Νίκος Σαρίδης: Απ’ το Μιντγουέι στα... Φιλαδέλφεια

Το Μιντγουέι είναι μία ατόλη, ένα κοραλλιογενές νησί δηλαδή, στον Ειρηνικό και στα νερά του έλαβε χώρα το 1942 μία ναυμαχία που έμεινε στην Ιστορία ως εξόχως σημαντική για την εξέλιξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι Αμερικανοί είχαν επικρατήσει την Ιαπώνων κι όπως φέρεται ειπών ο εκ των πρωταγωνιστών, ναύαρχος Τζακ Φλέτσερ (απλή συνωνυμία με τον πλοίαρχο Φλέτσερ του Νίκου Καββαδία, που «εξόκειλε στον Ματαπά»), έπειτα από μία μάχη ξεφυτρώνουν από παντού αναλύσεις για τα σχέδια και τη στρατηγική, ενώ στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει είναι ένα κάρο αστοχίες.

Κάπως έτσι, τέλος πάντων, ήταν η υποτιθέμενη ατάκα του Φλέτσερ, κι η αλήθεια είναι πως τότε είχαν εκτυλιχθεί διάφορα, τόσο στη μεριά του αμερικανικού στόλου (αλλαγές σ’ επιτελικά πόστα, αντικαταστάσεις προσώπων κ.λπ.), όσο και στην αντίπερα όχθη, στο γιαπωνέζικο ναυτικό, το οποίο είχε επικεφαλής τον ναύαρχο Γιαμαμότο, τον άνθρωπο που μήνες νωρίτερα είχε ηρωοποιηθεί για την έκβαση της επίθεσης στο Περλ Χάρμπορ. Μήπως, λοιπόν, ισχύει κάτι ανάλογο και μετά τη μεγάλη νίκη της ΑΕΚ- αντίστοιχα βαριά ήττα του Παναθηναϊκού; Μήπως δεν ήταν τόσο θέμα μεγαλοφυούς τακτικής του Ματίας Αλμέιδα, αλλά διαδραμάτισαν ρόλο και τα λάθη του Φατίχ Τερίμ, καθώς και των άλλων «πρασίνων»;

Μήπως υπήρξαν το βράδυ της περασμένης Τετάρτης στη Νέα Φιλαδέλφεια και σφάλματα κι απ’ την πλευρά της «Ενωσης», τα οποία πέρασαν απαρατήρητα διότι οι φιλοξενούμενοι δεν έκαναν κάτι για να επωφεληθούν; Μας αρέσουν, βέβαια, οι εκ των υστέρων ψηλαφήσεις, του στυλ «έπραξε σωστά ο Τούρκος τεχνικός με τον Λημνιό αριστερό εξτρέμ;».

Ομως, τον πόλεμο, το πρωτάθλημα εν προκειμένω, τον κρίνουν οι κερδισμένες μάχες και κυρίως οι κομβικές συγκρούσεις. Τ’ αποτελέσματα είναι αυτά που πρωτίστως μετρούν, τα πώς και τα γιατί έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Γι’ αυτό λανσαρίστηκε με περισσή ευκολία ως μάγκας ο Φατίχ Τερίμ, όταν είχε βάλει αριστερό εξτρέμ τον Μπερνάρντ την εποχή που η ομάδα έδειχνε να φορτσάρει για τον τίτλο, σε αντίθεση με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς που τον χαράμιζε ως «δεκάρι».

Οπως με περισσή ευκολία ο νυν προπονητής του Παναθηναϊκού έγινε άσχετος επειδή τοποθέτησε τον Δημήτρη Λημνιό στην αριστερή πτέρυγα. Μας αρέσουν οι αναλύσεις των στρατηγικών και τα «ματ» των προπονητών, αλλά μήπως δεν επηρεάζουν μία μάχη -ενίοτε σε υπερθετικό βαθμό- και τ’ αστάθμητα γεγονότα; Επεσε, ας πούμε, ο Αραούχο με δύναμη στον Κώτσιρα κι ανεξάρτητα απ’ το πώς αξιολόγησε ο καθένας τη φάση, ο διαιτητής είχε την εξουσία να καταλογίσει πέναλτι. Αν έδειχνε την άσπρη βούλα και γινόταν εκεί το σκορ 1-1, ποιος ξέρει τι τροπή μπορεί να έπαιρναν τα πράγματα. Εν τοιαύτη περιπτώσει, ο Αλμέιδα, που τόσο επαινέθηκε για την επιλογή του Αραούχο στο αρχικό σχήμα, πιθανόν -αν δινόταν πέναλτι- να έτρωγε του κόσμου το ανάθεμα για την προτίμησή του στον «Τσίνο».

Προφανώς, ο ένας «ναύαρχος», ο Αλμέιδα, έκανε περισσότερα σωστά απ’ τον αντίπαλό του, αλλά μη φτάνουμε στο σημείο να θεωρούμε πως όλα εξελίχτη- καν μέχρι κεραίας όπως ακριβώς τα είχε σχεδιάσει ο νικητής κι ότι είχε προβλέψει με κάθε λεπτομέρεια τις ολιγωρίες του ηττημένου ή τις επιπολαιότητες των φιλίων δυνάμεων. Στα λόγια του Φλέτσερ, επομένως, καταλήγουμε: άθροισμα αστοχιών δημιούργησε το 3-0 της 7ης αγωνιστικής των πλέι οφ. Μ’ αυτά και μ’ αυτά, πάντως, η ΑΕΚ προβάλλει σήμερα ως το πρώτο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου.

Απ’ το χέρι της εξαρτάται αν τελικά θα στεφθεί πρωταθλήτρια, αφού ο Παναθηναϊκός έμεινε στο -4, ο ΠΑΟΚ «άδειασε» -καταπώς φάνηκε και στη Λαμία-, ενώ ο Ολυμπιακός άφησε στο «Κλεάνθης Βικελίδης» μεγάλο μέρος των (όποιων) ελπίδων του. Αν η «Ενωση» τα καταφέρει κι αύριο στην Τούμπα, δεν θα συζητούμε καν το ενδεχόμενο θεαματικής ανατροπής.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News