Ντανιέλ Ποντένσε: Υποκλιθείτε σε αυτόν που θύμισε τον Τζιοβάνι!

12 Μαρτίου του 2020: Ο Ολυμπιακός υποδέχεται σε ένα κρύο και άψυχο, ελέω πανδημίας, «Καραϊσκάκης» τη Γουλβς και έναν παλιό γνώριμο. Τον Ντανιέλ Ποντένσε. Για εκείνον, βέβαια, μόνο άψυχο δεν ήταν το γήπεδο στο οποίο έζησε τις ομορφότερες στιγμές της καριέρας του.

Λίγους μήνες νωρίτερα είχε μεταφέρει τα ταλέντα του στο «Μολινό», όμως… «σπίτι, είναι εκεί που βρίσκεται η καρδιά σου», όπως έλεγε και ο Έλβις. Η καρδιά του κοντού, δεν είχε κουνήσει ρούπι. Επίτιμη Πειραιώτισσα.

Τρία χρόνια (και κάτι) αργότερα, ο Βαγγέλης Μαρινάκης, σα να ήταν ο πιο απλός οπαδός, έκανε τα πάντα για να φέρει τον μάγο του Οέιρας πίσω στο γήπεδο που μεγαλούργησε. Ο αντί-Ποντένσε για τον πρόεδρο της ομάδας ήταν ο Ποντένσε και ο αντί-Ολυμπιακός για τον Πορτογάλο ήταν ο Ολύμπιακός. Το ήξεραν και οι δύο, το έκαναν να συμβεί. Τι κι αν τα πετροδόλαρα χτυπούσαν με δύναμη τις πόρτες των διαμεσολαβητών του, εκείνος ήξερε τι ήταν το σωστό. Το σωστό για την καριέρα του, το σωστό για τη ζωή του, το σωστό για το ποδόσφαιρο, το οποίο και κοσμεί.

Ήταν οι ίδιοι, αλλά και τόσο διαφορετικοί

Μπήκε ξανά στο «Καραϊσκάκης». Αυτή τη φορά το βρήκε γεμάτο, ενώ φορούσε ξανά τη σωστή φανέλα. Ολυμπιακός και Ποντένσε έσκισαν τα χαρτιά του… βελούδινου διαζυγίου και ο νέος γάμος πραγματοποιήθηκε, με τον κόσμο να παραληρεί. Τόσο η ομάδα, όσο και ο κοντός ήταν αλλαγμένοι. Εκείνη έψαχνε την ταυτότητά της, την οποία είχε χάσει στο μεσοδιάστημα, ενώ εκείνος, αρκετά πιο μυώδης, «πρεμιερλιγκάτος», με ό,τι αυτό συνεπάγεται, έψαχνε να βρει τη λέξη από «κ», που κάπως έλειψε στην Αγγλία.

Στο γήπεδο, η κλάση του ήταν εμφανής από την… αναγνωριστική βόλτα. Εμφανώς πιο ουσιαστικός μεν, εμφανώς λιγότερο ελαφρύς δε. Ο Ποντένσε του 2023 ήταν ένας φανταστικός ποδοσφαιριστής, πλην όμως και διαφορετικός. Είχε μάθει πια να πατάει το κουτί και είχε αφήσει στην άκρη τη… σάμπα, με την οποία μας είχε συστηθεί λίγα χρόνια νωρίτερα.

Μερικούς μήνες μετά, ήταν εμφανές πως τα… χνώτα του δεν ταίριαζαν με αυτά του Μαρτίνεθ. Για τον Καρβαλιάλ, τον άνθρωπο που τον καθιέρωσε στον πάγκο και ζήτησε δύο παίχτες στη θέση του μέσα στον Ιανουάριο, ο νοών νοείτω. Το 2024, όμως, η χρονιά που η ποδοσφαιρική δικαιοσύνη αποφάσισε να χαμογελάσει στον Ολυμπιακό, έφερε στο τιμόνι τον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ.

Ήταν δίκαιο

Ο Ποντένσε έγινε ξανά κομβικός και όσο ο καιρός περνούσε γινόταν και περισσότερο… Ποντένσε.  Τα νούμερά του είναι καλύτερα από ποτέ, όμως και… το μάτι, ευχαριστιέται όσο κάποτε. Τεράστια γκολ, τεράστιες πάσες, τεράστιες στιγμές σε μία σεζόν που δε θα ξεχαστεί όσο θα υπάρχουν άνθρωποι να τη διηγούνται.

