Ολυμπιακός: Αυτή η ομάδα αξίζει όσα θα ζήσει την Πέμπτη

Ηταν πολλοί οι θρύλοι για το «βορειότερο γήπεδο της Ευρώπης» από τη μέρα που τα μπαλάκια στην Ελβετία έβγαλαν «Μπόντο Γκλιμτ» μετά το «Ολυμπιακός». Δεν είναι λίγες οι ομάδες που είδαν τις ευρωπαϊκές τους νύχτες να μετατρέπονται εκεί, κάτω από τα φώτα του βόρειου σέλαος, σε εφιάλτες. Το σύνολο του Μεντιλίμπαρ δε τη γλίτωσε. Προστέθηκε στη λίστα.

Ο κανόνας λέει πως όταν μετά από ήττες ακούς για χορτάρια, γήπεδα, κρύα και συνθήκες, μάλλον ο ηττημένος την έχει λερώσει τη φωλιά του. Και πράγματι, οι Πειραιώτες φέρουν ευθύνες για ένα αποτέλεσμα που φλερτάρει με τον χαρακτηρισμό του διασυρμού.

Λάθη βρίσκει κανείς σε κάθε ένα από τα τρία γκολ, καθώς και σε μπόλικες φάσεις στο επιθετικό τρίτο, που τελείωσαν άδοξα. Είχαν και δυο πολύ άσχημα διαστήματα. Ενα μεγάλο, εκείνο της προσαρμογής, στο πρώτο ημίχρονο, κι ένα δεύτερο, αδικαιολόγητο, από την ανάπαυλα ως το 3-0. Επίσης είναι… καλοκαιρινό αμάρτημα το να τραυματίζεται ο Γκαρθία και να μην υπάρχει έστω ελάχιστη εμπιστοσύνη στον Στάμενιτς, ώστε να έπαιρνε τη θέση του εμφανέστατα ντεφορμέ Μουζακίτη. 

Και κάπου εδώ, αρχίζουν τα… «αλλά»:

Δε χρειάζεται κανείς να έχει παρακολουθήσει αμέτρητες ώρες ποδοσφαίρου για να αντιληφθεί, βλέποντας το χθεσινό, πως… κάτι πήγαινε λάθος. Προς Θεού, δεν είναι κλέφτες οι άνθρωποι της αξιοθαύμαστης Μπόντο Γκλιμτ, που αναγκάζονται να παίζουν ποδόσφαιρο σε ψεύτικο χορτάρι. Αλλωστε εκει, στον βόρειο πόλο, πως να φυτρώσει κανονικό; Αναμφισβήτητα, όμως, έχουν ένα πλεονέκτημα.

Κι όσο κι αν κάνοντας τη δουλειά του πριν τον αγώνα, ο Μεντιλίμπαρ προσπάθησε να το βγάλει από την εξίσωση, αναφέροντας πως στη ρεβάνς οι Νορβηγοί θα παίξουν σε φυσικό, πολύ καλά γνώριζε πως δεν είναι το ίδιο. Εκείνοι αναγκάζονται πολλές φορές τον χρόνο, εντός κι εκτός των συνόρων, να παίζουν σε φυσικό. Οι παίκτες του Ολυμπιακού, από την άλλη, θυμήθηκαν… τα νιάτα τους πατώντας σε αυτή την επιφάνεια. 

Την ταχύτητα που προσφέρει ο συνθετικός, λοιπόν, την εκμεταλλεύτηκε πολύ καλά η Μπόντο, που έτσι κι αλλιώς είναι ομάδα υψηλού ρυθμού. Το 3-0 είναι ένα παράσημο για την ίδια, ακόμη κι αν ισχύουν στον απόλυτο βαθμό τα λόγια του Μεντιλίμπαρ, που είπε πως το σκορ είναι κάπως άδικο. Πράγματι, το «3» δείχνει τον κυνισμό των γηπεδούχων και το «0» την α(πο)τυχία των φιλοξενούμενων μπροστά από την αντίπαλη εστία. Θα ήταν διαφορετική η υπόθεση αν ο Μαρτίνς ή ο Γιάρεμτσουκ είχαν κάνει γκολ έστω και μία από τις φάσεις που τους δόθηκαν. Θα ήταν αλλιώς με 3-1. Ομως… και πάλι.

Το αξίζουν

Αναλύοντας κανείς την… ατμόσφαιρα μετά την παγερή τριάρα στη Νορβηγία, βλέπει ένα περιβάλλον που δεν ομοιάζει με πένθιμο. Κάθε άλλο. Από το πρώτο κεφάλι στη διοίκηση ως τον τελευταίο οπαδό, όλοι βρίσκουν μέσα τους κάτι που λέει «θα περάσουμε».

Θυμούνται τη Μπάτσκα Τόπολα, κοιτούν τα πρόσωπα των μαχητών στ’ αποδυτήρια και το λένε: «Πάμε κι αν γίνει, έγινε». Δεν έχει κάτι να χάσει στο Φάληρο, την Πέμπτη που μας έρχεται, ο Ολυμπιακός. Ο,τι ήταν να χάσει, το έχασε. Η ρεβάνς δε θα γίνει στα πλην της Νορβηγίας, αλλά στο πιο θερμό μέρος του κόσμου. Στο σπίτι του, που (ειδικά αν όλα πάνε καλά την Κυριακή) θα κοχλάζει πολύ πριν το πρώτο σφύριγμα. 

Στην τελική, αυτό που θα ζήσουν τα παιδιά του Μεντιλίμπαρ, η… αγέλη, που 26 αγώνες είχε ξεχάσει τι σήμαινε η ήττα, το αξίζουν περισσότερο από κάθε άλλον.

Μια έδρα που θα τους παρακινεί να κάνουν ακόμα ένα θαύμα. Κι αν το γκολ έρθει νωρίς, τότε όλα μπορεί να γίνουν…

ΥΓ: Εντός πνεύματος τα όσα ειπώθηκαν στα αποδυτήρια μετά τη λήξη. Ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του σχετικά με τον συνθετικό χλοοτάπητα και με το ότι τον αποδέχεται η UEFA, όμως ορθώς τονίστηκε στους ποδοσφαιριστές πως δεν υπάρχει… bad blood, αλλά απόλυτη πίστη. Το θέμα δεν είναι αν ο Ολυμπιακός θα περάσει, άλλωστε μόνο εύκολο δεν είναι, αλλά το να δείξει η ομάδα πως το πιστεύει. Και θα το δείξει. Γιατί το πιστεύει,

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News