Γιώργος Χελάκης: Ο «μια από τα ίδια» Ουί Τζο και οι «ειδικοί» του Μουντιάλ

Mε τα μάτια «καρφωμένα» πάνω στον Ινμπεόμ και τον Ουί Τζο παρακολούθησα την αναμέτρηση της Ουρουγουάης με την Νότιο Κορέα. Ηθελα να δω μήπως υπό την καθοδήγηση του Μπέντο, ο Ουί Τζο Χουάνγκ θα παρουσιάσει διαφορετικά πρόσωπο σε σχέση με αυτό που βλέπουμε όταν παίζει με τον Ολυμπιακό. Τίποτα, καμμιά διαφοροποίηση.

Ο σέντερ φορ της Νότιας Κορέας φάνηκε μόνο όταν κατάφερε να χάσει μια πολύ καλή ευκαιρία στο πρώτο ημίχρονο Κατά τα λοιπά, αδιάφορο δεν μπορούσες να τον πεις. Τον έλεγες όμως πολύ κατώτερο των περιστάσεων, όπως τον έλεγες κάθε φορά που έπαιζε με τον ολυμπιακό. Ένας παίκτης που θέλει αλλά δεν μπορεί να ανταποκριθεί ούτε καν στα απολύτως απαραίτητα. Ατσαλα κοντρόλ, μηδενικό ξεπέταγμα, ελάχιστη προστασία της μπάλας και γενικά ελάχιστες επαφές μαζί της.

Δεν αντιλέγω ότι τρία χρόνια στην Μπορντό δεν τα κατάφερνε άσχημα. Σκόραρε σχεδόν ένα γκολ σε κάθε τρία παιχνίδια. Τα στατιστικά του δεν είναι παρόμοια με αυτά του μακαρίτη Γκέρντ Μίλερ αλλά έδειχναν ένα καλό σέντερ φορ που μάλιστα έπαιζε σε μια από τις κάτω του μετρίου ομάδες του γαλλικού πρωταθλήματος (η Μπορντό υποβιβάστηκε πέρσι).

Ούτε τα τριάντα χρόνια είναι ηλικία που λες ότι τον έχουν εγκαταλείψει οι δυνάμεις. Αυτά άλλωστε είναι πράγματα που τα αντιλαμβάνονται αμέσως οι εργοφυσιολόγοι της κάθε ομάδας. Από την άλλη έβλεπες τον Ινμπεόμ Χουάνγκ κι αμέσως αναγνώριζες τον παίκτη που έχει θαυμαστεί με τα ερυθρόλευκα. Εδώ αξίζει να αναφερθεί πως ο Ινμπεόμ έπαιζε πιο πολύ ως κλασσικό εξάρι αλλά με τον τρόπο που κινείται πολύ μικρή σημασία έχει.

Ο μικροκαμωμένος δαίμονας ήταν παντού. Με εντυπωσιακά ποσοστά στις σωστές πάσες και στην προώθηση της μπάλας. Ενας ολοκληρωμένος ποδοσφαιριστής ικανός να σταθεί ακόμα και στο πιο ψηλό επίπεδο. Ο Ουί Τζο Χουάνγκ που είδαμε δεν μπορεί να σε πείσει ότι θα συνέλθει στο μέλλον και θα αποδώσει.

Αντίθετα ο Ινμπεόμ έδειξε ότι είναι παίκτης παγκόσμιας κλάσης. Αυτά δεν επιδέχονται αμφισβήτησης αν και με αυτά που γίνονται στο Μουντιάλ όλα να τα περιμένουμε. Για παράδειγμα στην αναμέτρηση του Βελγίου με τον Καναδά, καλύτερος παίκτης αναδείχτηκε ο Ντε Μπρόινε. Αν είναι δυνατόν!

Ο άσσος της Σίτι έκανε ένα από τα χειρότερα παιχνίδια του και αναδείχτηκε ο καλύτερος όταν στο ίδιο παιχνίδι ο Κουρτουά έχει πιάσει πέναλτι και έχει κάνει δυο σωτήριες επεμβάσεις. Κι όμως οι «ειδικοί» δεν το αξιολόγησαν. Τρομάρα τους!

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News