Εθνική Ουρουγουάης: Το... κυνήγι της κότας έφερε χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο!

Ο τελικός του ποδοσφαιρικού τουρνουά των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού, που διεξήχθη πριν από ακριβώς 100 χρόνια (στις 9 Ιουνίου 1924) έχει ιστορική σημασία. Ήταν η πρώτη διοργάνωση παγκόσμιας εμβέλειας που αναγνώρισε η FIFA και έληξε με θρίαμβο της Ουρουγουάης, η οποία νίκησε με 3-0 την Ελβετία στον τελικό.

Έχοντας στις τάξεις της ορισμένους από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές στον κόσμο, όπως ο Έκτορ Σκαρόνε, ο Πέδρο Πετρόνε, ο Πέδρο Σέα, ο αρχηγός Χοσέ Νασάτζι και ο επονομαζόμενος «το μαύρο θαύμα», Χοσέ Λεάντρο Αντράντε, η «Σελέστε» έκανε επίδειξη δύναμης και κατέκτησε άνετα το χρυσό μετάλλιο.

Σύμφωνα με τον ελληνικό αθλητικό Τύπο της εποχής, πάντως, οι ποδοσφαιριστές της Εθνικής Ουρουγουάης όφειλαν πολλά για εκείνη την επιτυχία τους σε ένα ιδιαίτερο πρόγραμμα προπόνησης που ακολουθούσαν. Το κυνήγι της κότας!

Αν πιστέψουμε το αφιέρωμα που έκανε το περιοδικό «Αθλητική Επιθεώρησις», κυνηγώντας κότες στο γήπεδο οι παίκτες βελτίωναν την ικανότητά τους στην προσποίηση, αλλά και στην ντρίμπλα (όπως θα αποδίδαμε στην καθομιλουμένη την «υπεκφυγή», που θα συναντήσετε πιο κάτω).

«Ενα πρωτότυπον γύμνασμα προπονήσεώς των είναι και το να αφίνωσιν εντός του γηπέδου όρνιθα ή πετεινόν και να τίθενται εις καταδίωξίν των», σημειώνεται στο τεύχος που κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 1924 και διασώζεται στην Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων.

Και εξηγεί ο ανώνυμος συντάκτης: «Τα πτηνά ταύτα των οποίων η φυγή – ημισεία πτήσις και ημισεία δρόμος – είναι πλουσία εις ελιγμούς, αναγκάζουσι τους ποδοσφαιριστάς να προσπαθούν να τίθενται επί τα ίχνη των και τοιουτοτρόπως αποκτώσι βαθμηδόν το σπουδαίον πλεονέκτημα διά την ποδοσφαίρισιν, το των προσποιήσεων και των υπεκφυγών».

Όπως και να ‘χει, η Ουρουγουάη (ή… Ουραγουάη, όπως την ανέγραφε το ελληνικό περιοδικό, βοηθώντας μας να καταλάβουμε από πού πηγάζει η σύγχυση η οποία δεν έχει εκλείψει μέχρι τις μέρες μας) συνέτριψε την Ελβετία με 3-0 στο κατάμεστο από 40.000 θεατές στάδιο «Κουλόμπ», με τέρματα που πέτυχαν ο Πετρόνε στο 9′, ο Σέα στο 65′ και ο Ρομάνο στο 82′.

Από ξένες πηγές γνωρίζουμε ότι οι Ουρουγουανοί άσοι ταξίδεψαν με πλοίο (με εισιτήρια τρίτης θέσης) από το Μοντεβιδέο για την Ισπανία και φτάνοντας στη Γαλλία κατέπληξαν τους Ευρωπαίους με την οργάνωσή τους. Η «Σελέστε» ήταν η μοναδική ποδοσφαιρική ομάδα των Ολυμπιακών Αγώνων του 1924 που διέθετε γιατρό και γυμναστή στην αποστολή.

Τερματοφύλακας… μπασκετμπολίστας

Η «Αθλητική Επιθεώρησις» κάνει συγκεκριμένη αναφορά στα υπόλοιπα ταλέντα των Ουρουγουανών άσων: «Ο Πετρόνε είναι δρομεύς όστις διατρέχει τα 100μ. εις χρόνον 11 δευτερολέπτων. Ο Σκαρόνε πηδά μετ’ ευχερείας 1,60μ. εις ύψος. Ο τερματοφύλαξ Μαζάλι είναι πρωταθλητής της Νοτίου Αμερικής εις τον δρόμον των 400μ. μετ’ εμποδίων με τον όχι ευκαταφρόνητον χρόνον των 57 δευτερολέπτων».

