Εθνική Ελλάδας: Το ηρωικό ταμπούρι στο Γουέμπλεϊ και το σόου του Αρχοντίδη

Με τη «λευκή» ισοπαλία που απέσπασε η Εθνική Ελλάδας από την Αγγλία, στις 30 Μαρτίου 1983 στο Γουέμπλεϊ του Λονδίνου, συμβαίνει το εξής παράδοξο. Αν και παραμένει ένα από τα πιο σπουδαία αποτελέσματα στην ιστορία του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος, έχει φτάσει να αντιμετωπίζεται με μεγάλη δόση ειρωνείας στις μέρες μας.

Οι αιτίες είναι δύο. Η πρώτη, αφορά το καταστροφικό παιχνίδι που έπαιξαν οι διεθνείς μας. Και η δεύτερη, τον Χρήστο Αρχοντίδη, τον αείμνηστο ομοσπονδιακό τεχνικό, οι ξέφρενοι πανηγυρισμοί του οποίου για το 0-0 προκάλεσαν τα μειδιάματα ακόμα και των ποδοσφαιριστών του. Είχε τα δίκια του, πάντως, ο Σερραίος προπονητής να κάνει σαν τρελός. Στα τρία προηγούμενα παιχνίδια μας κόντρα στους Άγγλους, είχαμε υποστεί ισάριθμες ήττες με συνολική διαφορά τερμάτων 0-8!

Είναι αλήθεια, πάντως, ότι αυτό που έπαιξε η Εθνική μας πριν από 41 χρόνια στο Γουέμπλεϊ δεν ήταν απλώς… κατενάτσιο. Θα έπρεπε να επινοηθεί νέος όρος για να περιγράψει επαρκώς τη σούπερ αμυντική τακτική του Αρχοντίδη, ο οποίος δεν είχε ξεκινήσει καλά τη θητεία του στον πάγκο της Εθνικής και επιζητούσε εναγωνίως ένα σπουδαίο αποτέλεσμα. Έτσι, εφάρμοσε  το σύστημα «καθόμαστε όλοι πίσω και διώχνουμε» από το πρώτο λεπτό!

Ο Γιάννης Γκαλίτσιος είχε κολλήσει σαν βδέλλα πάνω στον Τόνι Γούντκοκ και ο αμυντικός χαφ Μπάμπης Ξανθόπουλος ενεργούσε ουσιαστικά σαν δεύτερος στόπερ, ακολουθώντας παντού το μεγάλο «αστέρι» της Αγγλίας, τον Τρέβορ Φράνσις. Ο Πέτρος Μίχος, ως λίμπερο, κινούνταν συχνά προς το πλάι για να αναχαιτίσει τον δραστήριο Στιβ Κόπελ, ενώ οι πλάγιοι μπακ, Γιάννης Γούναρης και Νίκος Καρούλιας, κρατούσαν τις θέσεις τους στα μετόπισθεν και ύστερα απ’ το πρώτο εικοσάλεπτο δεν έδειχναν καμία διάθεση να περάσουν τη σέντρα.

Με εξαίρεση μια πολύ άστοχη κεφαλιά του Ντίνου Κούη στο 15′, η Εθνική μας δεν δημιούργησε άλλη υποψία φάσης στα καρέ του Πίτερ Σίλτον. Ο Νίκος Αναστόπουλος είναι ζήτημα αν ακούμπησε πέντε φορές την μπάλα, ο παρτενέρ του στην επίθεση, Γιώργος Κωστίκος, γύριζε πολύ πίσω και θύμιζε πιο πολύ χαφ, ενώ και ο Τάσος Μητρόπουλος αναλώθηκε στο να βοηθάει τον Κούη και τον Βαγγέλη Κουσουλάκη στις μάχες που έδιναν στον χώρο του κέντρου.

Ούτε οι Άγγλοι, ωστόσο, κατάφεραν να απειλήσουν ιδιαίτερα, μια και σκόνταφταν στη διπλή ζώνη άμυνας που είχαν σχηματίσει οι Έλληνες. Ο Νίκος Σαργκάνης δεν χρειάστηκε να πραγματοποιήσει κάποια σπουδαία επέμβαση, αφού η μπάλα είτε απομακρυνόταν νωρίτερα απ’ τους συμπαίκτες του είτε έφτανε χωρίς πολλή δύναμη στα χέρια του, από «σκοτωμένα» σουτ των αντιπάλων. Ήταν, πάντως, σταθερότατος στις εξόδους του – με εξαίρεση μία φάση στα τελευταία λεπτά.

