Αντώνης Καρπετόπουλος: Ο έρωτας για τη φανέλα με το «10»...

Aς τα πάρουμε με τη σειρά. Μέχρι τη σεζόν 2018-19 ο Φορτούνης είχε τη σπάνια τύχη να αντιμετωπίζεται στον Ολυμπιακό ως χαρισματικό παιδί: όλοι συμφωνούσαν ότι έχει προσόντα κι όλοι ήθελαν στην ομάδα να υπάρχει κάποιος ακόμα με τα δικά του χαρακτηριστικά. Ο Φορτούνης μοιραζόταν παιχνίδια κι ευθύνες με πιο έμπειρους παίκτες, όπως ο Τσόρι π.χ. και μολονότι συνεργάστηκε και με προπονητές που του έδειξαν εμπιστοσύνη (Σίλβα, Μίτσελ) κανείς δεν «έχτισε» ποτέ τον Ολυμπιακό πάνω του.

Το ίδιο μάλιστα συνέβη και στην Εθνική: το 2014 ο Σάντος δεν τον είχε στην αποστολή του Μουντιάλ, μολονότι αυτός είχε αγωνιστεί σε 25 ματς του Ολυμπιακού και είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα. Δεν είχε προσωπικά μαζί του: το 2012 τον είχε χρησιμοποιήσει στα ματς με την Πολωνία και την Τσεχία στα τελικά του Euro μολονότι αυτός ήταν τότε μόλις 20 χρονών.

Πέδρο

Ο πρώτος προπονητής που στήριξε πραγματικά μία ομάδα πάνω στον Φορτούνη ήταν ο Πέδρο Μαρτίνς, που για να τον αξιοποιήσει έφτιαξε γύρω του κι έναν επιθετικό μηχανισμό. Ο Φορτούνης, όταν η ομάδα αμυνόταν, έπαιζε ψευτοφόρ κι έτρεχε για χάρη του -επιστρέφοντας μέχρι την άμυνα- ο Γκερέρο. Στην ομάδα έπαιζαν ακραίοι με τους οποίους μπορούσε να συνεργαστεί (Χριστοδουλόπουλος, Ποντένσε) κι υπήρχαν χαφ (Καμαρά, Γκιγέρμε, Μπουχαλάκης) για τη χαμαλοδουλειά.

Ο Φορτούνης έκανε μία καταπληκτική σεζόν, καθώς αγωνίστηκε σε συνολικά 43 ματς σε Ελλάδα κι Ευρώπη, πέτυχε 17 γκολ κι έδωσε 16 ασίστ: όλα αυτά δεν τα είχε ξανακάνει ποτέ του. Αλλά ο Ολυμπιακός δεν κέρδισε το πρωτάθλημα κι ο Φορτούνης τραυματίστηκε κιόλας.

Άλλαξε

Θέλω να είμαι δίκαιος με την ιστορία του. Μετά από εκείνο τον καταπληκτικό πρώτο του χρόνο με τον Μαρτίνς η σχέση με τον προπονητή άλλαξε – όχι μόνο διότι ο παίκτης δεν ήταν για μήνες διαθέσιμος. Ο Μαρτίνς το καλοκαίρι του 2019 κατέληξε στο συμπέρασμα πως για να πάρει το πρωτάθλημα μια ομάδα στην Ελλάδα χρειάζεται ή μία πολύ καλή άμυνα ή ένας φορ που να κεφαλαιοποιεί το παιχνίδι χωρίς πολλές αλχημείες, αλλά απλώς επειδή οι συμπαίκτες του θα έπαιρναν πρωτοβουλίες παίζοντας και γι’ αυτόν. Αν μία ομάδα τα έχει και τα δύο κάνει και στην Ευρώπη σπουδαία πράγματα – κι έτσι έγινε.

Ο Πορτογάλος κόουτς έφερε τον Σεμέδο για την άμυνα και τον Ελ Αραμπί για την επίθεση και πόνταρε και στον Βαλμπουενά, στον Μασούρα και τον Ποντένσε, που έχουν λιγότερη ανάγκη από μηχανισμούς. Όταν ο Φορτούνης γύρισε ο Ολυμπιακός ήταν μία ομάδα στρωμένη και πρωταθλήτρια. Αυτή είναι η χρονιά της πιο μεγάλης δυσκολίας ανάμεσα σ’ αυτόν και τον προπονητή του.

Στρωμένη

Γιατί υπήρχε η δυσκολία; Για έναν λόγο απλό. Διότι ο Μαρτίνς τού ζητούσε να βάλει λίγο… νερό στο κρασί του και να παίξει στο πλάι. Ο Φορτούνης, πιθανότατα για λόγους εγωιστικούς ή διότι είδε το όλο ζήτημα ως ένα είδος μπρα ντε φερ με τον προπονητή του αρνήθηκε να το κάνει. Η άρνησή του αυτή θα γινόταν πιθανότατα λόγος για να πωληθεί το επόμενο καλοκαίρι, αλλά στο μεταξύ ήρθε ο δεύτερος μεγάλος τραυματισμός του. Όταν απ’ αυτόν επέστρεψε ο Μαρτίνς δεν υπήρχε πια.