Προσθέτει το ρεπορτάζ για τον Μαζάλι: «Είναι επίσης πρωταθλητής εις το μπάσκετμπολ της Νοτιοαμερικάνικης ηπείρου. Διά τούτο και παρετηρήθη κατά τον τελικόν αγώνα ν’ αποκρούη την ποδόσφαιραν με το χέρι κατά τον τρόπον των παικτών του μπάσκετμπολ».

Ο Μαζάλι είχε κερδίσει πράγματι τα 400 μέτρα με εμπόδια στο πρωτάθλημα στίβου της Νοτίου Αμερικής που είχε διεξαχθεί στη Χιλή το 1920. Υπήρξε όντως και επιτυχημένος μπασκετμπολίστας, αφού αγωνίστηκε επί έξι χρόνια στην Ολίμπια Μοντεβιδέο, με τη φανέλα της οποίας αναδείχθηκε πρωταθλητής Ουρουγουάης (όχι Νοτίου Αμερικής) το 1923.

Στο αφιέρωμα γίνεται ειδική μνεία στην ικανότητα των Ουρουγουανών ποδοσφαιριστών να τρέχουν τα 100 μέτρα σε λιγότερο από 12 δευτερόλεπτα. Όπως διαβάζουμε: «Εκείνοι οι οποίοι υπερβαίνουσι τον ανώτερον χρόνον της επιδόσεώς των, άνευ ευλόγου αιτίας, αντικαθίστανται αμέσως άνευ συζητήσεως κατά τον καταρτισμόν της ομάδας».

Ο χορευτής Αντράντε

Το ελληνικό περιοδικό (μία από τις αρχαιότερες εκδοτικές απόπειρες αθλητικού εντύπου στη χώρα μας) έκανε ειδική μνεία και στις χορευτικές ικανότητες του κορυφαίου μέσου, Χοσέ Λεάντρο Αντράντε, όχι μόνο μέσα, αλλά και έξω από το γήπεδο.

«Η μεγάλη μανία των ποδοσφαιριστών εκτός του αθλητισμού είναι και ο… χορός. Ο δημοφιλής μαύρος Αντράντε, μετά τον τερματισμόν των αγώνων, αφήκε ζωηράν εντύπωσιν εις τα παρισινά ντάντσιγκ. Αλλά τίποτε το εκπληκτικόν δεν υπάρχει εις τούτο. Ο Αντράντε είναι πρωταθλητής του τάνγκο της Νοτίου Αμερικής, ήτις διακρίνεται εξ ίσου επίσης και εις την τέχνην του χορού».

Την μποέμικη ζωή που έκανε ο Αντράντε στο Παρίσι μετά το τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων, επιβεβαιώνει και ο μεγάλος Ουρουγουανός συγγραφέας, Εδουάρδο Γκαλεάνο, στο εμβληματικό βιβλίο του «Το Ποδόσφαιρο στη Σκιά και το Φως» (εκδ. Πάπυρος 2015). Όπως επισημαίνει, οι Γάλλοι τον είχαν χαρακτηρίσει «βασιλιά του καμπαρέ».

Ο Αντράντε επέστρεψε το φθινόπωρο του 1924 στην Ουρουγουάη και πρωταγωνίστησε και στις κατοπινές μεγάλες διακρίσεις της. Το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1928 στο Άμστερνταμ και την κατάκτηση του πρώτου Παγκοσμίου Κυπέλλου, το 1930 στα πάτρια εδάφη.

Το πρώτο αστέρι στη φανέλα

Λίγοι γνωρίζουν ότι η φανέλα της Εθνικής Ουρουγουάης έχει τέσσερα αστέρια, τα οποία συμβολίζουν ισάριθμους παγκόσμιους τίτλους. Εύλογα, ωστόσο, θα αναρωτηθεί κανείς πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό, από τη στιγμή που είναι γνωστό τοις πάσι ότι η «Σελέστε» έχει κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο μόνο δύο φορές: το 1930 και το 1950.

Η εξήγηση είναι απλή. Η FIFA έχει αναγνωρίσει ως ισάξιους παγκόσμιους τίτλους και τα χρυσά μετάλλια που είχε κερδίσει η Ουρουγουάη στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1924 και του 1928. Κι ο λόγος είναι ότι και στα δύο εκείνα ποδοσφαιρικά τουρνουά επιτρεπόταν ελεύθερα η συμμετοχή όλων των ποδοσφαιριστών, ανεξάρτητα με το αν ήταν ερασιτέχνες (όπως απαιτούσε η ΔΟΕ) ή επαγγελματίες.

