Αντώνης Καρπετόπουλος: Αυτή είναι η καλύτερη ενδεκάδα του πρώτου γύρου!

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή δημοσιεύω την ενδεκάδα των καλύτερων του πρώτου γύρου. Φυσικά αναφέρω και όποιον ανά θέση με απογοήτευσε. Δεκτή, όπως κάθε χρόνο, κάθε ένσταση.

Η ενδεκάδα μου παίζει 4-2-3-1, αυτό που αγαπάνε όλοι σχεδόν οι προπονητές στην Ελλάδα. Έχουμε και λέμε:

Τερματοφύλακας: Αλμπέρτο Μπρινιόλι (Παναθηναϊκός)

Ο Μανδάς (ΟΦΗ) έχει κάνει πρόοδο, αλλά πρέπει να μάθει να παίζει με τη μπάλα στα πόδια. Ο Κουέστα (Αρης) είναι φέτος σταθερότατος. Ο Μάρκοβιτς (Λεβαδειακός) έκανε καλό πρώτο γύρο, όπως και ο Αθανασιάδης (ΑΕΚ) που κέρδισε τη θέση του βασικού. Ο Παπαδόπουλος (Αστέρας) έδωσε ένα one man show κόντρα στον ΠΑΟ. Ο Πασχαλάκης (Ολυμπιακός) επανήρθε και ο Κοτάρσκι ΠΑΟΚ) άρεσε, αλλά ο πρώτος γύρος ήταν του Μπρινιόλι (ΠΑΟ). Κακή η σεζόν του Χουτεσιώτη (Ιωνικός). Θα συνέρθει.

Δεξί μπακ: Νταβίντ Σιμόν (Λαμία)

Δεν υπάρχουν πολλά δεξιά μπακ της προκοπής. Ο Αβιλα (Ολυμπιακός) είχε τα πάνω του και τα κάτω του. Ο Σάντσες κι ο Κότσιρας έδωσαν λύσεις στον ΠΑΟ. Από τον μουντιαλικό Κεχρίντα (Ατρόμητος) περίμενα πιο πολλά, η θέση την ξέρει. Καλό πρωτάθλημα κάνουν και ο Λύρατζης (ΠΑΟΚ) και ο Ρότα (ΑΕΚ). Ο Οντουμπάτζιο (Αρης) μου έμοιαζε καλύτερος. Δηλώνω εντυπωσιασμένος από τον Σιμόν (Λαμία). Απογοήτευση; Ο Βρσάλικο (Ολυμπιακός). Τα καλά του ματς είναι φέτος ελάχιστα.

Αριστερό μπακ: Χουάνκαρ (Παναθηναϊκός)

Ο Μοχαμαντί (ΑΕΚ) είναι καλύτερος του Χατζισαφί. Ο Αλβαρες (Αστέρας Τρίπολης) είχε σταθερότατη απόδοση. Ο Ρέαπτσουκ (Ολυμπιακός) τη θέση την ξέρει όσο λίγοι, αλλά είναι ασταθής. Η μάχη του παρόντος και του μέλλοντος γίνεται ανάμεσα στον Τσιαούση και τον Ράφα Σουάρες (ΠΑΟΚ). Φυσικά ο καλύτερος είναι και φέτος ο Χουάνκαρ (ΠΑΟ). Ο Μαρσέλο, ο κανονικός, μοιάζει να μην ήρθε ποτέ στην Ελλάδα.

Στόπερ: Μπαρτ Σένκεφελντ (Παναθηναϊκός)

Έχουμε λιγότερους καλούς φέτος. Βελτιωμένος ο Πούγκουρας (ΠΑΟ). Ο Χατζησαϊας (Ατρόμητος) επέστρεψε σε καλό επίπεδο. Ο Παπασταθόπουλος (Ολυμπιακός) δεν ήταν κακός, αν και ταλαιπωρείται από τραυματισμούς. Ο Βίντα είναι για την ΑΕΚ κομβικός παίκτης. Η θέση ανήκει στον Σένκεφελντ (ΠΑΟ) που είναι φέτος σταθερότερος του Μάγκνουσον. Η ζωή είναι σκληρή για τον Κάργα (ΠΑΟΚ).

