Νίκος Σαρίδης: Βάλε πορτρέτα στους τέσσερις πυλώνες

Αν υποθέσουμε ότι στο νέο γήπεδο του Παναθηναϊκού, στον Βοτανικό, τοποθετηθούν στους τέσσερις πυλώνες ισάριθμα πορτρέτα θρυλικών παικτών της ομάδας, κατά το πρότυπο της ΑΕΚ και της «OPAP Arena», ο Ζέκα αποκλείεται να είναι ανάμεσά τους. Πού να παρακάμψει στην «επετηρίδα» Δομάζο, Βαζέχα, Σαραβάκο, Λουκανίδη, Αντωνιάδη, Ρότσα, Βάντσικ, Οικονομόπουλο, Aποστολάκη, Λονοξυλάκη, Μεσσάρη, κι ένα σωρό ακόμη;

Βέβαια, στη Νέα Φιλαδέλφεια τον Κώστα Νεστορίδη, τον Μίμη Παπαϊωάννου και τον Θωμά Μαύρο πλαισιώνει ο Στέλιος Σεραφείδης κι όχι, ας πούμε, ο Στέλιος Μανωλάς ή ο Τόνι Σαβέβσκι. Μάλιστα, παραείναι υπερβολικό ο αείμνηστος Σεραφείδης, όσο και αν πρόσφερε, να περιλαμβάνεται και στο κορυφαίο κουαρτέτο και παράλληλα να έχει δώσει το όνομά του και στο «κιτρινόμαυρο» γήπεδο στα Σπάτα. Αλλά και πάλι, όση αυθαιρεσία και να υπάρξει στην αξιολόγηση των «πράσινων» legends, ο Ζέκα δεν πρόκειται να χωρέσει, με καμία δύναμη. «Τίμιος», «μηχανάκι»… ως εκεί.

Αντίθετα, αν στη νέα Τούμπα, μελλοντικά, ο ΠΑΟΚ βάλει προσωπογραφίες τεσσάρων δικών του ηρώων, ο Βιεϊρίνια θα είναι σίγουρα μέσα. Πρόκειται, άλλωστε, για τον ποδοσφαιριστή με τους περισσότερους κερδισμένους τίτλους με την ασπρόμαυρη φανέλα: δύο φορές πρωταθλητής και τρεις κυπελλούχος.

Τούτων δοθέντων, είναι δικαιολογημένη μέχρις ενός βαθμού η διαφορά στο πώς τιμήθηκε την περασμένη Κυριακή ο ένας Πορτογάλος και πώς ο άλλος για την αποχώρησή του απ’ τη δράση. Ασε που η τελετή για τον Ζέκα δεν είχε καν διαφημιστεί την εβδομάδα πριν τον αγώνα. Γενικά, έμοιαζε με… ξεπέτα. Του επέδωσε ο Τάκης Φύσσας μια κορνίζα με τη φανέλα του, πήρε ο Ζέκα κι ένα αναμνηστικό φανελάκι απ’ τη «Θύρα 13» και αυτό ήταν όλο.

Το ίδιο βράδυ, στο γεμάτο από κόσμο γήπεδο του ΠΑΟΚ, υπήρχε ειδική εξέδρα με τα τρόπαια που κέρδισε ο Βιεϊρίνια, οι συμπαίκτες του φόρεσαν μπλουζάκια με το «20», το νούμερό του, ενώ ο Φερνάντο Σάντος ταξίδεψε επί τούτου στη Θεσσαλονίκη και ήταν πρώτος και καλύτερος στο «αντίο»· τα πάντα δηλαδή, εν  μεγαλοπρεπεία.

καΑπό την άλλη, μπορεί κανείς να θυμηθεί, για παράδειγμα, πώς τιμήθηκε για την προσφορά του στον Παναθηναϊκό πριν από μια εικοσαετία ο Δημήτρης Σαραβάκος. Ηταν σ’ ένα θερινό φιλικό με τη Σαραγόσα στο ΟΑΚΑ. Βραβεύτηκε απ’ τον Γιώργο Βαρδινογιάννη, ενώ ο Γιάννης Γκούμας τού ενεχείρισε μία μπάλα με τις μεταγραφές των τότε παικτών και… that’s all. Δεν υπήρχε ο Γιάννης Αλαφούζος εκείνο τον καιρό ούτε ως περαστικός απ’ την ΠΑΕ, αλλά σόι, ως φαίνεται, πάει το βασίλειο. Με τον Ζέκα θ’ ανακάλυπταν τη φαντασμαγορία; Μάλλον δεν το έχουν στον Παναθηναϊκό με τις τελετές, σε αντίθεση με τον ΠΑΟΚ, όπου ανέκαθεν ήταν πιο ικανοί σε κάτι τέτοια. Αρκεί ν’ ανατρέξει κανείς σ’ εκείνο το προ τριακονταετίας ματς του «Δικεφάλου του Βορρά» με την Εθνική όπου τιμήθηκε ο Γιώργος Κούδας κι έγιναν και τ’ αποκαλυπτήρια της προτομής του, άλλο αν στα επόμενα χρόνια το άγαλμα έπεσε θύμα βανδάλων οπαδών, χωρίς ποτέ να στηθεί ξανά.

Θα μπορούσε, πάντως, να σταθεί και ως παιχνίδι –ίσως κι επιτραπέζιο- μεταξύ των φιλάθλων το «Βάλε πορτρέτα στους τέσσερις πυλώνες». Ποιους θα προέκρινε, για παράδειγμα, κάποιος ως κορυφαίους στην Ιστορία, τραβώντας ονόματα απ’ την τεράστια δεξαμενή του Ολυμπιακού; Ποιους θα επέλεγε απ’ τον Αρη; Ποιους απ’ τον ΟΦΗ κ.ο.κ. Ακόμη και στις μικρότερες ομάδες δεν είναι τόσο εύκολο όσο δείχνει. Για δοκιμάστε το…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News