Αργεντινή: Ο χριστουγεννιάτικος ποδοσφαιρικός «πόλεμος» με τη Βραζιλία
Το 1925, η 25η Δεκεμβρίου ήταν η καταληκτική ημερομηνία του Κόπα Αμέρικα. Κι ο αγώνας της Αργεντινής με τη Βραζιλία θύμισε… πολεμική σύγκρουση, που προκάλεσε την απόσυρση των χαμένων από τη διεθνή ποδοσφαιρική σκηνή για μια πενταετία!
Στις 25 Δεκεμβρίου του 1925 το Μπουένος Άιρες είχε ντυθεί στα γιορτινά του. Όχι τόσο λόγω της ημέρας -άλλωστε στην Αργεντινή τα Χριστούγεννα γιορτάζονται περισσότερο την παραμονή. Όσο επειδή οι φίλοι του ποδοσφαίρου περίμεναν να δουν την εθνική ομάδα της χώρας τους να στέφεται πρωταθλήτρια Νοτίου Αμερικής για δεύτερη φορά στην ιστορία της.
Στο Estadio Sportivo Barracas, η Αργεντινή υποδεχόταν τη Βραζιλία. Ο αγώνας ήταν στην ουσία ο τελικός της ένατης διοργάνωσης του Κόπα Αμέρικα, το οποίο τότε ονομαζόταν απλώς «Πρωτάθλημα Νοτίου Αμερικής». Και λέμε «στην ουσία», διότι η διοργάνωση διεξαγόταν με το λεγόμενο σύστημα «πουλ». Ένας όμιλος με βαθμολογία, οπότε στο τελευταίο ματς μπορεί κάποια από τις δύο ομάδες να παίζει για δύο αποτελέσματα.
Προτού εξηγήσουμε γιατί ο αγώνας έφτασε να θυμίσει πολεμική σύγκρουση, είναι αναγκαίο να γράψουμε δυο λόγια για εκείνο το Κόπα Αμέρικα, το οποίο ήταν… κουτσουρεμένο. Διότι εκτός απ’ την Αργεντινή και τη Βραζιλία, συμμετείχε ακόμα μόνο η Παραγουάη.
Η νικήτρια του 1924 (και χρυσή ολυμπιονίκης την ίδια χρονιά) Ουρουγουάη είχε αποσύρει τη συμμετοχή της λόγω εσωτερικών προβλημάτων. Και η Χιλή, η οποία συμπλήρωνε το παζλ εκείνα τα χρόνια, απείχε με τις κακές γλώσσες να λένε ότι οι υπεύθυνοί της φοβούνταν ότι η ομάδα τους θα γινόταν σάκος του μποξ. Ό,τι είχε πάθει στο τουρνουά του 1924, όπου είχε γνωρίσει τρεις ήττες με συνολική διαφορά τερμάτων 1-10.
Όσο για το Περού, την Κολομβία, τη Βολιβία, το Εκουαδόρ και τη Βενεζουέλα; Δεν συμμετείχαν, για τον απλούστατο λόγο ότι το ποδόσφαιρό τους βρισκόταν ακόμα σε… βρεφικό στάδιο. Όλες τους είχαν νεοσύστατες εθνικές ομοσπονδίες και μόνο το Περού είχε ενταχθεί λίγους μήνες νωρίτερα στην CONMEBOL, τη συνομοσπονδία της Νοτίου Αμερικής.
Για να θυμίζει, λοιπόν, κανονικό πρωτάθλημα η διοργάνωση, αποφασίστηκε οι τρεις εναπομείνασες ομάδες να αντιμετωπίσουν από δύο φορές η μία την άλλη (αντί για μία, όπως συνέβαινε όταν οι συμμετέχουσες ήταν τέσσερις ή πέντε). Κι όποιος συγκέντρωνε τους περισσότερους βαθμούς, θα κατακτούσε το τρόπαιο.
Ο υπέρβαρος γκολτζής
Ο πρώτος αγώνας ανάμεσα στην Αργεντινή και τη Βραζιλία διεξήχθη στις 13 Δεκεμβρίου και οι γηπεδούχοι θριάμβευσαν με 4-1. Πρωταγωνιστής ήταν ένας από τους αστέρες της επιθετικής γραμμής της «Αλμπισελέστε», ο Μανουέλ Σεοάνε, ο οποίος σημείωσε τρία γκολ.
