Αντώνης Καρπετόπουλος: Η φετινή διαφορά του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ

Ενα παιχνίδι που δείχνει την αλλαγή της τακτικής, όπως τη γνωρίζαμε, ήταν και το ματς της Κλαμπ Μπριζ με τον ΠΑΟΚ.

Οι Βέλγοι όχι μόνο στόχευσαν την πλευρά του Βιεϊρίνια, απ’ την αρχή μέχρι το τέλος του παιχνιδιού, αλλά στο δεύτερο ημίχρονο ο προπονητής τους πέρασε στο ματς και τον Νούσα για να κάνει τη ζωή του αρχηγού του ΠΑΟΚ δυσκολότερη.

Η στόχευση είναι αλήθεια ότι κάνει πολύ δύσκολη τη δουλειά των αμυντικών. Οπως άλλωστε και το build up, που οι προπονητές ζητούν μετά μανίας: το είδαμε και στο ματς της Φενέρ με τον Ολυμπιακό, όταν ακόμα και παίκτες, όπως ο Σογιουντζού (που έχει περάσει απ’ την Μπουντεσλίγκα και την Πρέμιερ Λιγκ), έκαναν λάθη απερίγραπτα.

Ο Ολυμπιακός δέχεται back-to-back γκολ

Οπότε αν τα λάθη των αμυντικών είναι κανόνας γιατί προβληματιζόμαστε για όσα βλέπουμε απ’ τα λάθη που κάνουν οι άμυνες των ελληνικών ομάδων; Θα ήταν απίθανο να μην υπήρχαν. Το συμπέρασμα, όμως, αυτό έχει ένα λάθος. Αλλο είναι το λάθος κι άλλο το λάθος που όλος ο κόσμος περιμένει και που το βλέπει να γίνεται σχεδόν πάντα.

Το λάθος είναι μέσα στο παιχνίδι κι αν μία ομάδα έχει μάθει να ζει με αυτό δεν υπάρχει και μεγάλο πρόβλημα. Αυτή είναι η διαφορά φέτος του ΠΑΟΚ και του Ολυμπιακού π.χ. Και στον ΠΑΟΚ κάποιες μεταγραφές που έχουν να κάνουν με τους στόπερ δεν βγήκαν. Ο Εκόνγκ π.χ. έκανε σπουδαία ματς, αλλά στο Κύπελλο Εθνών Αφρικής, όχι στον ΠΑΟΚ.

Ωστόσο ο ΠΑΟΚ είναι ομάδα που έχει μάθει να μην τρομάζει αν δεχτεί ένα γκολ και ποτέ αυτό το γεγονός δεν καθορίζει τη γενικότερη απόδοση των παικτών του. Συνέπεια αυτής της νοοτροπίας είναι ότι ο ΠΑΟΚ έχει κάνει του κόσμου τις ανατροπές, αλλά έχει σταθεί και αξιοπρεπώς ακόμα και σε ματς που δέχτηκε γκολ νωρίς.

Ο Ολυμπιακός, αντιθέτως, όταν δεχτεί ένα γκολ, δέχεται σχεδόν πάντα κι ένα δεύτερο, αν υπάρχει χρόνος. Κάθε γκολ που δέχεται προκαλεί ταραχή: είναι απόδειξη πως όσα λέγονται για τα προβληματικά του μετόπισθεν είναι αλήθεια.

«Υπάρχουν επαναλαμβανόμενες λάθος αποφάσεις»

Γιατί υπάρχει αυτή η διαφορά αντίδρασης απέναντι στο λάθος; Διότι ο Ολυμπιακός έχει αλλάξει του κόσμου τους προπονητές. Η νοοτροπία ότι ένα λάθος είναι ανεκτό και δεν αποτελεί πρόβλημα, διότι θα το διορθώσει η επίθεση, προκύπτει εκεί που υπάρχει βεβαιότητα ότι η μεν επίθεση λειτουργεί, το δε λάθος δεν θα ξανασυμβεί. Στον Ολυμπιακό δεν υπάρχει κάτι απ’ αυτά τα δυο.

Τι υπάρχει; Η βεβαιότητα ότι οι παίκτες της επίθεσης είναι όλοι καλύτεροι απ’ τους παίκτες της άμυνας. Ετσι δημιουργείται η εντύπωση ότι αυτοί που παίζουν πίσω, απλώς δυσκολεύουν τους μπροστά. Κάθε γκολ είναι απόδειξη αυτής της βεβαιότητας. Που απλώς ροκανίζει την όποια σιγουριά της ομάδας.

Υπάρχει πάντα μία σχέση ρίσκου και κόστους. Στα ματς του Τσάμπιονς Λιγκ που είδαμε, οι ομάδες δέχονταν γκολ διότι έπαιρναν ένα ρίσκο για να κάνουν πιο παραγωγικό το παιχνίδι τους: η Ντόρτμουντ π.χ. δέχτηκε στη Μαδρίτη απ’ την Ατλέτικο ένα γκολ ανάλογο μ’ αυτά που δέχτηκε η Φενέρ απ’ τον Ολυμπιακό. Ομως το γκολ αυτό δεν είναι απόδειξη προβληματικότητας της άμυνας: είναι κάτι που μπορεί να συμβεί εξαιτίας του ρίσκου.

Το ρίσκο έφερε τη βελτίωση της γερμανικής ομάδας στο δεύτερο ημίχρονο. Οπως η Φενέρ έτσι κι η Ντόρτμουντ μείωσε στο τέλος διότι είναι ομάδα συνηθισμένη να επιτίθεται ανεβαίνοντας και κρατώντας την μπάλα, δηλαδή «τρέχοντας» τον αντίπαλο. Ο,τι συνέβη δεν είναι αποτέλεσμα μεμονωμένων λαθών, αλλά έχουν να κάνουν με το κόστος του ρίσκου.

Στην περίπτωση του Ολυμπιακού δεν υπάρχει αυτό: υπάρχουν επαναλαμβανόμενες λάθος αποφάσεις. Ο Ρέτσος π.χ. έχει παραχωρήσει του κόσμου τα πέναλτι. Οχι επειδή το παιχνίδι του επιβάλλει να αμύνεται ψηλά ή να κατεβάζει την μπάλα υπό πίεση ή να παίζει ακάλυπτος, αλλά επειδή έχει μία δεδομένη αδυναμία στο πώς μαρκάρει.

Το ματς του Ολυμπιακού με τη Φενέρ έμοιαζε και δεν έμοιαζε με αυτά που είδαμε στο Τσάμπιονς Λιγκ. Εμοιαζε επειδή τα γκολ του Ολυμπιακού ήρθαν μετά από στοχευμένη και προγραμματισμένη πίεση: τίποτα δεν έγινε τυχαία στις φάσεις που ο Ολυμπιακός σκόραρε. Τα γκολ, ωστόσο, που ο Ολυμπιακός δέχτηκε ήταν γκολ ευγενικής προσφοράς. Και τα δυο προκύπτουν από μεμονωμένα λάθη. Κι αυτό είναι πρόβλημα.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News