Μερικές μέρες μετά τη μεγαλύτερη «ερυθρόλευκη» νύχτα όλων των εποχών, την ολοκλήρωση της πρόκρισης επί της Άστον Βίλα μέσα στον… ναό, ο Ολυμπιακός υποδεχόταν – στα ίδια χώματα – την ΑΕΚ. Ο τελευταίος χορός της σεζόν στο σπίτι της ομάδας.

Οι Πειραιώτες νικούν και ο Ποντένσε κάποια στιγμή αντικαθίσταται. Ακούει το όνομά του από τον κόσμο και λυγίζει. Τα δάκρυά του φαίνονται… ύποπτα στα μάτια των φιλάθλων και του Τύπου. Πρώτο θέμα, το «αινιγματικό κλάμα του Ποντένσε, που μπορεί να προμηνύει αποχώρηση».

Τίποτα δεν ήταν ύποπτο. Ο μάγος έκλαψε απλά γιατί συγκινήθηκε στη θέα του κόσμου, στου οποίου τα πρόσωπα έβλεπε την ιστορία της σεζόν. Τα εμπόδια, τα πάνω, τα κάτω, τα μεγάλα βράδια και όλες τις στιγμές που καταλήγουν στην 29η του Μάη. Κανείς δε βλέπει λόγο αποχωρισμού, αφού ο… έρωτας φουντώνει από όλες τις πλευρές. Ο Πορτογάλος διαπρέπει στο μέρος που τον λατρεύουν, ο Ολυμπιακός απολαμβάνει το όνειρο όλων των οπαδών του (δηλαδή και της διοίκησης), ενώ ο κόσμος εκτιμά λίγο παραπάνω την ομορφιά του αθλήματος. Αυτό, μέσω ενός ποδοσφαιριστή που παίζει σε ελληνικό σύλλογο.

Τζιοβάνι

Το βράδυ της Κυριακής, στην τελευταία πράξη του δράματος της φετινής Σούπερ Λιγκ, ο Ολυμπιακός έπαιξε… εκεί που τον μισούν. Στην έδρα του μεγάλου αντιπάλου, ο οποίος μάλιστα βρίσκεται σε φάση βαθιάς εσωστρέφειας. Σε μία νύχτα που άπαντες ετοιμάζονταν για άσχημες αντιδράσεις, λίγες ώρες μετά το συλλαλητήριο κατά της διοίκησης.

Στο 72′, ο Ποντένσε υποδέχεται τη μπάλα στο ύψος της κουλούρας, την ελέγχει σα να παίζει με μπεγλέρι για 25 – περίπου – μέτρα, ζαλίζει με απανωτές αλλαγές κατεύθυνσης τον Βιλένα και κρεμά τον Λοντίγκιν με μία αδιανόητη έμπνευση έξω από τη μεγάλη περιοχή.  Μία από τις φάσεις που ούτε ο Εντουάρντο Γκαλεάνο δε θα μπορούσε να προσδώσει μεγαλύτερη καλλιτεχνική αξία από αυτή που προσδίδει το ίδιο το βίντεο.

Μερίδα του κόσμου, σηκώνεται και χειροκροτεί. Η Λεωφόρος χειροκρότησε παίκτη του Ολυμπιακού για γκολ ενάντια στον Παναθηναϊκό! Ο ίδιος υποκλίνεται και τα χειροκροτήματα πληθαίνουν. Το τελευταίο ντέρμπι της χρονιάς επιφύλασσε ακόμα μία ανεπανάληπτη ιστορία…

Σε όλα τα «ερυθρόλευκα» σπίτια, που ζουν αιώνια με την ανάμνηση ή με τις διηγήσεις για τον μέγα Τζιοβάνι, ακούστηκε το όνομα του Βραζιλιάνου. Το μυαλό ταξίδεψε κατευθείαν στη γκολάρα με τον ΠΑΟΚ και το παρόμοιο έπος με το Αιγάλεω. Ο Ποντένσε κατάφερε να θυμίσει αυτόν, που δεν πλησίασε ποτέ κανείς. Μερικές μέρες νωρίτερα, το είχε κάνει με τα δάκρυά του. Στη Λεωφόρο το έκανε με την τέχνη του.

Ένας μάγος πλασμένος για τον Ολυμπιακό. Η φαντασίωση κάθε «παλιού» και κάθε «νέου». Ουσία, τέχνη, πάθος, λατρεία για την ερυθρόλευκη ριγωτή. Λόγος να ερωτευτείς το ποδόσφαιρο. Μα που να πάει;

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News