Γιώργος Χελάκης: Oταν είσαι αναγκασμένος να υποβάλεις τα σέβη σου στον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ!

Ολυμπιακός: Υποκλιθείτε στην ομαδάρα του Μεντιλίμπαρ - Πάρτι με νταμπλ στα 100 χρόνια

O Ολυμπιακός του Βάσκου τεχνικού έχει μέταλλο. Εχει νοοτροπία νικητή, που δεν καταβάλλεται από αντιξοότητες. Γράφει ο Γιώργος Χελάκης.

Είναι ο προπονητής που συνδέει το όνομά του με τον Ολυμπιακό και μάλιστα όταν αυτός εορτάζει τα εκατό χρόνια απ’ την ίδρυσή του. Το όνομα του Βάσκου τεχνικού θα μπει πολύ ψηλά στο βιβλίο της ιστορίας του συλλόγου. Ανάμεσα στα μεγάλα ονόματα των παικτών που δόξασαν τον Ολυμπιακό και τον έκαναν Θρύλο.

Θρυλικό γίνεται, τώρα, το όνομα του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ.

Ενός τύπου που δεν εισαγάγει καινοτόμες ιδέες, δεν ανακαλύπτει την ποδοσφαιρική Αμερική, δεν δουλεύει με κομπιούτερ και ψηφιακές αναλύσεις, αλλά με μυαλό κι ένστικτο. Που δουλεύει χωρίς να ψάχνει άλλοθι και δικαιολογίες. Που μπορεί με τον Φορτούνη και τον Ποντένσε, αλλά τα καταφέρνει και χωρίς αυτούς.

Ο Ολυμπιακός, που μας παρουσιάζει τον τελευταίο καιρό, εκτός από αποτελεσματικός είναι και ελκυστικός. «Γράφει» καλά στο μάτι. Αρέσει στον κόσμο της ομάδας. Μοιάζει ενιαίος κι αδιαίρετος, όποιοι κι αν βρίσκονται στο γήπεδο. Εμφανίζει την ομάδα του με οκτώ αλλαγές, σε σχέση με αυτή που κατέβασε κόντρα στον ΠΑΟΚ κι η συνοχή της είναι η ίδια ακριβώς, το δε παιχνίδι της ακόμα πιο αποτελεσματικό.

Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι τέτοια.

Οι παίκτες του Ολυμπιακού, αυτοί που κάθε φορά κατεβαίνουν στον αγωνιστικό χώρο, έχουν πλέον εδραιωμένη την πεποίθηση ότι για να τους καταβάλει ο αντίπαλος θα πρέπει να αντιπαραθέσει και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών του. Ότι το πιο πιθανό είναι να μην αντέξει στην πίεση που θα του ασκήσουν και στο τέλος θα χάσει ακόμα κι αν τεχνικά μπορεί να υπερτερεί.

Εδώ δεν μιλάμε γι’ ατομική ποιότητα. Τέτοια είχε και η ΑΕΚ. Ενδεχομένως δε ακόμα περισσότερη. Μιλάμε για ατσάλινη θέληση κι ανεξάντλητες φυσικές δυνάμεις. Τέτοιες που κάνουν τον Ροντινέι και τον Ντάνι Γκαρθία να τρέχουν λες και δεν είναι τριάντα τρία και τριάντα τέσσερα, αλλά δέκα χρόνια νεότεροι. Που κάνουν τον Πάλμα να προσαρμόζεται στις νέες συνθήκες παιχνιδιού μέσα σε λίγες μέρες.

Όποιος τυχόν νομίζει πως όλα αυτά είναι συμπωματικά ας φέρει στον νου τον αγώνα πρωταθλήματος με τον Παναθηναϊκό. Εκεί που ο Ολυμπιακός έπαιζε με δέκα παίκτες για ένα ημίχρονο, αλλά δημιούργησε κι έχασε πιο κλασικές ευκαιρίες απ’ τον αντίπαλό του.

