωνιστεί με τέσσερα διαφορετικά σωματεία αρχικά με τον ΠΑΟΚ, στη συνέχεια με το ΓΑΣ Κουφαλίων, με τον Ηρακλή και με τον Τρίτωνα Θεσσαλονίκης.

Είχε κατακτήσει δύο φορές την 3η πανελλήνια θέση και δύο φορές της 4η θέση στο Μαραθώνιο της Αθήνας. Είχε εκπροσωπήσει επίσης την Ελλάδα στους μαραθώνιους της Στοκχόλμης και του Ναγκάνο στην Ιαπωνία.

2018: Ο Έλληνας Ολυμπιονίκης και δύο διαδοχικές φορές παγκόσμιος πρωταθλητής των κρίκων, το 2015 στην Γλασκώβη και το 2017 στο Μόντρεαλ, Λευτέρης Πετρούνιας, γράφει ιστορία, καθώς κατακτά το τρίτο χρυσό του μετάλλιο σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (με 15.366 βαθμούς στην Ντόχα), μόλις λίγες ημέρες προτού μπει στο χειρουργείο, για να αποκαταστήσει το πρόβλημα που τον ταλαιπωρεί στον αριστερό ώμο.

Ταυτόχρονα, γίνεται ο πολυνίκης Έλληνας στην διοργάνωση, ξεπερνώντας τον Βλάση Μάρα, που έχει δύο χρυσά και ένα χάλκινο, αλλά και μόλις ο ένας από τους τρεις γυμναστές στην ιστορία της ενόργανης, που έχει κατακτήσει τρία χρυσά μετάλλια σε ένα αγώνισμα. Ακόμη, καταφέρνει να συνεχίσει το αήττητο σερί, καθώς επί 2,5 χρόνια νικάει σε όλους τους αγώνες που έχει εμφανιστεί (εννέα χρυσά σε εννέα διοργανώσεις).

2015: Ο μπασκετμπολίστας των Καβαλίερς James LeBron, σε ηλικία 30 χρόνων και 308 ημερών, γίνεται ο νεότερος παίκτης του ΝΒΑ που ξεπερνάει το “φράγμα” των 25.000 πόντων, όταν με ένα κάρφωμα σημειώνει τον 25001 πόντο στην καριέρα του και ενώ έμεναν ακόμη 8:07 στην τέταρτη περίοδο του αγώνα Φιλαντέλφια 76ers – Κλίβελαντ Καβαλίερς 100-107.

Η οριστική απόφαση του Ντέμη Νικολαΐδη

2008: Ο Ντέμης Νικολαΐδης, λίγα λεπτά μετά την νίκη της ΑΕΚ επί του Αστέρα Τρίπολης (2-1) και τα συνθήματα που ακούστηκαν εις βάρος του από τους φιλάθλους της Ένωσης κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης, ανακοινώνει την οριστική του απόφαση να παραιτηθεί από τη θέση του προέδρου, περίπου 7 μήνες πριν από την προαναγγελθείσα ανακοίνωση απομάκρυνσής του.

2008: Ο 23χρονος Βρετανός οδηγός της ΜακΛάρεν Λιούις Χάμιλτον καταλαμβάνει την πέμπτη θέση στο γκραν πρι της Βραζιλίας στο Σάο Πάουλο, και με τους τέσσερις βαθμούς που συγκεντρώνει, φτάνει τους 98 και ανακηρύσσεται παγκόσμιος πρωταθλητής της Φόρμουλα Ένα για το 2008 και ο νεώτερος «πιλότος» που κατακτά τον παγκόσμιο τίτλο.

2008: Τον πέμπτο συνεχόμενο τίτλο του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος ράλλυ κατακτά ο Γάλλος Σεμπαστιάν Λεμπ (Σιτροέν) μετά την κατάληψη της τρίτης θέσης στο Ράλλυ της Ιαπωνίας.

