Υπεράνω Ολων: Ο πόνος τους οδηγεί στο να απαξιώνουν τη σημασία της κατάκτησης του τροπαίου από τον Ολυμπιακό

Ο Ολυμπιακός παρέδωσε το στέμμα του στην ομάδα που έχει ίδια μέρα γενέθλια με εκείνον… Η Τσέλσι πανηγυρίζει, οι της Μπέτις κλαίνε. Μα πώς κάνουν έτσι στο Λονδίνο για το μοναδικό ευρωπαϊκό τρόπαιο που έλειπε από τη συλλογή τους και έγιναν η μοναδική ομάδα που τα έχει κατακτήσει όλα;

Τη διαφορά στην Ελλάδα όλοι την ξέρουν. Ο πόνος είναι αυτός που οδηγεί τους «υπόλοιπους» να απαξιώνουν τη σημασία της κατάκτησης του τροπαίου από τον Ολυμπιακό.

Και φέτος το Κόνφερενς, μέχρι και τα ημιτελικά, ήταν «εύκολο» σε σύγκριση με πέρσι. Γιατί πλέον δεν μπαίνουν οι ομάδες από το Γιουρόπα. Αυτό, βέβαια, δεν μειώνει την αξία της κατάκτησης, αλλά όπως και να το δει κανείς, ο δρόμος μέχρι τους «8» είναι πιο βατός για σωστά δομημένες ομάδες.

Δεν είναι επιτυχία η πορεία μέχρι εκεί. Σε σύγκριση με το Τσάμπιονς Λιγκ και το Γιουρόπα, οι όμιλοι είναι «παιδική χαρά». Είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να μαζέψει βαθμούς οποιαδήποτε κανονική ομάδα. Οι απώλειες βαθμών είναι αποτυχία, έστω κι αν φτάσεις στους «8». Πόσο μάλλον όταν αποκλείεσαι και δεν μπαίνεις καν στους ομίλους.

Από ό,τι είδα, μια χαρά το χάρηκαν με την ψυχή τους παίκτες και οπαδοί της Τσέλσι την κατάκτηση του Κόνφερενς. Γουέστ Χαμ, Τσέλσι, Ρόμα και Ολυμπιακός είναι μέχρι στιγμής οι κάτοχοί του. Και αν αποτυγχάναμε στο ελληνικό πρωτάθλημα, «αυτός» ο Ολυμπιακός, τη σεζόν που έρχεται, θα ήταν το φαβορί για να το ξαναπάρει με τις ομάδες που μετέχουν.

Να φανταστείτε ότι οι Φιορεντίνα, Άλκμααρ, Ράγιο Βαγιεκάνο, Στρασβούργο, Μάιντζ και Νότιγχαμ θα ήταν οι «κυριότεροι» αντίπαλοι. Με το χέρι στην καρδιά, αλήθεια, ποια από όλες αυτές θα αποτελούσε φόβητρο; Καμία.

ΑΕΚ και Αρης, μαζί με όποια άλλη ελληνική ομάδα «έρθει», θα είναι αποτυχία πλήρης αν δεν προκριθούν – όχι να μπουν – από τους ομίλους του Κόνφερενς.

Η συμμετοχή του Ολυμπιακού στο ΤσάμπιονςΛιγκ είναι εκ των πραγμάτων δύσκολη, ακόμη και να τερματίσει έστω ως 24ος. Αν συνεχίσει, θα πρόκειται για τεράστια επιτυχία. Θα πρόκειται για μία ακόμη υπέρβαση. Δεν θα είναι αποτυχία ο αποκλεισμός του. Η συμμετοχή του στο Τσάμπιονς Λιγκ απευθείας είναι ήδη επιτυχία και οφείλεται κυρίως στην επιτυχημένη παρουσία του όλα αυτά τα χρόνια στα ευρωπαϊκά γήπεδα, που μάζευε βαθμούς.

Ας λένε οι τσακωμένοι με την αλήθεια ό,τι θέλουν. Κάπως πρέπει κι αυτοί να δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα.

Γιατί οι συγκρίσεις από τους υγιείς οπαδούς των άλλων ομάδων είναι αναπόφευκτες. Δεν τρώνε όλοι σανό – και αυτό είναι η ελπίδα για το μέλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου: να υπάρχουν υγιώς σκεπτόμενοι αντίπαλοι οπαδοί.

Κανείς δεν μας χάρισε τίποτε. Όλα κατακτήθηκαν μέσα στα γήπεδα. Αντιθέτως, ουκ ολίγες φορές η διαιτησία ήταν σφαγιαστική απέναντί μας. Ήρθε όμως το πλήρωμα του χρόνου και δικαιωθήκαμε όλοι όσοι πιστεύαμε στις δυνατότητες της ομάδας μας.

Ζήσανε μαζί με μας και οι νεκροί μας όχι απλά τον Θρύλο μας στον τελικό, αλλά να τον δούμε να το σηκώνει κιόλας. Αυτό ήταν το κύκνειο άσμα για όλους τους αντιπάλους μας, που χρόνια ολόκληρα χλεύαζαν το σύνθημα. Το κάναμε κι αυτό πραγματικότητα.

Πλέον τραγουδάμε: «Γιατρέ, δεν μας φτάνει μόνο ένα ευρωπαϊκό».

Η διαφορά τώρα, όμως, είναι ότι οι αντίπαλοί μας δεν κοροϊδεύουν. Το πρώτο πράγμα που τους έρχεται στο μυαλό είναι: «Ρε λες να το ξαναπάρουν;»

Παρακαλάνε λοιπόν πλέον να παίρνουμε συνεχώς τα Πρωταθλήματα, για να παίζουμε στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Χρόνια πολλά σε όλους τους Γάβρους του πλανήτη και άντε γεια στους υπόλοιπους.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News