Λίμπερο: Σβέριρ Ίνγκασον (ΠΑΟΚ)

Ο Μουκουντί (ΑΕΚ) μπήκε κι έδεσε την άμυνα της ομάδας. Ο Εραμούσπε (ΠΑΣ) είναι σταθερή αξία. Το μέλλον είναι του Ντόι (Ολυμπιακός) και του Κουλιεράκη (ΠΑΟΚ). Μια χαρά είδα τους Φαμπίνιο και Μπράμπετς (Αρης) στα ματς που έπαιξαν μαζί. Μου αρέσει πάντα ο (Ατρόμητος). Αλλά η θέση είναι του ηγέτη και σκόρερ Ινγκασον (ΠΑΟΚ). Ο Σισέ (Ολυμπιακός) είναι απογοήτευση όχι για τις εμφανίσεις αλλά για τη συμπεριφορά.

Αμυντικό χαφ: Ντάμιαν Σιμάνσκι (ΑΕΚ)

Έτρεξε για πολλούς ο Ντούγκλας Αουγκούστο (ΠΑΟΚ), όπως και ο Εμβιλά (Ολυμπικαός). Παίζει με μυαλό ο Πέρες (ΠΑΟ). Υποφέρει μόνος του συχνά ο καλός Ετέμπο (Αρης). Αναγεννημένος ο Κουρμπέλης (ΠΑΟ), ψυχάρα ο Τσοκάνης (Βόλος) και γνώστης της θέσης ο Μεγιάδο (ΟΦΗ). Αλλά ο καλύτερος ήταν ο Σιμάνσκι (ΑΕΚ) που πήγε και στο μουντιάλ. Αλλα περίμενα από τον Νταμπό (Αρης).

Οκτάρι: Ίνμπομ Χουάνγκ (Ολυμπιακός) ή Ορμπελίν Πινέδα (ΑΕΚ)

Ξεκίνησε πολύ καλά, αλλά έπεσε λίγο ο Ντάντας (ΠΑΟΚ). Πάντα χρήσιμος ο Γκονζάλες (Ατρόμητος). Βασανισμένος αλλά συχνά καθοριστικός ο Νέιρα (ΟΦΗ). Μυστικό νίκης σε πολλά ματς ο κουρασμένος τελευταία Τσέριν (ΠΑΟ). Αλλά η θέση ανήκει ή στον Πινέδα (ΑΕΚ) ή στον Χουάνκ Ιν Μπέομ (Ολυμπιακός). Απογοήτευση σε σχέση με ό,τι μπορεί ο Κούρτιτς (ΠΑΟΚ).

Δεξί χαφ εξτρέμ: Πάουλο Φερνάντεζ (Βόλος)

Δε σταματάει να τρέχει ο Μασούρας που όμως είναι μακριά από το γκολ(Ολυμπιακός). Σταθερή αξία ο Παλάσιος (ΠΑΟ). Βοηθάει και ως σκόρερ ο Μαντσίνι (Αρης). Απολαυστικός ο Ελίασον (ΑΕΚ) αλλά τραυματίστηκε.. Ο Νάρεϊ (ΠΑΟΚ) ήταν καλύτερος του Ζίφκοβιτς. Αλλά η θέση είναι του Πάολο Φερνάντεζ (Βόλος): αν ο Βόλος είναι τόσο ψηλά οφείλεται σε αυτόν. Αναζητούνται ο Μπόουλερ και ο Ντελα Φουέντε (Ολυμπιακός).

Αριστερό χαφ εξτρέμ: Αϊτόρ (Παναθηναϊκός)

Ο Πάλμα και Γκαρσία (Αρης) έχουν πάντα ποιότητα. Ο Γκατσίνοβιτς (ΠΑΟ) παίζει άψογα τη θέση χωρίς να είναι αριστερό χαφ. Με τα πάνω του και τα κάτω του ο Κλωναρίδης (Ατρόμητος), όπως και ο Σενγκέλια (Παναιτωλικός). Σφραγίδα στη χρονιά βάζει ο Κωνσταντέλιας (ΠΑΟΚ) και ξεχωρίζει στον Ιωνικό ο Φατινγκά. Αλλά δεν μπορεί να λείπει από τους καλύτερους του πρώτου γύρου ο Αϊτόρ (ΠΑΟ): πριν τραυματιστεί ήταν ο MVP του πρωταθλήματος. Δεν δικαιολογεί το θόρυβο ο Κουαλιάτα (ΠΑΟΚ).

