Μουντιάλ 2022-Ισπανία: Και κάποιοι ήθελαν να αλλάξει φιλοσοφία...

Μετά τη νίκη της Ισπανίας με 7-0 επί της Κόστα Ρίκα στην πρεμιέρα τους στον 5ο όμιλο του Μουντιάλ 2022, διαβάζοντας κανείς τον ισπανικό Τύπο θα έμενε εμβρόντητος. Πέραν της χαράς υπήρχε και η υπεράσπιση της ιδέας του Λουίς Ενρίκε απέναντι σε… αόρατους εχθρούς. Το δίπολο Ρεάλ Μαδρίτης – Μπαρτσελόνα κρυμμένο και πάλι στη φιλοσοφία του παιχνιδιού.

«Πολλοί δημσιογράφοι αναγκάστηκαν να βάλουν στο αρχείο τα κείμενά τους, αλλά μην φοβάστε περιμένουν στη γωνιά και στην πρώτη ήττα θα κάνουν… πάρτι», έγραψε ένας. «Ο Λουίς Ενρίκε κέρδισε το ντιμπέιτ του παιχνιδιού», ανέφερε ένας άλλος. Κι ένας τρίτος υποστήριξε: «Αυτό που κάνει ο Λουίς Ενρίκε εκθέτουν τον Τσάβι κι αυτά που κάνει στην Μπαρτσελόνα».

Στα μάτια κάποιου που δεν γνωρίζει τις ριζωμένες διαφορές μοιάζει παράλογο να αμφισβητείται ο τρόπος παιχνιδιού που χάρισε τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην ιστορία του εθνικής Ισπανίας (EURO-Παγκόσμιο Κύπελλο-EURO, από το 2008 ως το 2012). Κι όμως…

Καταπίνουν δηλητήριο

Το 2014 μετά το φιάσκο στο Μουντιάλ της Βραζιλίας και στο EURO του 2016, στα μεγάλα σκοτάδια της σύγχρονης εποχής της εθνικής Ισπανίας, ήταν ξεκάθαρη η αμφισβήτηση του στιλ παιχνιδιού.

Η επιλογή του Λουίς Ενρίκε, ενός προπονητή που έχει δηλώσει πως σιχαίνεται τη Ρεάλ Μαδρίτης, δεν άρεσε στους πολλούς υπερασπιστές της «βασίλισσας» και το είδαν και ως μια μορφή εκδίκησης γιατί η Ρεάλ είχε «κλέψει» τον Γιούλεν Λοπετέγι από την Ισπανία μια μέρα πριν την έναρξη του Μουντιάλ της Ρωσίας.

Με τη Ρεάλ Μαδρίτης να κατακτά το ένα Champions League μετά το άλλο πίεζαν για την επιστροφή της «φούριας» και το παιχνίδι θέσης να μπει στο χρονοντούλαπο γιατί είχε ημερομηνία λήξης.

Όταν άρχισε η δεύτερη περίοδος του Λουίς Ενρίκε στον πάγκο της Ισπανίας μετά το θάνατο της κόρης του άρχισαν και οι επιθέσεις. Διότι ήταν ολοένα και λιγότεροι οι παίκτες της Ρεάλ Μαδρίτης στις κλήσεις σε σημείο σε αυτό το Μουντιάλ να υπάρχουν μόλις δύο. Το ζενίθ ήταν όταν η Ελλάδα απέσπασε ισοπαλία 1-1 στη Γρανάδα με το πέναλτι του Τάσου Μπακασέτα για τα προκριματικά του Μουντιάλ.

Τα τελευταία χρόνια, οι πολέμιοι του Λουίς Ενρίκε, εκείνοι που θα ήθελαν μια ποδοσφαιρική ιδέα παρόμοια μ’ αυτή που ακολουθεί η Ρεάλ Μαδρίτης καταπίνουν δηλητήριο γιατί είναι ξεκάθαρη η εξέλιξη της ομάδας – ημιτελικά στο EURO, δύο συμμετοχές σε Final 4 στο UEFA Nations League και μια νίκη επί της Κόστα Ρίκα που θύμισε τις καλύτερες εποχές.

