Γιώργος Χελάκης: Για να μην βιώσει (και πάλι) το ίδιο σκηνικό…

Ο Ολυμπιακός ξαναβίωσε το γνωστό σκηνικό: έδειχνε ικανός να ελέγξει το ματς, αλλά τα αμυντικά κενά του επέτρεψαν στον Λεβαδειακό να ισορροπήσει και να απειλήσει σοβαρά. Η εικόνα στο «Γ. Καραϊσκάκης» sold out κερκίδα, ένταση και απαιτήσεις, αποκάλυψε δύο πράγματα ταυτόχρονα: την ποιότητα και την επιθετική νοοτροπία της ομάδας του Παπαδόπουλου, αλλά και ευάλωτες πλευρές στην άμυνα του πρωταθλητή που μπορούν να τιμωρηθούν από αντιπάλους με ψυχραιμία και ταχύτητα στις αντεπιθέσεις.

Στο πρώτο μέρος ο Ολυμπιακός είχε κατοχή, έδινε πλάτος και δημιούργησε ρήγματα. Το 1-0 ήρθε από στατική φάση, ακριβώς εκεί όπου η ταξινομημένη ανασταλτική λειτουργία θα έπρεπε να είναι αλάνθαστη. Oμως, μόλις ο ρυθμός άλλαξε και το παιχνίδι μεταφέρθηκε γρήγορα στις πλάγιες και κεντρικές μεταβάσεις, φάνηκαν οι αμυντικές αδυναμίες: αργές επανατοποθετήσεις, κακή κάλυψη χώρων μετά από χαμένες δεύτερες μπάλες και επιπόλαια μαρκαρίσματα στο χώρο του κέντρου. Αυτά έδωσαν στον Λεβαδειακό την ευκαιρία για την ισοφάριση, ένα προειδοποιητικό δείγμα πως οι λεπτομέρειες πίσω από την μπάλα πληγώνουν. Η ομάδα των Βοιωτών δεν κρύφτηκε με ψυχραιμία και αποφασιστικότητα εκμεταλλεύτηκε τις αμυντικές προδιαγραφές του Ολυμπιακού.

Οι γρήγορες επιθετικές μεταβάσεις και οι ακριβείς πάσες σε χώρους που οι «ερυθρόλευκοι» αφήνουν κενό, προκάλεσαν προβλήματα στην πλάτη της άμυνας, κάτι που οδήγησε στο 1-1 και αργότερα στο 2-2. Σε κάθε περίπτωση, όταν ο ρυθμός γίνεται γρήγορος και το παιχνίδι μετατοπίζεται κάθετα, η αμυντική πειθαρχία είναι αυτή που καθορίζει το αποτέλεσμα. κι εκεί ο Ολυμπιακός δείχνει ότι έχει ακόμη  περιθώρια βελτίωσης. Ωστόσο, αυτό που ξεχωρίζει είναι η ψυχή της ομάδας. Οπως και στις δύσκολες στιγμές του πρωταθλήματος μέχρι τώρα, εμφανίστηκε ο Τσικίνιο, ο παίκτης που συχνά κουβαλά στις πλάτες του τα κρίσιμα σημεία. Στο 2-2 πήρε την κατάσταση πάνω του, άντεξε στην πίεση, κινήθηκε κάθετα και με προσωπική ενέργεια έγραψε το 3- 2. Η αμυντική ευπάθεια δεν αμφισβητήθηκε, αλλά η ικανότητα του Ολυμπιακού να πολεμά μέχρι το τελευταίο λεπτό είναι αυτή που μετατρέπει τις αδυναμίες σε προσωρινά προβλήματα και όχι σε μόνιμα μειονεκτήματα.

Ο Μεντιλίμπαρ, με την ενδεκάδα που κατέβασε, έδειξε σεβασμό στον αντίπαλο γνωρίζοντας τις αρετές του.

Παρότι η ανασταλτική λειτουργία έχει κενά (ιδιαίτερα στις αλλαγές πλευρών και στις δεύτερες μπάλες μετά από στημένες φάσεις), η δυναμική των επιθετικών και η συλλογική αφοσίωση στην πίεση επιτρέπουν στον Ολυμπιακό να επιστρέφει στο παιχνίδι. Αυτό το μείγμα ποιότητας και ψυχικής αντοχής σημαίνει πως, αν διορθωθούν οι λεπτομέρειες στην αμυντική αναδιάταξη, η ομάδα θα γίνει πολύ πιο σταθερή. Συμπερασματικά: το ματς θύμισε πως τα αμυντικά κενά παραμένουν πραγματικότητα και μπορούν να τιμωρήσουν το φαβορί. Ομως παράλληλα φανέρωσε και τη μεγάλη αρετή του Ολυμπιακού, την ικανότητα να παλεύει, να μη λυγίζει και να κερδίζει τις κρίσιμες στιγμές μέχρι το 90+ και μετά. Η διαπίστωση αυτή αποκτά μεγάλη σημασία ενόψει της δοκιμασίας στο Λονδίνο κόντρα στην Αρσεναλ…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News