Δεκάρι: Χάμες Ροντρίγκες (Ολυμπιακός)

Ο Αραούχο (ΑΕΚ) που παίζει πίσω από το φορ μεταμορφώθηκε σε «πρεσαδούρα». Ο Μπερνάρντ (ΠΑΟ) φορτώνεται συχνά πολλές απαιτήσεις. Ο Μανού Γκαρθία (Αρης) κάνει καλά ματς αλλά δεν σκοράρει. Ο Ολυμπιακός έχει δυο «δεκάρια» που δυσκολεύονται να συνυπάρξουν: ο Χάμες είναι καλύτερος από τον Μπιέλ όμως. Που είναι ο υπέροχος πέρσι Αοσμαν (Ιωνικός);

Σέντερ φορ: Νίκος Καρέλης

Ο Σπόραρ (ΠΑΟ) λύνει τα προβλήματα του Γιοβάνοβιτς. Γκρέι και Ζερβινιό στον Αρη μπορούν περισσότερα. Ο Λιβάι Γκαρσία (ΑΕΚ) σκοράρει λιγότερο από όσο πρέπει όπως και ο Ολιβέιρα (ΠΑΟΚ). Δίνει λύσεις και πολλές ο Μπακαμπού (Ολυμπιακός). Δεν βάζουν εύκολα γκολ αλλά παίζουν για όλους ο (Βόλος) και ο Μπαράλες (Αστέρας). Δίνω τη θέση στον Καρέλη (Παναιτωλικός) γιατί είναι πρώτος σκόρερ ενώ παίζει στον Παναιτωλικό. Κι αναρωτιέμαι αν αυτός που βλέπω είναι ο κανονικός Ουι Τζό Χουάνκ.

Προπονητής: Τα μπράβο στον Γιοβάνοβιτς, το χειροκρότημα στον Αλμέιδα

Πάντα κάνω και μια αναφορά στους προπονητές. Φέτος για τον τίτλο του καλύτερου του πρώτου γύρου ξεχωρίζουν δυο: ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και ο Ματίας Αλμέιδα. Ο Γιοβάνοβιτς συνεχίζει τη δουλειά που ξεκίνησε πέρυσι φρεσκάροντας ωστόσο τον ΠΑΟ με πολλές νέες παρουσίες παικτών στην εβδεκάδα πράγμα που λίγοι έχουν καταλάβει: ο Ιβάν έβαλε κατευθείαν στα βαθιά τους Σπόραρ, Μπερνάρ, Τσέριν, Μάγκνουσον, Βέρμπιτς και πήρε από όλους αρκετά. Ο ΠΑΟ έχει την καλύτερη άμυνα γιατί έχει την πιο δεμένη ομάδα και δεν πόνεσε μετά τις απουσίες του Αϊτόρ και του Παλάσιος γιατί ξέρει να παίζει για το 1-0: δεν του χρειάζονται είκοσι φάσεις για να σκοράρει.

Ο Αλμέιδα από την πλευρά του παρουσίασε σε χρόνο ρεκόρ μια ΑΕΚ αληθινή επιθετική μηχανή βρίσκοντας πρώτα λύσεις για την ολοκαίνουργια άμυνα της. Η ΑΕΚ ξεκίνησε το πρωτάθλημα παίζοντας με πέντε αμυντικούς, λύθηκε στην πορεία και είναι πλέον μια ομάδα ρόλων με παίκτες όπως ο Αραούχο, ο Γκατσίνοβιτς, ο Πινέδα που κάνουν πολλά και εντελώς απρόβλεπτα. Αν ο Γιοβάνοβιτς παίρνει τα μπράβο για τη σοβαρότητα, ο Αλμέιδα αξίζει χειροκροτημάτων για την ταχύτητα με την οποία δημιούργησε μια ομάδα άκρως ανταγωνιστική.

Και οι υπόλοιποι; Ο Μίτσελ και ο Πάρντιου πήραν ομάδες μεσούσης της περιόδου. Στον Νιόπλια φέρθηκαν άδικα. Ο Ατρόμητος, ο Αστέρας, ο Ιωνικός περιμένουν πιο πολλά από τους προπονητές τους. Ο Λουτσέσκου αγαπάει την προσοχή και ήταν πάλι πρωταγωνιστής: ο ΠΑΟΚ θα τα πάει καλύτερα στο β’ γύρο. Δεν είχαμε πολλές απολύσεις και είδαμε και πολλά καλά από Ελληνες προπονητές πχ από τον Γιάννη Αναστασίου που οδηγεί τον Παναιτωλικό σε μια άνετη παραμονή. Ολοι έχουν μπροστά ένα μήνα δουλειάς. Καλή δύναμη.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί