Α. Καρπετόπουλος: Κοιτάζουν ο ένας τον άλλον

Ο Ολυμπιακός δεν είχε προκριματικά ευρωπαϊκών διοργανώσεων να δώσει και δεν βιάστηκε. Ο ΠΑΟΚ ήθελε να δει σε ποια ευρωπαϊκή διοργάνωση θα πάρει μέρος και αντιμετώπισε επί της ουσίας τα ευρωπαϊκά προκριματικά με την περσινή ομάδα από την οποία μάλιστα έλειπε ο Μεϊτέ.

Ο Παναθηναϊκός προσπαθεί εν μέσω ευρωπαϊκών προκριματικών (και έχοντας μάλιστα δύσκολους αντιπάλους) να φτιάξει μια καινούργια ομάδα. Η ΑΕΚ έκανε γρήγορα τις μεταγραφές της αλλά κουβαλάει το μετατραυματικό σοκ της περσινής απώλεια του πρωταθλήματος. Όλα αυτά ισχύουν και εξηγούν πολλά.

Αλλά υπάρχουν και δυο λόγοι ακόμα. Ο πρώτος είναι ότι όλοι φαίνεται να πιστεύουν ότι το ελληνικό πρωτάθλημα πλέον κρίνεται στο τέλος. Κι ο δεύτερος λόγος είναι ότι ο ένας κοιτάει τον άλλον.

Είναι αλήθεια ότι πέρσι και πρόπερσι το πρωτάθλημα κρίθηκε στα πλέι οφ. Aλλά προσοχή γιατί κάτι έχει αλλάξει φέτος. Φέτος στα πλέι οφ για την κατάκτηση του πρωταθλήματος θα πάρουν μέρος τέσσερις και όχι έξι ομάδες. Οι βαθμοί που μπορεί να κάνει μια ομάδα κερδίζοντας όλα τα παιχνίδια φέτος είναι μόλις 18 γιατί τα ματς είναι όλα κιόλας 6, ενώ πέρσι βαθμοί ήταν 30 γιατί τα ματς ήταν 10.

Αυτό από μόνο του σημαίνει ότι η κανονική περίοδος έχει φέτος αναβαθμιστεί: όποιος μπει στα πλέι οφ με ένα προβάδισμα 6-7 βαθμών είναι πολύ πιθανό να χρειάζεται δυο νίκες για να βγει πρωταθλητής, αν δεν ηττηθεί από αυτόν που τον κυνηγάει στη βαθμολογία.

Επομένως η πρωτιά στην κανονική περίοδο, με διαφορά από τους διώκτες σου, μπορεί πραγματικά να σου δώσει αβαντάζ κατάκτησης τίτλου.

Για να ξεφύγεις στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος χρειάζεται να αναπτύξεις δυναμική και δυναμική αποκτάς όταν πείθεις τους μικρότερους ότι τα παιχνίδια μαζί σου είναι κατά βάση χαμένα παιχνίδια. Έτσι όπως εμφανίστηκαν ο Ολυμπιακός ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ η εντύπωση που έχουν δημιουργήσει μετά από δύο αγωνιστικές είναι όταν είσαι απλά σοβαρός στην άμυνα μπορείς να τους κάνει ζημιά.

Η σοβαρότητα στην άμυνα είναι παραδοσιακά το σήμα κατατεθέν των ομάδων που παίρνουν μέρος στο ελληνικό πρωτάθλημα. Όλες παίζουν έχοντας ως στόχο και να χάσουν δύσκολα. Διότι όταν χάσεις δύσκολα μπορείς άνετα να τα ρίξεις την διαιτησία. Πράγμα που αποτελεί και το εθνικό μας σπορ.

Το ακόμα χειρότερο είναι ότι ο ένας κοιτάει τον άλλον. Δεν ακούς τίποτα άλλο παρά μόνο την φράση (που δεν σημαίνει τίποτα) «και σιγά δηλαδή τι έχουν οι άλλοι». Στην πραγματικότητα πρόκειται για παρηγοριά. Βλέπεις ότι ομάδα σου δεν ικανοποιεί και προσπαθείς από κάπου να κρατηθείς οπότε σ’ αυτή την περίπτωση το να πείσεις τον εαυτό σου ότι οι αντίπαλοι της είναι η χειρότεροι είναι μία λύση.

Αλλά είναι μια λύση που δημιουργεί μόνο ένα πράγμα: την βεβαιότητα ότι, αν αυτή είναι και η λογική των διοικούντων, η ομάδα σου θα γίνει χειρότερη. Ποντάροντας στην καταστροφή των άλλων δεν βελτιώνεσαι.

Αυτή η λογική έχει να κάνει με κάτι πολύ απλό: με την περίφημη ανταγωνιστικότητα του ελληνικού πρωταθλήματος για την οποία τόσος μεγάλος λόγος γίνεται τα τελευταία χρόνια. Όπως βλέπω εγώ το πράγμα από τη στιγμή που το πρωτάθλημα μας θεωρείται ανταγωνιστικό γιατί το διεκδικούν κάθε χρόνο τέσσερις μέτριες ομάδες το μόνο βέβαιο είναι ότι αυτές οι ομάδες θα γίνουν χειρότερες. Διότι η μία κοιτάζει τις αδυναμίες της άλλης και επειδή αυτές είναι υπαρκτές νομίζει ότι αρκούν για να την καταστρέψουν.

Ξέρετε πότε οι ομάδες γίνονται καλύτερες ειδικά στην Ελλάδα; Όταν η ομάδα που κερδίζει το πρωτάθλημα είναι πραγματικά δυνατή, τόσο μάλιστα δυνατή ώστε να επιβάλει σε όλους τους υπόλοιπους να βελτιωθούν σημαντικά για να την ξεπεράσουν.

Αν κάποιος πέρυσι κατακτούσε το πρωτάθλημα με 10 βαθμούς διαφορά, οι ανταγωνιστές του θα προβληματίζονταν για το τι έκαναν λάθος και θα έψαχναν τρόπους να γίνουν καλύτεροι. Όμως το πρωτάθλημα πέρσι το κέρδισε ο ΠΑΟΚ γράφοντας εκείνο το καταπληκτικό σερί με τέσσερις νίκες στα ντέρμπι στο φινάλε, και μπράβο του ΠΑΟΚ.

Αλλά έχω την εντύπωση ότι όλοι ονειρεύονται πια να κάνουν κάτι ανάλογο: να κερδίσουν δηλαδή αυτά τα παιχνίδια τη στιγμή που πρέπει. Δύναμαι να τους διαβεβαιώσω ότι παίζοντας όπως παίζουν αυτές τις πρώτες αγωνιστικές δεν πρόκειται να το κάνουν. Και το ότι δεν θα το κάνει κανείς φέτος, δεν σημαίνει ότι θα βγουν όλοι πρωταθλητές.

Α. Καρπετόπουλος: Κοιτάζουν ο ένας τον άλλον

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