Λένε ότι τότε τον αδίκησε επειδή δεν τον πήρε στην προετοιμασία. Ο λόγος που αυτό συνέβη είναι διότι ο παίκτης δεν μπορούσε να βοηθήσει: ο Μαρτίνς απολύθηκε τον Ιούλιο του 2022, αλλά ο Φορτούνης παρέμεινε μεταξύ πάγκου και φυσικοθεραπευτηρίου μέχρι τη διακοπή του πρωταθλήματος για το Μουντιάλ. Δεν του έδωσαν χρόνο συμμετοχής ούτε ο Κορμπεράν, ούτε ο Μίτσελ. Κι αυτό δεν είχε να κάνει με την αναπροσαρμογή του συμβολαίου του, ούτε με το ότι ήρθαν ο Μπιέλ κι ο Χάμες Ροντρίγκες: αν ήταν καλά, θα αγωνιζόταν.

Τακτική

Αυτή είναι η ιστορία αλλά δεν έχει σχέση με όσα συμβαίνουν φέτος: φέτος η σεζόν του Φορτούνη αποδεικνύει πως αν είχε καταλάβει πόσο καλά μπορεί να παίξει εκκινώντας από το πλάι (είτε από αριστερά, είτε από δεξιά όπως ο Μαρτίνς τού ζητούσε) θα είχε αποφύγει καβγάδες και γκρίνιες, θα ήταν βασικότατος και θα έπαιζε και στην Εθνική, που ακραίους δεν έχει. Το σπουδαίο στη φετινή σεζόν του Φορτούνη δεν είναι τα γκολ του, οι ασίστ του κι η καθοριστικότητά του: είναι η τακτική του προσαρμογή σε όσα ο Μαρτίνεθ τού ζητεί. Αν την είχε δείξει νωρίτερα θα έκανε ακόμα καλύτερη καριέρα. Αλλά ο έρωτας για τη φανέλα με το «10», είναι όπως κάθε έρωτας. Πρώτα απ’ όλα ταλαιπωρεί το μυαλό…

Πώς διάβολε…

Ωραία άρχισε η προετοιμασία της Εθνικής. Ο Γουστάβο Πογέτ αποκάλυψε πως ο βοηθός του, Μαουρίσιο Ταρίκο, δεν έχει πληρωθεί απ’ την ομοσπονδία εδώ κι οκτώ μήνες και γι’ αυτό απουσιάζει. Σύμφωνα με την επίσημη θέση της ΕΠΟ, ο συνεργάτης του Γκουστάβο Πογέτ δεν έχει βγάλει ελληνικό ΑΦΜ (παρότι του έχει ζητηθεί κάτι τέτοιο επανειλημμένως τους τελευταίους μήνες) κι επιπλέον ζητεί να πληρωθεί μέσω ξένης εταιρείας, κάτι που δεν μπορεί να γίνει αφού δεν είναι νόμιμο. Δεδομένου ότι ο Πογέτ δούλευε στην Ελλάδα και πριν από οκτώ μήνες, πώς άραγε τον πλήρωναν τον βοηθό του;

Πολύ δύσκολο

Για τα ματς του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού στην Ευρωλίγκα μού αρέσει να γράφω πριν γίνουν: τα σχόλια μετά τα ματς είναι πιο εύκολα. Βέβαια σιγά-σιγά γίνονται εύκολες οι επισημάνσεις και πριν απ’ τα παιχνίδια: ειδικά στην περίπτωση του Ολυμπιακού.

Εδώ και καιρό δεν έχει τόση σημασία ποιος είναι ο αντίπαλός του, αλλά σε τι κατάσταση είναι αυτός. Και με τη Μακάμπι, με την οποία θα αγωνιστεί εκτός έδρας πλην όμως σε άδειο γήπεδο, ο Ολυμπιακός μοιάζει δύσκολο να κερδίσει για τους ίδιους πάντα λόγους: διότι στα κενά του που φάνηκαν νωρίς, προστέθηκαν κι απουσίες.

Η τελευταία είναι του Μιλουτίνοφ κι είναι τεράστια. Μπήκε βέβαια στην αποστολή ο Σίκμα, αλλά με τρεις ατομικές προπονήσεις και μία κανονική, είναι ν’ απορείς τι μπορεί να προσφέρει απέναντι σε μία ομάδα που είναι μια χαρά παρ’ όλο που έχει ξεσπιτωθεί απ’ την έδρα της. Η ερώτηση είναι αν μπορεί ο Ολυμπιακός να αντεπεξέλθει στη δυσκολία ενός ματς με 7-8 παίκτες. Δύσκολο.

Το πρόβλημα του Ολυμπιακού είναι ότι οι ήττες του δεν μπορούν πια να είναι διδακτικές. Διδακτική ήταν η ήττα του απ’ την Μπαρτσελόνα στο ΣΕΦ. Εκείνο το βράδυ είχαν φανεί και τα προβλήματα στο ρόστερ κι η έλλειψη ενός παίκτη ικανού να διαχειριστεί σοβαρά την μπάλα και κυρίως να σκοράρει κρίσιμα τελευταία λεπτά. Αν τότε ο Ολυμπιακός έβρισκε ένα σκόρερ σήμερα θα είχε ένα χρήσιμο παίκτη παραπάνω: τώρα πολύ φοβάμαι πως είναι αργά διότι καλά καλά δεν υπάρχει ούτε καν χρόνος ενσωμάτωσης. Αυτή την εβδομάδα ο Ολυμπιακός έχει δύο ματς (μετά το σημερινό με τη Μακάμπι παίζει μεθαύριο με τον Ερυθρό Αστέρα του Γιάννη Σφαιρόπουλου στο ΣΕΦ) και για προσθήκες κτλ. δεν υπάρχει χρόνος ούτε για σκέψη. Κι αν ένας παίκτης προστεθεί θα είναι ένας ακόμα ρολίστας. Απ’ αυτούς που δεν αλλάζουν χρονιές…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News