Μας χάρισαν πέναλτι

Συζήτηση σηκώνει η φάση του 20′, όταν έπειτα από σέντρα-σουτ του Σάμι Λι η μπάλα χτύπησε στο απλωμένο χέρι του Ξανθόπουλου (ερμηνεύτηκε ως ακούσιο, αλλά σήμερα θα καταλογιζόταν 100% πέναλτι). Μην εκπλαγείτε, επίσης, αν δείτε ορισμένα σκληρά φάουλ να μην τιμωρούνται ούτε με κίτρινη κάρτα στο βίντεο που παραθέτουμε. Οι διαιτητές τότε (εν προκειμένω ο Τσεχοσλοβάκος, Ντούσαν Κρίχνακ) ήταν ανεκτικοί στο αντιαθλητικό παιχνίδι και η FIFA δεν είχε αυστηροποιήσει το πλαίσιο και δεν προστάτευε τους ποδοσφαιριστές. Κι αυτό λειτούργησε υπέρ μας.

Το «ταμπούρι» της Ελλάδας έγινε ακόμα πιο αισθητό στο δεύτερο ημίχρονο. Οι παίκτες μας δεν σκέφτονταν επ’ ουδενί να βρουν συμπαίκτη όταν έφταναν πρώτοι στην μπάλα και μοναδικό τους μέλημα ήταν να τη διώξουν μακριά – κατά προτίμηση εκτός αγωνιστικού χώρου. Έτσι ροκάνισαν πολύτιμο χρόνο και εκνεύρισαν τους Άγγλους, οι οποίοι δεν διέθεταν και το πιο χαρισματικό σύνολο της ιστορίας τους. Μάλλον βρίσκονταν σε μεταβατικό στάδιο, με νέο προπονητή τον Μπόμπι Ρόμπσον (δημιουργό της ομάδας-θαύμα της Ίπσουιτς), ύστερα την αποτυχία της πολλά υποσχόμενης «φουρνιάς» τους στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982. Κάπως έτσι ήρθε το 0-0.

Ήθελε φωτογραφία και… χορό!

Όπως γράψαμε και στον πρόλογο, μνημειώδεις ήταν και οι πανηγυρισμοί του Αρχοντίδη μετά το σφύριγμα της λήξης. Σε αλλόφρονα κατάσταση, αγκάλιαζε έναν-έναν τους παίκτες και κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια για να τους μαζέψει όλους στο κέντρο του γηπέδου για να βγάλει αναμνηστική φωτογραφία μαζί τους μέσα στον «ναό του ποδοσφαίρου». Οι διεθνείς μας έκατσαν όπως-όπως και δεν του έκαναν το χατίρι. Σύμφωνα με έναν αστικό μύθο, μάλιστα, ο ομοσπονδιακός τεχνικός τούς είχε ζητήσει να… χορέψουν παραδοσιακό χορό μέσα στο «Γουέμπλεϊ»!

Παρά το εντυπωσιακό αυτό αποτέλεσμα, αλλά και την εκτός έδρας νίκη επί της Ουγγαρίας με 3-2, λίγες εβδομάδες αργότερα, η Εθνική δεν διεκδίκησε την πρόκριση στο Euro ’84. Έκοψε, όμως, τον δρόμο της Αγγλίας για την τελική φάση στα γήπεδα της Γαλλίας. Την πρόκριση απ’ τον όμιλό μας κέρδισε η Δανία των φτασμένων Άλαν Σίμονσεν, Μόρτεν Όλσεν, Πρέμπεν Έλκιερ, Σέρεν Λέρμπι, τους οποίους πλαισίωνε ένας χαρισματικός έφηβος επιθετικός, ο Μίκαελ Λάουντρουπ.

Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 30 Μαρτίου

2008: Με πρωταγωνιστή τον Ριβάλντο η ΑΕΚ συντρίβει με 4-0 τον Ολυμπιακό στο ντέρμπι της 27ης αγωνιστικής στο ΟΑΚΑ και μειώνει τη μεταξύ τους διαφορά στους δύο βαθμούς. Τα γκολ της Ένωσης πετυχαίνουν οι Μπλάνκο (10′), Εντίνιο (12′), Λυμπερόπουλος (32′) και Καφές (60′).

