Αντώνης Καρπετόπουλος: Ακόμα μία ιστορία θλίψης...

Υπάρχει μία θεωρία που λέει πως όταν στο γήπεδο παίζεται ποδόσφαιρο, συνήθως όλα κυλούν ήρεμα διότι ο κόσμος (ακόμα κι αυτός που θέλει να διαφημίζει τα άγρια ένστικτά του) χαίρεται το παιχνίδι. Ωραίο, αλλά δεν ισχύει. Το χθεσινό ντέρμπι ήταν συναρπαστικό κι ανοιχτό.

Ο Ολυμπιακός είχε προβλήματα με το πρέσινγκ του Παναθηναϊκού που έκανε περισσότερες φάσεις: ο καλύτερος των γηπεδούχων ήταν ο Πασχαλάκης. Αλλά τη στιγμή της διακοπής το ματς ήταν στο 1-1 διότι προβλήματα στην άμυνα είχε κι ο Παναθηναϊκός: και στο πρώτο ημίχρονο, όταν ο Ολυμπιακός -με κάποιο τρόπο- μπορούσε να φτάσει στην αντίπαλη περιοχή έφτιαχνε φάσεις – γι’ αυτό άλλωστε ισοφάρισε.

Η λογική λέει πως ο οπαδός που αυτό το βλέπει προσπαθεί να εμψυχώσει την ομάδα του για να γυρίσει το ματς: η ισοφάριση δεν έβαλε απλώς τον Ολυμπιακό στο ματς, αλλά ήταν και μία ένεση ηθικού – το σημάδι που κανονικά ο κόσμος περίμενε για να σπρώξει την ομάδα στη νίκη. Αλλά τα κανονικά και τα λογικά δεν έχουν σχέση με το ελληνικό ποδόσφαιρο. Τώρα όλοι θα ασχολούνται με το τι πέταξαν στον Χουάνκαρ κι όχι ποιοι το πέταξαν: ακριβά εισιτήρια είχαν παρεμπιπτόντως.

Στον αθλητικό δικαστή ο Παναθηναϊκός θα υποστηρίζει πως ο παίκτης του χτύπησε κι όπως προβλέπει ο κανονισμός θέλει το ματς κι ο Ολυμπιακός θα υποστηρίζει πως μόνο ο γιατρός του αγώνα μπορεί να διατάξει τη διακοπή αν παίκτης χτυπήσει. Αλλά τι σχέση έχουν αυτά με το ποδόσφαιρο δεν ξέρω. Ξέρω βέβαια ότι οι κανονισμοί είναι κανονισμοί και πρέπει να τηρούνται. Η όποια απόφαση σε κανονισμούς θα στηρίζεται. Θα πρέπει η απόφαση να βάλει μυαλό σε όλους, αλλά δεν έχω τέτοια ελπίδα. Όποιος ήθελε ο Ολυμπιακός κι ο Παναθηναϊκός να αρχίσουν να τσακώνονται τα κατάφερε. Και μπράβο του.

Η ΑΕΚ δεν έκανε το ίδιο λάθος

Στα άλλα γήπεδα τουλάχιστον τελείωσαν τα ματς: δεν είναι δεδομένο διότι και στην Τρίπολη π.χ. διακοπή υπήρξε για κανά τέταρτο. Η ΑΕΚ φάνηκε να έχει σκοπό να επαναλάβει και στην Τρίπολη το κακό ματς που έκανε στο Ηράκλειο πριν απ’ τη διακοπή: για περίπου μισή ώρα έκανε περίπου τα ίδια λάθη. Ο Αστέρας «χτυπώντας» απ’ την πλευρά του Χατζισαφί με τον Καλτσά και κυρίως παίζοντας αρκετά κάθετα είχε τρεις ευκαιρίες ν’ ανοίξει το σκορ, αλλά δεν τα κατάφερε όπως ο ΟΦΗ διότι ο μεν Καλτσάς μία φορά σημάδεψε το δοκάρι και μία τον νίκησε ο Στάνκοβιτς, όπως και τον Κρέσπι.

Υπήρχε όμως και μία άλλη διαφορά: στο Ηράκλειο το γήπεδο ήταν γεμάτο από οπαδούς του ΟΦΗ, στην Τρίπολη υπήρχε μόνο κόσμος της ΑΕΚ, που δεν την άφησε να χαλαρώσει. Η ΑΕΚ άρχισε να κρατάει πιο πολύ την μπάλα και στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου ο Ελίασον έκανε το 0-1 σε μία σπάνια κατάσταση όπου τον σκόρερ τον έψαξε συμπαίκτης του, ο Τσούμπερ – συνήθως είναι ο Ελίασον που ψάχνει όλους τους υπόλοιπους.

