Σταύρος Γεωργακόπουλος: Αντί να μασάει σίδερα μαδούσε… μαργαρίτες!

Ακόμη κι ένας άνθρωπος που ασχολείται επιφανειακά με το ποδόσφαιρο θα μπορούσε να εκτιμήσει τον τρόπο με τον οποίο ο Αρης θα αντιμετώπιζε χθες βράδυ τον Ολυμπιακό στο «Κλεάνθης Βικελίδης».

Δεν χρειαζόταν να έχει δίπλωμα προπονητή για να σκεφτεί ότι οι γηπεδούχοι θα έβγαζαν νύχια στην άμυνα και θα προσπαθούσαν να εκμεταλλευθούν το κάθε κενό στις αντεπιθέσεις για να δημιουργήσουν προβλήματα στην «ερυθρόλευκη» άμυνα. Ολοι το ήξεραν, όλοι το περίμεναν, εκτός από τον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ και τους παίκτες του, όπως φάνηκε από το ξεκίνημα της αναμέτρησης.

Αντί να παραταχθούν για πόλεμο οι κάτοχοι του Conference League, την πάτησαν σαν πρωτάρηδες. Επεσαν στην παγίδα που τους έστησε ο Μάντζιος και το πλήρωσαν πανάκριβα με δύο γκολ, ένα στην αρχή κι ένα στο φινάλε του πρώτου ημιχρόνου.

Είναι βασική ποδοσφαιρική αρχή, ιδιαίτερα για μια ομάδα που έχει εμπειρία και κάνει πρωταθλητισμό, να είναι προσεκτική στις κόντρες των αντιπάλων της, κυρίως στα πρώτα λεπτά. Ακόμη πιο σημαντικό στο ποδόσφαιρο είναι να ξέρεις ότι σε παιχνίδια που θα πέσει ξύλο πρέπει να είναι προετοιμασμένος και να δώσεις και να… φας.

Πέρυσι, στη διάρκεια του β’ γύρου, από τότε δηλαδή που ανέλαβε την τεχνική ηγεσία ο Βάσκος τεχνικός, ο Ολυμπιακός ήταν μια ομάδα, με ξεκάθαρο πλάνο, η οποία μασούσε σίδερα στον ανασταλτικό τομέα και δεν επέτρεπε στον αντίπαλο να κουνηθεί, με την άμεση και διαρκή πίεση στο σημείο που χανόταν η μπάλα.

Στο προηγούμενο παιχνίδι με τον Παναιτωλικό είδαμε έναν απόλυτα φλύαρο Ολυμπιακό να τελειώνει το παιχνίδι με 66 σέντρες, 52 επαφές στην αντίπαλη περιοχή, αλλά ελάχιστες καθαρές τελικές και μηδέν γκολ! Εβλεπες και χθες έναν Ολυμπιακό να θέλει, να προσπαθεί, αλλά να μη… νιώθει. Να μην έχει μπει στις απαιτήσεις του αγώνα, απέναντι σε έναν αντίπαλο, ο οποίος αν μη τι άλλο ήταν ξεκάθαρα προβλέψιμος στην αγωνιστική του προσέγγιση.

Οσο δικαιολογημένα κι αν είναι τα παράπονα για το 2ο γκολ του Αρη, καθώς η απόφαση για παράβαση σε βάρος του Ντόη και η κίτρινη που ακολούθησε ήταν ανέκδοτο, η αντίδραση της άμυνας πριν η μπάλα φτάσει στον σκόρερ Μορόν ήταν ερασιτεχνικού επιπέδου.

Είναι σαφές ότι ο πάγκος του Ολυμπιακού κάτι ψάχνει που δεν το έχει. Στο προηγούμενο παιχνίδι το έψαξε αρχικά με τον Στάμενιτς στο αρχικό σχήμα, αλλά δεν του βγήκε. Χθες έδωσε τη σκυτάλη στον άξονα σε ένα δικό του παιδί, τον Ντάνι Γκαρθία, ο οποίος, επίσης, έμεινε στα ρηχά και αντικαταστάθηκε στην ανάπαυλα, παρέα με τον Κρίστοφερ Βέλντε.

Ολιβέιρα και Γουίλιαν που ήρθαν από τον πάγκο είχαν διάθεση, προσπάθησαν να βρουν… τρύπες στην αντίπαλη άμυνα, αλλά η μία και μοναδική τελική ήρθε στο 90+6’ με τον Ελ Καμπί να εκμεταλλεύεται την ασίστ του Ροντινέι.

Το γκολ ήρθε με κόπο και ιδρώτα, αλλά δεν έφτανε για να σωθεί έστω ο ένας βαθμός.

Στη γενική εικόνα, αποτελεί επιτακτική ανάγκη άπαντες στον Ολυμπιακό να ξεχάσουν δια ροπάλου, ό,τι έγινε πέρυσι, να καταλάβουν ότι στη σεζόν των εκατό χρόνων από την ίδρυση της ΠΑΕ, όλοι θα τους περιμένουν με το μαχαίρι στα δόντια και να ανεβάσουν την απόδοση σε όλα τα επίπεδα.

Από τη μία πλευρά του γηπέδου, μέχρι την άλλη, καθώς τα προβλήματα και οι αδυναμίες δεν θυμίζουν σε καμία περίπτωση την περσινή ομαδάρα που από τον Φλεβάρη μέχρι τώρα σκόρπισε τρόμο απέναντι σε κάθε αντίπαλο και μάλιστα εκτός συνόρων…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News