Αξίζει να ανοίξουμε άλλη μία παρένθεση για τον συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή, ο οποίος συγκαταλέγεται έως και σήμερα ανάμεσα στους κορυφαίους θρύλους της Ιντεπεντιέντε. Με τη διαφορά ότι σε εκείνο το Κόπα Αμέρικα είχε πάει ως ποδοσφαιριστής της… Μπόκα Τζούνιορς, λόγω μιας περίεργης ιστορίας.
Το 1919, δεκαπέντε σύλλογοι ήρθαν σε ρήξη με την ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Αργεντινής και δημιούργησαν μια δική τους λίγκα, την «Asociación Amateurs de Football» (Ερασιτεχνική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου). Ανάμεσα στους συλλόγους που προκάλεσαν τη διάσπαση ήταν και η Ιντεπεντιέντε, στην οποία αγωνιζόταν ήδη με επιτυχία ο Σεοάνε.
Τον Νοέμβριο του 1923, όμως, ο ήρωας μας επιτέθηκε στον διαιτητή του αγώνα με τη Ρίβερ Πλέιτ και τιμωρήθηκε με διετή αποκλεισμό από το πρωτάθλημα της «Asociación Amateurs de Football». Για να μη μείνει ανενεργός, πήρε μεταγραφή στην Πορβενίρ, η οποία αγωνιζόταν στο επίσημο πρωτάθλημα της αργεντίνικης ομοσπονδίας. Εκεί, το παράπτωμά του στο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα των διασπαστών θεωρούταν ως μη γενόμενο.
Ως παίκτης της Πορβενίρ, ο Σεοάνε κλήθηκε για πρώτη φορά στην Εθνική Αργεντινής, αλλά το 1925 εντάχθηκε στην Μπόκα Τζούνιορς και διέπρεψε στην περιοδεία της στην Ευρώπη. Αν και ο αργεντίνικος Τύπος της εποχής σχολίαζε ειρωνικά τα περιττά κιλά του (λέγεται ότι ένας από τους διοργανωτές του φιλικού της Μπόκα με την Ατλέτικο Μαδρίτης τον πέρασε… για τον μάγειρα της αποστολής και του έδειξε πού βρισκόταν η κουζίνα του γηπέδου), κανείς δεν είχε να πει τίποτα για την ικανότητά του στο σκοράρισμα.
Με τη λήξη της ποινής του, το 1926, ο Σεοάνε επέστρεψε στην Ιντεπεντιέντε και συνέχισε να φορτώνει με γκολ τις εστίες των αντιπάλων της μέχρι το 1933.
Οι οπαδοί… γύρισαν το ματς
Για να επιστρέψουμε στην ιστορία μας, τόσο η Αργεντινή όσο και η Βραζιλία, δεν δυσκολεύτηκαν απέναντι στην Παραγουάη. Αμφότερες τη νίκησαν από δύο φορές και μάλιστα με καθαρά σκορ. Έτσι, ο τίτλος θα κρινόταν στο δεύτερο μεταξύ τους παιχνίδι, στις 25 Δεκεμβρίου 1925.
Χάρη στο 4-1 του πρώτου αγώνα, στην «Αλμπισελέστε» αρκούσε και η ισοπαλία, ενώ και σε περίπτωση ήττας δεν έχανε το τρόπαιο, αλλά θα οδηγούνταν σε μπαράζ. Η «Σελεσάο» κυνηγούσε ουσιαστικά το ακατόρθωτο, αλλά στις τάξεις της δεν έλειπε η πίστη.
Μεγάλο ρόλο σ’ αυτό έπαιζε και το γεγονός ότι στη σύνθεσή της βρισκόταν ο 33χρονος Αρτούρ Φριντενράιχ, ο πρώτος μεγάλος ποδοσφαιριστής που ανέδειξε η χώρα και ο οποίος ήταν παρών και στο πρώτο ματς που έδωσε ποτέ η Εθνική Βραζιλίας, το 1914.
Πράγματι, ο Φριντενράιχ ήταν αυτός που άνοιξε το σκορ στο 27′. Όμως, οι 18.000 Αργεντινοί φίλαθλοι που πήγαν εκείνη την ηλιόλουστη μέρα (μη ξεχνάμε ότι τα Χριστούγεννα στην Αργεντινή έχουν καλοκαίρι) στο Estadio Sportivo Barracas, δεν είχαν καμία διάθεση να δουν κάτι διαφορετικό απ’ την ομάδα τους να σηκώνει το τρόπαιο. Όταν στο 30′ ο Νίλο έγραψε το 0-2, η κερκίδα έμοιαζε με καζάνι που βράζει.
