Γιώργος Χελάκης: Της έχει πάρει τον αέρα και τη σπρώχνει στην απόγνωση

ΗΑΕΚ είναι άρρωστη αγωνιστικά. Ακόμα κι όταν φαίνεται πως υπερέχει και δημιουργεί ευκαιρίες, δεν μπορεί να τις μετουσιώσει σε γκολ και χάνει τα παιχνίδια. Εχει τέσσερα ματς με ισάριθμες ήττες. Μιλάμε για πλήρη βαθμολογική καταστροφή. Για κατάσταση μη αναστρέψιμη. Μιλάμε όχι για κακοδαιμονία, αλλά για ανικανότητα.

Ο Ολυμπιακός έκανε τα απολύτως απαραίτητα στο χθεσινό παιχνίδι, φεύγοντας νικητής απ’ τη Νέα Φιλαδέλφεια. Τρεις καλά οργανωμένες επιθέσεις, δύο γκολ και… «άντε γεια».

Η ΑΕΚ έμοιαζε με μία ομάδα που ήθελε, αλλά την έπιανε πανικός κάθε φορά που έφτανε μπροστά στον Τζολάκη, ο οποίος στα μάτια των επιθετικών της έμοιαζε ανίκητος. Οσες φορές τα σουτ πήγαν μέσα τα σταμάτησε όλα ο σπουδαίος τερματοφύλακας των «ερυθρολεύκων».

Χωρίς να παίξει καλό ποδόσφαιρο, χωρίς να αγχωθεί ο Ολυμπιακός πήρε ένα ακόμα «διπλό»  επαναβεβαιώνοντας την κυριαρχία του στο ελληνικό πρωτάθλημα. Μπήκε ο Γιάρεμτσουκ, πήρε την έξοχη πάσα του Τσικίνιο, άπλωσε την μπάλα μπροστά και την έστειλε στα δίχτυα. Απλά πράγματα για μία ομάδα που ξέρει τι θέλει και τι μπορεί να κάνει. Η ΑΕΚ ήθελε κι έπρεπε να κάνει πολλά για να νικήσει. Ο Ολυμπιακός ήθελε λίγα και καλά. Τα έκανε και πήρε τη νίκη βυθίζοντας στην «Ενωση» στην εσωστρέφεια και τον εκνευρισμό.

Οι οπαδοί της, αφού φώναξαν ότι αυτό που βλέπουν δεν είναι ΑΕΚ, έφυγαν πριν τελειώσει η αναμέτρηση. Το αποτέλεσμα του πρώτου ημιχρόνου δεν αντικατοπτρίζει την εικόνα του παιχνιδιού. Ηταν κεφάτη και ζωηρή, κερδίζοντας τη μάχη στη μεσαία γραμμή. Αυτό οφείλεται στην αναιμική παρουσία του Τσικίνιο και στο γεγονός ότι με την παρουσία του Λαμέλα που συνέκλινε η ομάδα του Αλμέιδα φαινόταν να έχει τέσσερις αντί για τρεις παίκτες στο κέντρο. Δεν μιλάμε για κάποια πειστική κατάσταση μπροστά απ’ τα καρέ του Τζολάκη, αλλά για δύο καλές ευκαιρίες που χάθηκαν απ’ τους γηπεδούχους, που είχαν την κατοχή της μπάλας και μία σχετικά καλή κυκλοφορία. Είχαν και τον Κοϊτά που κέρδιζε τις περισσότερες μονομαχίες με τον Κοστίνια.

Οι «ερυθρόλευκοι» έμοιαζαν ασύνδετοι και κάπως νωθροί στις μονομαχίες, όπου οι παίκτες της «Ενωσης» επικρατούσαν με άνεση. Ωστόσο, στη μία καλή επίθεσή τους οι παίκτες του Μεντιλίμπαρ σκόραραν. Ο Γκατσίνοβιτς έκλεισε προς τα μέσα κι έχασε την κόντρα απ’ τον Στάμενιτς. Ο Νεοζηλανδός στη μόνη άξια αναφοράς ενέργειά του έβγαλε σβέλτα στον Ζέλσον Μαρτίνς κι αυτός την έφερε ζυγισμένα στην περιοχή του Μπρινιόλι. Εκεί, ο Ελ Καμπί σοφά άφησε την προσπάθεια στον Βέλντε κι ο Νορβηγός, για πρώτη φορά μετά τον Νοέμβριο, σημάδεψε σωστά. Και στο δεύτερο ημίχρονο η ΑΕΚ προσπάθησε να πιέσει τον αντίπαλό της, η εικόνα του παιχνιδιού δεν άλλαξε ουσιαστικά, με τη διαφορά ότι οι παίκτες του Μεντιλίμπαρ έβαλαν την μπάλα κάτω κι άρχισαν να απειλούν κι αυτοί. Είναι άλλο, όμως, ν’ αλλάζεις τον καλύτερο σέντερ φορ του πρωταθλήματος με έναν άλλον σέντερ φορ υψηλής ποιότητας, όπως ο  Γιάρεμτσουκ κι άλλο να βγάζεις τον μοναδικό σέντερ φορ που διαθέτεις και να βάζεις τον Κοϊτά να τον παριστάνει…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News