1999: Πεθαίνει ο παλαίμαχος Ρώσος ποδοσφαιριστής, Ίγκορ Νιέτο, σε ηλικία 69 ετών. Υπήρξε βασικός στέλεχος της εθνικής ομάδας της Σοβιετικής Ένωσης που κατέκτησε το πρώτο Κύπελλο Εθνών Ευρώπης (1960), ενώ την περίοδο 1976-77 εργάστηκε ως προπονητής στον Πανιώνιο.

1991: Ο τερματοφύλακας της Έβερτον και της Εθνικής Ουαλίας Νέβιλ Σάουθολ, συμπληρώνει 500 επίσημες συμμετοχές στον αγώνα πρωταθλήματος κόντρα στην Άστον Βίλα.

1980: Ο Παναθηναϊκός συντρίβει τον ΠΑΟΚ με 108-81 και επιστρέφει στον θρόνο της Α’ Εθνικής μπάσκετ ύστερα από ένα διάλειμμα τριών ετών. Οι «πράσινοι» τερματίζουν πρώτοι στην τελική φάση με δύο βαθμούς διαφορά από τον Ολυμπιακό, ενώ την τρίτη θέση καταλαμβάνει ο Άρης, τον οποίο έχει ενισχύσει από τον Δεκέμβριο ο Ελληνοαμερικανός, Νίκος Γκάλης.

1969: Ο Παναθηναϊκός κατακτά το Πρωτάθλημα Ελλάδας στο μπάσκετ, αφού στον καθοριστικό αγώνα που διεξάγεται υπό καταρρακτώδη βροχή στο Παναθηναϊκό Στάδιο, νικά 85-80 την ΑΕΚ στη δεύτερη παράταση! Το σκορ της κανονικής διάρκειας ήταν 68-68, με τους «πράσινους» να ισοφαρίζουν σχεδόν σε νεκρό χρόνο με δύο εύστοχες βολές του Παναγιωταράκου. Πρώτος σκόρερ των νικητών αναδεικνύεται ο Κολοκυθάς με 32 πόντους.

1966: Η ΑΕΚ ηττάται με 103-73 από την Σλάβια Πράγας, στον νοκ άουτ ημιτελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών που διεξάγεται στο Παλαλίντο του Μιλάνου. Στην ανάπαυλα, ο Γιώργος Μόσχος αποκαλύπτει στους συμπαίκτες του τη μάχη του με τον καρκίνο και, όντας εξαντλημένος, δεν θα αγωνιστεί στον μικρό τελικό με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στην Μπολόνια (62-85). Ο ταλαντούχος πλέι μέικερ θα φύγει από τη ζωή στις 28 Δεκεμβρίου 1966.

1955: Η Αργεντινή κατακτά το Κόπα Αμέρικα που διεξάγεται στη Χιλή, νικώντας στο καθοριστικό παιχνίδι την εθνική ομάδα της διοργανώτριας χώρας με 1-0. Το γκολ πετυχαίνει στο 59′ ο Ροδόλφο Μιτσέλι, ο οποίος αναδεικνύεται και πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης (οκτώ τέρματα).

1924: Πρωτοστατούντος του πρωταθλητή ρίπτη του Πανιωνίου, Δημητρού Καραμπάτη, πραγματοποιείται η πρώτη απεργία στον ΣΕΓΑΣ. Οι αθλητές δεν κατεβαίνουν στους προκριματικούς αγώνες στο Παναθηναϊκό Στάδιο, με αίτημα «όχι προκριματικούς, όχι όρια» για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της ίδιας χρονιάς.

1896: Η 30χρονη Πειραιώτισσα Σταμάτα Ρεβύθη τρέχει μόνη της τη διαδρομή του Μαραθωνίου, μία ημέρα μετά τον θρίαμβο του Σπύρου Λούη στο πλαίσιο των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων. Η Ρεβύθη έχει μάρτυρες που βεβαιώνουν ότι κάλυψε την απόσταση των 42 χιλιομέτρων σε 5 ώρες και 30 λεπτά, ωστόσο οι διοργανωτές δεν της επιτρέπουν να εισέλθει στο Παναθηναϊκό Στάδιο για να τερματίσει.

1895: Ο κωπηλατικός αγώνας μεταξύ των πανεπιστημίων της Οξφόρδης και του Κέιμπριτζ είναι το πρώτο αθλητικό γεγονός της Βρετανίας που καταγράφεται σε φιλμ από τον κάμεραμαν Μπερτ Άκρες.