Ολυμπιακός: Τώρα που κάνει ξαστεριά
Ο Ολυμπιακός ετοιμάζεται για τη μοναδική εμπειρία του «Τσάμπιονς Λιγκ με Μεντιλίμπαρ» και λειτουργεί παράλληλα σε δύο μέτωπα: σ’ αυτό των αγορών και σ’ εκείνο των πωλήσεων.
Είναι αυτό το μπλε, που μοιάζει με φίλτρο στην τηλεόραση. Αυτό το χρώμα κι η μοναδική αίσθηση της ευρωπαϊκής νύχτας που διαδραματίζεται στο ποδοσφαιρικό Εβερεστ της Γηραιάς Ηπείρου. Μπαίνεις στο γήπεδο και νιώθεις δέος, σα να ‘σαι το πεντάχρονο που βγαίνει πρώτη φορά από τη θύρα και μπρος στα μάτια του ξεδιπλώνεται το μεγαλείο του ποδοσφαίρου. Τσάμπιονς Λιγκ, άλλη φάση…
Ο Ολυμπιακός περνά τα καλοκαιρινά του βράδια κοιτάζοντας τ’ αστέρια. Περιττό να το αναφέρουμε: φυσικά με αισιοδοξία. Αυτή ήταν ανέκαθεν στο DNA του συλλόγου, όμως επί των ημερών του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ έχει πάρει άλλη έννοια και κυρίως άλλη ουσία.
Θες εκείνη τη νύχτα που έσβησε σα τελειωμένη γόπα την Αστον Βίλα, θες στην κεφαλιά του Ελ Καμπί και στο κόψιμο του Κάρμο, θες λίγο – λίγο την ακόλουθη σεζόν σε κάθε ντέρμπι ξεχωριστά, ο Βάσκος το πέτυχε. Οι Πειραιώτες είναι γεμάτοι αυτοπεποίθηση και πιο «Ευρωπαίοι» από ποτέ. Πέταξαν κάθε κόμπλεξ. Θα τους βγει; Αλλο θέμα.
Αν η Season 0 του Μεντιλίμπαρ πήρε τον τίτλο «σεζόν του Κόνφερενς» και η Season 1 τον τίτλο «σεζόν του νταμπλ», τότε η μαρκίζα του κεφαλαίου που θα κάνει το πέρασμα του Βάσκου από τον Πειραιά, τριλογία, ονομάζεται ήδη «Σεζόν του Τσάμπιονς Λιγκ». Γι’ αυτό προετοιμάζονται άπαντες στον Ολυμπιακό, που θέλουν να φτιάξουν την πιο καλοδουλεμένη ομάδα της τριετίας. βασισμένη απόλυτα στα «θέλω» του προπονητή. Μια ομάδα που θα μπορεί να ανταπεξέλθει σε περισσότερα παιχνίδια από ποτέ, κόντρα σε λαμπερούς αντιπάλους που πια θα καίγονται για κάθε αγώνα. Δεν είναι εύκολο.
Ο σχεδιασμός τρέχει παράλληλα σε δύο μέτωπα. Σε αυτό των αγορών και σε εκείνο των πωλήσεων. Το δεύτερο δεν είναι ωραίο. Βλέπετε, τους επιτυχημένους ποδοσφαιριστές τους αγαπάμε, γιατί μας φτιάχνουν τις μέρες του χειμώνα. Πάει ο κόσμος χαρούμενος στη δουλειά του, γράφουμε εμείς για χαμόγελα και θριάμβους. Ομως είναι αναγκαίο. Τόσο για λόγους βιωσιμότητας, όσο και γιατί δεν παύει να ισχύει ο νόμος της παγκόσμιας ποδοσφαιρικής αγοράς: «αν δε λέγεσαι Ρεάλ Μαδρίτης και πετυχαίνεις, τότε πρέπει να περιμένεις και τα κοράκια».
Αυτά πλάκωσαν, σε μορφή γλάρων, και πήραν από τη φωλιά τον Μπάμπη Κωστούλα. Αυτά γυροφέρνουν πάνω από την «Αλεξάνδρας» και διεκδικούν τον Χρήστο Μουζακίτη. Ο Ολυμπιακός, φυσικά, δε βάζει «πωλείται» πάνω σε ένα τέτοιο προϊόν. Οταν τα ποσά, όμως, ανεβαίνουν, κι οι «τρίτοι» αρχίζουν να πρεσάρουν, τότε το «cash out» αρχίζει να μπαίνει στο μυαλό, όπως και το «αύριο».
Οι «ερυθρόλευκοι» δεν πρέπει να κριθούν από το αν θα πουλήσουν τον συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή ή όχι, αν και άπαντες συμφωνούν πως θα ήταν πάρα πολύ όμορφο και πάρα πολύ ταιριαστό να παρέμενε για ακόμα έναν χρόνο και να ολοκλήρωνε το παραμύθι κάτω από τ’ αστέρια. Το θέμα είναι τι θα κάνουν για τον αντικαταστήσουν. Οι προθέσεις είναι οι καλύτερες, καθώς τα ονόματα που έχουν προκριθεί και που έχει γίνει πραγματική προσπάθεια για την απόκτησή τους, είναι ένα κι ένα. Αρκεί να γίνουν τα απαραίτητα αποφασιστικά βήματα, ώστε να εξασφαλιστεί η συνέχεια βάσει του μπούσουλα που έχει ορίσει η ίδια η ομάδα. Των επιλογών του Μεντιλίμπαρ, δηλαδή.
Φυσικά δεν είναι ίδιες όλες οι περιπτώσεις. Η συζήτηση για τον Τσικίνιο, για παράδειγμα, είναι εντελώς διαφορετική. Παίκτης κορμού, ιδιαίτερου ρόλου, ακραία ποιοτικός, χορτασμένος από παραστάσεις εκτός Ολυμπιακού, με πολύ μικρότερη αξία πώλησης. Αν οι Πειραιώτες τον έχαναν, θα το χρεώνονταν.
Οπως διαβάσατε, όμως, πρώτα στη SportDay, ο Πορτογάλος βρίσκεται πολύ πιο κοντά στην ανανέωση από ότι στην αποχώρηση. Και η αλήθεια είναι πως η ΠΑΕ παίρνει άριστα στη διαχείριση αυτών των υποθέσεων, όπως απέδειξε και πέρσι με την περίπτωση του Ελ Καμπί.