Ολυμπιακός - Ατρόμητος 4-1: Ο θρύλος Μαρσέλο είναι εδώ και... το πάρτι αρχίζει!

EUROKINISSI

Με δύο ονειρεμένα γκολ του τεράστιου Μαρσέλο, ο Ολυμπιακός ισοπέδωσε στο δεύτερο ημίχρονο τον Ατρόμητο με 4-1 και έστειλε εκκωφαντικό μήνυμα στους ανταγωνιστές του ότι… επιστρέφει για τα καλά!

Τον ειρωνεύτηκαν, τον χλεύασαν, τον είπαν συνταξιούχο, του πρότειναν να… γυρίσει στην Ισπανία για να λάβει μέρος σε αγώνες παλαιμάχων της Ρεάλ. Ο ίδιος σιωπούσε, περίμενε καρτερικά, δούλευε υπομονετικά. Και τώρα ετοιμάζεται να προσθέσει… ποδοσφαιρικά σκαλπ στη συλλογή του.

Οι φίλοι του Ολυμπιακού περίμεναν τρεις περίπου μήνες για να ζήσουν στιγμές σαν αυτές που τους χάρισε ο θρυλικός Μαρσέλο το βράδυ της Τετάρτης στο Καραϊσκάκη. Φαίνεται, όμως, ότι η καθυστέρηση άξιζε και με το παραπάνω!

Κι αν το πρώτο γκολ του κορυφαίου αριστερού μπακ που γνώρισε ποτέ ο πλανήτης ήταν ονειρεμένο, το δεύτερο θαρρείς και βγήκε από τις πιο χρυσές σελίδες του Βραζιλιάνου από τα χρόνια της «αυτοκρατορίας» του με τη «βασίλισσα της Ευρώπης» και την «Σελεσάο».

Το τελικό 4-1 επί του Ατρόμητου, που ουσιαστικά σφράγισε από το πρώτο παιχνίδι την παρουσία των πρωταθλητών στα προημιτελικά του Κυπέλλου, φέρει ανεξίτηλη τη σφραγίδα ενός από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές που πάτησαν ποτέ το πόδι τους σε ελληνικό γήπεδο. Και η δική του εμφάνιση έμοιαζε να αποτελεί το πιο ελκυστικό… πρώτο πιάτο στους φίλους του Ολυμπιακού στην επανέναρξη των επίσημων αγωνιστικών υποχρεώσεων της ομάδας και στην εκκίνηση της προσπάθειας για ένα θρυλικό come back στο πρωτάθλημα της Super League.

Μπροστά κεντούσε, πίσω… έμπαζε!

Τί είδαν, όμως, οι «ερυθρόλευκοι» φίλαθλοι που βρέθηκαν στο Καραϊσκάκη στην επιστροφή της ομάδας τους στη δράση;  Στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου της αναμέτρησης με τον Ατρόμητο δεν πρέπει να υπήρχε φίλος των πρωταθλητών που δεν βρισκόταν σε καθεστώς… πλήρους σύγχυσης. Και πως θα μπορούσε να συμβεί διαφορετικά έχοντας δει στο χορτάρι… δύο διαφορετικούς Ολυμπιακούς;

Άλλη ομάδα έβλεπαν όταν οι ερυθρόλευκες φανέλες βρίσκονταν στην επίθεση, άλλη ομάδα όταν τις έβλεπαν να αμύνονται. Ή για να είμαστε πιο ειλικρινείς όταν ο Ολυμπιακός αμυνόταν οι φίλοι της πειραϊκής ομάδας έψαχναν να βρουν… ερυθρόλευκες φανέλες στην περιοχή του Τζολάκη! Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από την αδιανόητη χαμένη ευκαιρία του Ρομπάιγ στο 4′ δεν υπάρχει…

Μπροστά υπήρξαν ουκ ολίγες φορές που η μπάλα χανόταν με βασικούς ενορχηστρωτές Φορτούνη και Μπιέλ. Υπέροχοι συνδυασμοί, γρήγορες εναλλαγές, ντρίμπλες που ξεσήκωναν την εξέδρα. Ήταν τόσο εντυπωσιακές οι συνεργασίες των δύο χαρισματικών μπαλαδόρων που σε έκαναν να… οραματίζεσαι πιθανή συνύπαρξή τους και με τον τρίτο «μάγο» της παρέας, τον Χάμες Ροντρίγκες.

Το σπάνιας ομορφιάς γκολ του Πεπ Μπιέλ ήρθε απλά να αποτελέσει το… κερασάκι στην τούρτα μιας πολλά υποσχόμενης επιθετικής ανάπτυξης των παικτών του Μίτσελ.

Αυτά στην επίθεση! Γιατί στην άμυνα… ποιά άμυνα; Η ανασταλτική λειτουργία του Ολυμπιακού όχι απλά δεν ήταν επιπέδου… Ολυμπιακού, αλλά ήταν απλά απαγορευτική για οποιαδήποτε ομάδα διεκδικεί στόχους σε οποιοδήποτε επίπεδο.

