Εuro: Οταν η Δανία ολοκλήρωσε το θαύμα απέναντι στους Γερμανούς

Γερμανία και Δανία ξαναβρίσκονται σε νοκ-αουτ φάση Εuro, ύστερα από 32 χρόνια και το θαύμα του Γκέτεμποργκ. Ο τελικός του 1992, ανάμεσα στις δύο ομάδες έμεινε στην ιστορία, διότι η Δανία έφτασε στην κορυφή της «Γηραιάς Ηπείρου» νικώντας τα «πάντσερ» με 2-0 στον τελικό του Γκέτεμποργκ. Το κατόρθωμα ήταν μεγάλο, αν σκεφτούμε πως η Γερμανία είχε στεφθεί παγκόσμια πρωταθλήτρια πριν δύο χρόνια στην Ιταλία, ενώ οι Δανοί δεν είχαν προκριθεί ούτε στο Μουντιάλ του 1990, αλλά ούτε στο Euro του 1992!

Πως η Δανία έφτασε στην Σουηδία διαμέσου Γιουγκοσλαβίας

Όλοι ξέρουνε την ιστορία με τον αποκλεισμό της Γιουγκοσλαβίας από την διοργάνωση, λόγω του εμφυλίου πολέμου και την αντικατάσταση της από την Δανία. Οι «πλάβι» θεωρούταν το φαβορί της διοργάνωσης, διότι είχε τον ίδιο κορμό με την ομάδα του Ερυθρού Αστέρα που κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών το 1991. Οι «μάγοι των Βαλκανίων» όπως είχαν ονομαστεί, μια από τις καλύτερες ομάδες που είδε ποτέ η Ευρώπη, δεν πήραν την ευκαιρία να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους στα γήπεδα της Σουηδίας, παρόλο που έφτασαν στην Σκανδιναβική χώρα, ώστε να αρχίσουν την προετοιμασία τους. 

Την ίδια ώρα, οι ποδοσφαιριστές της Δανίας ήταν σε διάφορα νησιά της Μεσογείου, μεταξύ αυτών και της Ελλάδας και απολάμβαναν  τις διακοπές τους. Ο προπονητής τους, Ρίτσαρντ Νίλσεν σχεδίαζε πως θα ανακαινίσει το εξοχικό του, μέχρι που ειδοποιήθηκε ότι η ομάδα του θα συμμετάσχει στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

Η ομάδα δεν πήγαινε στην διοργάνωση για να φτάσει μακριά, ούτε οι ίδιοι οι παίχτες δεν το πίστευαν. Θα έπαιζαν ένα αμυντικό σύστημα 4-3-1-2 ώστε να μην διασυρθούν στα παιχνίδια που θα δώσουν με Αγγλία, Σουηδία και Γαλλία. Άλλωστε αν κατάφερναν κάτι θα ήταν μόνο μέσω της άμυνας και ιδιαίτερα με τον τερματοφύλακα, Πίτερ Σμάιχελ. Ο επιθετικός της ομάδας, Κιμ Βίλφορντ λίγο πριν την έναρξη του τουρνουά, δήλωσε πως η ομάδα είναι έτοιμη να παίξει 90 λεπτά, 30 με τους Άγγλους, 30 με τους Σουηδούς και 30 με τους Γάλλους.

Όλα αυτά δεν άρεσαν στους αστέρες της ομάδας, στον Μίκαελ και στον Μπράιαν Λάουντρουπ, διότι ήθελαν να παίξουν επιθετικό ποδόσφαιρο. Ο πρώτος μάλιστα, απάντησε στην ενημέρωση ότι η Δανία θα συμμετάσχει στο Euro, ότι για αυτόν εθνική ομάδα είναι η Μπαρτσελόνα. Ο αδελφός του Μπράιαν, παρόλο που ήταν διστακτικός στην αρχή, αποφάσισε να δώσει το παρόν στην ομάδα.

Η αρχή του ονείρου και ο αποκλεισμός των μεγαθήριων

Η Δανία πήγαινε στην γειτονική χώρα, στις εγκαταστάσεις που άφησε πίσω της η Γιουγκοσλαβία. Βρέθηκε σε έναν όμιλο φωτιά, θα αντιμετώπιζε τους γηπεδούχους Σουηδούς, την Αγγλία που έψαχνε απεγνωσμένα μια επιτυχία σε Euro και την Γαλλία του Παπέν και του Καντονά. Ρεαλιστικός στόχος ήταν να αποκλειστούν με ψηλά το κεφάλι. 

