Καραπαπάς: «Ο Μαρινάκης είναι ο ορισμός του ηγέτη - Οραματίζεται και βλέπει μπροστά με καθαρό τρόπο»

Μεγάλη συνέντευξη στη διαδικτυακή εκπομπή «Galacticos» έδωσε ο Αντιπρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός, Κώστας Καραπαπάς, που αναφέρθηκε σε πάρα πολλά ζητήματα που αφορούν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του συλλόγου!

Αναλυτικά:

Είναι 824 παιχνίδια πλέον που έχω δει από τότε που είμαι στον Ολυμπιακό. Όχι στην τηλεόραση, αλλά στα γήπεδα όλου του κόσμου και είναι μία τρομερή εμπειρία. Φανταστείτε ότι έρχονται και άλλοι από άλλες ομάδες και με ρωτούν για θέματα ασφαλείας στο γήπεδό τους και για διάφορα άλλα θέματα. Είναι 14 χρόνια που είμαι στον Ολυμπιακό. Είναι πολλά τα παιχνίδια, αλλά εγώ έχω χάσει μόνο τρία παιχνίδια για covid. Έχει σημασία. Δεν είναι ότι τα έχω δει, αλλά έχω πατήσει στο γήπεδο.

Δεν το σκέφτηκα καθόλου να πάω στον Ολυμπιακό. Είχε γίνει μία προηγούμενη συζήτηση για το ενδεχόμενο να πάω στον Ολυμπιακό, αλλά τη στιγμή που τελικά έγινε, δεν το σκέφτηκα καθόλου. Αισθανόμουν καλά που είχα απέναντί μου έναν άνθρωπο ο οποίος το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να εκτοξεύσει τον Ολυμπιακό. Τον ακολούθησα με κλειστά τα μάτια. Είναι ευλογία για οποιονδήποτε άνθρωπο να δουλεύει καθημερινά εκεί που αγαπάει. Σκεφτείτε κάποιον να πηγαίνει καθημερινά εκεί που αγαπάει και να δίνει την ψυχή του γι’ αυτό που αγαπάει. Είναι πολλοί άνθρωποι έτσι στον Ολυμπιακό. Είδατε τους εορτασμούς των 100 χρόνων. Αυτό που έγινε δεν ήταν από μία εταιρία μάρκετινγκ, αλλά από ψυχές. Όποιος αγαπάει μπορεί και να καταστρέψει, αλλά τι ωραίο είναι να έχεις την αγάπη και να βάζεις και την ικανότητά σου και να το χαίρεσαι αυτό που κάνεις! Πάντα θα κάνεις το κάτι παραπάνω όταν το αγαπάς.

Για το αν έφευγε από τον Ολυμπιακό για να πάει σε μια ομάδα τύπου Μπαρτσελόνα, Ρεάλ, Τσέλσι, Νότιγχαμ:

Εξαρτάται ποιες είναι οι συνθήκες. Δε θα έφευγα αν με ρωτάς, δε θα πήγαινα με την ψυχή μου. Έχουμε να ράψουμε πέμπτο αστέρι για τα πρωταθλήματα, να πάρουμε κιι άλλο ευρωπαϊκό. Σε λίγα χρόνια ξέρετε ότι ο Ολυμπιακός θα είναι από τις λίγες ομάδες σε όλο τον κόσμο που θα έχει 50 πρωταθλήματα. Για εμάς που το ζούμε σπανίως το παρατηρούμε, αλλά αν το σκεφτείς σε αυτά τα χρόνια έχει γίνει κοσμογονία. Έχει αλλάξει η ιστορία του Ολυμπιακού. 140 τίτλοι σε 15 χρόνια με αιμοδότη τον Βαγγέλη Μαρινάκη, ο οποίος είχε το όραμα για τον πολυαθλητικό σύλλογο. Μιλάμε με τον Λαπόρτα και μας λέει: “Μας έχετε ξεπεράσει σε τίτλους και πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε”. Να φύγω από εδώ και που να πάω; Μαζί με τον Βαγγέλη Μαρινάκη ήταν κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι βοήθησαν να φτάσει εκεί η ομάδα και να είναι οι Ολυμπιακοί χαρούμενοι. Εγώ είμαι άνθρωπος που έχω εκτεθεί. Δεν υπάρχει άλλος που να έχει εκτεθεί τόσο, αλλά η αγάπη που παίρνω από τον κόσμο του Ολυμπιακού είναι ασπίδα. Πάντα πριν από τα παιχνίδια κάνω βόλτα γύρω από το γήπεδο στο Καραϊσκάκη. Το λέω πρώτη φορά, δεν το ξέρει ο κόσμος. Δεν είναι γούρι. Κάποτε στην Κρήτη πήγαινε ο Ελευθέριος Βενιζέλος στα χωριά και άφηνε το μαντήλι του να του πέφτει, ώστε κάποιος να του το πιάσει. Και έπιανε κουβέντα και μάθαινε για τα χωριά. Εγώ μαθαίνω γύρω από τις κερκίδες τα προβλήματα. Όταν κάθεσαι στα επίσημα και τα VIP αυτά δεν τα μαθαίνεις ποτέ. Καλύτερα αυτοί που ασχολούνται με τις ομάδες να νιώθουν σε ποια ομάδα είναι, να την αγαπούν και μετά να κάνουν όλοι ό,τι μπορούν για να είναι χαρούμενοι.

