Νίκος Σαρίδης: Τι Κοζάνη, τι... Μπόντο

Για ν’ ακουμπήσεις με το δάχτυλο το Μπόντο στον χάρτη χωρίς να χρειαστεί να… ξεχαρβαλωθείς, πρέπει να είσαι ψηλός. Αν τυγχάνεις μετρίου αναστήματος, στην καλύτερη περίπτωση να τα καταφέρεις ακροποδητί, στις μύτες των ποδιών δηλαδή και τεντωμένος, ενώ αν είσαι κοντός ξέχνα το. Τέρμα στον νορβηγικό βορρά βρίσκεται.

Αρκτικός κύκλος, που λένε.

Πληθυσμιακά -και βάσει των επίσημων στοιχείων- πρόκειται για μία πόλη επιπέδου Κοζάνης. Με τη διαφορά ότι δεν παράγει κρόκο (σαφράν), ούτε έχει βγάλει… Αννα Διαμαντοπούλου και Πάρη Κουκουλόπουλο σαν τη Κοζάνη.

Σίγουρα, όμως, το Μπόντο έχει καλύτερη ομάδα απ’ την Κοζάνη, ενώ στις 6 Μαρτίου ο Ολυμπιακός, όταν θα πάει να παίξει εκεί, λογικά θα συναντήσει και ψοφόκρυο. Τα υπόλοιπα θα τα δούμε στο τερέν, πρώτα στου «Ασπμίρα Στάντιον» και κατόπιν στου Καραϊσκάκη.

Η αλήθεια είναι πως στο παρελθόν οι «ερυθρόλευκοι» έχουν βιώσει κάποια ευρωπαϊκά στραπάτσα στη Νορβηγία, όπως εκείνο το 5-1 της Ρόζενμποργκ ή το 3-2 απ’ τη Μόλντε, επί εποχής Μπάγεβιτς, αλλά δεν είναι ίδιοι οι καιροί. Πάντως, η συγκεκριμένη χώρα, αν και δεν είναι ποδοσφαιρική υπερδύναμη, πάντα έχει ένα κλαμπ που κρατάει ψηλά τη σημαία της αξιόμαχης ομάδας.

Αυτό τον καιρό, γενικά τα τελευταία χρόνια… σημαιοφόρος είναι η Μπόντο Γκλιμτ.

Αλλωστε, είναι μία ομάδα που φέτος έχει φτάσει στους «16» του Γιουρόπα Λιγκ κι επομένως θ’ αποτελούσε ασύγγνωστη επιπολαιότητα να την περιφρονήσει κανείς.

Σαφώς, επίσης, η κλήρωση για τον Ολυμπιακό είναι καλύτερη απ’ ό,τι η αντίστοιχη του Κόνφερενς Λιγκ για τον Παναθηναϊκό, καθώς η Φορεντίνα δεν είναι ακριβώς αυτό που θα ήθελαν οι «πράσινοι» την επομένη της γκρανγκινιολικής πρόκρισης σε βάρος της Βίκινγκουρ.

Πέραν όλων των άλλων, οι «βιόλα» δεν έχουν ξεπεράσει ακόμη την ήττα απ’ τον Ολυμπιακό στον περσινό
τελικό της διοργάνωσης. Η δεύτερη επίσκεψή τους στην Αθήνα, συνεπώς, αποτελεί μία πρόκληση γι’ αυτούς προκειμένου να πάρουν το αίμα τους πίσω.

Θα καταφέρει, άραγε, ο Παναθηναϊκός να τους αφήσει με την όρεξη; Τίποτα δεν αποκλείεται. Πρέπει, όμως, η ομάδα του Ρουί Βιτόρια να παρουσιαστεί καλύτερη απ’ ό,τι στα δύο ματς με τους Ισλανδούς. Είμαστε πλέον σε άλλη… πίστα, έχει ξεχωρίσει η ήρα απ’ το στάρι και στους «16» θα φάει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι.

Και για το «τριφύλλι» ισχύει ό,τι για τον Ολυμπιακό, ο καθρέφτης θα είναι ο αγωνιστικός χώρος. Ο,τι γράφουμε τώρα, εμείς κι όλοι, είναι για να γεμίζουν σελίδες.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει, βεβαίως, ολόκληρο το μονοπάτι που έχουν μπροστά τους οι δύο ελληνικές ομάδες, αλλά δεν χρειάζεται να προτρέχουμε. Ας περάσουν με το καλό στους «8» και μετά συζητούμε για τους αντιπάλους στα προημιτελικά, τα ημιτελικά ή ακόμη και τον τελικό.

Οσο για τον τρίτο της… παρέας, τον ΠΑΟΚ, που τελικά έμεινε σπίτι του, μετά την οικτρή εμφάνιση στο Βουκουρέστι και την τρίτη κατά σειρά ήττα του φέτος απ’ τη Στεάουα, αν χάσει κι αύριο απ’ τον Ολυμπιακό, θα βρεθεί ταπί και ψύχραιμος.

Εκτός Ευρώπης, εκτός Κυπέλλου κι ουσιαστικά δίχως βάσιμες ελπίδες για να υπερασπιστεί τον τίτλο του πρωταθλητή.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News