Ολυμπιακός: Ο Γιάρεμτσουκ που ονειρευόταν τον Μεντιλίμπαρ και ο ξεχωριστός Βέλντε

Τα κοινά κι οι διαφορές των δυο μεταγραφών, ο Γιάρεμτσουκ του Σεφτσένκο και του Φανχάσεμπρουκ, η κόντρα με τον Μπόλονι, η ξεχωριστή ικανότητα του Βέλντε και το παράπονο των Πολωνών…

Οι δύο μεταγραφές που ανακοίνωσε ο Ολυμπιακός την τρέχουσα εβδομάδα συνοψίζουν εν ολίγοις την… αιώνια μεταγραφική παράνοια των καλοκαιριών. Το σίριαλ κι η βόμβα.

Η μεν περίπτωση Βέλντε χρειάστηκε εκατοντάδες δημοσιεύματα από Ελλάδα και Πολωνία, μπόλικες διαπραγματεύσεις, τόνους φαιάς ουσίας και σάλιου στα ποδοσφαιρικά φίλαθλα πηγαδάκια και αρκετά GigaBytes με στιγμιότυπα σε YouTube και ιστοσελίδες για να ολοκληρωθεί αισίως.

Από την άλλη, αυτή του Ουκρανού δεν άφησε μεγάλα περιθώρια αντιδράσεων. «Ερχεται ο Γιάρεμτσουκ στις έξι παρά πέντε». Τελεία και παύλα.

Δυο μεταγραφές με μεγάλες διαφορές, λοιπόν, ως προς την ιστορία τους, όμως αρκετά κοινά ως προς την ουσία τους. Και ο κοινός άξονας, δεν είναι άλλος από την αγαπημένη τους προσέγγιση στο όμορφο παιχνίδι, που τυχαίνει να είναι η ίδια με αυτή του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ. Ποδόσφαιρο χωρίς φόβο!

Πρώτος στο χωριό

Ο Ρόμαν Γιάρεμτσουκ ανήκε σε αυτή την κατά βάση… σοβιετική κατηγορία παικτών, που είναι πασίγνωστοι χωρίς να έχουν αγωνιστεί ποτέ στην ελίτ. 27 ετών έπρεπε να γίνει για να παίξει σε ένα από τα πέντε κορυφαία πρωταθλήματα, πέρυσι στην Ισπανία με τη Βαλένθια, χωρίς, βέβαια, να γίνει γνωστότερος από αυτή την περιπέτεια.

Μέχρι τότε το βιογραφικό του περιείχε τα όχι και τόσο λαμπρά από μόνα τους ονόματα των: Ντιναμό Κιέβου, Ολεκσάντρια, Γάνδη, Μπενφίκα (για μια σεζόν) και Μπριζ. Με κάποιον τρόπο, όμως, το όνομα «Γιάρεμτσουκ» ηχούσε πάντοτε πάρα πολύ οικείο.

Ισως ευθύνονται τα γκολ με την εθνική Ουκρανίας, της οποίας αποτελεί μέλος από το 2018. Ισως οι μεγάλες στιγμές κόντρα σε κορυφαία ευρωπαϊκά κλαμπ στο Τσάμπιονς Λιγκ, ίσως τα σενάρια του 2021 για Αρσεναλ, Γουέστ Χαμ, Γουλβς και… δε συμμαζεύεται.

Στην κυματώδη καριέρα του, πάντως, υπήρξε ο επιθετικός που… πετά, όπως κι αυτός που μοιάζει απλά να πλανάται. Από τα μικράτα του, τότε στο εφηβικό δωμάτιο με τις αφίσες των Σεφτσένκο και Ντρογμπά – πάντα με τη φανέλα της αγαπημένης του, Τσέλσι – απολάμβανε την ποδοσφαιρική αλεγρία, την οποία έμαθε να αγαπά μετέπειτα κι ως επαγγελματίας.

Αυτό ήταν το ποδόσφαιρο του ανθρώπου που τον απογείωσε. Του Χέιν Φανχάζεμπρουκ, δηλαδή του πρώτου και τρίτου προπονητή του στη Γάνδη.  Στο μεσοδιάστημα, στον πάγκο είχε καθίσει κάποιος που σε δυο φάσεις βασάνισε και τα δικά μας μάτια. Ο Λάζλο Μπόλονι. Η μεταξύ τους ρήξη, μάλιστα, δεν κρύφτηκε ποτέ. Ο λόγος καθαρά… ιδεολογικός. «Παίζουμε σαν ομάδα δεύτερης κατηγορίας» είχε δηλώσει ο Ρόμαν, για να λάβει τη δημόσια απάντηση «ας πάει να παίξει αλλού».

Τέσσερα χρόνια μετά, η διευκρίνιση του Γιάρεμτσουκ για τις συνομιλίες με τον Μεντιλίμπαρ που τον έπεισαν να απορρίψει τα νερά της Τραπεζούντας για χάρη αυτών του Σαρωνικού που βρέχουν τον Πειραιά, δε μοιάζουν καθόλου τυχαίες.

Κάπως έτσι…

Ο Βέλντε αναμφίβολα διαφέρει σε πολλά από τον Ουκρανό. Δεν έχει ούτε την ίδια φήμη, ούτε τα ίδια γαλόνια και προπαντός ούτε το ίδιο στυλ παιχνιδιού. Αμφότεροι, όμως, άγονται και φέρονται από το μενταλιτέ και την επιθετική ποιότητα ή και διάθεση της ομάδας τους.

Παρότι καλός τακτικά και στις συνεργασίες του, ο Βέλντε δεν είναι δημιουργός, άρα όταν έχει τη μπάλα στα πόδια θέλει να λειτουργεί στα ψηλά. Στα πλάγια της περιοχής, προσφέροντας κάτι που κανένας άλλος συμπαίκτης του δε μπορεί: Σταθερή απειλή, χωρίς να λειτουργεί ως εσωτερικός επιθετικός.

Εχει τη δυνατότητα να βρίσκει γκολ, χωρίς να είναι, δηλαδή… Μασούρας, ο οποίος για χρόνια έβγαινε δεύτερος ή τρίτος σκόρερ της ομάδας, πραγματοποιώντας κινήσεις επιθετικού.

Κι αυτός έχει ανάγκη τους συμπαίκτες του να βρίσκονται ψηλά. Χρειάζεται μια καλή ομάδα, όπως στην προτελευταία του σεζόν στη Λεχ, που βάσει των αριθμών (και όχι απλά των γκολ) ήταν η καλύτερή του.  Στον Ολυμπιακό, μάλιστα, έχει την ευκαιρία να «κρύψει» το μοναδικό παράπονο των Πολωνών, που ήταν ότι σε γενικές γραμμές ήταν ασταθής. Στη Λεχ, βέβαια, καλούταν να κουβαλήσει στην πλάτη του ένα φορτίο που δεδομένα δε θα έχει στον Πειραιά, όπου μέχρι αποδείξεως του εναντίου θα είναι «ένας ακόμα παίκτης».Keyword: Μέχρι αποδείξεως του εναντίου.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News