Σταύρος Γεωργακόπουλος: Το χορτάρι είπε την αλήθεια για το ποιος είναι ο καλύτερος

Στα 90+ λεπτά ενός ποδοσφαιρικού αγώνα πολλά μπορούν να γίνουν, πόσω μάλλον σε ένα ντέρμπι κορυφής, το οποίο συνήθως κρίνεται στις λεπτομέρειες. Χθες τίποτα δεν κρίθηκε στις λεπτομέρειες. Το ποια ομάδα είναι η καλύτερη και ποια αξίζει να σηκώσει το φετινό τρόπαιο του πρωταθλητή φάνηκε ξεκάθαρα, παρότι αυτή η υπεροχή δεν αποτυπώθηκε στο τελικό σκορ.

Αν μία ομάδα δικαιούται να φωνάζει ότι άξιζε τη νίκη στη χθεσινή αναμέτρηση, αυτή είναι ο Ολυμπιακός του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, η οποία παρότι υποχρεώθηκε να παίξει με δέκα παίκτες σε όλο το δεύτερο ημίχρονο, όχι μόνο δεν το έβαλε κάτω, αλλά λίγο έλειψε να πετύχει και δεύτερο γκολ για να βάλει ακόμη πιο δύσκολα στον μεγάλο της αντίπαλο.

Οσοι είδαν προσεκτικά το πρόσφατο ματς Κυπέλλου ανάμεσα στους δύο μονομάχους στην Καλογρέζα, θα είδαν φαντάζομαι το εντυπωσιακό πέσιμο του Τζούριτσιτς για να κερδίσει φάουλ με αντίπαλο τον Τσικίνιο. Μάλιστα, μόλις εκμαίευσε το σφύριγμα του διαιτητή, έκλεισε και το… μάτι πονηρά στον Πορτογάλο μέσο του Ολυμπιακού.

Κάτι ανάλογο έκανε και χθες ο παμπόνηρος Σέρβος εξτρέμ του «τριφυλλιού», ο οποίος στη φάση που δέχτηκε τελικά κόκκινη ο Κοστίνια μέσω VAR, έχει αρχίσει και… πέφτει πριν έρθει στην παραμικρή επαφή με τον αμυντικό των γηπεδούχων. Οσκαρική η ερμηνεία στο θέατρο που έστησε ο Τζούριτσιτς, με τον διαιτητή και το VAR να… τσιμπάνε και να αφήνουν τον σαφώς ανώτερο Ολυμπιακό με παίκτη λιγότερο.

Ακόμη κι αυτή η -από ανύπαρκτη έως τραβηγμένη απ’ τα μαλλιά- απόφαση, δεν χαλάρωσε καθόλου τη διάθεση των γηπεδούχων να πάρουν το τρίποντο και να απομακρυνθούν ακόμη περισσότερο στην κορυφή της βαθμολογίας. Λίγο καλύτερα να έβαζε το πόδι του ο Ελ Καμπί στη φάση του 49’, που βρέθηκε μόνος προ κενής εστίας, άλλα θα λέγαμε τώρα κι άλλα θα γράφαμε.

Παρά την καταπόνηση απ’ το ταξίδι και τον αγώνα στο Πόρτο, η ομάδα του Μεντιλίμπαρ χειρίστηκε όπως έπρεπε τον αγώνα και δέχτηκε την ισοφάριση από μία λάθος εκτίμηση του Κάρμο, που πάτησε τον Ιωαννίδη και του έδωσε την ευκαιρία να στήσει την μπάλα στην άσπρη βούλα.

Το 1-1 προήλθε κυριολεκτικά απ’ το πουθενά, με βάση την εικόνα των δύο ομάδων, καθώς οι «ερυθρόλευκοι» κυριάρχησαν απόλυτα στο πρώτο μέρος, διάστημα στο οποίο ζήτησαν κι ένα πέναλτι σε ανατροπή του Ελ Καμπί απ’ τις «Συμπληγάδες» που σχημάτισαν Πάλμερ-Μπράουν και Ινγκασον. Παρά το αριθμητικό μειονέκτημα, μάλιστα, οι γηπεδούχοι όχι απλώς δεν το έβαλαν κάτω, αλλά έβγαλαν και γλώσσα στους -προστατευμένους γι’ άλλη μία φορά στο σκέλος της διαιτησίας- αντιπάλους τους.

Δεν είναι τυχαίο ότι και με το 1-1 απ’ το 74’, η ομάδα που κυνήγησε περισσότερο τη νίκη, έπαιξε πιο ψυχωμένα και τα έδωσε όλα για τη νίκη ήταν ο Ολυμπιακός απέναντι σε έναν Παναθηναϊκό που πρέπει να ανάψει… λαμπάδα στο μπόι του Τζούριτσιτς και του Ιωαννίδη, ο οποίος πέρασε την μπάλα εκατοστά απ’ το πόδι του Τζολάκη στο πέναλτι της ισοφάρισης.

Είναι κρίμα κι άδικο ένα παιχνίδι που θα μπορούσε να λήξει με ένα καθαρό σκορ 2-0 ή 3-0 να λήγει ισόπαλο, αλλά όπως είπαμε και πιο πάνω, όποιος έχει μάτια είδε ποια είναι η μακράν καλύτερη ομάδα της σεζόν, ποια παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο και ποια αξίζει στο τέλος του μαραθωνίου να κόψει πρώτη το νήμα.

Κι επειδή το ποδόσφαιρο είναι -σε γενικό πλαίσιο- δίκαιο άθλημα, κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα και η προσπάθεια και η απόδοση και η συνολική δουλειά πάνω στο χορτάρι θα δώσει στο σύνολο του Μεντιλίμπαρ αυτό που αξίζει…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News