Ένα αμυντικό transition… πιο αργό από το ριπλέι, που κάθε φορά που οι γηπεδούχοι έχαναν την μπάλα στην περιοχή του Γιαννιώτη, έδινε την ευκαιρία στους ποδοσφαιριστές του Κρις Κόουλμαν να βγαίνουν στην αντεπίθεση με υπεραριθμία και να χάνουν τα γκολ το ένα μετά το άλλο… επειδή πιθανότατα δεν πίστευαν πόσο ανενόχλητοι έφταναν σε θέση βολής απέναντι από τον Τζολάκη.

Η αμυντική… μαύρη τρύπα των «ερυθρόλευκων», μάλιστα, δεν τους κατάπινε μόνο σε περιπτώσεις ανοιχτού γηπέδου, αλλά και σε στατικές φάσεις. Από μια τέτοια, άλλωστε, προήλθε και το γκολ της γρήγορης ισοφάρισης του Κιάρτανσον.

Ήταν τέτοιο το αμυντικό… μπλακ άουτ των γηπεδούχων από το πρώτο δευτερόλεπτο της αναμέτρησης που φαίνεται ότι… ενέπνευσε και τους προβολείς του Καραϊσκάκη που ακολούθησαν σε ανάλογους ρυθμούς!

Δίπλα σε Μπιέλ και Φορτούνη ο Αγκιμπού έμοιαζε… φτωχός συγγενής!

Κι όμως, όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, παρά τις εξόφθαλμες αμυντικές του αδυναμίες, ο Ολυμπιακός μπορούσε κάλλιστα να έχει προηγηθεί στο πρώτο ημίχρονο, κάτι που όμως δεν συνέβη για δύο λόγους. Ο πρώτος λεγόταν Σεντρίκ Μπακαμπού, με τον Κονγκολέζο επιθετικό να επιστρέφει στη δράση… σκουριασμένος και να χάνει γκολ που για την κλάση του δεν χάνονται.

Ο δεύτερος σχετιζόταν με τον πιο προωθημένο από τους τρεις μέσους του Ολυμπιακού, που όταν έπρεπε να ακολουθήσει τους ρυθμούς Μπιέλ, Φορτούνη σε παραγωγή φάσεων έμοιαζε με… φτωχό συγγενή της παρέας. Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι η παρουσία του Αγκιμπού Καμαρά στο αρχικό σχήμα είχε μια λογική αμυντικής θωράκισης των «ερυθρόλευκων», δεδομένου ότι ο Μαρσέλο δεν έχει ακόμη τα πνευμόνια για να επιστρέφει γρήγορα στη θέση του, και ο Μίτσελ χρειαζόταν έναν παίκτη να «ντουμπλάρει» και να καλύπτει τον Βραζιλιάνο.

Γιατί ο Μαρσέλο είχε μεγάλη συμμετοχή τόσο στην όμορφη επιθετική ανάπτυξη της ομάδας του, όσο όμως και στην αμυντική δυσλειτουργία της. Ο Αγκιμπού, όμως, δεν βοηθούσε ούτε επιθετικά, ούτε αμυντικά. Αποτέλεσμα ήταν να αντικατασταθεί από τον προπονητή του στην ανάπαυλα, δίνοντας τη θέση του στον Γκάρι Ροντρίγκες.

Ο καλός Ελ Αραμπί… δεν έχει ανταγωνιστή στην κορυφή της επίθεσης

Η είσοδος του ακραίου επιθετικού από το Πράσινο Ακρωτήρι ανέβασε ακόμη περισσότερο την ταχύτητα της επιθετικής ανάπτυξης του Ολυμπιακού, και η πίεση των «ερυθρόλευκων» στα καρέ της ομάδας του Περιστερίου εντεινόταν ολοένα και περισσότερο. Όταν, μάλιστα, στο 60ό λεπτό πάτησε το χορτάρι ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί – αντικαθιστώντας τον Μπακαμπού – όλοι γνώριζαν ότι αν οι γηπεδούχοι συνέχιζαν να παράγουν με τον ίδιο ρυθμό τελικές προσπάθειες, το γκολ ήταν απλά…θέμα χρόνου. Ε, ήταν απλά θέμα τριών λεπτών!

Εντάξει, το γκολ του «εκτελεστή» δεν ήταν το ίδιο… μαγικά με αυτά του Μαρσέλο, ήρθαν όμως να θυμίσουν ότι ο καλός Ελ Αραμπί δεν έχει αντίπαλο στην κορυφή της «ερυθρόλευκης» επίθεσης.

Κάπως έτσι ολοκληρώθηκε το… πρώτο σκέλος του restart του Ολυμπιακού και του Μαρσέλο. Ένα restart που μοίρασε χαμόγελα, υποσχέσεις, αλλά και με ένα πρώτο ημίχρονο (αμυντικά) που θα πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα προς αποφυγή για τη συνέχεια.

Αντίθετα, ο ρυθμός που έδωσαν οι παίκτες του Μίτσελ στην επανάληψη και το αδιάκοπο τρέξιμό τους μέχρι το 90′ αποτέλεσαν εξαιρετικά ενθαρρυντικό δείγμα για τη δουλειά που έγινε στη Μαρμπέγια σε επίπεδο φυσικής κατάστασης.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News