Στον πρώτο αγώνα κόντρα στους Άγγλους κατάφεραν να αποσπάσουν λευκή ισοπαλία, κόντρα σε όλες τις προβλέψεις. Ο δεύτερος αγώνας κόντρα στην Σουηδία, ήταν δύσκολος και χάνουν με 1-0.

Στην τελευταία αγωνιστική αντίπαλος τους είναι η Γαλλία του Παπέν και του Καντονά, η οποία καίγεται για την νίκη που θα της έδινε την πρόκριση στους 4. Η Γαλλία, είχε προπονητή τον Μισέλ Πλατινί, ο οποίος είπε πως αυτή η ομάδα είναι καλύτερη από την δικιά του που κατέκτησε την διοργάνωση το 1984, διότι δεν βασίζεται μόνο σε έναν παίχτη. Η Δανία βρίσκει γκολ νωρίς μόλις στο 8΄ και πάει στα αποδυτήρια με το υπερ της 1-0. Στο 60΄ ο Παπέν ισοφαρίζει και με αυτό το αποτέλεσμα οι «τρικολόρ» περνάνε ως δεύτερη, γιατί την ίδια ώρα η Σουηδία και η Αγγλία είναι ισόπαλες. Ο Έλστρουπ όμως βάζει την Δανία μπροστά στο σκόρ με 2-1, ξεραίνοντας Γάλλους και Άγγλους. Ο αγώνας ολοκληρώνεται, η ομάδα που δεν προκρίθηκε καν στο τουρνουά τερματίζει δεύτερη στον όμιλο με 3 βαθμούς( 1 νίκη 1 ισοπαλία, βαθμολογικό σύστημα 2-1-0) και περνάει στα ημιτελικά μαζί με την Σουηδία, την ίδια ώρα τα δύο φαβορί του ομίλου αποχαιρετούν την διοργάνωση.

Ο ημιτελικός με την Ολλανδία, ο μοιραίος Φαν Μπάστεν και ο ήρωας Σμάιχελ

Η Ολλανδία ήταν κάτοχος του τροπαίου και έπρεπε να το υπερασπιστεί. Κάποιοι έλεγαν ότι είχε καλύτερη ομάδα από αυτή του 1988. Μαζί με την μαγική τριάδα της Μίλαν, διακρινόταν και ένας πιτσιρικάς που ονομαζόταν Ντένις Μπέργκαμπ. Ο Βαν Μπάστεν είχε σημειώσει την καλύτερη σεζόν της καριέρας του, ο Γκούλιτ μόλις γύρισε στην ενεργό δράση μετά από ένα χρόνο αγωνιστικής απραξίας και ο Ράικαρντ  διένυε την καλύτερη περίοδο της καριέρας του. Με προπονητή τον σπουδαίο Ρίνους Μίχελς, η Ολλανδία που είχε περάσει ως πρώτη από έναν όμιλο με Γερμανία, Σκωτία και Κοινοπολιτεία Ανεξάρτητων Κρατών ( χώρες που ήταν στη Σοβιετική Ένωση), σκόπευε στην δεύτερη διαδοχική κατάκτηση Euro που δεν είχε ξαναγίνει.

Οι Δανοί είναι έτοιμοι για πόλεμο στο χορτάρι και βρίσκουν τον εαυτό τους να προηγούνται δύο φορές στο σκορ, με δύο γκολ του Λάρσεν. Ο Μπέργκαμπ είναι αυτός που ισοφαρίζει στιγμιαία, ενώ ο Ράικαρντ στο τέλος του αγώνα, με πλάσέ στο ύψος της μικρής περιοχής ύστερα από κόρνερ, γράφει το 2-2 και στέλνει το παιχνίδι στην παράταση και τελικά στα πέναλντι. Εκεί ο Φαν Μπάστεν, ο οποίος δεν σκόραρε σε κανένα παιχνίδι της διοργάνωσης, βλέπει τον Πίτερ Σμάιχελ να πιάνει το δικό του πέναλντι και έτσι ο άσσος της Μίλαν γίνεται ο μοιραίος για τους «οράνιε». Ο ίδιος περιέγραψε αυτή τη στιγμή, ως την χειρότερη στην καριέρα του. Έτσι η Δανία βρέθηκε στον τελικό του Euro για πρώτη φορά στην ιστορία της.