Όταν ανέλαβε ο Βαγγέλης Μαρινάκης είπε στη συνέντευξη Τύπου ότι ονειρεύεται έναν αυτόνομο και Ευρωπαίο Ολυμπιακό. Το έκανε. Και έναν Ολυμπιακό που δε θα έχει ανάγκη τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Κάθε χρόνο βάζει εκατομμύρια ευρώ. Σε δέκα χρόνια από τώρα θα έχεις πάρει τόσους τίτλους, ευρωπαϊκό. Μόνο ο Ολυμπιακός και η Πόρτο έχουν Ευρωπαϊκά πλην των μεγάλων πρωταθλημάτων. Το Champions League των Νέων επίσης. Και κάποια στιγμή θα πρέπει να καταλάβουμε τον δείκτη δυσκολίας σε αυτό, κόντρα σε Ίντερ, Μπάγερν, Μίλαν.

Το μεγαλύτερο όπλο είναι ότι αυτά ο Μαρινάκης δεν τα κοιτάζει. Το όπλο του είναι ότι λέει «αυτά έγιναν, πάμε για τα επόμενα». Έλεγα και εγώ στον Κριστιάν «λέτε εσύ και ο πρόεδρος για το Ευρωπαϊκό». Και μετά λέγαμε ότι πρέπει να το πιστέψουμε όλοι και τώρα πρέπει να πιστέψουμε κι άλλα. Αν φτάσεις στην κορυφή και πεις “είμαι κουρασμένος”, δεν πας παραπάνω. Εμείς κοιτάμε παραπάνω. Το κουβαδάκι με το άγχος έχει γεμίσει.

Μετά από 15 χρόνια τόσο στενής επαφής, οι σχέσεις μας είναι πλέον οικογενειακές. Όταν βλέπεις έναν άνθρωπο να πηγαίνει μπροστά και να τους τραβάει μαζί του, πας και εσύ με χαρά. Ποιος είναι ο ορισμός του ηγέτη; Όταν είσαι σε ένα σκοτεινό δάσος και σε πάει στο σκοτάδι να τον ακολουθήσεις, να μη φοβηθείς, αυτό είναι ο Βαγγέλης Μαρινάκης.

Ο κύριος Μαρινάκης είναι ένας άνθρωπος, ο οποίος οραματίζεται και βλέπει μπροστά με καθαρό τρόπο και είναι μεγάλο προσόν. Στα media είναι νούμερο ένα, στη ναυτιλία στους κορυφαίους του κόσμου, το ίδιο στο ποδόσφαιρο. Παίρνουμε τα δύο ευρωπαϊκά και το καλοκαίρι μου λέει “να πάμε τις κούπες σε όλη την Ελλάδα να τις δει ο κόσμος”. Του είπα ότι όλο αυτό είναι ένα εκατομμύριο και πρέπει να κάνουμε ένα τμήμα μόνο για αυτό. Μου είπε “ναι, προχώρα”. Όταν αυτό προχώρησε και έβλεπα στη Σύμη να κλαίνε παιδιά, ακόμα και στο τελευταίο χωριό, να δουν τα Κύπελλα, είπα: «Κοίτα ρε γαμώτο πόσο δίκιο είχε». Ή αυτό που έγινε με το Μουσείο. Για να γίνει ένα Μουσείο θέλει χρόνια έρευνας. Θυμάστε πότε ανακοινώσαμε το Μουσείο με τον Καρεμπέ; Πριν από επτά χρόνια.

