Νίκος Σαρίδης: Τελικά ήταν χρήσιμος ο Όλεγκ Ρέαμπτσιουκ;

Είναι επίσημο: ο Ολεγκ Ρέαμπτσιουκ ανήκει από χθες στη Σπαρτάκ. Απ’ τον ηλιόλουστο Πειραιά, στους μοσχοβίτικους χειμώνες – τους σχεδόν ατελεύτητους. Ο 25χρονος Μολδαβός εγκαθίσταται πολύ μακριά κι απ’ την Πορτογαλία, τη χώρα των «εγκύκλιων ποδοσφαιρικών σπουδών του», αλλά θα είναι σαφώς εγγύτερα -όχι μόνο χιλιομετρικά- στις ρίζες του.

Και ποιος ξέρει, ίσως στη ρωσική πρωτεύουσα να εισπράξει περισσότερη τρυφερότητα απ’ όση του επιφύλαξε ο ευρωπαϊκός νότος και κυρίως οι οπαδοί του Ολυμπιακού, καθώς είναι γνωστό πως ο Ρέαμπτσιουκ δεν γνώρισε πολλή αγάπη απ’ την «ερυθρόλευκη» εξέδρα.

Σύμφωνοι. Δεν υπήρξε ούτε Γρηγόρης Γεωργάτος, ούτε ίδιο νούμερο… παπούτσια με τον προκάτοχό του, Κώστα Τσιμίκα, αριστερός μπακ δηλαδή με φίνα ισορροπία/εξίσου ικανός σε άμυνα κι επίθεση.

Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι του άξιζε να είναι ο εύκολος στόχος, ο αίρων τας αμαρτίας του όλου Ολυμπιακού.

Σε αυτά τα 2,5 χρόνια του στην Ελλάδα, ο Ρέαμπτσιουκ υπήρξε κάτι σαν Χοσέ Χολέμπας απ’ την ανάποδη. Καλός απ’ τη μέση και μπροστά ο ένας, αλλά μάπα ανασταλτικά (μέγας… χορηγός του Χάρη Μαυρία, ο οποίος τον έκανε «γιο γιο» σ’ ένα ντέρμπι πείθοντας τη Σάντερλαντ να τον αγοράσει), το αντίθετο ο άλλος.

Λίρα εκατό αμυντικά, αλλά στ’ ανεβάσματά του… φρένο κι ανέμπνευστο σπάσιμο της μπάλας παράλληλα ή πίσω διαγώνια. Ποτέ ο Μολδαβός δεν ήταν του 10.

 

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News