Η Βραζιλία συνέχισε να επιτίθεται και ίσως να είχε πετύχει και τρίτο γκολ λίγο αργότερα, αν ο Αργεντινός αμυντικός, Ραμόν Μούτις, δεν σταματούσε με ένα σκληρό φάουλ τον Φριντενράιχ. Ο Βραζιλιάνος επιθετικός ζήτησε τον λόγο απ’ τον αντίπαλό του και η συμπλοκή τους ακολουθήθηκε από γενικευμένη σύρραξη, με τους Αργεντινούς οπαδούς να εισβάλλουν στο γήπεδο και να κυνηγούν τους ποδοσφαιριστές της «Σελεσάο»!
Ο αγώνας διακόπηκε, αλλά μόνο για μερικά λεπτά. Εμφανώς τρομαγμένοι απ’ όσα είχαν προηγηθεί, οι παίκτες της Βραζιλίας δεν πατούσαν καλά στο γήπεδο όταν ξανάρχισε το ματς, γεγονός που εκμεταλλεύθηκε η Αργεντινή για να μειώσει στο 41′ με τον Σερότι. Στο 55′, ο Σεοάνε διαμόρφωσε το 2-2 το οποίο χάρισε στην ομάδα του τρόπαιο και στον ίδιο τον τίτλο του πρώτου σκόρερ της διοργάνωσης με έξι γκολ.
Οι παίκτες της Βραζιλίας δεν είχαν κουράγιο να αντιδράσουν, αφού φοβούνταν για τη σωματική τους ακεραιότητα. Οι Αργεντινοί οπαδοί είχαν γυρίσει το ματς, αν και ο Βραζιλιάνος αμυντικός Φλοριάνο αποκάλυψε πολλά χρόνια αργότερα ότι την παραμονή όλα τα μέλη της «Σελεσάο» είχαν ξενυχτήσει μέχρι το πρωί στα κλαμπ του Μπουένος Άιρες.
Ίσως, δηλαδή, να υπήρχε κι άλλη εξήγηση για την κατάρρευση της Βραζιλίας μετά το 2-0.
Αποσύρθηκε για πέντε χρόνια!
Οι Βραζιλιάνοι ήταν έξαλλοι με τη «φιλοξενία» που είχαν επιφυλάξει οι Αργεντινοί στην ομάδα τους. Τις επόμενες μέρες, μάλιστα, ο κόσμος βγήκε στους δρόμους του Ρίο ντε Τζανέιρο για να διαμαρτυρηθεί για όσα είχαν συμβεί στον τελικό στο Μπουένος Άιρες.
Πολύ πιο ακραία ήταν η αντίδραση της βραζιλιάνικης ομοσπονδίας, η οποία αποφάσισε να αποσύρει την εθνική της ομάδα από κάθε αγωνιστική δραστηριότητα. Η «Σελεσάο» δεν απείχε μόνο από τις επόμενες διεθνείς διοργανώσεις, που τότε ήταν μόνο το Κόπα Αμέρικα και οι Ολυμπιακοί Αγώνες, αλλά δεν έδωσε ούτε έναν φιλικό αγώνα μέχρι το 1930!
Η αποχή έσπασε ώστε η Βραζιλία να λάβει μέρος στο 1ο Παγκόσμιο Κύπελλο, που φιλοξενήθηκε στην Ουρουγουάη. Ο πρώτος αγώνας της εκεί, στις 14 Ιουλίου 1930 με αντίπαλο τη Γιουγκοσλαβία (απ’ την οποία ηττήθηκε με 2-1) ήταν και ο πρώτος που έπαιξε ύστερα από εκείνον τον επεισοδιακό τελικό του Κόπα Αμέρικα, τα Χριστούγεννα του 1925!
Το μποϊκοτάζ των Βραζιλιάνων στο Κόπα Αμέρικα συνεχίστηκε μέχρι το 1937, όταν η διοργάνωση φιλοξενήθηκε ξανά στο Μπουένος Άιρες. Τότε αντιμετώπισαν ξανά την Αργεντινή για πρώτη φορά ύστερα από σχεδόν δώδεκα χρόνια, αλλά δεν ήταν γραφτό να πάρουν το αίμα τους πίσω.