Μάλιστα, η 9η Ιουνίου 1924 ανακηρύχθηκε από την Συνομοσπονδία της Νοτίου Αμερικής (CONMEBOL) ως «Ημέρα του Νοτιοαμερικάνικου Ποδοσφαίρου», σε ανάμνηση της ιστορικής επικράτησης της Ουρουγουάης επί της Ελβετίας στο Παρίσι.

Aξίζει να αφιερώσετε μερικά λεπτά απ’ τον χρόνο σας για να παρακολουθήσετε τα κινηματογραφημένα στιγμιότυπα από τον ιστορικό εκείνον τελικό. Θα πάρετε γεύση από ένα ποδόσφαιρο που ελάχιστη σχέση έχει με το σημερινό.

Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 9 Ιουνίου

2021: Η Μαρία Σάκκαρη προκρίνεται στους «4» του Ρολάν Γκαρός χάρη στη νίκη της με 2-0 σετ (6-4, 6-4) επί της κατόχου του τίτλου, Ίγκα Σφιόντεκ και γίνεται η πρώτη Ελληνίδα που προκρίνεται στα ημιτελικά ενός τουρνουά γκραν σλαμ.

2018: Η ομάδα πόλο του Ολυμπιακού κατακτά το Champions League νικώντας στον τελικό του Final-8 της Γένοβας την Προ Ρέκο με 9-7. Οι «ερυθρόλευκοι» επιστρέφουν στην κορυφή της Ευρώπης έπειτα από 16 χρόνια, όταν και είχε επικρατήσει στον τελικό της ουγγρικής Χόνβεντ. Ο Κροάτης τερματοφύλακας του Ολυμπιακού, Γιόζιπ Πάβιτς, ανακηρύσσεται MVP της διοργάνωσης.

1999: Η Βαλένθια συντρίβει τη Ρεάλ Μαδρίτης με 6-0 στον ημιτελικό του Copa del Rey. Πρόκειται για τη βαρύτερη ήττα της «Βασίλισσας» σε επίσημο αγώνα μετά το 8-1 από την Εσπανιόλ τον Μάρτιο του 1930.

1995: Ο Παύλος Γιαννακόπουλος παρουσιάζει τον νέο προπονητή του μπασκετικού Παναθηναϊκού, τον Σέρβο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς, πρωταθλητή Ευρώπης το 1993 με τη Λιμόζ. «Μόνος στόχος μου είναι οι πρωτιές και οι τελικοί», δηλώνει ο Μάλκοβιτς.

1990: Ο Σαλβατόρε Σκιλάτσι μπαίνει ως αλλαγή στο 75′ του πρώτου αγώνα της Ιταλίας με την Αυστρία για το Παγκόσμιο Κύπελλο και τρία λεπτά αργότερα πετυχαίνει το γκολ που της χαρίζει τη νίκη με 1-0. Ο επιθετικός της Γιουβέντους θα σημειώσει άλλα πέντε τέρματα στη συνέχεια της διοργάνωσης και θα κερδίσει τον τίτλο του πρώτου σκόρερ.

1985: Ο ΠΑΟΚ κατακτά το πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής για δεύτερη φορά στην ιστορία του, χάρη στο 0-0 που αποσπά από τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη και την απρόσμενη εντός έδρας ισοπαλία του Παναθηναϊκού κόντρα στον Πιερικό (2-2). Η διαφορά διατηρείται στους 3 βαθμούς και ο αγώνας ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκός για την τελευταία αγωνιστική καθίσταται αδιάφορος (ισχύει ακόμα το βαθμολογικό σύστημα 2-1-0). Προπονητής του «Δικεφάλου» είναι ο Βάλτερ Σκότσικ και βασικά στελέχη οι Κώστας Ιωσηφίδης (ο μοναδικός που ήταν παρών και στο πρώτο πρωτάθλημα του 1976), Γιώργος Σκαρτάδος, Βασίλης Βασιλάκος, Χρήστος Δημόπουλος, Ράντε Πάπριτσα κ. ά.

