Υπεράνω Ολων: Από τον Ολυμπιακό εξαρτάται το παρόν και το μέλλον του

Δώστε βάση στην επόμενη φουρνιά που ακολουθεί από την Κ19 και συγκρατείστε κάποια ονόματα: Λιατσικούρας, Πνευμονίδης, Πρεκατές, Σιλά και Γιουσούφ… Μαζί με τους Μπακούλα, Παπακανέλλο, που ήδη θεωρούνται μέλη της πρώτης ομάδας, άσχετα αν δεν έχουν μπει ακόμη να αγωνιστούν, θα είναι οι επόμενοι που θα προστεθούν και θα αποτελέσουν το χρυσό μέλλον του Ολυμπιακού.

Τώρα αρχίζουν όμως, τα δύσκολα για όλους τους. Τώρα είναι που οφείλουν να δουλέψουν ακόμη περισσότερο για να καθιερωθούν. Η εξέλιξη τους να είναι ανάλογη της αρχής που έκαναν. Το δύσκολο δεν είναι να φτάσεις στον «προορισμό». Το δύσκολο είναι να συνεχίσεις το ταξίδι όντας ακόμη καλύτερος, στον δρόμο που χάραξαν ο Φορτούνης, ο Τζολάκης, ο Ρέτσος, ο Τσιμίκας, ο Μουζακίτης και ο Κωστούλας.

Το μέλλον ανοίγεται ευοίωνο μπροστά τους. Στον Ολυμπιακό δεν φτάνει, όμως, μόνο το ταλέντο.

Αν δεν έχεις κότσια και όλο το πακέτο που χρειάζεται ο Πρωταθλητισμός, αν δεν μπορείς να διαχειριστείς τις «φωνές» της κερκίδας , δεν στέκεσαι στο επίπεδο μιας ομάδας σαν τον Ολυμπιακό. Οι απαιτήσεις μετά την κατάκτηση και του Ευρωπαϊκού έχουν μεγαλώσει. Η πίεση που ασκεί ο κόσμος για την επίτευξη των στόχων δεν έχει καμία σχέση με καμία άλλη ομάδα.

Οι ευκαιρίες είναι λίγες και πρέπει να τις αρπάξεις από τα μαλλιά αν θες να κάνεις καριέρα με την ερυθρόλευκη. Μπορείς να παίξεις ποδόσφαιρο ακόμη και στην Ευρώπη ή στη Σούπερ Λιγκ σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα, αλλά πουθενά δεν θα είναι το ίδιο. Ο Ολυμπιακός είναι ο ιδανικός σύλλογος για ένα ποδοσφαιριστή που μπορεί να του προσφέρει τα πάντα. Καταξίωση, καριέρα, συμβόλαια μεγάλα, μεταγραφή σε ομάδα του εξωτερικού, κούπες, δόξα, εθνόσημο και κυρίως λατρεία από τον κόσμο του.

Είναι τέτοιες οι εκδηλώσεις του, που μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι όποιος περάσει από τον σύλλογο και ειδικά ξένος «δένεται» με την κερκίδα. Αρκεί να προσφέρει και να δίνει και την ψυχή του για τον σύλλογο. Παίχτες σαν τον Φουστέρ , τον Πάντο, τον Ντάρμπισάϊρ, κ.α. που δεν ήταν της αξίας η του βεληνεκούς ενός Ριβάλντο, Ζιοβάνι κ.λπ. αγαπήθηκαν το ίδιο γιατί έπαιζαν με καρδιά και πάθος περισσότερο από ό,τι με το ταλέντο τους.

Ούτε είναι τυχαίο πως μόνο εδώ πάρα πολλοί έκαναν καριέρα και εκπλήρωσαν τα ποδοσφαιρικά τους όνειρα. Μια πραγματικότητα που δεν μπόρεσαν να ζήσουν όπου αλλού και αν αγωνίστηκαν πριν ή μετά τον Ολυμπιακό. Έχουμε ξεφύγει από τα σύνορα της Ελλάδας. Δεν μας παρέσυραν όλοι οι άλλοι στην καθημερινή μετριότητα τους. Και ώχου που δεν μας νοιάζει αν το βλέπουν ή όχι. Μπορούν να συνεχίζουν να ζουν στην ρουτίνα τους, να παραμυθιάζονται μεταξύ τους, να συνεχίσουν να τους φταίει ο Ολυμπιακός για ό,τι συμβαίνει και δεν σηκώνουν κεφάλι.

Τίποτε από όσα έχουμε πετύχει δεν ήρθε τυχαία. Για αυτό και τα ζήσαμε. Ήταν η επιβράβευση όλων όσων υπομονετικά χτίζαμε τόσα χρόνια. Και το κυριότερο; Υπάρχει και συνέχεια. Ανεξαρτήτως κάποιων αρνητικών αποτελεσμάτων, ο Ολυμπιακός έχει βάλει το νερό στο αυλάκι. Από τον ίδιον εξαρτάται το παρόν και το μέλλον του. Όσα εμπόδια και αν του βάζουν. «Σύμμαχοι», ΕΠΟ, Κράτος, «παραρτήματα», και προπαγάνδα.

Για αυτό και θα έρθει ξανά η στιγμή να ζήσουμε μια ακόμη βραδιά όπως η 29 η Μαίου. Εκείνο το βράδυ που μουγκάθηκε κάθε «λαμόγιο» και κάηκε ολόκληρη η Ελλάδα.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News