Η αναμέτρηση έλαβε χώρα στην τελευταία αγωνιστική του ομίλου και στη «Σελεσάο» αρκούσε η ισοπαλία για να κατακτήσει το τρόπαιο (το ακριβώς αντίθετο δηλαδή απ’ ό,τι ίσχυε στο περιβόητο ματς της 25ης Δεκεμβρίου 1925). Όμως, γνώρισε την ήττα με 1-0 και δύο ημέρες αργότερα έχασε και το μπαράζ, με 2-0 στην παράταση.
Λεπτομέρεια με σημασία: Προπονητής της Αργεντινής το 1937 ήταν… ο Μανουέλ Σεοάνε. O άνθρωπος που ως παίκτης είχε στερήσει από τη Βραζιλία και το τρόπαιο του 1925!
(Πηγές: FIFA Museum, Goal.com, El Gráfico και wikipedia)
Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 25 Δεκεμβρίου
1990: Ο Λόταρ Ματέους, ηγέτης της Εθνικής Δυτικής Γερμανίας που είχε κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο έξι μήνες νωρίτερα, κερδίζει τη «Χρυσή Μπάλα». O 29χρονος μέσος της Ίντερ συγκεντρώνει 139 πόντους έναντι 84 του Ιταλού Σαλβατόρε Σκιλάτσι, ο οποίος είχε αναδειχθεί πρώτος σκόρερ στο Μουντιάλ.
1983: Πεθαίνει σε ηλικία 90 ετών ο σουρεαλιστής Ισπανός ζωγράφος και γλύπτης Χουάν Μιρό. Η σχέση του με τον αθλητισμό και συγκεκριμένα με το ποδόσφαιρο εντοπίζεται ενάμισι χρόνο νωρίτερα, μια και ήταν ο καλλιτέχνης που φιλοτέχνησε την επίσημο αφίσα του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ισπανίας.
1966: Πεθαίνει σε ηλικία 80 ετών στο νοσοκομείο «Όρος Σινά» του Λος Άντζελες ο ελληνικής καταγωγής Νικ Δάνδολος, πιο γνωστός ως «Nick the Greek», ο μεγαλύτερος χαρτοπαίκτης και τζογαδόρος στην αμερικάνικη ιστορία. Λίγο καιρό προτού αρρωστήσει, είχε παίξει αδιάκοπα πόκερ επί οχτώ ημέρες.
1965: H Μπλάκμπουλ επικρατεί 4-2 της Μπλάκμπερν, στον τελευταίο έως και σήμερα αγώνα του αγγλικού πρωταθλήματος που έχει διεξαχθεί την ημέρα των Χριστουγέννων.
1957: Ο 17χρονος Τζίμι Γκριβς πετυχαίνει τέσσερα γκολ για την Τσέλσι στη νίκη με 7-4 επί της Πόρτσμουθ για το πρωτάθλημα της Α’ Κατηγορίας Αγγλίας. Ο Γκριβς, ο οποίος είχε προωθηθεί στην πρώτη ομάδα των «Μπλε» το προηγούμενο καλοκαίρι, θα ολοκληρώσει τη σεζόν ως πρώτος σκόρερ της ομάδας με 22 τέρματα σε 37 συμμετοχές.
1955: Η Ρεάλ Μαδρίτης συντρίβει εντός έδρας την Παρτίζαν Βελιγραδίου με 4-0, στον πρώτο μεταξύ τους αγώνα για την προημιτελική φάση του πρώτου Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Δύο γκολ πετυχαίνει ο Καστάνιο (12′, 23′) κι από ένα οι Χέντο (36′) και Ντι Στέφανο (70′). Η Ρεάλ θα πάρει την πρόκριση παρά τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει στη ρεβάνς (ήττα με 3-0).
1936: Ο Άμπροουζ Μπράουν της Ρέξαμ αποβάλλεται στο 20ό δευτερόλεπτο του αγώνα με τη Χαλ, σε μια από τις γρηγορότερες αποβολές στην ιστορία του αγγλικού πρωταθλήματος.
