Νίκος Σαρίδης: «Κάλυμμα καθίσματος: 0,50 ευρώ»

Φταίει η Ανάπτυξη Ηρακλείου (η αναπτυξιακή ανώνυμη εταιρεία του Δήμου, η οποία διαχειρίζεται το Παγκρήτιο); Φταίει η ΕΠΟ, που -βάσει υπογεγραμμένου συμφωνητικούείχε την ευθύνη του καθαρισμού; Φταίει ο ανάδοχος που πήρε το έργο απ’ την ποδοσφαιρική ομοσπονδία κι… έργο γιοκ; Φταίνε κι οι τρεις; Φταίει ο… Χατζηπετρής;

Το μόνο βέβαιο είναι πως το βράδυ του Σαββάτου, στον αγώνα της Εθνικής με τη Σλοβακία, στα καρεκλάκια στο Παγκρήτιο βασίλευε –ελέω αφρικανικής σκόνης- το απόλυτο πορτοκαλί κι ο
κόσμος αναγκάστηκε να προμηθευτεί πλαστικές σακούλες, έναντι 50 λεπτών η καθεμία.

Μάλιστα, η σακούλα στους αναρτημένους τιμοκαταλόγους των κυλικείων του σταδίου αναγραφόταν, κατ’ ευφημισμόν, ως «κάλυμμα καθίσματος». Είναι ελαφρώς σουρεαλιστικό, πάντως, ο δήμος να κατηγορεί την ΕΠΟ και τον ανάδοχο για την απλυσιά, αλλά την ίδια ώρα τα κυλικεία που αυτός εκμισθώνει σε ιδιώτες να κερδίζουν χρήματα απ’ τη μάκα στα καθίσματα!

Τίθενται και κάποια άλλα ερωτήματα κοινής λογικής, όπως: είναι δυνατόν, ενώ η… Σαχάρα σκέπασε το Ηράκλειο πριν από δύο εβδομάδες, οι δημοτικοί παράγοντες της πόλης να έχουν βυθιστεί σε νήδυμο ύπνο, περιμένοντας τις τελευταίες ημέρες να έρθει η ΕΠΟ (απ’ την Τετάρτη άρχισε η τμηματική παράδοση
του Παγκρητίου στην ποδοσφαιρική ομοσπονδία) να κάνει λαμπίκο το στάδιό τους; Επίσης, ξέχωρα από συμφωνητικά και τα ρέστα, πώς παραχωρείς ένα ακίνητο μες στην μπίχλα; Είναι σαν να υποδέχονται τα ξενοδοχεία της Κρήτης τους τουρίστες δίνοντάς τους έναν κουβά και μια σφουγγαρίστρα, προκειμένου να κάνουν οι ίδιοι τη φασίνα!

Κι αφού ήταν δουλειά της άλλης πλευράς, γιατί άρχισε, κυριακάτικα, το πλύσιμο των κερκίδων με μάνικα από… κομάντο του δήμου; Αυτό που (καλώς) έκαναν, δηλαδή, οι δημοτικές υπηρεσίες παραμονές του φιλικού με τη Βουλγαρία, έστω ως φιλοτιμία κι όχι ως τυπική συμβατική υποχρέωση, γιατί δεν μπορούσαν
να το πράξουν πριν το ματς με τη Σλοβακία; Δεν είχε υποπέσει τίποτα στην αντίληψη των δημοτικών  παραγόντων; Τα κυλικεία, πάντως, επέδειξαν καλύτερα αντανακλαστικά… Επρεπε να νιώσουν τη λαϊκή κατακραυγή (τα σχόλια ήταν καταιγιστικά κι «άγγιξαν» και την ευρύτερη καθαριότητα του Ηρακλείου επί δημαρχίας Αλέξη Καλοκαιρινού) για να ξυπνήσουν; Πληροφορούμαι, πάντως, ότι δεν είναι μονάχα τα καθίσματα, αλλά κι οι γενικότερες συνθήκες στο Παγκρήτιο που μαρτυρούν τη χρόνια εγκατάλειψή του. Μάλιστα, είναι ένα στάδιο που όταν φυσάει στο Λίντο το κλείνουν για λόγους ασφαλείας και το οποίο,
κακά τα ψέματα, άνοιξε άρον άρον τις πύλες του για τα δύο φιλικά της εθνικής ομάδας. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, πώς ο ΟΦΗ θα μετακομίσει εκεί (εκπεφρασμένη η σχετική πρόθεση των διοικούντων την ΠΑΕ). Είναι, βεβαίως, η μοναδική ελπίδα να εκσυγχρονιστεί / διασωθεί το Παγκρήτιο, όπως έχει γίνει και με ορισμένες άλλες πρώην ολυμπιακές εγκαταστάσεις ανά την Ελλάδα, απλώς δεν ξέρω κατά πόσο είναι διατεθειμένοι στον ΟΦΗ να μπουν σε μια τόσο κοστοβόρα διαδικασία, απ’ τη στιγμή μάλιστα που ο μακροχρόνιος στόχος τους είναι η κατασκευή μοντέρνου ιδιόκτητου γηπέδου.

Η τελευταία απορία είναι τι θα κάνουν τα κυλικεία κι οι μικροπωλητές το στοκ με τις πλαστικές σακούλες. Λογικά, εφόσον ολοκληρωθεί το πλύσιμο και δεν φυσήξει χαμσίνι (ο αέρας που φέρνει τη σκόνη απ’ την Αφρική), οι φίλαθλοι δεν θα τις χρειαστούν. Αυτή τη φορά τουλάχιστον. Μένει να δούμε, πάντως, αν
θα υπάρξει κόσμος που θα κρατήσει μούτρα για τα βρόμικα καθίσματα και δεν θα πάει απόψε
στο Παγκρήτιο να ξεδώσει με τα πουλέν του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Η ευχή, βεβαίως, είναι να τιγκάρει
το στάδιο.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News