Ο Ολυμπιακός του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ έχει μέταλλο. Έχει νοοτροπία νικητή, που δεν καταβάλλεται από αντιξοότητες. Που μαρκάρει ψηλά και παίζει με ταχύτητα, στην οποία είναι σχεδόν αδύνατο να ανταποκριθούν τουλάχιστον οι εγχώριοι ανταγωνιστές του.

Δεν έχει όλα του τα ποδοσφαιρικά προβλήματα λυμένα, αλλά είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρει ανοιχτό γήπεδο και να μην το αξιοποιήσει. Ο προπονητής του ζητεί άψογη εφαρμογή απλών και κατανοητών σχεδίων. Στον βαθμό που οι παίκτες του ανταποκρίνονται, ο Ολυμπιακός θα βρίσκεται ένα βήμα μπροστά απ’ τους αντιπάλους του.

Κι όταν βρει απέναντί του άφρονες προπονητές, που θεωρούν πως μπορούν να τον αντιμετωπίζουν όπως κάθε άλλη ομάδα, τότε θα τους επιφυλάσσει πολύ δυσάρεστες εκπλήξεις. Όπως συνέβη προχθές το βράδυ με την ΑΕΚ του ανυποψίαστου Ματίας Αλμέιδα

«Πελάδο»

Είναι η τρίτη φορά που ο Μεντιλίμπαρ πιάνει… κορόιδο τον Ματίας Αλμέιδα. Εδώ προκύπτουν κάποια ερωτήματα. Ο Αργεντινός προπονητής ή ένα πράγμα ξέρει να παίζει ή δεν έχει πάρει χαμπάρι τι ακριβώς του κάνει κάθε φορά ο αντίπαλός του. Όταν έχεις στην άμυνά σου Βίντα, Μουκουντί και Χατζισαφί δεν μπορείς να τους τοποθετείς πολύ ψηλά στο γήπεδο. Είναι αργοί παίκτες κι όταν οι γρήγοροι ακραίοι του Ολυμπιακού τούς πετυχαίνουν στο ξέφωτο γίνεται ο χορός της αρκούδας.

Το είδαμε και προχθές. Ο Ροντινέι έτρεχε με την μπάλα στα πόδια κι ο Χατζισαφί δεν μπορούσε να τον προλάβει. Ο Ελ Καμπί ξεκινούσε κούρσα πίσω απ’ τη μεσαία γραμμή κι ο λαχανιασμένος Μουκουντί, που ήξερε τι θα συμβεί, δεν πρόλαβε να τον πιάσει ούτε απ’ τη φανέλα. Δεν συζητώ τώρα κάποιος απ’ τους μπακ της ΑΕΚ να προλάβει στο ανοιχτό γήπεδο τον Ζέλσον Μαρτίνς ή τον Πάλμα. Όλα αυτά, προφανώς, ήταν γνωστά στον Αλμέιδα, αλλά τα άφησε να συμβούν.

Ο μονοσήμαντος αγωνιστικός προσανατολισμός του προπονητή της ΑΕΚ στοιχίζει στην ομάδα του. «O.Κ.» οι ύμνοι και η αφοσίωση των οπαδών στο πρόσωπό του, αλλά τα γεγονότα λένε πως μέχρι τώρα δεν έχει βρει τη λύση για να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό, με αποτέλεσμα μία τεσσάρα και μία εξάρα. Όλα τ’ άλλα έχουν να κάνουν με το παρελθόν.

Ο Αλμέιδα πήρε πρωτάθλημα με την ΑΕΚ πρόπερσι. Η ομάδα του πρέσαρε, τώρα όχι μόνο δεν πρεσάρει, αλλά δεν μπορεί ν’ αντέξει και στο πρεσινγκ που της εφαρμόζουν. Κι απ’ ό,τι φαίνεται ο Αλμέιδα, με παίκτες όπως ο Λαμέλα, δεν μπορεί να ελπίζει πως θα τα καταφέρει ν’ αντέξει στο μέλλον. Εκτός αν ο τεχνικός της ΑΕΚ δεν έχει αντιληφθεί καν περί τίνος πρόκειται…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί
Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News