Γιώργος Χελάκης: Δώστε μου μάτια να βλέπω τη νέα γενιά του ελληνικού ποδοσφαίρου

Oσα είδαμε από το εικοστό λεπτό του παιχνιδιού ως και το πεντηκοστό ούτε στα πιο τρελά όνειρα μας. Η νουβέλ βαγκ του Ελληνικού ποδοσφαίρου μας πέρασε στη νέα εποχή. Εχουμε κάθε λόγο να ξεχάσουμε την ξηρασία των τελευταίων δέκα ετών. Eχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι από εδώ και πέρα θα βλέπουμε σπουδαία πράγματα από την Εθνική μας ομάδα. Εχουμε κάθε λόγο να υποκλιθούμε στον Ιβάν Γιοβάνοβιτς που είχε την τόλμη και το θάρρος να εμπιστευτεί τα πιτσιρίκια του και να τα δει μαζί μας να θαυματουργούν.

Δεν είναι μόνο η  ενέργεια που έβγαλαν. Είναι η ποιότητά τους. Είναι ότι σαν τον Γιάννη Κωνσταντέλια δεν υπάρχουν πολλοί  κεντρικοί χαφ. Είναι ότι σαν τον Κωνσταντίνο Καρέτσα δεν γίνεται να βρεις πολλούς δεκαεφτάρηδες. Είναι ότι σαν τον Χρήστο Μουζακίτη δεν βρίσκεις νεαρούς χαφ με κάθετη πάσα. Είναι ότι σέντερ μπακ σαν τον Μαυροπάνο και τον Κουλιεράκη θα ήθελαν πολλές ομάδες κεντρικό αμυντικό δίδυμο.

Δείτε ξανά τα τρία γκολ της Εθνικής και θα καταλάβετε ότι εδώ δεν είναι απλά το τι διδάσκει ο  προπονητής. Είναι η ατομική κλάση των παικτών. Είναι η υψηλή ποιότητα των παικτών που πήραν μέρος.

Από το κλέψιμο της μπάλας, την πρώτη φάση, την ντρίπλα, την προσποίηση την τελική πάσα και το
πλασέ. Να μην είμαστε συγκρατημένοι. Αν τα έκαναν οι παίκτες της Μπαρτσελόνα και της Σίτι θα  μιλούσαμε με υπερθετικούς. Θε το κάνουμε και τώρα για τον Κωνσταντέλια, τον Τζόλη, τον Καρέτσα, τον Βαγιανιδη, τον Μουζακίτη και τον Ζαφείρη. Δεν εξαιρω κανένα αλλά κάνω ιδιαίτερη αναφορά στους μικρότερους. Το παιχνίδι που έκαναν όλοι, χωρίς εξαίρεση, οι διεθνείς ήταν υποδειγματικό.

Η εμφάνιση της Εθνικής ήταν συναρπαστική. Ηταν για να τη βλέπεις και να σηκώνεις τους γιακάδες του θαυμασμού.

Οταν βλέπεις έναν δεκαεφταχρονο, τον Καρέτσα, να κάνει αλλαγή τον Αντι Ρόμπερτσον, έναν από τους καλύτερους αριστερούς μπακ του κόσμου, νιώθεις ευτυχής. Οσοι αγαπούν το καλό ποδόσφαιρο το ομολογούν. Δεν ήταν ότι πήραμε αποτέλεσμα. Ηταν ότι παίξαμε μπαλάρα. Ότι χαιρόμαστε με αυτά που  βλέπαμε. Οτι ευχαριστηθήκαμε μπάλα. Οχι, τόσα χρόνια που παρακολουθώ την Εθνική, δεν έχω ξαναζήσει τέτοια ποδοσφαιρική πανδαισία. Απέναντι στους Σκωτσέζους δεν… τσιγκουνευτηκαμε να κάνουμε επίδειξη ταλέντου. Είχαμε περίσσευμα. Να πάρουν μαζί τους ο ΜακΤομινέι, ο Γκιλμουρ και ο ΜακΓκιν που τους έδεσαν κόμποι Ζαφείρης και ο Μουζακίτης.

Προβλέψεις για το πόσο ψηλά μπορεί να πάει αυτή η Εθνική δεν χρειάζονται. Ας ζήσουμε τη στιγμή. Ας ευχαριστήσουμε την μεγαλειώδη εμφάνιση, τις γκολάρες, τη νίκη και την είσοδο στην κορυφαία κατηγορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News