Αντώνης Καρπετόπουλος: Σούπες χωρίς αλατοπίπερο

Μια μεγάλη επέμβαση του Κοτάρσκι σε ένα εξαιρετικό τελείωμα του Ιωαννίδη στις καθυστερήσεις του ματς στην Τούμπα προκάλεσε το πιο δυνατό καρδιοχτύπι σε ένα ματς που θα ξεχαστεί γρήγορα γιατί ήταν μια μάλλον άνοστη σούπα χωρίς αλατοπίπερο. Ο ΠΑΟΚ παραλίγο στος 93΄να χάσει ένα παιγνίδι που έλεγχε κι αυτό πρέπει μάλλον να τον προβληματίσει.

Ο ΠΑΟ δεν έχασε σε ένα γήπεδο που στην τελευταία του επίσκεψη σε αυτό είχε δεχτεί τέσσερα γκολ, αλλά η πρόοδός του δεν υπήρξε μεγάλη: έπαιξε καλύτερα στην άμυνα από τα προηγούμενα ματς, αλλά στην επίθεσή του υπήρχε ο Ιωαννίδης και σχεδόν τίποτα άλλο. Κι ο ΠΑΟΚ και ο ΠΑΟ πρέπει ωστόσο να είναι ευχαριστημένοι με το στραβοπάτημα του Ολυμπιακού με τον Παναιτωλικό: αυτοί απλά δεν κέρδισαν, ο Ολυμπιακός πέταξε βαθμούς. Η ΑΕΚ, κερδίζοντας απόψε το Βόλο, μπορεί να είναι η κερδισμένη της αγωνιστικής.

Μερικές επισημάνσεις για όλους.

Δεν κερδίζεις χωρίς γκολ

Δεν υπήρχαν εκπλήξεις στις επιλογές των προπονητών στην Τούμπα τουλάχιστον σε ό,τι έχει να κάνει με τις αρχικές ενδεκάδες. Ο Λουτσέσκου προτίμησε τον Τσάλοφ για την κορυφή της επίθεσης και γιατί ο Τισουντάλι έμεινε τελικά εκτός αποστολής εξαιτίας ενοχλήσεων – πίσω του εμφάνισε τους τρεις σολίστες, τον Κωνσταντέλια, τον Τάισον και τον Ζίφκοβιτς. Στη μεσαία γραμμή προτιμήθηκε το δίδυμο Οζντόε – Σβαπ, αλλά κανείς τους δεν είναι Μεϊτε. Στο κέντρο της άμυνας αγωνίστηκε ο Μιχαηλίδης δίπλα στον Κεντζόρα που δε λείπει ποτέ: κι αυτό ήταν απολύτως λογικό – ο Κόλεί μπορεί να περιμένει. Ο Αλόνσο από τη μεριά του προτίμησε τον Μαξίμοβιτς αντί του Τσεριν και τον Βαγιαννίδη αντί του Κότσιρα, ενώ ξεκίνησε ο Πελίστρι στη γραμμή της επίθεσης μαζί με τον Τετέ και τον Ιωαννίδη που δεν θα μπορούσαν να λείπουν, όπως άλλωστε και ο Γεντβάι και ο Ινγκασον στην άμυνα. Δύο προβλέψουμε ενδεκάδες είχαν ως αποτέλεσμα να δούμε ένα αρκετά προβλέψιμο ματς.

Ο πιο δεμένος ΠΑΟΚ έκανε στην αρχή παραγωγικότερη κατοχή μπάλας και είχε μια μεγάλη ευκαιρία με τον Σβαπ στο 18΄: τον σταμάτησε ο Ντραγκοφσκι. Εξαιτίας της κακής απόδοσης των μέσων του ΠΑΟ (ανασταλτικά φάνηκε μόνο ο Αράο ενώ ο Μαξίμοβιτς και ο Μπακασέτας δεν υπήρχαν) ο Αυστριακός είχε πέντε (!) τελικές προσπάθειες γιατί κανείς δεν ασχολούταν μαζί του, αλλά δεν είναι χαρισματικός σκόρερ και το ξέρουμε. Αντίθετα από τους μέσους, ήταν καλοί οι αμυντικοί του Παναθηναϊκού, ενώ όλη η επίθεσή των Πρασίνων ήταν πάλι ο Ιωαννίδης που είχε δυο τρεις σπουδαίες ενέργειες: πλην της φάσης του τέλους, στην καλύτερη από τις υπόλοιπες, στο 43’ έδωσε στον Πελίστρι ένα έτοιμο γκολ αλλά ο εξτρέμ του Παναθηναϊκού θέλησε να κάνει μια ντρίπλα παραπάνω και υπό την πίεση του Μιχαηλίδη αστόχησε.

