Νίκος Σαρίδης: Επρεπε ο Μενέντες να... καταπίνει σπαθιά

Πέμπτη 27 Ιουλίου. Η ώρα είναι γύρω στις 20:00 και καθόμαστε στο καφέ ιδιοκτησίας του γιου του Γιώργου Παράσχου στη νότια παραλία της Καστοριάς.

Στα γύρω τραπέζια μπροστά μας αρχίζουν να παίρνουν θέσεις τηλοψίας, για το ΠΑΟΚ-Μπεϊτάρ στις 20:30. Μεταξύ αυτών κι η παρέα του έμπειρου προπονητή. Κάποια στιγμή, κάτι λένε για τον Αρη, που έχει παίξει νωρίτερα με την Αραράτ στο Γερεβάν και το ματς έχει λήξει 1-1. Το λιτό και περιεκτικό σχόλιο του «Οτσαλάν», όπως τον ακούω, είναι επί λέξει: «Θέλει δουλειά πολλή ο Αρης». Με αυτή τη σύνταξη: ρήμα, αντικείμενο, επίθετο και στο τέλος το υποκείμενο.

Ενα κλισέ, θα πει κανείς, αν κι εδώ που τα λέμε, ουδέποτε φημιζόταν για τη γλαφυρότητά του ο συμπαθής κύριος Γιώργος. Είναι, όμως, «σαράντα χρόνια φούρναρης», έχει προπονήσει απ’ τον… Πανναυπλιακό μέχρι τον ΠΑΟΚ κι απ’ τον Ακράτητο έως τον ΑΠΟΕΛ, οπότε η γνώμη του έχει την αξία της. Τη θυμήθηκα ακριβώς έναν μήνα μετά, στις 27 Αυγούστου, την ημέρα που ο Αρης ηττήθηκε στη Λαμία κι ο Τόλης Τερζής έφυγε απ’ την τεχνική ηγεσία. Προχθές.

Προφανώς, κανείς στον «κίτρινο» οργανισμό δεν είχε την υπομονή να περιμένει, όλοι θεωρούσαν πως η δουλειά έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί, ώστε ο Τζόναθαν Μενέντες (ένας απ’ τους πολλούς νεόφερτους παίκτες στην ομάδα) να… καταπίνει σπαθιά κι ο Αρης να ρίχνει αβέρτα πεντάρες, μέσα-έξω. Ο Τερζής έγινε ο πρώτος προπονητής απ’ τους 14 της Super League 1 που άφησε το τιμόνι. Κι αντίστοιχα, ο Ακης Μάντζιος έγινε ο πρώτος που δικαιώθηκε για την καρτερία του. Δεν βιάστηκε να πάει σε τίποτα… Κηφισιές, σαν να το ήξερε ότι θα ανοίξουν πιο ελκυστικές θέσεις εργασίας. Δύσκολο «μαγαζί», βέβαια, ο Αρης, όπως όλα αυτά που έχουν κόσμο κι απαιτήσεις – ενίοτε μεγαλύτερες απ’ τις πραγματικές δυνατότητες του κλαμπ.

Τι μπορεί να καταφέρει ο Μάντζιος στη νέα του θητεία στον Αρη; Οχι… θαύματα. Αυτό που μπορεί να κάνει, είναι να φτιάξει μία ομάδα, η οποία θα ξαναβγεί στην Ευρώπη και μέσα στη σεζόν θα μιλήσει και για… κατάκτηση του Κυπέλλου, το οποίο τελικά θα κατακτήσει κάποιος άλλος. Ο κόσμος του Αρη πρέπει να συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι το «μπόι» αυτού του ρόστερ δεν είναι για να πάρει το πρωτάθλημα. Εάν μάλιστα είναι ακριβή αυτά που ακούγονται για τα χρέη της ΠΑΕ επί ημερών Θεόδωρου Καρυπίδη, θα έλεγα ότι δεν θα έπρεπε να είναι καν αγωνιστικού περιεχομένου η αγωνία των φιλάθλων, εάν δηλαδή θα επαναληφθεί ένα πλασάρισμα σαν το προπέρσινο (τερμάτισε τρίτος ο Αρης). Κακά τα ψέματα, η βιωσιμότητα μίας ΠΑΕ είναι πάντοτε πιο σημαντική από μία πρόσκαιρη ποδοσφαιρική επιτυχία.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News