Αντώνης Καρπετόπουλος: Το ερωτηματικό είναι οι χαφ στον Παναθηναϊκό

O Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν έχει ανάγκη ούτε από υποδείξεις, ούτε από συμβουλές: τον τρόπο να φτάσει ο Παναθηναϊκός στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ τον ξέρει – έχει φτάσει σε αυτούς με τον ΑΠΟΕΛ, πράγμα που όταν συνέβη ήταν ένα αληθινό «θαύμα». Τεράστιο κατόρθωμα θα είναι και να φτάσει ο Παναθηναϊκός στους ομίλους – όχι όμως «θαύμα». Το «τριφύλλι» τη δύσκολη δουλειά την έκανε αποκλείοντας τη Μαρσέιγ. Προφανώς κι απ’ τη στιγμή που πέταξε έξω τους Γάλλους, μπορεί να αποκλείσει και τους Πορτογάλους. Με μία προϋπόθεση: ότι απόψε θα παίξει καλύτερα απ’ ό,τι στη Μασσαλία.

Kαλά

Ο Παναθηναϊκός έχει δώσει τέσσερα ματς φέτος: τα δύο ήταν πολύ καλά – αναφέρομαι στο ματς με την Ντνίπρο στο Κόζιτσε (ειδικά στο πρώτο ημίχρονό του) και στο ματς με τη Μαρσέιγ στη Λεωφόρο (στην ολότητά του). Τα άλλα δύο, λιγότερο καλά: και με την Ντνίπρο στην Αθήνα και με τη Μαρσέιγ στο «Βελοντρόμ», τα καρδιοχτύπια ήταν μεγάλα – βέβαια, τα ματς δεν ήταν κι ίδια. Ποιο ήταν το βαρόμετρο της απόδοσης του Παναθηναϊκού σε αυτά τα τέσσερα παιχνίδια; Η απόδοση της μεσαίας γραμμής του.

Σερί

Μετά τον τραυματισμό του Σένκεφελντ, ο Γιοβάνοβιτς χρησιμοποίησε υποχρεωτικά τον Γεντβάι δίπλα στον Μάγκνουσον, ενώ επιβράβευσε την πρόοδο του Βαγιαννίδη, στον οποίον έδωσε τρία σερί ματς. Στον Γιοβάνοβιτς δεν αρέσουν οι αλλαγές στην άμυνα και το ξέρουμε. Στα τέσσερα πρώτα ματς της σεζόν αυτό που αλλάζει σε κάθε παιχνίδι είναι τους ακραίους κυνηγούς. Με την Ντνίπρο στο Κόζιτσε έπαιξαν ο Παλάσιος κι ο Μπερνάρντ. Οι δυο τους ξεκίνησαν και στην Αθήνα, αλλά στο 45’ μπήκε στη θέση του Παλάσιος ο Μαντσίνι, που έμεινε βασικός στα ματς με τη Μαρσέιγ, παίζοντας ωστόσο στο αρχικό σχήμα με τον Βέρμπιτς.

Ο Γιοβάνοβιτς έχει πολλούς παίκτες για τα άκρα και θέλει να αποφύγει την προβλεψιμότητα Ομως, δεν πειράζει κάτι στη μεσαία γραμμή: η τριάδα Ρούμπεν, Βιλένα, Τζούριτσιτς έχει ξεκινήσει και στα τέσσερα ματς. Κι η απόδοσή της ήταν σε όλα καθοριστική. Στο καλό και στο λιγότερο καλό.

Χάθηκαν

Στο «Βελοντρόμ» ο Παναθηναϊκός υπέφερε διότι κάπου χάθηκαν οι μέσοι του. Οι παίκτες της Μαρσέιγ πίεσαν τον Ρούμπεν, με τον οποίο στην Αθήνα δεν είχαν ασχοληθεί και χτυπώντας το «τριφύλλι» συνεχώς στα δεξιά του (με τον Ομπαμεγιάνγκ) ανάγκασαν τον Βιλένα να βγαίνει προς τα κει για να βοηθήσει τον Βαγιαννίδη. Η συνέπεια ήταν να χαθεί κι ο Τζούριτσιτς και μαζί του το επιθετικό παιχνίδι.

Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και στη Λεωφόρο με την Ντνίπρο μετά το γκολ του Σπόραρ: σε εκείνη την περίπτωση, όμως, ο Βιλένα ανέβαινε πολύ προς την αντίπαλη περιοχή – το πρόβλημα είχε να κάνει με την τακτοποίηση της μεσαίας γραμμής, όχι με την κάλυψη του γηπέδου.

Σωστά

Αν η μεσαία γραμμή του δεν είναι σωστά τακτοποιημένη, ο Παναθηναϊκός αφήνει χώρους. Απόψε, δεν πρέπει να αφήσει χώρους στην Μπράγκα να τρέξει: στη Μασσαλία, αυτός ήταν ο λόγος που κινδύνεψε. Βέβαια, μεταξύ των παιχνιδιών υπάρχει μία βασική διαφορά: στο «Βελοντρόμ» οι γηπεδούχοι είχαν σκοράρει πριν καλά-καλά ολοκληρωθεί το πρώτο τρίλεπτο του ματς. Ο Παναθηναϊκός εκείνο το βράδυ ήταν υποχρεωμένος να κάνει δύο δουλειές: να προσέξει να μη δεχτεί γκολ κι η Μαρσέιγ του ξεφύγει κι απ’ την άλλη, να βρει γκολ, αφού το αβαντάζ που απέκτησε στη Λεωφόρο χάθηκε πολύ γρήγορα.

Το αποψινό ματς είναι διαφορετικό και μοιάζει πιο πολύ με το εκτός έδρας ματς του Παναθηναϊκού στο Κόζιτσε με την Ντνίπρο: θα βρει έναν αντίπαλο που θα του επιτεθεί και πιστεύω πως θα βρει αυτός χώρους. Ωστόσο, όπως και να ’χει, δεν πρέπει να παρασυρθεί: πρέπει να είναι πιο συμπαγής και πιο σκληρός στη μεσαία γραμμή απ’ όσο ήταν στη Μασσαλία, αλλά και στο ματς με την Ντνίπρο στην Αθήνα, όπου και πάλι είχε παίξει με τη φωτιά, μετά μάλιστα τη νίκη του στο Κόζιτσε. Απόψε, ίσως χρειάζεται κάτι στη μεσαία γραμμή να αλλάξει: μου μοιάζει ότι το τρέξιμο του Τσέριν είναι απαραίτητο.

Αρχή

Βέβαια, μιλάμε πάντα για ματς προκριματικών του Τσάμπιονς Λιγκ: όποια ομάδα βρίσκεται σε αυτούς, έχει αρετές και θα τις δείξει. Θα το κάνει κι η Μπράγκα. Το θέμα είναι να δείξει κι ο Παναθηναϊκός τις δικές του – αν είναι δυνατόν απ’ την αρχή. Να μην πετάξει, δηλαδή, όπως στη Μασσαλία ένα ημίχρονο…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί