Ολυμπιακός και Κωστούλας κόντρα στον Βόλο, τέσσερις μήνες μετά: Η ωρίμανση και οι δύο ανεξίτηλες αναμνήσεις

«Ναι, θα μπορούσα να πω ότι είμαστε στην καλύτερή μας φάση», παραδέχθηκε μετά τη δεύτερη, άντε τρίτη, εύκολη νίκη της χρονιάς απέναντι σε μικρομεσαία ομάδα, ο υπεύθυνος για τη βαθμολογική και πραγματική εικόνα του Ολυμπιακού, Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία για όλους τους προπονητές από το να γνωρίζουν ότι μπορούν να αλλάζουν πρόσωπα χωρίς να… χάνουν μαλλιά και χωρίς να βλέπουν το πλάνο τους να διαλύεται. Μέχρι πρόσφατα, ο Βάσκος δεν είχε τούτη τη χαρά, αφού η απουσία βασικών σήμαινε… «Ελ Καμπί και Αγιος ο Θεός».

Η σημαντικότητα του Μαροκινού δεν άλλαξε. Εκείνος σκόραρε στο τρίτο λεπτό του απογεύματος του Σαββάτου και άλλαξε τη φύση του αγώνα με τον Βόλο, ο οποίος δεν πρόλαβε να “εκνευρίσει τον αντίπαλο”, όπως δήλωσε ο Κώστας Μπράτσος. Ο φυσικός προπονητής της ομάδας της Μαγνησίας, που παρακολούθησε τους ποδοσφαιριστές του να κάνουν/υποχρεώνονται σε ένα από τα χειρότερα παιχνίδια ομάδας στα χρονικά του πρωταθλήματος. Μηδέν τελικές στο έντεκα εναντίον έντεκα.

Τέσσερις μήνες νωρίτερα, οι δυο τους είχαν αναμετρηθεί για το πρώτο παιχνίδι του πρωταθλήματος και το πρώτο επίσημο της σεζόν για αμφότερους. Οι τρεις βολιώτικες τελικές δεν ήταν δα και κάποια αξιοσημείωτη επίδοση, και το τελικό 0-2 ήρθε κάπως ακούραστα για τους Πειραιώτες, οι οποίοι όμως είχαν προβληματίσει ελαφρώς. Ηταν η αρχή της επιθετικής δυσκολίας κόντρα σε μαζεμένους αντιπάλους που ταλαιπώρησε για μήνες το σύνολο του Μεντιλίμπαρ.

Ισως ήταν… μοιραίο

Εκείνο το βράδυ είχε βρει τον ερυθρόλευκο κόσμο κάπως γοητευμένο με την τόλμη του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, ο οποίος επέλεξε για βασικό στην πρεμιέρα τον Μπάμπη Κωστούλα. 45 λεπτά μετά τη σέντρα, ο πρωτοεμφανιζόμενος νεαρός ολοκλήρωνε την παρθενική του παρουσία κάπως μπερδεμένος.

Ο Βάσκος δεν είχε ακόμα καταλήξει στον ρόλο του εύπλαστου 17χρονου και σε εκείνο το παιχνίδι είχε ξεκινήσει στην κορυφή αντί των ανέτοιμων Ελ Καμπί και Γιάρεμτσουκ.

Σε 21 επαφές έχασε 9 φορές την κατοχή και έδωσε 6/11 λάθος πάσες, ενώ δεν κέρδισε από καμία από τις πέντε μονομαχίες εδάφους που ενεπλάκη.  Πως θα το έλεγαν οι Αμερικάνοι… «Welcome to Super League moment». 

112 μέρες μετά, ο Μπάμπης ήταν ξανά βασικός. Αυτή τη φορά, όμως, αυτό δεν αποτελούσε είδηση. Καιρό τώρα, ο νεαρός έχει παύσει να είναι… ο άγουρος ποδοσφαιριστής που πρέπει να προσεχθεί για να «βγει». Δεν είναι καν απλός ποδοσφαιριστής του ρόστερ, αλλά βασικός και σχεδόν αναντικατάστατος στα πλάνα του προπονητή του. Ασφαλώς δεν είναι και σέντερ φορ, υπό την έννοια του «κλασικού», αλλά περιφερειακός επιθετικός. Σύγχρονος, τρομερά χρήσιμος και σταθερός όσο ελάχιστοι. Ισως και όσο κανείς.

Τα 45 λεπτά έγιναν 64′ και όχι περισσότερα απλά και μόνο γιατί έπρεπε να προφυλαχθεί σε ένα παιχνίδι τελειωμένο. Οι μηδέν ντρίμπλες σε μία προσπάθεια έγιναν 2 σε 4, ενώ οι 21 επαφές σχεδόν διπλασιάστηκαν (40). Από τις 12 μονομαχίες εδάφους πήρε τις 7, ενώ ήταν… αήττητος στις 3 που έδωσε στον αέρα.

Αυτά είναι ωραία, όμως είναι και λίγο νερόβραστα. Η ουσία ήταν αλλού:

Κόντρα στον Βόλο, την ομάδα της πόλης του και της γενέτειρας του πατέρα του, ο Μπάμπης Κωστούλας έκανε δύο τις ανεξίτηλες αναμνήσεις. Σκόραρε. Για δεύτερη, αλλά και για πρώτη φορά. Σαφώς, το να ανοίγεις λογαριασμό ως ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού στην Τούμπα είναι ιδιαίτερο, όμως τα όνειρα γίνονταν αλλού.

Στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Στο γήπεδο που έζησε από τα «σκαλοπάτια και τα τσιμέντα» ως πιτσιρικάς φρεσκοερωτευμένος με την ομάδα του, αργότερα από τις διαφημιστικές πινακίδες ως μπολ μπόι και για δυο παιχνίδια ως μέλος της ομάδας νέων που κατέκτησε την Ευρώπη.

Αυτή τη φορά ήταν διαφορετικό. Ηταν ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, επαγγελματίας. Ηταν αυτό που ονειρευόταν ο ίδιος και ονειρεύεται κάθε παιδί που αγαπά αυτό το σήμα. Το σήμα που φίλησε με απόλυτη ειλικρίνεια και έγινε μούσα για μερικά από τα ομορφότερα κλικ της χρονιάς.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News