Αντώνης Καρπετόπουλος: Η απόφαση του CAS δείχνει έλλειμμα δικαιοσύνης

Tώρα που βγήκε η απόφαση, μπορούμε να πούμε κάποια πράγματα. Πρώτα απ’ όλα αν το ελληνικό πρωτάθλημα δεν βρισκόταν μία αγωνιστική πριν απ’ το τέλος της κανονικής περιόδου, νομίζω πως το CAS θα αποφάσιζε κι επανάληψη του ματς.

Το… ροκάνισμα της ποινής δείχνει ότι για το δικαστήριο η ποινή είναι άδικη προς τον Ολυμπιακό. Τα περί στενότητας του προγράμματος τα επικαλέστηκαν οι δικηγόροι της ΕΠΟ στη διαδικασία και νομίζω πως είναι η μόνη απ’ τις θέσεις τους που επηρέασε σε κάτι την κρίση των δικαστών.

Διότι κατά τ’ άλλα το μόνο που η ΕΠΟ προσπαθούσε στη διαδικασία ήταν να μειώσει τον Ολυμπιακό, όχι να υπερασπιστεί την απόφαση. Γι’ αυτό κι οι μάρτυρές της, αντί να είναι κάποιοι που να υπερασπίζονται την ποινή μιλώντας για τον ελληνικό κανονισμό και τη λογική του ήταν ο αρχηγός της αποστολής, Λεωνίδας Μπουτσικάρης κι ο γιατρός του Παναθηναϊκού.

Ούτε καν ο γιατρός του αγώνα! Η αισιοδοξία που έβγαζε ο Ολυμπιακός προς τα έξω είχε να κάνει και με αυτό: στη διαδικασία ο αντίδικος του Ολυμπιακού, δηλαδή η ΕΠΟ, μιλούσε για το πρόβλημα που προκλήθηκε στον Χουάνκαρ και για την επικινδυνότητα του ματς κι επικαλείτο το γνωστό φύλλο αγώνα που ο Ιταλός διαιτητής Μάσα συνέταξε με μία μέρα καθυστέρηση: και μόνο αυτό το γεγονός προκάλεσε την περιέργεια των δικαστών για την όλη ιστορία, η οποία δεν αντιμετωπίστηκε ως κανονιστικό ζήτημα.

Πόσω μάλλον όταν οι δικηγόροι του Ολυμπιακού κατέθεσαν αποφάσεις των ελληνικών αθλητικών δικαστηρίων, που σε ανάλογες περιπτώσεις έχουν πει άλλα. Και ματς έχουν συνεχιστεί, και ματς έχουν ξαναγίνει, κι αφαιρέσεις βαθμών δεν έχουν υπάρξει: ο Ολυμπιακός ισχυρίστηκε ότι οι δικαστές κρίνουν κατά βούληση βασιζόμενος σε υπαρκτές αποφάσεις που στην Ελλάδα δεν ελήφθησαν υπόψιν κι όπως αποδείχτηκε πολύ κακώς.

Οι δικηγόροι του Ολυμπιακού βασίστηκαν και σε κάτι ακόμα: στο γεγονός ότι τον τελευταίο χρόνο το CAS μπαίνει συχνά επί της ουσίας και δεν ενδιαφέρεται μόνο για κανονιστικές προβλέψεις.

Η απόφαση του CAS για το Άντερλεχτ – Γκενκ

Είναι πολύ ενδεικτική υπ’ αυτό το πρίσμα μία ιστορική απόφαση που βγήκε τον περασμένο Δεκέμβριο και αφορά ένα ματς του βελγικού πρωταθλήματος ανάμεσα στην Αντερλεχτ και την Γκενκ.

Στις 23 του περασμένου Δεκεμβρίου η Γκενκ έχοντας χάσει ένα ματς με σκορ 2-1 απ’ την Αντερλεχτ έκανε ένσταση για λάθη που έγιναν στο VAR. Η ένστασή της απορρίφθηκε απ’ τις αθλητικές πειθαρχικές αρχές του Βελγίου, αλλά η ομάδα δεν παραιτήθηκε κι έκανε προσφυγή στα πολιτικά δικαστήρια αρχικά και στο CAS στη συνέχεια.

Σε λιγότερο από είκοσι μέρες αποφασίστηκε να επαναληφθεί το ματς απ’ την αρχή. Πριν από δύο χρόνια ανάλογη απόφαση δεν θα υπήρχε ποτέ. Πιο πολύ κι απ’ την απόφαση έχει σημασία το σκεπτικό.

Το δικαστήριο έκρινε ότι ένα τόσο φανερό σφάλμα του VAR δεν μπορεί να είναι ανθρώπινο. Τι είχε συμβεί; Στο 21’ της αναμέτρησης η Γκενκ κέρδισε πέναλτι, το έχασε, αλλά ένας ποδοσφαιριστής της, ο Σορ,  ακολούθησε τη φάση και σκόραρε στο ριμπάουντ.

Το γκολ ακυρώθηκε μετά από παρέμβαση του VAR, που ωστόσο φαινόταν σε όλα τα βίντεο πως έχει κάνει λάθος. Κι έτσι το παιχνίδι ακυρώθηκε κι αποφασίστηκε να ξαναγίνει.

Τι κέρδισε ο Ολυμπιακός από το CAS

Στον Ολυμπιακό υπήρχε η βεβαιότητα  ότι το CAS θα ασχολείτο με το ματς για να βγει μία τελική απόφαση δίκαια και επειδή στην Ευρώπη υπάρχει μία γενική εντύπωση πως στην Ελλάδα οι αποφάσεις βγαίνουν κατά παραγγελία όποιου ελέγχει. Κάπως έτσι έφτασαν σε ένα συμπέρασμα που αφορά την ουσία κι όχι τον κανονισμό.

Η επιστροφή του βαθμού, δηλαδή η επί της ουσίας διαγραφή του μηδενισμού του Ολυμπιακού, του επιτρέπει να ισχυρίζεται βάσιμα πως οι αποφάσεις των ελληνικών αθλητικών δικαστηρίων δεν ήταν οι δικαιότερες. Του επιτρέπει επίσης να πιστεύει ότι στις εκδικάσεις που έγιναν εδώ έπεσε θύμα μιας κακής αντιμετώπισης κι ότι οι δικαστές δεν στάθηκαν στο τι ακριβώς συνέβη, αλλά ασχολήθηκαν με την ποινή και με τίποτα άλλο. Ωστόσο πρέπει σε αυτές τις περιπτώσεις να βλέπουμε το δάσος, όχι το δέντρο. Αυτό που το CAS αποφάσισε έχει να κάνει επί της ουσίας με το ίδιο το σπορ και τη δικαιοσύνη που πρέπει να υπάρχει στη διεξαγωγή των πρωταθλημάτων. Που πρέπει να κρίνονται στα γήπεδα κι όχι στα χαρτιά, αλλά σιγά αυτά να μη μας απασχολούν γενικά.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News