Νίκος Σαρίδης: Ούτε ο... Φρόιντφελντ δεν τόλμησε

Ξέρω, θ’ ακουστεί λαϊκίστικο του κερατά, ή απλώς μελό, όμως υπάρχουν εκεί έξω (απ’ τον μικρόκοσμο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου) άνθρωποι που στήνονται αχάραγα στις στάσεις, με την τσίμπλα στο μάτι και τον γιακά σηκωμένο, περιμένοντας το λεωφορείο που θα τους πάει στο καθημερινό τους οκτάωρο.

Το ομολογώ, λοιπόν, δεν μου περισσεύει και πολλή συμπόνια για τον Στεφάν Λανουά, ο οποίος μαζί με τον Πάολο Βαλέρι και τον τρίτο και πιο… αόρατο αλλοδαπό της ΚΕΔ, τον Ρομπέρτο Αλόνσο Φερνάντες, ενθυλακώνουν ετησίως περί τα 540.000 ευρώ, μ’ εξασφαλισμένα σπίτι, αυτοκίνητο, κινητό. Για να βάζουν άπαξ εβδομαδιαίως (άντε δίπαξ, άμα έχει και Κύπελλο) τον Κοζανίτη Τσιμεντερίδη τέταρτο στο τάδε παιχνίδι, τον Δραμινό Πουλικίδη ασίσταντ VAR-ίστα στο δείνα κ.ο.κ. Και την επομένη να φτιάχνουν ένα ποτ πουρί από επίμαχες φάσεις και να τις αναλύουν, προκαλώντας ορισμένες φορές με τις αναλύσεις μεγαλύτερες απορίες από εκείνες που προκάλεσαν αυτές καθαυτές οι διαιτητικές αποφάσεις.

Αν έχουν, συνεπώς, καμιά αναποδιά κι αυτοί, που θα τους βγάζει απ’ τα… κουτάκια τους, δεν χάθηκε ο κόσμος. Εξάλλου, αν ήθελε επανάσταση ο Γάλλος αρχιδιαιτητής, να βάλει δηλαδή τον Τάσο Σιδηρόπουλο σε αγώνα του Ολυμπιακού, ας κάτσει να «λουστεί» τώρα τις λυσσαλέες αντιδράσεις των Πειραιωτών. Σχεδόν πέντε χρόνια είχε να οριστεί ο -κατά τεκμήριο κορυφαίος (ή «κορυφαίος» για τους επικριτές του)- Έλληνας διαιτητής σε ματς των «ερυθρολεύκων», αφού καλώς ή κακώς είχε κριθεί persona non grata στον Πειραιά. Ένα ματς με τον Αστέρα τον Απρίλιο του 2021 ήταν η τελευταία φορά. Δεν είναι τυχαίο ότι οι προκάτοχοι του Λανουά απέφυγαν να δοκιμάσουν αν ημέρωσαν οι «ερυθρόλευκοι» μετά απ’ όσα θεώρησαν ότι κατά καιρούς υπέστησαν απ’ τον Σιδηρόπουλο. Κουτόφραγκοι αυτοί και σαΐνι ο… φράγκος; Ακόμη κι εκείνος ο φαντομάς, ο Φρόιντφελντ, για τον οποίο είχε γραφτεί ότι μας κόστιζε γύρω στα 25.000 ευρώ μηνιαίως, δεν είχε αποτολμήσει να βγάλει απ’ τη χειμερία νάρκη την παθιασμένη σχέση του Ολυμπιακού με τον Σιδηρόπουλο.

Αυτά με τα διαιτητικά. Από εκεί και πέρα, επισημοποιήθηκε χθες η αποχώρηση του Κώστα Γαλανόπουλου απ’ την ΑΕΚ. Αγωνιστικά, δεν πρόκειται για κάτι σημαντικό, αφού από καιρό ο παίκτης δεν ήταν στις επιλογές του Ματίας Αλμέιδα. Έχει, όμως, συμβολικό χαρακτήρα: είναι γέννημα-θρέμμα της «Ένωσης», ο μοναδικός εδώ και χρόνια ποδοσφαιριστής που είχε να επιδείξει απ’ το φυτώριό της και πλέον στην πρώτη ομάδα δεν υπάρχει κανένας. Όλα αυτά σε μία εποχή, κατά την οποία ο Ολυμπιακός έχει Τζολάκη, Κωστούλα, Μουζακίτη κ.ά., ο ΠΑΟΚ διαθέτει τον Κωνσταντέλια και τον Τζίμα (ωριμάζει στη Νυρεμβέργη) κι έχει πωλήσει τα τελευταία χρόνια Γιαννούλη, Τζόλη, και Κουλιεράκη, ενώ ο Παναθηναϊκός στη δική του βιτρίνα εκθέτει αυτή την εποχή τον Βαγιαννίδη. Eίναι ολοφάνερη η υστέρηση της ΑΕΚ στην ανάδειξη παικτών απ’ τα σπλάχνα της και -όλα κι όλα- θα ήταν άδικο να το χρεώσεις στον Μάριο Ηλιόπουλο, που βρίσκεται μόνο μερικούς μήνες στο τιμόνι. Αυτές οι δουλειές θέλουν χρόνο και το φταίξιμο πρέπει, ξεκάθαρα, ν’ αποδοθεί στη διοίκηση Μελισσανίδη, που επί χρόνια είχε την ευθύνη της ανάπτυξης των ακαδημιών.

Ολοφάνερη η υστέρηση της ΑΕΚ στην ανάδειξη παικτών απ’ τα σπλάχνα της και -όλα κι όλα- θα ήταν άδικο να το χρεώσεις στον Μάριο Ηλιόπουλο.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News