Το πρώτο πράγμα που έκανε ο Βαγγέλης Μαρινάκης ήταν να βρει τα ιερά δισκοπότηρα που έχει αποκτήσει ο Ολυμπιακός. Τα παπούτσια του Σιδέρη, όλα αυτά. Ψάξαμε σε ορφανοτροφεία, σε σπίτια Βετεράνων, σε αποθήκες, σε καφενεία και δεν υπερβάλω. Τα βρήκαμε όλα, βρήκαμε και άλλων ομάδων. Βρήκαμε ένα πρωτάθλημα από ομάδα που δεν έχει πάρει πολλά πρωταθλήματα, τους το είπαμε και μας το ζήτησαν με currier. Δεν το έστειλα ποτέ, το έχω εγώ.

Μία ομάδα θέλει έναν ηγέτη που να έχει το όραμα, όπως είναι ο Βαγγέλης Μαρινάκης και να βάλει εκατομμύρια ευρώ. Το έχουμε κάνει κόντρα σε όλους και σε όλα, έχουμε περάσει από 40 κύματα και αναταράξεις. Σκεφτείτε τι μας έχουν πει και μας έχουν κατηγορήσει, αλλά συνεχίζουμε και πολεμάμε. Άλλοι μπορεί να πάθαιναν ταραχή και να σταματούσαν, εμείς συνεχίζουμε.

Η διοίκηση Μαρινάκη ξεκινάει με μία ομάδα χωρίς ρόστερ, μόνο τρία ενεργά συμβόλαια, είχαμε βγει 5οι. Ο Παναθηναϊκός νταμπλούχος με πολυιδιοκτησία και πανίσχυρος οικονομικά. Υπάρχει παρασκήνιο μόνο όταν είναι ο Ολυμπιακός μπροστά. Όλοι θυμούνται τι γινόταν το 2010. Όταν μπήκε ο Βαγγέλης Μαρινάκης όλοι έλεγαν για δυναστεία του Παναθηναϊκού, η ΑΕΚ ήταν στα κάτω της, ο ΠΑΟΚ δεν είχε ακόμη Ιβάν Σαββίδη. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης από τον πρώτο του χρόνο τα άλλαξε όλα σε όλα τα επίπεδα. Κανείς δεν έπαιξε με τον Ολυμπιακό. 15 χρόνια μετά έχουμε φτάσει με τόσα ευρωπαϊκά και πρωταθλήματα και λέμε ότι τα καλύτερα έρχονται.

Η ομάδα μετρά διαδοχικά sold out, με νταμπλ, χρονιά ορόσημο στα 100 χρόνια, με τα παιδιά από την ακαδημία μαζί μας στην πρώτη ομάδα. Έπαιξε μεγάλο ρόλο για το «δέσιμο» με τον κόσμο, ομάδα και κόσμος είναι ένα. Ήρθε η ώρα να βγει μια δουλειά. Ο Μεντιλίμπαρ τα έβαλε τα παιδιά γιατί ήταν καλοί, δεν τους έκανε χάρη. Εμείς φτιάξαμε αυτά τα παιδιά να είναι ικανοί ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού. 17 χρονών ο Κωστούλας έκανε ντεμπούτο στον Βόλο και μετά βάζει γκολ στην Τούμπα. Ο Μεντιλίμπαρ τους βάζει και τους εμπιστεύεται, αλλά υπάρχει ένα γεγονός: Ο κόσμος είναι κοντά στην ομάδα μετά και το Ευρωπαϊκό και ξέρει ότι αυτοί που αγωνίζονται έχουν Ολυμπιακό αίμα, δεν είναι μισθοφόροι. Φτιάξαμε μία ομάδα με τέτοιους παίκτες. Βάζει γκολ ο Γιάρεμτσουκ και ο πρώτος που τρέχει να πανηγυρίσει είναι ο Ελ Κααμπί.