Πιο ευκολοχώνευτο

Τουλάχιστον αυτή η βερσιόν είναι πιο… ευκολοχώνευτη από την προηγούμενη. Δεν υπάρχουν ο Τσάβι και ο Κάρλες Πουγιόλ να τους κατηγορούν πως πανηγύρισαν με την καταλανική σημαία, ενώ δεν έβγαινε κιχ για τον Σέρχιο Ράμος και τον Νταβίδ Βίγια όταν είχαν εκείνες της Ανδαλουσίας της Αστούριας. Ούτε να τους κατηγορούν πως έκρυβαν τη σημαία της Ισπανίας σε φανέλες και κάλτσες…

Δεν υπάρχει κι ο Τζεράρ Πικέ να τον κατηγορούν πως κάνει χειρονομίες στη διάρκεια του ύμνου, να τον κατηγορούν να μιλάει τα… ακαταλαβίστικα (ακόμη και για όσους μιλούν καστεγιάνικα, όπου οι διαφορές δεν είναι τόσες πολλές) καταλανικά και να είναι υπέρ ενός δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία της Καταλονίας.

Αντίθετα, υπάρχουν ο Πέδρι και ο Γκάβι που είναι από τα Κανάρια Νησιά και την Ανδαλουσία. Ο Τζόρντι Άλμπα που δεν μιλάει σχεδόν ποτέ καταλανικά δημοσίως. Ο Μπουσκέτς του οποίου το όνομα είναι ο Σέρχιο και όχι το καταλανικό Σέρτζι. Ο μόνος στον οποίο επιτίθενται είναι ο Έρικ Γκαρθία «γιατί στη θέση του θα μπορούσε να είναι ο Νάτσο (της Ρεάλ Μαδρίτης)» ασχέτως αν γι’ αυτό που κάνει η Ισπανία ο μόνος καλύτερος σέντερ μπακ είναι ο Αϊμερίκ Λαπόρτ.

Η επιρροή της Μπαρτσελόνα

Οι πολέμιοι του Λουίς Ενρίκε πέραν των διαφορών Ισπανίας – Καταλανίας, του επιτέθηκαν και πάλι πρόσφατα όταν αποδέσμευσε τον Χοσέ Λουίς Γκαγιά της Βαλένθια για έναν μικροτραυματισμό και κάλεσε τον Άλεξ Μπαλντέ της Μπαρτσελόνα. Από τους 26 της αποστολής οι οκτώ είναι «μπλαουγκράνα».

Αναμφισβήτητα οποιαδήποτε επιτυχία θα είναι όπως τη «χρυσή εποχή». Επηρεασμένη από τη φιλοσοφία της Μπάρτσα – μια ηθική νίκη. Ο προπονητής της πιστεύει σ’ αυτό που έμαθε εκεί, οι παίκτες του εργάζονται μ’ έναν φανατικό εκείνης της ιδέας, ενώ η ευρύτερη νίκη στην ιστορία της σ’ ένα Μουντιάλ βασίστηκε πάνω σ’ αυτό το στιλ.

Έχουμε και λέμε: Οι δύο κεντρικοί αμυντικοί ο Ρόδρι και ο Αϊμερίκ Λαπόρτ είναι παίκτες του Ππε Γκουαρδιόλα στη Μάντσεστερ Σίτι. Οι τρεις κεντρικοί μέσοι που έκοψαν με τις χίλιες πάσες την Κόστα Ρίκα είναι ο Σέρχιο Μπουσκέτς, ο Πέδρι και ο Γκάβι. Στα αριστερά που έγινε η διαφορά έπαιξαν με μεγάλη επιτυχία ο Τζόρντι Άλμπα και ο Μπαλντέ. Ένα γκολ έβαλε ο Ντάνι Όλμο, απόφοιτος της Λα Μασία και δύο φορές σκόραρε ο Φεράν Τόρες – παίκτης της Μπαρτσελόνα που έκανε άλματα υπό τον Γκουαρδιόλα στην Σίτι.

Κι ούτε μπορεί να γίνει αποδεκτό ότι πιθανώς η καλή δουλειά που φαίνεται να κάνει ο Τσάβι στην Μπαρτσελόνα να έχει βοηθήσει τους παίκτες του να αποδίδουν εξίσου καλά στην εθνική Ισπανίας.

Οι ίδιοι που το 2011 αφού ο Ζοσέ Μουρίνιο έβαλε το δάχτυλο στο μάτι του Τίτο Βιλανόβα άρχισαν να αμφισβητούν το πόσο Ρεάλ Μαδρίτης είναι ο Βιθέντε Δελ Μπόσκε και ο Ίκερ Κασίγιας επειδή προσπάθησαν να γεφυρώσουν τις διαφορές μεταξύ των παικτών της «βασίλισσας» και της Μπάρτσα για να μην… τιναχτεί η εθνική στον αέρα, τώρα δεν νιώθουν να τους εκπροσωπεί 100% η «Λα Ρόχα».

Στο μεταξύ, ο Λουίς Ενρίκε προχωράει μπροστά με αυτό που πιστεύει. Θα πετύχει τον στόχο ή θα αποτύχει, αλλά στιλ δεν θα αλλάξει.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News