1935: Ο φιλικός αγώνας του Ολυμπιακού με την ουγγρική Ούιπεστ στο Ποδηλατοδρόμιο (0-1), αποδεικνύεται ο τελευταίος στον οποίο μετέχει ο Λεωνίδας Ανδριανόπουλος. Ο διεθνής επιθετικός, ο νεότερος της θρυλικής πεντάδας των Ανδριανοπουλαίων που έβαλε τις βάσεις για να γιγαντώσει τον Ολυμπιακό από τα πρώτα χρόνια της ιστορίας του, εγκατέλειψε τη δράση σε ηλικία 24 ετών για να αφοσιωθεί στο κατάστημα ο διατηρούσε ο πατέρας του.
1930: Ανοίγει για το κοινό το Mt Van Hoebenberg στο Λέικ Πλασίντ της Νέας Υόρκης, η πρώτη πίστα μπόμπσλεϊ διεθνών προδιαγραφών στις ΗΠΑ.
1914: Μια ομάδα Γερμανών στρατιωτών νικά με 3-2 μια ομάδα Άγγλων κατά τη διάρκεια της στιγμιαίας ανακωχής του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου, σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου που διεξάγεται σε μια περιοχή ανάμεσα στις πόλεις Ίπρ και Λιλ. Ο πόλεμος έχει αρχίσει από το καλοκαίρι του 1914 και οι στρατιώτες, έχοντας συμπληρώσει ένα εξάμηνο στα χαρακώματα, επιβάλλουν ξαφνικά ανακωχή, τραγουδώντας από την προηγούμενη νύχτα χριστουγεννιάτικα τραγούδια μαζί με τους αντιπάλους τους. Η ημέρα των Χριστουγέννων τους βρίσκει να παίζουν, να καπνίζουν και να ανταλλάσσουν δώρα. Η πρωτοβουλία αυτή, γνωστή στην ιστορία ως «Christmas Truce» (Χριστουγεννιάτικη Ανακωχή), καταγράφηκε κατά μήκος του Δυτικού Μετώπου στη Βόρεια Γαλλία, και διήρκησε μόνο λίγες ημέρες.
1909: Ο αμυντικός της Χιμπέρνιαν, Τζέιμς Μέιν, αποχωρεί σοβαρά τραυματισμένος στην κοιλιακή χώρα απ’ τον αγώνα με την Πάρτικ Θιστλ, έπειτα από ένα άτσαλο τάκλιν που δέχεται απ’ τον αντίπαλο επιθετικό, Φρανκ Μπράνσκομπ. Ο Μέιν θα επιστρέψει αρχικά στο σπίτι του, όμως θα συνεχίσει να υποφέρει και την επομένη θα μεταφερθεί εσπευσμένα στο Βασιλικό Ιατρείο του Εδιμβούργου, όπου οι γιατροί διαπιστώνουν ότι έχει υποστεί ρήξη εντέρου. Θα υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση, όμως θα πεθάνει από επιπλοκές στις 29 Δεκεμβρίου, σε ηλικία μόλις 23 ετών.
1895: Ο Μιλτιάδης Νεγρεπόντης θέτει ως όρο «αν οι παίζοντες δεν θα είναι ορατοί εκ των έξω» ώστε να δανείσει χρήματα για την κατασκευή των εγκαταστάσεων του Lawn Tennis Club στους Στύλους του Ολυμπίου Διός. Το σωματείο έχει ιδρυθεί πριν από λίγους μήνες (16/9/1895) από 14 νεαρούς άνδρες και θα επιβληθεί, αφού το τέννις προσφέρει άσκηση και ψυχαγωγία «πρωτίστως δι’ εκείνους εις τους οποίους είτε η ηλικία είτε η σωματική κατασκευή δεν επιτρέπει να επιδίδωνται εις εντονωτέρας ασκήσεις». Ο ελληνικός τίτλος «Όμιλος Αντισφαιρίσεως Αθηνών» (ΟΑΑ) θα πρωτοεμφανιστεί σε πρακτικό της 29ης Νοεμβρίου 1913, αλλά η επιθυμία του Νεγρεπόντη που εκφράζει «σωματειακή εσωστρέφεια» θα συνοδεύει για πολλά χρόνια τον σύλλογο που θα καλλιεργήσει συναναστροφές «κοινωνικά κλειστές και προφυλαγμένες από παρείσακτους».
1889: Στον πρώτο αγώνα του αγγλικού πρωταθλήματος που διεξάγεται ανήμερα των Χριστουγέννων, η Πρέστον νικά 3-2 την Άστον Βίλα χάρη σε χατ τρικ του Νικ Ρος.