Ο Ιωαννίδης δεν έφτανε

Η διαφοροποίηση των δυο οκάδων από ημίχρονο σε ημίχρονο υπήρξε μικρή, απλά στο δεύτερο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός έπαιξε λίγο περισσότερο με την μπάλα, ενώ ο ΠΑΟΚ κυνήγησε τις αντεπιθέσεις που αγαπάει – ωστόσο οι τελικές του προσπάθειες ήταν λιγότερες. Ο Λουτσέσκου είδε την δυσκολία στην δημιουργία, θέλησε να αλλάξει κάτι στην επίθεση φτάνοντας να χρησιμοποιήσει ακόμα και τον Σαμάτα, που οι πιο πολλοί είχαν ξεχάσει ότι έχει μείνει στον ΠΑΟΚ. Μπήκαν επίσης ο Ντεσποτοφ, αλλά και ο Μαντι Κάμαρα και ο Σορετίρε. Ανάλογες αλλαγές έκανε και ο Αλόνσο στέλνοντας στο γήπεδο τους Ουνάχι, Τζούρισιτς και Μαντσίνι, αντί των Μπακασέτα, Τετέ και Πελίστρι. Το ματς στο τέλος έμοιαζε με παιχνίδι πόκερ και όλοι περιμένουμε να δούμε ποιος από τους δύο προπονητές θα τραβήξει τον άσσο. Ο μόνος αληθινός άσσος στο γήπεδο, ο κυνηγός δηλαδή που χθες μπορούσε να κρίνει ματς, ήταν ο Ιωαννίδης, αλλά ο Κοτάρσκι του είπε όχι. Και το 0-0 που, λόγω των χαρακτηριστικών των ομάδων, έμοιαζε πριν αρχίσει το ματς απίθανο, υπήρξε το τελικό αποτέλεσμα και χάρη στους τερματοφύλακες.

Η Τούμπα χειροκρότησε την προσπάθεια, ο Λουτσέσκου δεν χάρηκε όμως καθόλου το τελικό αποτέλεσμα. Ο ΠΑΟΚ δεν κέρδισε γιατί δεν σκόραρε και δεν σκόραρε γιατί του έλειψε πολύ ο Μπράντον Τόμας που ξέρει να συνεργάζεται με τους Τάισον, Ζίφκοβιτς και Κωνσταντέλια. Ο Τσάλοφ απλά περιμένει να παίξουν αυτοί για αυτόν. Ο Αλόνσο από την μεριά του ήταν ανακουφισμένος. Σίγουρα κέρδισε χρόνο.

Προβλέψιμο παιγνίδι, προβλέψιμο στραβοπάτημα

Ο Ολυμπιακός νόμιζε πως θα κάνει περίπατο με τον Παναιτωλικό: τελικά κατάφερε να κάνει το πρώτο του στραβοπάτημα φέτος και μάλιστα στο Καραϊσκάκη. Μετά από ένα κακό ξεκίνημα, ο χωρίς ρυθμό Ολυμπιακός δεν φάνηκε να ξυπνάει όταν ο Μαυρίας και ο Μπουζούκης απείλησαν να ανοίξουν το σκορ για τον Παναιτωλικό στο πρώτο ημίχρονο. Ο Μεντιλίμπαρ είδε το κακό να πλησιάζει κι έκανε τέσσερις μαζεμένες αλλαγές (με τους Γουίλιαν, Ολιβέιρα, Κάρμο και Γιάρεμτσουκ να παίρνουν τις θέσεις των Βέρντε, Τσικίνιο, Πιρόλα και Στάμενιτς), αλλά το πρόβλημα του Ολυμπιακού δεν ήταν οι παίκτες – ήταν η απόλυτη έλλειψη έντασης στο παιγνίδι του κι αυτό δεν θα μπορούσε να αλλάξει όταν οι τρεις από τους τέσσερις που μπήκαν είναι ανέτοιμοι. Ο Ολιβέιρα έδειξε ότι έχει όρεξη, ο Γουίλιαν καλά αγγίγματα της μπάλας αλλά χωρίς επιταχύνσεις με την μπάλα στα πόδια αυτά δεν έχουν μεγάλο νόημα – ο Γιάρεμτσουκ απλά δεν υπήρχε.