Ερχεται και ο κόσμος και κάνει 20 sold out. Αυτό τι σημαίνει; Ότι έρχεται ο Βαγγέλης Μαρινάκης και λέει δε μας φτάνει πια το γήπεδο. Θέλουμε μεγαλύτερο γήπεδο, θα γίνει μεγαλύτερο το γήπεδο και θα είναι το πιο όμορφο γήπεδο που θα είναι στην Ελλάδα. Μέχρι τότε θα αγωνιστεί σε άλλο γήπεδο ο Ολυμπιακός, στο ΟΑΚΑ. Ο Ολυμπιακός δεν είναι Κηφισιά. Δεύτερον το Ολυμπιακό Στάδιο είναι περιουσία του ελληνικού λαού, δεν ανήκει σε κάποια ΠΑΕ. Εγινε μία σύμβαση στο Μαξίμου με τον Παναθηναϊκό και κακώς έγινε, γιατί από τα Ολυμπιακά Ακίνητα προβλέπεται ότι δεν μπορεί μία ομάδα να έχει την αποκλειστική χρήση των γηπέδων. Στο ΟΑΚΑ έπαιζαν τρεις ομάδες στο παρελθόν. Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ. Το ξεχνάει αυτό ο κόσμος. Η θυσία που θα γίνει από όλους μας για να ταλαιπωρηθούμε είναι για να έχουμε ένα εξαιρετικό γήπεδο που θα ανταποκρίνεται στα όνειρα κάθε Ολυμπιακού. Όλος αυτός ο χώρος θα γίνει μια Ολυμπιακή Πολιτεία. Με γήπεδα σε όλα τα σπορ. Το κολυμβητήριο, ελπίζω και σε ένα κλειστό για το χάντμπολ, το βόλεϊ…

Γίνεται το μπάσκετ, θα γίνει το νέο Καραϊσκάκη και θα είναι ευχάριστο για τον κόσμο να ξεκινάει τα Σαββατοκύριακά του να πηγαίνει εκεί. Έχουμε χρονοδιάγραμμα, αλλά ακόμη δεν το ανακοινώνουμε. Δε μιλάμε για το 2035. Γνωρίζοντας εγώ τον Βαγγέλη Μαρινάκη, τα 3-4 χρόνια μου φαίνονται πολλά. Το μόνο που μπορώ με σιγουριά να πω και να το βάλουμε πάνω από το χρονοδιάγραμμα, είναι ότι θα γίνει με απόλυτη χρηματοδότηση από τον Ολυμπιακό και καμία Πολιτεία, Περιφέρεια, Κράτος δε θα συνεισφέρει. Θα είναι με χρήματα του Ολυμπιακού. Ονοματοδοσία; Η παγκόσμια πρακτική εκεί οδηγεί, γιατί οι μεγάλες εταιρείες στο άκουσμα ότι θα φτιαχτεί γήπεδο ενδιαφέρονται. Η χωρητικότητα θα οριστεί μετά από μελέτη που θα γίνει. Χρειάζονται κάποιοι κανόνες ασφαλείας γιατί υπάρχει και η θάλασσα κοντά. Αλλά κάπου εκεί θα είναι, στις 50.000.

Αναφορικά με το εφετινό πρωτάθλημα, εγώ πίστευα ότι θα ήμασταν λίγο καλύτερα βαθμολογικά, αλλά και πάλι είμαστε πρώτοι. Είναι διαφορετικό να ακολουθείς τους άλλους από το να σε ακολουθούν, ψυχολογικά το λέω. Πιστεύω όμως ότι θα μείνουμε στην κορυφή μέχρι το τέλος. Επίσης δεν μπορώ να ακούω ότι δεν μπορεί να παίρνει συνέχεια μία ομάδα το πρωτάθλημα στη χώρα της… Δεν μπορώ να το καταλάβω. Θα το πει αυτό κάποιος στη Γαλλία για την Παρί; Για την Μπάγερν Μονάχου, τη Μάντσεστερ Σίτι; Η Αγγλία, η Γερμανία, η Γαλλία είναι προηγμένα πρωταθλήματα. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν ισχυρές ομάδες και δεν είναι αυτό που κρίνει ένα πρωτάθλημα αν είναι ισχυρό. Αυτό που κρίνει το πρωτάθλημα είναι τι κάνουν οι ομάδες στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, έτσι είναι στην UEFA. Έχει αλλάξει ότι δεν είναι δύο οι διεκδικητές, είναι τέσσερις πλέον και το κάνει πιο ενδιαφέρον. Το πιο όμορφο είναι να το παίρνει ο Ολυμπιακός, για εμένα.