1979: Ο Πανιώνιος κατακτά το πρώτο Κύπελλο Ελλάδας στην ιστορία του, νικώντας με 3-1 την ΑΕΚ στον τελικό του «Γ. Καραϊσκάκης». Η Ένωση ανοίγει το σκορ στο 3′ με τον Τάσο Κωνσταντίνου, όμως οι «κυανέρυθροι» αντιδρούν στο δεύτερο ημίχρονο με πρωταγωνιστές τον Βασίλη Μωραϊτέλη και τον Νίκο Αναστόπουλο, ο οποίος πετυχαίνει και το γκολ της ισοφάρισης στο 51′. Τα άλλα δύο γκολ του Πανιωνίου σημειώνουν ο Νόνι Λίμα (68′) και ο Γιάννης Παθιακάκης (84′), αφού έχει μεσολαβήσει και η αποβολή του Τάσου στο 71′ για εκτός φάσης χτύπημα στον Μαυρίκη.

1976: Ο Ηρακλής κατακτά το Κύπελλο Ελλάδας για πρώτη φορά στην ιστορία του, επικρατώντας με 6-5 στα πέναλτι του Ολυμπιακού σε έναν απ’ τους πιο θεαματικούς τελικούς όλων των εποχών (4-4 στην κανονική διάρκεια και στην παράταση). Είναι η ημέρα που λάμπει το άστρο του Βασίλη Χατζηπαναγή, μια και ο αγώνας μεταδίδεται ζωντανά από την ΕΡΤ και οι φίλαθλοι απ’ όλη την Ελλάδα πήραν γεύση των σπάνιων ικανοτήτων του ομογενή μεσοεπιθετικού που είχε ενταχθεί στον «Γηραιό» έξι μήνες νωρίτερα. Ο «Βάσια» πετυχαίνει δύο υπέροχα γκολ, ενώ στη διαδικασία των πέναλτι τη διαφορά κάνει ο τερματοφύλακας, Γρηγόρης Φανάρας, ο οποίος αποκρούει τα χτυπήματα του Τάκη Συνετόπουλου και του Βασίλη Σιώκου. Πρόκειται για τον μοναδικό τίτλο που έχει κατακτήσει ο Ηρακλής στο ποδόσφαιρο μέχρι σήμερα.

1971: Με υπηρεσιακούς προπονητές τους Γιώργο Δαρίβα και Ανδρέα Μουράτη, ο Ολυμπιακός κατακτά το Κύπελλο μια και νικά με 3-1 τον ΠΑΟΚ στον τελικό του «Γ. Καραϊσκάκης». Τα γκολ πετυχαίνουν οι Θανάσης Αγγελής (19′), Νίκος Γιούτσος (43′) και Παμπουλής Παπαδόπουλος (81′), ενώ κορυφαίος παίκτης του αγώνα είναι ο Γιώργος Δεληκάρης. Σκόρερ των Θεσσαλονικέων είναι ο Σταύρος Σαράφης (46′).

1968: Ο Θανάσης Ιντζόγλου πετυχαίνει τέσσερα γκολ στη νίκη του Πανιωνίου επί της Προοδευτικής με 5-0 για την τελευταία αγωνιστική και αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 24, ένα περισσότερο απ’ τον Γιώργο Σιδέρη του Ολυμπιακού.

1963: Ο Εθνικός νικά με 4-2 τον Παναθηναϊκό στο πλαίσιο της τελευταίας αγωνιστικής του πρωταθλήματος και του στερεί τον τίτλο, αφού η ΑΕΚ νικά με 1-0 την Προοδευτική και τον πιάνει στην κορυφή της βαθμολογίας. Βάσει των κανονισμών, ο τίτλος θα κριθεί σε αγώνα μπαράζ, με την Ένωση να ευνοείται σε περίπτωση ισοβαθμίας λόγω καλύτερου συντελεστή τερμάτων.

1938: Η Ελβετία νικά με 4-2 τη Γερμανία στον επαναληπτικό αγωνα του 1ου γύρου του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Γαλλίας, αν και είχε βρεθεί να χάνει με 2-0. Τα δύο τελευταία γκολ των Ελβετών πετυχαίνει ο Αντρέ Αμπεγκλέν, ο οποίος έξι χρόνια αργότερα θα βρει τραγικό θάνατο σε σιδηροδρομικό δυστύχημα στη Ζυρίχη, μαζί με τους υπόλοιπους ποδοσφαιριστές της Σο ντε Φοντ.

1893: Στο σπίτι του Στέφανου Φραγκιάδη, του πρώτου προέδρου του Εθνικού ΓΣ, λαμβάνει χώρα η πρώτη συνεδρίαση του Δ.Σ. του συλλόγου που έχει ιδρυθεί δύο περίπου εβδομάδες νωρίτερα (23 Μαΐου). Πρώτο μέλημα είναι η ίδρυση του πρώτου ιδιωτικού γυμναστηρίου στην οδό Κηφισίας 45.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News