Ο Ολυμπιακός είχε κάποιες ευκαιρίες με τον φιλότιμο ΕλΚαμπί, και πίεσε στο τέλος, όχι γιατί βοήθησαν πολύ οι αλλαγές του Βάσκου, αλλά γιατί ο Παναιτωλικός κλείστηκε. Το τελικό 0-0 μαρτυρά όλες τις αδυναμίες του Ολυμπιακού στην δημιουργία και στην εκτέλεση – πλην του ΕλΚαμπί παίκτης με άνεση στο γκολ δεν διακρίνεται. Έγραφα όλο το καλοκαίρι για την ανάγκη ενίσχυσης και διάβαζα για εσωτερικές μεταγραφές, νέα παιδιά, δουλειά στην προετοιμασία κτλ. Το πρόβλημα του Ολυμπιακού δεν είναι οι δυο πεταμένοι βαθμοί: είναι ότι επιθετικά δεν φοβίζει. Αν δεν φοβίζεις ο πρωταθλητισμός είναι θεωρία. Η πραγματικότητα είναι ότι αν ο Ολυμπιακός δεν ανοίγει το σκορ νωρίς θα ζορίζεται. Και γιατί ο προπονητής του το τι είναι πρωταθλητισμός το μαθαίνει φέτος. Χθες είπε πως είναι καλό που η ομάδα του δεν δέχτηκε αντεπιθέσεις: όχι τυχαία. Από το φιλικό με την Νότιγχαμ το καλοκαίρι τον απασχολεί μόνο η άμυνα ( όχι τυχαία μετά το ματς αυτό ήρθε ο Κάρμο…) και πιστεύει πως αρκεί μια στοιχειώδης κατοχή μπάλας και πολλά γεμίσματα για να βρεθεί ένα γκολ, αλλά αυτό δεν συνιστά επιθετικό παιγνίδι. Θα έλεγα ότι το χθεσινό ήταν ένα κακό ματς, αν ανάλογα πράγματα δεν βλέπαμε και με την Καλλιθέα, τη Λαμία και τον Βόλο εν μέσω γενικής σιωπής.

Ο Ολυμπιακός πορεύεται καιρό τώρα χωρίς κριτική. Χθες την έκανε ο πρόοδός του. Αν άγγιξε τον προπονητή και τους παίκτες θα φανεί στο Βικελίδης.

Η κατάρα του Ράσταβατς

Το Σάββατο το παιγνίδι του Αστέρα Τρίπολης – Ατρόμητος (1-2) θα μπορούσε να έχει τίτλο «η κατάρα του Ράσταβατς». Ο Ράσταβατς έγινε ο πρώτος προπονητής που απολύθηκε φέτος από ομάδα της Σουπερλίγκας μας. Η απόλυση του Σέρβου ήταν άδικη. Είναι λογικό ο Σέρβος φεύγοντας να έριξε μια κατάρα: το είδαμε με τον Ατρόμητο. Δεν είναι η ήττα η απόδειξη της κατάρας: είναι ότι το δεύτερο γκολ του Ατρομήτου, που πετυχαίνει ο Καρλίτος, το οποίο δεν μπαίνει ούτε σε αυλή σχολείου τον καιρό που τα παιδάκια έπαιζαν ποδόσφαιρο. Το λάθος του τερματοφύλακα Παπαδόπουλου είναι απερίγραπτο. Ο Αστέρας έφερε ως αντικαταστάτη του Ράσταβατς τον Κλοντ Μακελελέ που ξεκινά καριέρα ως προπονητής. Δεν ξέρω αν ο Μακελελέ μπορεί να αγωνιστεί για ένα γεμάτο τέταρτο: στη θέση των ανθρώπων του Αστέρα θα τον θερμοπαρακαλούσα να δοκιμάσει αν μπορεί.

