Νίκος Σαρίδης: Προπονητής «ένα νούμερο μικρότερο»

Mία τα ντόρτια από τον Ολυμπιακό στη Θεσσαλονίκη, μία ο αποκλεισμός από το Κύπελλο στη Λεωφόρο, μία το 2-0 της Ντινάμο στο «Μάξιμιρ»…

Αυτοί που περίμεναν στη γωνία τον Ραζβάν Λουτσέσκου, σώρευαν τον τελευταίο καιρό «επιχειρήματα», για να μας τον παρουσιάσουν περίπου σαν… πουκάμισο του Στέφανου Κασσελάκη, δηλαδή ένα νούμερο μικρότερο απ’ το κανονικό.

Τόσο μικρότερο, που το κουμπί στο στέρνο να φαντάζει έτοιμο να πεταχτεί σαν πώμα φτηνής σαμπάνιας σε κάποιο «Βιετνάμ» της επαρχίας. Ναι, προπονητής «ένα νούμερο μικρότερο».

Αρκετοί είχαν αρχίσει να λένε για τον Ρουμάνο πως έχει πιάσει ταβάνι, ότι από ένα σημείο και μετά δεν μπορεί να συμβαδίσει με τους υψηλούς στόχους του «δικεφάλου», ότι έχει εμμονές, ότι δεν μπορεί να εμπνεύσει…

Αν δεν ήξερες, νόμιζες πως στις σεζόν χωρίς τον Λουτσέσκου ο ΠΑΟΚ σάρωνε τα εγχώρια τρόπαια, ενώ σ’ ευρωπαϊκό επίπεδο η Τούμπα ήταν κάτι σαν το «Σάντσεθ Πιθχουάν», που υποδεχόταν τη μία κούπα του Γιουρόπα μετά την άλλη.

Ομως, έπειτα από την προχθεσινή ρεβάνς και το επικό 5-1 επί των Κροατών, τα πράγματα αποκαταστάθηκαν: ο μεν… Κασσελάκης πήγε στη Θήβα για να καταταγεί, οπότε αυτές τις ημέρες θα φοράει στρατιωτικά κι όχι το γνωστό πουκάμισο, ο δε Λουτσέσκου έγινε ξανά… καλούτσικος, αν μη τι άλλο εκείνος που επί των ημερών του οι «μελανό- λευκοι» του Βορρά είχαν κατακτήσει νταμπλ.

Δεν μπορούμε να προβλέψουμε, βέβαια, πόσο θα διαρκέσει αυτή η αποκατάσταση, μιας και ξέρουμε καλά πώς λειτουργεί η κατάσταση στο ρωμέικο: καμία φειδώ με τα ωσαννά μετά από επιτυχίες της ομάδας, κανένα φρένο στην αποδόμηση ύστερα από στραβές.

Ή μήπως δεν είχαν αρχίσει τα βλέμματα δυσπιστίας προς τον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, μετά από το 4-1 της Μακάμπι Τελ Αβίβ στον πρώτο αγώνα και την ήττα του Ολυμπιακού απ’ τον Παναθηναϊκό στο Καραϊσκάκη;

Οι «πραγματοσύνες» ότι καλός Βάσκος είναι μόνο Ερνέστο Βαλβέρδε, πως ο Μεντιλίμπαρ ήρθε σε μεγάλη ηλικία -μετά τα 60, ποτέ δεν έλειψαν… Aν το κριτήριο, όμως, είναι οι ευρω-τίτλοι, να δούμε αν ο 60χρονος πια και καθ’ όλα άξιος βεβαίως, πλην όμως χωρίς ευρωπαϊκό τρόπαιο, Βαλβέρδε πόσους θα έχει μετά από τρία χρόνια.

Ο Μεντιλίμπαρ, πάντως, στα 63 του (προχθές τα έκλεισε), έχει ήδη ένα Γιουρόπα –το περσινό- με τη Σεβίλλη και βλέπουμε… Εξυπακούεται πως ούτε ο Ολυμπιακός ούτε ο ΠΑΟΚ είναι τα αδιαφιλονίκητα φαβορί για την κατάκτηση του φετινού Κόνφερενς Λιγκ, αλλά μετά απ’ όσα είδαμε το βράδυ της Πέμπτης, όλα τα ενδεχόμενα είναι στο τραπέζι. Με τη Φενερμπαχτσέ οι Πειραιώτες, με την Κλαμπ Μπριζ οι Θεσσαλονικείς.

Δεν υπάρχει, πάει να πει, χαμένος από χέρι… Πέρα απ’ τον Μεντιλίμπαρ και τον Λουτσεσκου, πάντως, τη συμπάθειά μου έχουν και οι ποδοσφαιριστές εκείνοι που στις «ιστορικές νύχτες» μένουν πίσω απ’ τα πολλά φώτα, αφού στη συλλογική μνήμη θα καταχωρίζονται πρωτίστως οι «νικητές του α’ ανδρικού ρόλου», εν προκειμένω ο Αγιούμπ Ελ Καμπί με το αναστοπουλικό «ψαλίδι» κι ο Κωνσταντίνος Κουλιεράκης, ο στόπερ με τα δύο γκολ και τη μία ασίστ. Κανείς δεν θα θυμάται τι ματσάρα έκανε στη ρεβάνς με την Ντιναμό Ζάγκρεμπ ο Σουαλιχό Μεϊτέ ή πόσο γέμισε το κέντρο του Ολυμπιακού στην Μπάτσκα Τόπολα ο Τσικίνιο.

Το είδαμε και σ’ εμβληματικές ανατροπές του παρελθόντος. Για τη «ρεμοντάδα», φερ’ ειπείν, της ΑΕΚ με την ΚΠΡ, του 1977, όλοι μνημονεύουν τον Νίκο Χρηστίδη για τα πέναλτι που έπιασε και κανείς δεν ασχολείται για το πώς τα πήγε π.χ. ο αμυντικός χαφ Διονύσης Τσάμης απέναντι στον (πρόσφατα αποθανόντα) Σταν Μπόουλς.

Κανείς, επίσης, δεν λέει αν συνεισέφερε κάτι σημαντικό ως αριστερός μπακ ο Γιώργος Βλάχος στο 3-0 του Παναθηναϊκού επί του Ερυθρού Αστέρα στην πορεία προς το Γουέμπλεϊ το 1971. Η ουσία, πάντως, είναι ότι η «ρεμοντάδα», η ισπανική λέξη που προ επταετίας είχε κάνει θραύση και συγκεκριμένα μετά το 6-1 της Μπαρτσελόνα επί της Παρί (οι Γάλλοι είχαν επιβληθεί 4-0 στο πρώτο ματς), βγήκε κι απ’ τα δικά μας σεντούκια. Και μάλιστα, remontada x 2. Δεν είναι και λίγο.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News