2002: Στο 5:39 της τέταρτης περιόδου του αγώνα μπάσκετ Μαρούσι-Πανιώνιος (87-79) ο Άγγελος Κορωνιός που παίζει με τους γηπεδούχους πετυχαίνει τρίποντο και φθάνει τους 6.551 πόντους καταρρίπτοντας το ρεκόρ του Νίκου Γκάλη, πρώτου σκόρερ όλων των εποχών της Α1 μέχρι εκείνη τη στιγμή. Ο Γκάλης είχε πετύχει τους τελευταίους 8 πόντους του στις 12/10/94 εναντίον της Δάφνης. Στις 16/12/2002 ο Γκάλης θα βραβευθεί από τον ΠΣΑΤ ως ο κορυφαίος μπασκετμπολίστας της 50ετίας.

2000: Ο επί 15 χρόνια παγκόσμιος πρωταθλητής στο σκάκι Gary Kasparov χάνει στο Λονδίνο από τον 25χρονο πρώην μαθητή του Vladimir Kramnik με 8.5-6.5 σε ματς 15 παρτίδων, στην πιο σημαντική αναμέτρηση των τελευταίων ετών.

Οι αλλαγές στο NBA

1999: Προκειμένου να βελτιώσει το θέαμα, το ΝΒΑ ανακοινώνει σειρά αλλαγών στους κανονισμούς και την εισαγωγή ντόπινγκ κοντρόλ και έλεγχο για μαριχουάνα για όλους τους παίκτες. Τα φάουλ θα σφυρίζονται με την παραμικρή επαφή, ο χρόνος παραμονής κάτω από την γραμμή του φάουλ είναι 5 δευτερόλεπτα, το χρονόμετρο δεν θα ανανεώνεται πλήρως ύστερα από διακοπή αλλά θα γυρνάει στα 14 δεύτερα και θα επιτρέπεται η ζώνη μέσα στην ρακέτα.

1998: Ο Terry Butcher, πρώην αρχηγός της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Αγγλίας, βγάζει σε πλειστηριασμό στο Stirling όλα τα αθλητικά του ενθύμιο. Το βραβείο της “Καλύτερης Αθλητικής Προσωπικότητας της Χρονιάς 1989” πωλείται για 400 λίρες.

1992: Ο Magic Johnson ανακοινώνει για δεύτερη φορά την αποχώρησή του.

1990: Ξεκινάει ο Μαραθώνιος Αγάπης Αγνοουμένων στην Λευκωσία, στο οδόφραγμα του “Λήδρα Παλλάς”.

1988: Ο Νίκος Αναστόπουλος παίζει για 75η και τελευταία φορά με την Εθνική ομάδα που χάνει από τη Ρουμανία στο Βουκουρέστι με 3-0. Στην καριέρα του με την Εθνική σημείωσε 29 γκολ ενώ έκανε ντεμπούτο στις 21/9/1977.

Τα οκτώ δοκάρια στο Άρης – ΟΦΗ

1980: Στον ποδοσφαιρικό αγώνα Άρης – ΟΦΗ (4-0) σημειώνεται ρεκόρ 8 δοκαριών (7 ο Άρης, 1 ο ΟΦΗ).

1964: Το τηλεοπτικό δίκτυο CDS αγοράζει την ομάδα μπέιζμπολ των NY Yankees.

1959: Ο Jacques Plante των Montreal γίνεται ο πρώτος παίκτης του χόκεϊ που φοράει προστατευτική μάσκα στο πρόσωπο.

1946: Ιδρύεται η ομάδα των Boston Celtics μετά από συγχώνευση των ομάδων Providence και Steam Rollers.

1936: Η τηλεόραση του BBC ξεκινάει τις εκπομπές του από το Alexandra Palace του Λονδίνου χρησιμοποιώντας το σύστημα Baird σε 204 γραμμές και το EMI-Marconi σε 405 γραμμές.

1930: Η ΑΕΚ εγκαινιάζει το γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας με φιλικό αγώνα εναντίον του Ολυμπιακού που θα λήξει ισόπαλος με 2-2.

1859: Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της διεθνούς έκθεσης “Ολύμπια” γίνονται στην Αθήνα αγώνες ίππων.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News