Γιώργος Χελάκης: Είναι ν' απορείς που δε τον είχαν δει οι άλλοι

Στα δικά μου μάτια είναι απορίας άξιο πώς γι’ αυτό τον παίκτη, τον Λορέντσο Σιπιόνι, δεν ενδιαφέρθηκαν ζωηρά άλλες ευρωπαϊκές ομάδες. Πώς έγινε και δεν τον πήραν χαμπάρι. Σπεύδω πριν προχωρήσω να διευκρινίσω πως έχω υπόψη μου περιπτώσεις παικτών που στο μάτι γυάλιζαν παραπάνω απ’ όσο γυαλίζει τώρα ο εικοσάχρονος Αργεντινός, αλλά όταν ήρθαν στην Ευρώπη δεν προσαρμόστηκαν, με αποτέλεσμα να περάσουν και να μην… ακουμπήσουν. Συμβαίνουν αυτά στο ποδόσφαιρο.

Θυμίζω ότι στον πρώτο χρόνο της παρουσίας του στην Ελλάδα, ο Μπορέλι ήταν αντικείμενο λοιδορίας όχι μόνο απ’ τους οπαδούς των άλλων ομάδων, αλλά και απ’ τους οπαδούς του Παναθηναϊκού. Τον πρώτο χρόνο. Διότι στη συνέχεια όσοι λοιδορούσαν κατάπιαν τη γλώσσα τους. Όταν, λοιπόν, πρόκειται για ένα εικοσάχρονο παιδί, που φεύγει για πρώτη φορά και τόσο μακριά απ’ τη χώρα του, καλό είναι να κρατούνται ορισμένες επιφυλάξεις.

Προτείνω να κρατηθούν και για τον Λορέντσο Σιπιόνι. Επιφυλάξεις σχετικά με το αν θα πιάσει. Όχι με το αν έχει ποδοσφαιρική ποιότητα. Τέτοια έχει και με το παραπάνω. Δεν το λέω επειδή είδα τα διαφημιστικά βιντεάκια που προωθούν οι μάνατζερ για να διαλαλήσουν την… πραμάτεια τους. Είδα για παράδειγμα το προχθεσινό τελευταίο παιχνίδι της Τίγκρε με την Μπάνφιλντ για το Κύπελλο. Εκεί ο Σιπιόνι αποχαιρέτησε τους οπαδούς της ομάδας του με ένα γκολ. Είδα και προηγούμενα παιχνίδια. Εξακολουθώ ν’ αναρωτιέμαι πώς και δεν πήραν χαμπάρι οι σκάουτερ περί τίνος πρόκειται.

Επειδή οι δημοσιογραφικές ευκολίες ευνοούν τις συγκρίσεις, γράφεται και λέγεται ότι ο Ολυμπιακός βρήκε τον νέο Εσε. Κολοκύθια με τη ρίγανη. Έχουν ομοιότητα ως προς τη θέση που παίζουν. Στον τρόπο παιχνιδιού αρχίζουν οι διαφορές. Πιστεύω χωρίς δεύτερη κουβέντα πως τα περιθώρια εξέλιξης του Σιπιόνι είναι πολύ μεγάλα. Μπορούν να τον φτάσουν στις κορυφαίες ευρωπαϊκές ομάδες, εφόσον η εξέλιξή του είναι ομαλή.

Με μπόι στους 182 πόντους και το κεφάλι ψηλά δεν είσαι «εξάρι». Είσαι «δεκάρι». Κι όμως ο νεαρός χρησιμοποιεί το μπόι του ώστε να αποσπά την μπάλα απ’ τον αντίπαλο. Αυτή είναι η πρώτη έννοια του στο παιχνίδι. Βάζει σωστά το ψηλό και δυνατό κορμί του προκειμένου να κλέψει την μπάλα απ’ τον αντίπαλο. Πάει με δύναμη και ταχύτητα για να κλέψει. Δεν έχει το αριστερό του πόδι για να μην του λένε ότι είναι κουτσός. Μπορεί άνετα και να σκοράρει (όπως έκανε προχθές) με το… κακό του πόδι.

Γράφεται ότι ο Ολυμπιακός βρήκε τον νέο Εσε. Κολοκύθια με τη ρίγανη. Εχουν ομοιότητα ως προς τη θέση που παίζουν. Στον τρόπο παιχνιδιού αρχίζουν οι διαφορές.

Είναι τεχνίτης ποδοσφαιριστής που πασάρει αμέσως μόλις πάρει την κατοχή. Αν χρειαστεί όμως και να ντριμπλάρει μπορεί και να προσποιηθεί, ώστε να αποφύγει το μαρκάρισμα. Το μυαλό του τρέχει περισσότερο απ’ όσο τα πόδια του. Είναι ένα «μηχανάκι», που ξέρει πολλή μπάλα και το δείχνει απ’ τις πρώτες του επαφές. Καταθέτω τη βεβαιότητα πως όσα δεν είδαν έγκαιρα οι σκάουτερ των ευρωπαϊκών ομάδων, θα τα δουν τώρα καθυστερημένα. Κι επειδή η καθυστέρηση έχει πάντα κόστος, αυτό του Λορέντσο Σιπιόνι αν όλα πάνε καλά, θα εκτοξευτεί του χρόνου τέτοιον καιρό…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News