Το ματς δεν απλοποιήθηκε πάντως απ’ αυτό το γκολ, αλλά απ’ την αποβολή του Καστάνιο στο 52’. Ο Σιδηρόπουλος του έβγαλε δεύτερη κίτρινη για μαρκάρισμα στον Τζούμπερ, ο Αστέρας έβγαλε ανακοίνωση εναντίον του διαιτητή λέγοντας ότι έδειξε στην Ελλάδα πώς μπορεί να αλλοιώσει αποτέλεσμα απλώς βγάζοντας κάρτες, αλλά η ουσία είναι ότι η ΑΕΚ έκανε πάρτι στο δεύτερο ημίχρονο – βοήθησαν και οι αλλαγές.

Ο Μοχαμαντί με κεφαλιά έκανε το 0-2 μετά από μία εκτέλεση κόρνερ στο 77’ κι ο Τσούμπερ με πλασέ μέσα απ’ την περιοχή στην κλειστή γωνία του Παπαδόπουλου έκανε το 0-3 στο 86’. Ο Αλμέιδα παραδέχτηκε ότι το γκολ του Ελίασον άλλαξε το ματς – τώρα έχει μπροστά του το ματς με τη Μαρσέιγ, στην Τρίπολη η δουλειά έγινε.

Πολύ εύκολα ο ΠΑΟΚ

Το ματς του ΠΑΟΚ με τον Ατρόμητο μοιάζει αρκετά με αυτό της ΑΕΚ. Ο ΠΑΟΚ στο πρώτο ημίχρονο δεν κινδύνευσε βέβαια να δεχτεί γκολ, αλλά ήταν μάλλον φλύαρος και επειδή ο Ραζβάν Λουτσέσκου το χρησιμοποίησε για πειράματα: θέλησε π.χ. να δει για πρώτη φορά φέτος μαζί στην ίδια ενδεκάδα τους Μεϊτέ, Οζντόεφ, Μουργκ, Τάισον, Ντεσπόντοφ και Σαμάτα. Όπως, όμως, η ΑΕΚ έτσι κι ο ΠΑΟΚ κατάφερε να βρει ένα γκολ στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου: το πέτυχε ο Οζντόεφ με κεφαλιά, μετά από μία εκτέλεση κόρνερ και το μόνο που απέμεινε ήταν να δούμε πόσο γρήγορα ο ΠΑΟΚ θα διώξει το άγχος.

Το έκανε στο 51’ με ανάποδο ψαλίδι ο ίδιος παίκτης κι αφού προηγουμένως o Ντε Μποκ με προβολή είχε στερήσει το γκολ στον Τάισον. Ο Ατρόμητος είχε αντίδραση, αλλά ο ΠΑΟΚ κέρδισε εύκολα – είχε κι ευκαιρίες να το διευρύνει.

Όλοι… κομμάτι σκουριασμένοι

Στην επανεκκίνηση του πρωταθλήματος οι ομάδες μού φάνηκαν κομμάτι σκουριασμένες. Ο Άρης δυσκολεύτηκε πάρα πολύ να κερδίσει τον Πανσερραϊκό (το κατάφερε με γκολ του Φαμπιάνο στο δέκατο λεπτό των καθυστερήσεων) και το παράδοξο είναι ότι άρχισε να δημιουργεί ευκαιρίες μετά το 80’. Ο Γκαρσία τα έβαλε με τους διαιτητές, ο Πανσερραϊκός του ήταν και πάλι αρκετά μαχητικός, αλλά κατέρρευσε στο τέλος διότι η δική του διακοπή ήταν μεγαλύτερη των άλλων: είχε αναβληθεί και το ματς με τον Βόλο πριν απ’ τη διακοπή.

Ίσως γι’ αυτό κι ο Βόλος ήταν κάκιστος. Δεν είναι παράξενο ότι ηττήθηκε απ’ τον Παναιτωλικό με 2-0, είναι όμως σχεδόν ανεξήγητο ότι δεν έκανε ούτε μία ευκαιρία στο δεύτερο ημίχρονο. Ο ΟΦΗ, που πριν απ’ τη διακοπή είχε κερδίσει την ΑΕΚ, κόλλησε με την Κηφισιά στην ισοπαλία στη Λαμία παίζοντας με παίκτη παραπάνω – έχασε και πέναλτι στο τέλος. Η δε Λαμία κέρδισε την Παρασκευή τον ΠΑΣ διότι ήταν απλώς πιο ζωντανή. Οι ομάδες έμοιαζαν να έρχονται από διακοπές. Ίσως και να ήταν.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News