Στάικος Βεργέτης: Ο πρώην τεχνικός του Αστέρα Τρίπολης κοουτσάρει την ινδική Παντζάμπ - Η ελληνική «αποικία» στις Ινδίες

Ινδία, μια χώρα τεράστια, με σχεδόν 1,5 δισεκατομμύριο κατοίκους, που, όμως, μοιάζει με… κουκκίδα στον ποδοσφαιρικό χάρτη. Ενας άγνωστος κόσμος, που απέχει έτη φωτός από την ελίτ του λαοφιλέστερου αθλήματος στον πλανήτη!

Εκεί, στην αχανή χώρα της Ασίας, έχει δημιουργηθεί την τελευταία διετία μια μικρή ελληνική «παροικία», με επικεφαλής τον Στάικο Βεργέτη, τον πρώην τεχνικό του Αστέρα Τρίπολης, ο οποίος εργάζεται στην Παντζάμπ, την ομάδα μιας πολιτείας στα βόρεια της χώρας με πληθυσμό 27,7 εκατομμύρια κατοίκους, έχοντας δίπλα του τον Νίκο Τοπολιάτη (σε ρόλο τεχνικού διευθυντή), αλλά και τον πρώην στόπερ του ΠΑΟΚ, του Ατρομήτου και του Πανιωνίου, Δημήτρη Χατζηισαΐα.

Πώς ζει ο Στάικος Βεργέτης στην Ινδία

Πώς είναι, όμως, η ζωή σε μια χώρα τόσο ξένη από τη δική μας σε καθημερινές και αθλητικές συνήθειες; «Υπάρχουν πολλά -μας λέει- που βλέπεις και σου προκαλούν σοκ. Ζούμε σε ένα πολυώροφο κτίριο και πάμε όλοι μαζί στην προπόνηση. Παρατηρούμε την κοινωνία μέσα από τις μετακινήσεις μας. Ωστόσο, σε έναν αυτοκινητόδρομο όπου πηγαίνεις προς μια κατεύθυνση βλέπεις ξαφνικά έναν να κινείται αντίθετα. Γι’ αυτούς είναι φυσιολογικό. Για μας όχι. Δεν έχουν συναίσθηση. Επίσης βλέπεις στη μια μεριά του δρόμου ανθρώπους να ζουν σε παράγκες. Και στην άλλη πλευρά βλέπεις σπίτια πολυτελείας».

«Γεννιέσαι φτωχός, πεθαίνεις φτωχός»

«Δεν μας παρέχουν αυτοκίνητο, γιατί στους δρόμους επικρατεί ένα χάος. Ολοι οδηγούν όπως θέλουν, κορνάρουν συνέχεια και γενικά δεν υπάρχει ασφάλεια. Αν θέλουμε να μετακινηθούµε, έρχεται ένας οδηγός που εργάζεται στον σύλλογο και με πάει όπου θέλω. Διαφορετικά, παίρνω ταξί. Υπάρχουν κάποια malls όπου μπορείς να πας, αλλά γενικότερα δεν έχεις και πολλές επιλογές. Τα φαγητά είναι περίεργα. Βάζουν πολλά καρυκεύµατα και δεν τρώγονται», υπογραμμίζει ο Στάικος Βεργέτης, ο οποίος δεν κρύβει ότι νοσταλγεί τις ομορφιές της Ελλάδας.

«Η οικογένεια είναι στην Τρίπολη και μου λείπει πάνω απ’ όλα. Από εκεί και πέρα σου λείπει η ομορφιά της Ελλάδας. Η Ινδία είναι μια χώρα επίπεδη, με πολύ χώμα και σκόνη. Δεν υπάρχουν τα βουνά, τα δέντρα, η θάλασσα. Είμαστε και μακριά από τη θάλασσα εδώ που μένω. Οταν έρχομαι στην Ελλάδα λέω πάντα τι όμορφη χώρα που είναι. Αλλά έχουμε άλλα προβλήματα στην πατρίδα μας, κοινωνικά και πολιτικά. Εδώ, και από τα αεροπλάνα που πετάμε, βλέπουμε παντού χώμα, τίποτα άλλο». Σε ό,τι αφορά την ελευθερία των πολιτών, ο Ελληνας τεχνικός διευκρινίζει: «Υπάρχει ελευθερία σε θρησκείες και γλώσσες. Αλλά οι ανισότητες είναι μεγάλες. Γεννιέσαι φτωχός, πεθαίνεις φτωχός. Γεννιέσαι πλούσιος, πεθαίνεις πλούσιος».

Παράξενα από τα γήπεδα

Πώς είναι όμως οι συνθήκες διεξαγωγής των αγώνων ποδοσφαίρου στην Ινδία; «Τα γήπεδα έχουν κόσμο. Παίξαμε ματς με 80.000 φιλάθλους. Σε άλλη έδρα με 22.000 κόσμο», υπογραμμίζει ο Στάικος Βεργέτης και οι «εκπλήξεις» δεν σταματούν εδώ. «Φανταστείτε πως φεύγουμε με το λεωφορείο από μια έδρα και περνάει ανάμεσα από πλήθος κόσμου της αντίπαλης ομάδας και μας χειροκροτούν. Υπάρχουν ματς που στην εξέδρα είναι μαζί οι φίλαθλοι των δύο ομάδων. Στο αγωνιστικό κομμάτι έχω δει ποδοσφαιριστή να σουτάρει για γκολ από τα 65 μέτρα. Λες από μέσα σου, ‘‘τι έκανε αυτός;’’. Υπάρχουν στοιχεία του αιφνιδιασμού. Ακόμα και κάποια λάθη, τα οποία τα διορθώνεις. Το καταλαβαίνουν, αλλά ύστερα από λίγο κάνουν το ίδιο λάθος. Υπάρχει το αλλοπρόσαλλο λόγω της έλλειψης ποδοσφαιρικής παιδείας».

Στον ενάμιση χρόνο που βρίσκεται στην Ινδία, ο Στάικος Βεργέτης κατάφερε να οδηγήσει την Παντζάμπ πρώτη φορά στην ιστορία της στην άνοδο στη μεγάλη κατηγορία της χώρας. «Εχουμε ρόστερ με παιδιά από 19 έως 23 ετών, μαζί με 4 ξένους που έχουν δικαίωμα να αγωνίζονται – ανάμεσα σε αυτούς και ο Δημήτρης Χατζηισαΐας. Παρ’ όλ’ αυτά είμαστε μια ανταγωνιστική ομάδα, γιατί το εγχείρημα είναι δύσκολο», εξηγεί ο Ελληνας προπονητής και ολοκληρώνει αναφερόμενος στην οργανωμένη ανάπτυξη του ποδοσφαίρου στη μακρινή χώρα: «Προσπαθούν να αναπτύξουν το άθλημα. Γι’ αυτό και στην ενδεκάδα πρέπει να υπάρχουν 7 Ινδοί. Και στα προπονητικά επιτελεία, όπως και σε διάφορα πόστα, είναι επίσης υποχρεωτικό να υπάρχουν Ινδοί. Για να εξελίσσονται. Εχουν δώσει μεγάλη βάση και στις ακαδημίες. Τα μικρά παιδιά στρέφονται στο ποδόσφαιρο. Είναι θέμα κάποιων ετών να ξεπεράσει το κρίκετ, το οποίο είναι πρώτο άθλημα. Μέχρι και ειδικό τηλεοπτικό κανάλι υπάρχει που ασχολείται αποκλειστικά µε το πρωτάθλημα».

Πηγή: parapolitika.gr

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News