Γιώργος Χελάκης: Το δηλητήριο, η τοξικότητα και τα... ανοιγμένα πόδια!

Προκαλεί αποτροπιασμό ο ορυμαγδός υπονοούμενων και σχολίων που περιέχουν δηλητήριο με αφορμή το πρόβλημα που πρόκυψε με τις ιώσεις στον Παναθηναϊκό κι οδήγησε στην αναβολή κατά μία ημέρα της όγδοης αγωνιστικής. Οι επικοινωνιακοί μηχανισμοί πήραν θέσεις και διαβάζουμε σημεία και τέρατα απ’ τα στρατόπεδα της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού.

Αυτό το πρωτάθλημα μπορεί να κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον, αλλά η τοξικότητα που το συνοδεύει απ’ τους μονομάχους του είναι εντυπωσιακή. Κατηγορίες εκτοξεύονται και… δηλητήριο χύνεται με το τσουβάλι. Οποιος τελικά κι αν κατακτήσει το πρωτάθλημα θα αμφισβητηθεί από τον άλλο μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Η ζημιά δεν γίνεται ούτε απ’ τους παίκτες, ούτε απ’ τους προπονητές των δύο ομάδων.

Οι κάθε λογής παρατρεχάμενοι είναι που ζορίζουν την κατάσταση και στρώνουν το έδαφος για την αμφισβήτηση. Κάπως έτσι ο Αρης είναι περίπου βέβαιο ότι θα… ανοίξει τα πόδια του για να περάσει η ΑΕΚ απ’ το «Κλεάνθης Βικελίδης» κι ο Ολυμπιακός θα μεριμνήσει ώστε να επωφεληθεί ο Παναθηναϊκός προκειμένου να μην το πάρει η ΑΕΚ.

Ετσι, μένει ελάχιστο περιθώριο να μιλήσουμε για τα δύο παιχνίδια και κυρίως το ντέρμπι με όρους αγωνιστικούς. Να μιλήσουμε για ποδόσφαιρο όπως θα άξιζε σε ένα πρωτάθλημα με αμφίρροπη εξέλιξη. Κρίμα για την προσπάθεια που έχουν κάνει οι δύο ομάδες που το διεκδικούν. Μακάρι απόψε αργά το βράδυ να μιλήσουμε για μπάλα κι όχι για τα καμώματα διαιτητών. Σκεφτείτε τι έχει να γίνει αν το αποτέλεσμα στα δύο παιχνίδια κριθεί από τρανταχτό λάθος ή αυτογκόλ παικτών του Αρη και του Ολυμπιακού;

Ετοιμα θα είναι τα σχετικά κείμενα και θα λείπει μόνο ένα ακόμα «κλικάρισμα» στο πληκτρολόγιο για να ανεβούν. Αυτή η παθογένεια που επικρατεί στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο αντί να εκλείψει με τον καιρό, αυξάνεται και ρίχνει βαριά τη σκιά της και σε αυτό το πρωτάθλημα. Πρωταθλητή είτε έτσι, είτε αλλιώς θα έχουμε την ερχόμενη Κυριακή, αλλά το μέγα ερώτημα θα παραμένει; Ομάδες ανταγωνιστικές ώστε να σταθούν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις θα έχουμε;

Η απάντηση, με τα μέχρι τώρα δεδομένα, δεν μπορεί να είναι θετική. Ανεξάρτητα λοιπόν απ’ το ποιες ομάδες και σε ποιες διοργανώσεις της Ευρώπης θα παίξουν, το θέμα είναι να μην περάσουν χωρίς να ακουμπήσουν, χωρίς να τις βρει το προχωρημένο φθινόπωρο στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Οσο περνούν τα χρόνια, τόσο περισσότερο μεγαλώνει η απόσταση απ’ το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.

Οι ομάδες μας αντί να μεγαλώνουν μικραίνουν κι εξαφανίζονται από τον ευρωπαϊκό χάρτη. Σε μία χώρα όπου η ποδοσφαιρική ομοσπονδία της δεν μπορεί να εξασφαλίσει γήπεδο για να διοργανώσει τον τελικό Κυπέλλου, τι καλύτερο να περιμέναμε;

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News