Γιώργος Χελάκης: Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν αντέχει περισσότερες από 20 επαγγελματικές ομάδες!

eurokinissi

Το πρωτάθλημα της δεύτερης κατηγορίας γίνεται πεδίο βολής για να ασκούνται, στοιχηματζήδες, μάνατζερ που μοιάζουν περισσότερο με διακινητές προσφύγων και πρόεδροι – φαντάσματα που χρεώνουν τους συλλόγους κι εξαφανίζονται. Γράφει ο Γιώργος Χελάκης στη SportDay που κυκλοφορεί σήμερα Παρασκευή 28 Απριλίου.

Aλήθεια περιμέναμε τον Νούνιες, τον Ουρουγουανό ποδοσφαιριστή της Λάρισας, να μας αποκαλύψει τι ακριβώς συμβαίνει με τους -κατά τα άλλα…- επαγγελματίες ποδοσφαιριστές στη Super League 2. Το σημειώνω διότι παρατήρησα πολλούς σοκαρισμένους στα social media από τη συνέντευξη που παραχώρησε σε Μέσο της πατρίδας του ο ποδοσφαιριστής.

Το θέμα δεν αφορά βέβαια μόνο την ΑΕΛ. Πρόκειται για μία παγιωμένη κατάσταση, με ελάχιστες χτυπητές εξαιρέσεις. Στο δεύτερο επαγγελματικό μας πρωτάθλημα ο παίκτης αυτός άφησε την πρώτη κατηγορία της χώρας του κι ήρθε στην Ελλάδα πιστεύοντας ότι θα του ανοίξει την πόρτα για κάποιο άλλο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

Προφανώς κάποιος επιτήδειος μάνατζερ τον έπεισε γι’ αυτό στη συνέχεια βρέθηκε σε ένα ξενοδοχείο μετά σε ένα πάρα πολύ μικρό διαμέρισμα και στη συνέχεια χωρίς χρήματα και χωρίς καμία εξασφάλιση. Χωρίς ούτε καν τα χρήματα προκειμένου να βγάλει εισιτήρια και να επιστρέψει στην πατρίδα του. Οπως δήλωσε, στην ίδια κατάσταση βρίσκονται πολλοί παίκτες σε αυτή την κατηγορία. Μάλιστα, το ρίχνουν κι οι ίδιοι στο στοίχημα!

Το κάνουν όχι για να… πλουτίσουν, αλλά για να βγάλουν τα προς το ζην, αφού οι ομάδες στις οποίες παίζουν δεν μπορούν να τους πληρώσουν. Αυτή η κατάσταση δεν είναι τωρινή. Συμβαίνει χρόνια και στη Super League 2 και στις μικρότερες επαγγελματικές κατηγορίες, όταν υπήρχαν τέτοιες. Οσοι φωνάζαμε εδώ και δεκαπέντε χρόνια πως το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν σηκώνει παραπάνω από είκοσι επαγγελματικές ομάδες ανεξάρτητα από κατηγορίες ήμαστε περίπου γραφικοί και μας αγνοούσαν.

Το επαγγελματικό ποδόσφαιρο στην Ελλάδα από τη Super League 2 και κάτω είναι μία φενάκη, ένα ψέμα που παρασύρει όνειρα, ελπίδες, φιλοδοξίες νέων ανθρώπων που θεωρούν ότι μπορούν να πιάσουν την καλή και να ζήσουν απ’ το ποδόσφαιρο. Αν πρόκειται για Ελληνόπουλα κάτι πάει και έρχεται. Βεβαίως πέφτουν θύματα, βεβαίως αν δεν μπορεί να στηρίξει η οικογένεια αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης, αλλά είναι στην πατρίδα τους.

Αυτοί που έρχονται απ’ το εξωτερικό συχνά-πυκνά βιώνουν μία κόλαση. Το πρόβλημα είναι μεγάλο κι όσοι δεν το βλέπουν εθελοτυφλούν. Ας τους συνταράξει τουλάχιστον η πρόσφατη πληροφορία που μας έδωσε το συνδικαλιστικό όργανο των ποδοσφαιριστών μιλώντας για παίκτη που λόγω της ανέχειας έφτασε να σκέφτεται πως η καλύτερη λύση γι’ αυτόν ήταν η αυτοκτονία.

Το πρόβλημα δεν λύνεται ούτε με ευχολόγια ούτε, απ’ ό,τι φαίνεται, με τις εγγυητικές που καταθέτουν οι ομάδες προκειμένου να πάρουν μέρος στο πρωτάθλημα. Κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει το παραμύθι. Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν σηκώνει παραπάνω από είκοσι επαγγελματικές ομάδες. Ολα τα άλλα δημιουργούν εκατοντάδες επαγγελματίες ποδοσφαιριστές που ζουν σε άθλιες συνθήκες και γίνονται αντικείμενο σκληρής εκμετάλλευσης.

Το δε πρωτάθλημα της δεύτερης κατηγορίας γίνεται πεδίο βολής για να ασκούνται, στοιχηματζήδες, μάνατζερ που μοιάζουν περισσότερο με διακινητές προσφύγων και πρόεδροι – φαντάσματα που χρεώνουν τους συλλόγους κι εξαφανίζονται.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί
Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News