Α. Καρπετόπουλος: Αλίμονο αν αρχίσουν συζητήσεις
Περιμένοντας τις ρεβάνς των ελληνικών ομάδων στα ευρωπαϊκά προκριματικά, θέλω να μοιραστώ μία παρατήρηση: Έχουν εξελιχτεί σιγά-σιγά σε τεράστιο και πραγματικό μπελά για τους προπονητές των ελληνικών ομάδων. Γράφει ο Αντώνης Καρπετόπουλος.
O Ντούσαν Μπάγεβιτς είχε ξεκινήσει την καριέρα του στον Ολυμπιακό με έναν οδυνηρό αποκλεισμό απ’ τη Φερεντσβάρος. Ο Βαλβέρδε, την πρώτη φορά που ήρθε στον Ολυμπιακό, είδε την ομάδα του ν’ αποκλείεται καλοκαιριάτικα απ’ την Ανόρθωση. Ο Σωκράτης Κόκκαλης δεν είχε κανένα πρόβλημα ν’ αλλάζει προπονητές – μπορούσε ν’ αλλάξει και τρεις μέσα στη σεζόν χωρίς πολλές σκέψεις. Αλλά αυτούς δεν τους πείραξε.
Ηταν οι καιροί που στον προπονητή δινόταν ένα πλήθος από δικαιολογίες για έναν καλοκαιρινό αποκλεισμό: η πιο συνηθισμένη δικαιολογία ήταν ότι η ομάδα του δεν είναι έτοιμη, μία άλλη ότι οι μεταγραφές άργησαν κτλ. Σε μερικές περιπτώσεις τα κριτήρια της καλοκαιρινής στήριξης είναι κομμάτι παράξενα, αλλά παλιά τουλάχιστον υπήρχαν.
Ο Ραζβάν Λουτσέσκου π.χ. μόλις ανέλαβε τον ΠΑΟΚ γνώρισε έναν αποκλεισμό στο Γιουρόπα Λιγκ απ’ την πρωτάρα στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις Εστερσουντ, αλλά κανείς δεν του τον χρέωσε. Ο προκάτοχός του, που λίγοι θυμούνται, ο Αλεξάντερ Στανόγεβιτς, είχε απολυθεί με συνοπτικές διαδικασίες.
Ακριβά Καλοκαιριάτικα πλήρωσαν καλοκαιρινούς αποκλεισμούς προπονητές όπως ο Πέντρο Μαρτίνς, ο Βίτορ, κι ο Εβαλντ Λίνεν, που έφυγαν απ’ τον Ολυμπιακό, ο Καρντόσο, που επί της ουσίας πλήρωσε τον αποκλεισμό της ΑΕΚ απ’ την Τραμπζονσπόρ το 2019, ενώ ο Μάριο Μπερέτα στον ΠΑΟΚ δεν πρόλαβε καν ν’ αποκλειστεί: τον έδιωξε ο Θοδωρής Ζαγοράκης μετά από 32 μέρες.
Ωστόσο, το πιο ενδιαφέρον είναι κάτι άλλο: ότι σε πολλές περιπτώσεις ούτε οι προκρίσεις αλλάζουν τη μοίρα των προπονητών, αν δεν είναι θεαματικές.
Ο Τιμούρ Κετσπάγια -δουλεύοντας για τον Ολυμπιακό- προκρίσεις καλοκαιριάτικα πήρε δύο: δεν του αρκούσαν για να φτάσει στα Χριστούγεννα. Ο Φερνάντο Σάντος το 2016 είχε αποκλείσει με τον Παναθηναϊκό τη Λίτεξ Λόβετς περιπετειωδώς: μάλλον ο τρόπος που προκρίθηκε μέτρησε εναντίον του. Ο Αλόνσο πέρυσι έχασε μία πρόκριση απ’ τον Αγιαξ στα πέναλτι και πήρε μία απ’ τη Λανς με ανατροπή: και οι δύο ξεχάστηκαν πολύ γρήγορα. Στον Κάρλος Κορμπεράν δεν αρκούσαν για να εδραιωθεί στον πάγκο του Ολυμπιακού δύο πολύ δύσκολες προκρίσεις με τη Σλόβαν Μπρατισλάβας και τον Απόλλωνα Λεμεσού: το συμπέρασμα ότι τον έσωσε ο Βάτσλικ ήταν καταδικαστικό.
Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί είναι αυτό που έγινε πέρυσι με τον Ματίας Αλμέιδα και μερίδα οπαδών της ΑΕΚ. Το σοκαριστικό του αποκλεισμού έσωσε τον προπονητή: η ευθύνη για κάτι τέτοιο δεν μπορούσε να είναι αμιγώς δική του. Αλλά την ίδια στιγμή ο αποκλεισμός αυτός ήταν κάτι σαν σκελετός στην ντουλάπα: εμφανιζόταν για να στηρίξει κάθε συζήτηση περί αδυναμιών του κόουτς κτλ.
Οι αποκλεισμοί καταδικάζουν, αλλά οι προκρίσεις δεν αντιμετωπίζονται καλοκαιριάτικα ως επιτυχίες, παρότι σε κάθε περίπτωση προκαλούν συζητήσεις για την επάρκεια του προπονητή: οι συζητήσεις είναι στα χρόνια των social media κομμάτι χειρότερες απ’ τα αποτελέσματα. Τα αποτελέσματα καλοκαιριάτικα δημιουργούν κυρίως μία εντύπωση: τα ματς είναι λίγα και δεν προσφέρονται για να υπάρχουν στέρεα συμπεράσματα – οι ομάδες συχνά είναι ακόμα ασχημάτιστες.
Αλλά όπως λένε κι οι Αμερικανοί «δεν υπάρχει ποτέ δυνατότητα να έχεις μία δεύτερη ευκαιρία για μία πρώτη εντύπωση» κι η πρώτη εντύπωση, καλοκαιριάτικα, όσο κι αν βασίζεται σε συγκυρίες, είναι σημαντική για τις συζητήσεις – ειδικά αν προκαλεί αμφιβολίες.
Ενας καλοκαιρινός αποκλεισμός είχε στοιχίσει και στον Ιβάν Γιοβάνοβιτς όταν δούλευε στον Παναθηναϊκό: ο αποκλεισμός απ’ την Μπράγκα στις λεπτομέρειες είχε δημιουργήσει εντός της ομάδας την αμφιβολία για το αν ο καλός Ιβάν μπορεί να διαχειριστεί ματς στα οποία κρίνονται όλα. Οχι τυχαία ο Σέρβος απολύθηκε λίγους μήνες αργότερα, μετά τον αποκλεισμό απ’ τη Μακάμπι Χάιφα στο Γιουρόπα Λιγκ.
Σήμερα δεν ξέρω αν ο Μπάγεβιτς -κι ειδικά ο Βαλβέρδε- θα τη γλίτωναν μετά από ευρωπαϊκούς αποκλεισμούς. Σήμερα ο Βαλβέρδε είναι ο πρώην προπονητής της Μπαρτσελόνα κι ο προπονητής που -επί των ημερών του- ο Ολυμπιακός έπαιξε σπουδαίο ποδόσφαιρο: το καλοκαίρι του 1998 ήταν ένας πρωτάρης στην Ελλάδα, ένα στοίχημα του Κόκκαλη – ότι δεν είχε απολυθεί μοιάζει ακόμα αξιοπερίεργο καθώς γκρίνιες υπήρχαν. Πιθανότατα τον έσωσε τότε ότι δεν υπήρχαν social media. Aν υπήρχαν, με τόσο που ασχολούνται οι διοικήσεις, δύσκολα ο καλός Ερνέστο θα την έβγαζε καθαρή.
Αυτή την εβδομάδα θα παίξουν ο Παναθηναϊκός με τη Ρέιντζερς, ο Αρης με την Αράζ, η ΑΕΚ με τη Χάποελ Μπερ Σεβά. Την επόμενη μπαίνει στον χορό κι ο ΠΑΟΚ, ο οποίος θα αντιμετωπίσει την αυστριακή Βόλφσμπεργκερ. Οι ελληνικές ομάδες θα παίξουν για να πάρουν προκρίσεις. Οι προπονητές τους για ν’ αποφύγουν συζητήσεις. Αδικες εντελώς. Και γι’ αυτό διαβρωτικές.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
- Μεντιλίμπαρ: «Ο τίτλος του πρωταθλητή χειμώνα δεν σημαίνει τίποτα»
- Μήνυμα της ΠΑΕ ΠΑΟΚ για τον τραυματισμό του Τζίμα: «Μείνε δυνατός Στέφανε, είμαστε όλοι δίπλα σου»
- Ολυμπιακή Φλόγα: Ξεκίνησε από το Παναθηναϊκό Στάδιο το ταξίδι της για την Ιταλία
- Μπαφές: «Πάνω από όλα η ασφάλεια φιλάθλων και εργαζομένων, τα κυβικά νερού στην οροφή του ΣΕΦ ήταν ασύλληπτα»
- Σπανούλης: Η Μονακό «έτρεξε» με 125 κι έσπασε το ρεκόρ του Παναθηναϊκού!