Το «θαύμα του Γκέτεμποργκ»

Η Γερμανία πήγαινε για πρώτη φορά σε διεθνή διοργάνωση ενωμένη, ύστερα από την πτώση του «Τείχους του Βερολίνου» . Ύστερα από τον αποκλεισμό της Γιουγκοσλαβίας, τα «πάντσερ» ήταν το φαβορί για την κατάκτηση της διοργάνωσης. Από την ένωση, προστέθηκε ο Ανατολικογερμανός Ματίας Ζάμερ στην ήδη πλήρης ομάδα που αποτελούταν από μεγάλους αστέρες, όπως ήταν ο Κλίνσμαν, ο Φέλερ, ο Αντρέας Μπρέμε και ο ανερχόμενος Στέφαν Έφενμπεργκ, η απουσία του Λοτάρ Ματέους αναπληρωνόταν στο μέγιστο. Ο Φράντζ Μπέκενμπαουερ είχε αποχωρήσει από την τεχνική ηγεσία της ομάδας, ύστερα από την κατάκτηση του Μουντιάλ και παρέδωσε την θέση του στον Μπέρτι Φόγκτς, διότι πίστευε ότι αφού ενώθηκε η Γερμανία, κανείς δεν θα μπορούσε να την σταματήσει.

Η «Νασιονάλμανσαφτ» τερμάτισε δεύτερη στον όμιλο, πίσω από την Ολλανδία, ενώ άφησε πίσω της την Σκωτία και την Κοινοπολιτεία Ανεξάρτητων Κρατών, με την οποία πάλεψε μέχρι το τέλος για να προκριθεί και πήρε τελικά το δώρο από τους Βρετανούς. Στον ημιτελικό, υπέταξε τους διοργανωτές Σουηδούς, όχι τόσο δύσκολα, με 3-2. Σε εκείνο τον αγώνα έλαμψε το άστρο του Ρίντλε, με τον τότε άσσο της Λάτσιο να σημειώνει δύο γκολ.

Στον τελικό πήγαινε με μεγάλη ψυχολογία, αλλά και με τον τίτλο της πρωταθλήτριας κόσμου. Ήθελε να ξαναπάρει τον τίτλο ύστερα από 12 χρόνια, όμως από την αρχή κάτι φάνηκε πως πήγε λάθος. Ο Φόγκτς, αποφάσισε να αφήσει εκτός αρχικού σχήματος τον Ματίας Ζάμερ, που είχε κάνει ένα καταπληκτικό τουρνουά και βασίστηκε στην ομάδα που κατέκτησε τον κόσμο δύο χρόνια νωρίτερα.

Ο αγώνας ξεκίνησε, όπως ήταν αναμενόμενο οι Γερμανοί πιέσαν, όμως οι Σκανδιναβοί ήταν αποφασισμένοι και προηγήθηκαν με την καταπληκτική βολίδα του Γιένσεν στο 18΄. Η πρωταθλήτρια κόσμου δεν πτοήθηκε και έκανε με την σειρά της δύο μεγάλες ευκαιρίες με τον Κλίνσμαν αλλά ο εκπληκτικός Σμάιχελ είπε όχι, στην πρώτη μάλιστα ο πορτιέρης της Μάντσεστερ Γιουνάιντεντ εκτοξεύτηκε στον αέρα και έκανε μια από τις καλύτερες επεμβάσεις στην ιστορία του τουρνουά.

Το όνειρο ήρθε ακόμα πιο κοντά όταν ο Βίλφορντ, χόρεψε τους δύο αμυντικούς της γειτονικής χώρας του και έστειλε την μπάλα στην αριστερή γωνία του τέρματος με την βοήθεια του δοκαριού. Η Δανία κράτησε το υπέρ της σκορ και ολοκλήρωσε το θαύμα της, κερδίζοντας μια διοργάνωση στην οποία εξαρχής δεν είχε καν προκριθεί! 

Ένα από τα μεγαλύτερα θαύματα στην ιστορία του ποδοσφαίρου και γενικά όλου του αθλητισμού! Μια χώρα με πληθυσμό μόλις 5 εκατομμύρια έφτασε στην κορυφή κερδίζοντας μεγαθήρια, ενώ κανείς δεν την πίστεψε, ούτε οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές!

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News