Νίκος Σαρίδης: Κριστιάνο θεέ, πάρε την ΠΑΕ!

Το βράδυ που έπαιζε η Πορτογαλία με τη Γαλλία ρωτάω, μισοσοβαρά-μισοαστεία, έναν οπαδό του Πανιωνίου, με τον οποίο βλέπαμε παρέα το παιχνίδι: «Θα ήθελες τον Ρονάλντο στον Πανιώνιο;». Μου απαντάει: «Αν εννοείς για ιδιοκτήτη, εννοείται». Επρεπε να το περιμένω. Εδώ οι οπαδοί του «Ιστορικού» μεγάλωσαν με… ιστορίες δίπλα στο τζάκι για το πόσο διαφορετική θα ήταν η μοίρα του συλλόγου εάν τον είχε πάρει ο Αλέξανδρος Ωνάσης, δεν θα ήθελαν για χρηματοδότη έναν Κριστιάνο;

Ναι μεν ο CR7 έχει πάψει να είναι μηχανή παραγωγής γκολ, αλλά… κοπτήριο χρημάτων παραμένει, και θα παραμείνει και στο ορατό μέλλον. Η περιουσία του είναι ανυπολόγιστη, τόση που μπορεί να συντηρήσει όχι μία, αλλά πολλές ομάδες του διαμετρήματος του Πανιωνίου, χωρίς φυσικά να χρειαστεί να πεινάσουν τα τρισέγγονά του.

Τον ποδοσφαιριστή Ρονάλντο, όμως, εν έτει 2024 τον… ψειρίζουν ακόμη και στη Νέα Σμύρνη. Πρώτον, (διότι όπως υποθέτω) έχουν «καεί» από τέτοια μεγαλεία. Κάποτε, δε, έτρεχαν στο αεροδρόμιο να υποδεχτούν τον Αλβαρο Ρεκόμπα και -μάλιστα- ακόμη να ξεχρεώσουν τα βερεσέδια απ’ την εποχή που έδεναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα, οπότε ακόμη και στην εξωπραγματική περίπτωση κατά την οποία ο Ρονάλντο δεχόταν να φορέσει τα κυανέρυθρα, θα συνιστούσε ασύγγνωστη ανοησία από μέρους τους να συνομολογήσουν οικονομική συμφωνία μ’ ένα τέτοιο μέγεθος. Δεύτερον, ο Ρονάλντο στην ηλικία των 39 ετών προβληματίζει ακόμη και τους οπαδούς μίας ελληνικής ομάδας που μόλις ανέβηκε στη Super League 2.

Οπως προβληματίζει και τους ορκισμένους θαυμαστές του, αυτούς που δεν δέχονταν κουβέντα κάποτε στις συγκρίσεις με τον Λιονέλ Μέσι. Δυστυχώς για τον ίδιο τον ποδοσφαιριστή Ρονάλντο, το όνομά του τούτη τη φορά, μετά τον αποκλεισμό της Πορτογαλίας δηλαδή, δεν συζητήθηκε για τίποτε άλλο παρά για τον ναρκισσισμό του.

Οχι ότι παλαιότερα δεν έδειχνε νάρκισσος, απλώς το συγκεκριμένο στοιχείο ερχόταν σε δεύτερο πλάνο, καθώς όλοι στέκονταν στις αθλητικές επιδόσεις του. Η επιλογή των ανθρώπων μιας εθνικής ομάδας να γίνουν υποπόδια του μεγάλου σταρ, αποδείχτηκε καταστροφική.

Μία ομάδα, που ενώ δεν της έλειπε το ταλέντο (μέχρι τώρα στο Euro η Πορτογαλία φιγουράρει πρώτη στη λίστα με τα ποσοστά στην κυκλοφορία της μπάλας και στην ακρίβεια των πασών), εντούτοις η επιθετική της έκφραση ήταν τελείως προβλέψιμη, αφού όλοι έψαχναν τον Ρονάλντο.

Ο Ρονάλντο, που ούτε τα στημένα δεν άφηνε στους συμπαίκτες του. Θα μείνει, άλλωστε, στα χαϊλάιτς του φετινού Euro η εικόνα απ’ τον αγώνα της Πορτογαλίας με τη Γαλλία, η στιγμή που… τόλμησε ο Μπρούνο Φερνάντες κι εκτέλεσε απευθείας φάουλ, αντί ν’ αφήσει το σουτ στον «φαταούλα» Κριστιάνο. Η στατιστική αποτίμηση, βέβαια, αποτέλεσε ηχηρό ράπισμα για τον CR7 και το φαν κλαμπ του: έχει εκτελέσει, λέει, 61 φάουλ με την Πορτογαλία σε Euro και Παγκόσμια Κύπελλα και παρ’ όλα αυτά έχει βάλει μόλις ένα γκολ, στους ομίλους του Μουντιάλ του 2018 κόντρα στην Ισπανία.

Δικαίωμά του φυσικά του Ρονάλντο να περιφέρεται στους αγωνιστικούς χώρους μέχρι τα βαθιά γεράματα, ωσότου καταρρίψει το ρεκόρ του παίκτη με τα περισσότερα άτιτλα Εuro ή με τα περισσότερα άστοχα φάουλ. Δικαίωμά του να μην αφήνει την Ιστορία ν’ ασχοληθεί με τα σπουδαία, πράγματι, κατορθώματά του, αυτά που πέτυχε ενόσω βρισκόταν σε κανονικές ποδοσφαιρικές ηλικίες. Δικαίωμα και της Πορτογαλίας ν’ ανέχεται τα όποια «θέλω» του. Είναι, όμως, δικαίωμα και ημών των υπολοίπων να μην περιμένουμε πια τίποτε σοβαρό σε τοπ επίπεδο απ’ τον ποδοσφαιριστή Ρονάλντο.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News