Ματσάρες σε Ηράκλειο και Σέρρες

Δεν είχαν νικητή τα δύο ματς μεταξύ των ομάδων που όλα δείχνουν πως θα παλέψουν για την παραμονή. Στη Λαμία, τόσο από την γηπεδούχο ομάδα όσο και από την Καλλιθέα, έλλειψε κυρίως το γκολ- οι φιλοξενούμενοι έφτασαν πιο κοντά σ’αυτό το γκολ που θα έδινε νίκη χάρη στον αγέραστο Βαλμπουενά που είχε σουτ στο δοκάρι στο 86΄και μερικές ακόμα εμπνεύσεις καταπληκτικές στο 25λεπτο που αγωνίστηκε. Το Πανσερραϊκός – Λεβαδειακός τελείωσε κι αυτό ισόπαλο (2-2), αλλά ήταν τελείως διαφορετικό παιχνίδι. Ο Πανσερραϊκός θύμισε την ομάδα που τόσο άρεσε στο πρόσφατο παιχνίδι της με τον ΠΑΟΚ και προηγήθηκε με 2-0 με γκολ του Σαλαζάρ και αυτογκόλ του Τσόκαι, αλλά ο Λεβαδειακός έχει το μαχητικό χαρακτήρα του προπονητή του Νίκου Παπαδόπουλου και γύρισε το παιχνίδι στο δεύτερο ημίχρονο με γκολ του Μπάλτζι στο 53΄και του Πέρεθ στο 75΄. Μαλιστα μολονότι έμεινε με 10 παίκτες δική του ήταν η μεγάλη ευκαιρία για να πάρει το ματς: στο 93΄ ο Κωστή από πλεονεκτική θέση σούταρε άουτ.

Αυτό το ματς, έπρεπε να είναι το ωραιότερο παιχνίδι της αγωνιστικής, αλλά προέκυψε ένα πιο θεαματικό: το ΟΦΗ – Αρης. Κέρδισε ο ΟΦΗ με 3-2 λίγο πιο εύκολα από όσα δείχνει το τελικό σκορ καθώς προηγήθηκε με 2-0 και 3-1 – ο Αρης πλησίασε δυο φορές με εκτελέσεις πέναλτι του Μορόν (τα παραχώρησε και τα δυο ο Χατζηθεοδωρίδης), ενώ είχε και δυο δοκάρια – θα μπορούσε να ανοίξει το σκορ με τον Σίστο ή να ισοφαρίσει με τον Ζαμόρα στο τέλος, όμως αυτό θα ήταν μάλλον άδικο για την συνολική προσπάθεια του ΟΦΗ. Για τον Ακη Μάντζιο ωστόσο το πρόβλημα ήταν τα λάθη της άμυνας: συμφωνώ. Ο Αρης, αν χαρίζει γκολ είναι απίθανο, να κάνει νίκες: η επίθεσή του δεν μπορεί να διορθώνει τα λάθη της άμυνας. Ο ΟΦΗ αντιθέτως με τις προσθήκες των Νους, Σανσέδο, Φούντα, Σενγκέλια μια χαρά φαίνεται ότι μπορεί να το κάνει. Χθες σκόραραν οι δυο πρώτοι (ο Σανσέδο μάλιστα μπήκε στη θέση του Νους) κι ο Λαμπρόπουλος που έκανε το 2-0. Νομίζω το γκολ του Ελληνα σέντερ μπακ ήταν που θύμωσε τον Μάντζιο.

Το ματς μεταδόθηκε την ίδια ώρα με το παιγνίδι του ΠΑΟΚ με τον ΠΑΟ. Η Σουπερλίγκα επιτρέποντας στα κανάλια αυτή την κουταμάρα, απλά πυροβολεί τα πόδια της. Εχουν επτά ματς και τρεις μέρες για να τα μεταδώσουν. Και δεν επιτρέπουν στον κόσμο να μπορεί να τα δει όλα.