Γιώργος Χελάκης: Ο Ολυμπιακός και η ποιότητα του!

Ένα μεγάλο ερώτημα απασχολεί τους φίλους του Ολυμπιακού από εδώ και πέρα. Μπορεί η ομάδα τους να διεκδικήσει το πρωτάθλημα, έχον[1]τας όχι έναν, αλλά τρεις αντιπάλους; Πολύ, δε, περισσότερο όταν είναι περίπου βέβαιο ότι κι οι τρεις θα μπουν στα πλέι οφ με βαθμολογικό πλεονέκτημα;

Το ερώτημα αυτό είχε σχεδόν χαθεί μέχρι που ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ βρεθεί να κάθεται στην άκρη του πάγκου των «ερυθρολεύκων». Από τότε μέχρι τώρα μεσολάβησαν μία μεγάλη νίκη στην Τούμπα και δύο παιχνίδια, στα οποία η ομάδα πήρε τη νίκη με ανατροπή. Πέρασε… αέρας απ’ τη Θεσσαλονίκη και τα βρήκε σκούρα απέναντι σε Αστέρα Τρίπολης και Παναιτωλικό.

Το κοντέρ όμως έγραψε 3χ3= 9 κι η διαφορά απ’ τον πρωτοπόρο αντί για τους εννέα βαθμούς βρίσκεται τώρα στους τέσσερις και βλέπουμε. Ο Βάσκος κόουτς είναι από εκείνους τους προπονητές που δεν φαίνεται να… ιδρώνει το αφτί του.

Χωρίς δισταγμό προχώρησε σε δύο εκτεταμένα ροτέισον, ενώ ήξερε πως η ομάδα του θα έχανε σε ρυθμό και συνοχή. Ειδικά στο Αγρίνιο ο Ολυμπιακός έκανε πρώτο ημίχρονο που αντί να θυμίζει Μεντιλίμπαρ θύμιζε… Καρβαλιάλ. Είδαμε μια ομάδα που προσπαθούσε μεν, αλλά δεν ήξερε τον τρόπο να φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Στην ουσία επρόκειτο για μία ενδεκάδα, που δεν είχε παίξει ποτέ μαζί. Παίκτες σε φανερή αδυναμία να συνδυαστούν και που φαινόταν πως ό,τι καλό θα προέκυπτε απ’ τις επινοήσεις του Ποντένσε περισσότερο, παρά από κάποια οργανωμένη επιθετική πρωτοβουλία.

Με απόντες τον Φορτούνη και τον Ροντινέι ο Ολυμπιακός χάνει σχεδόν το μισό της επιθετικής του ισχύος. Το είδαμε καθαρά να συμβαίνει στο Αγρίνιο. Οι Πειραιώτες εξακολουθούν να είναι μία ομάδα που στηρίζεται επιθετικά στην ατομική ποιότητα συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών της περισσότερο και λιγότερο σε ένα σχεδιασμένο παιχνίδι, όπου οι παίκτες επιτίθενται βάση ενός συγκεκριμένου πλάνου.

Όσοι επιχειρούν να αναλύσουν το παιχνίδι των «ερυθρολεύκων» δεν γίνεται να προσπερνούν αυτή την πραγματικότητα. Είναι νωρίς για να μετασχηματίσει την ομάδα που παρέλαβε ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ. Στην παρούσα φάση αρκεί να μην την μπερδεύει, όπως έκανε ο προκάτοχός του.

Οι πολλές αλλαγές, όμως, αρκούν για να γίνει το μπέρδεμα. Γράφαμε χθες ότι σε μία ομάδα με παίκτες καταπονημένους, οι αλλαγές είναι αναγκαίες κι αναπόφευκτες. Προφανώς και στο μεθαυριανό παιχνίδι κόντρα στον Βόλο, στο Φάληρο, θα υπάρχουν περιθώρια να πάρουν ανάσα κάποιοι καταπονημένοι.

Από μεθαύριο και πέρα τα περιθώρια για ροτέισον στενεύουν. Ο Ολυμπιακός μπαίνει στην τελική ευθεία κι αφού δεν στηρίζεται ακόμα στο οργανωμένο παιχνίδι, που σε γενικές γραμμές μπορούν να το υπηρετήσουν οι περισσότεροι, θα πρέπει να πάει με εκείνους τους συγκεκριμένους που μπορούν να δημιουργήσουν καταστάσεις μέσα απ’ την ατομική τους ποιότητα.

Κάπως έτσι ο Ολυμπιακός έχει πιθανότητες να μπει γερά και να παραμείνει μέχρι το τέλος στην κούρσα της διεκδίκησης, αλλά και να πάει όσο μακρύτερα γίνεται τη… βαλίτσα στο Κόνφερενς Λιγκ. Και κάτι ακόμα: ο Ζέλσον Μαρτίνς με αυτά που πρόλαβε να μας δείξει στην ολιγόλεπτη συμμετοχή του κόντρα στον Παναιτωλικό προστίθεται σε εκείνους που μπορούν να δημιουργήσουν καταστάσεις με μία προσωπική ενέργεια. Το ερώτημα είναι από πότε και για πόσο…

 

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News