Αν μία ομάδα πρέπει φέτος να έχει παράπονο από τη διαιτησία, είναι ο Ολυμπιακός. Αφού η ΚΕΔ μας κάνει μάθημα, μας λέει τους κανονισμούς, περιμένω και βλέπω τι λέει η ΚΕΔ. Έχω δει το πέναλτι του Καμπελά με τον Παναθηναϊκό, το πέναλτι με τον Άρη που δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δε δόθηκε. Εννοώ το πέναλτι στον Ταρέμι. Στην εποχή του VAR να μη δίνεται αυτό το πέναλτι; Και το ματς με τον Λεβαδειακό που υπάρχει ένα γκολ οφσάιντ. Εννέα στις δέκα ομάδες θεωρούν ότι αδικούνται ή αδικήθηκαν. Αν κάποιος μπορεί να μου πει εφέτος ότι ο Ολυμπιακός ευνοήθηκε σε ένα ματς, να μου το πουν. Στην Κηφισιά διαμαρτυρήθηκαν γιατί μας ακύρωσαν τρία γκολ, έπρεπε να μας ακυρώσουν έξι ή επτά για να είναι δίκαιο; Αυτό που λέω πάντα για τους διαιτητές είναι “γιατί στις ίδιες φάσεις παίρνουν διαφορετικές αποφάσεις;”

Στο Αστέρας Τρίπολης – Παναθηναϊκός ήταν τράβηγμα του Σβιντέρσκι; Στον Ταρέμι με τον Άρη γιατί δεν ήταν; Αυτό ήταν το λάθος των διαιτητών και αυτό πρέπει να διορθωθεί. Είμαστε καλύτερα πλέον γιατί έχουμε το ημιαυτόματο οφσάιντ. Δεν έχουμε τα μυρογνωμόνια, όπως είχαν βγάλει τον Ελ Κααμπί οφσάιντ. Έλεγαν πάντα ότι ο Καραπαπάς διαμαρτύρεται. Όταν πας σε έναν μεαυτήρα να σου κάνουν υπέρηχο, μηχάνημα είναι και ο υπέρηχος. Κάποιος στο κάνει. Αν στο βάλουν στον σβέρκο, δεν θα δεις τι είναι το παιδί. Και το VAR είναι ένα μηχάνημα που κάποιος το χειρίζεται. Είναι τίμιοι αυτοί που το χειρίζονται; Είναι εκπαιδευμένοι; Το VAR έχει κάνει συνολικά καλό, αλλά εμένα με εκνευρίζει γιατί δεν ξέρεις αν πρέπει να πανηγυρίσεις. Πας να πανηγυρίσεις και περιμένεις. Στο Conference ήταν… 172 λεπτά μέχρι να δώσει το γκολ στον τελικό. Όπως και στη Φενέρμπαχτσε, όταν ο Στίλερ είπε στα πέναλτι περιμένετε. Ήταν 10 δευτερόλεπτα αλλά ήταν τρομερά δευτερόλεπτα. Είχε χάσει και ο Ροντινέι το πέναλτι πιο πριν, καταλαβαίνετε…

Για το… Μίλκο:

Όποιος θεωρεί ότι πίνοντας milko θα νιώθει καλύτερα, του προτείνω να το κάνει κάθε πρωί. Εμείς είχαμε ένα εσωτερικό ανέκδοτο, ότι κάτι κρατάει λίγο όπως ένα γάλα, ότι κρατάει 15 ημέρες. Αυτή ήταν η αναφορά μου. Το πήραν κάπως διαφορετικά. Εμένα δε με πειράζει, όμως θέλω να πειράζει ο ένας τον άλλον. Απλά θα πρέπει όλοι να ανοίξουν τα ψυγεία τους, να δούμε αν έχουν όλοι Milko, γιατί δεν έχουν όλοι. Eμείς έχουμε. Όλοι ξέρουν κατά βάθος τι έχει γίνει, ασχέτως πειράγματος. Κάπου μπορεί να έχουμε μια κακή ήττα και ψάχνω να βρω κάτι να το δικαιολογήσω μέσα μου. Είναι ένας μοχλός να το ξεπεράσεις. Γράφτηκε όμως στην ιστορία ότι ο Ολυμπιακός πήρε ευρωπαϊκό τρόπαιο και την ίδια χρονιά οι Νέοι. Όσα λίτρα milko και να καταναλώσεις, δεν θα το ξεπεράσεις αυτό.

Για το φετινό επίπεδο του Ολυμπιακού:

Αν ο Ολυμπιακός έχει το επίπεδο να παίζει στο Champions League, το είπαν οι προπονητές της Αϊντχόφεν και της Άρσεναλ. Ένα στραβό αποτέλεσμα έχει ο Ολυμπιακός. Στη Βαρκελώνη ήταν βαρύ το αποτέλεσμα αλλά υπάρχουν οι αστάθμητοι παράγοντες. Όταν έγινε το 2-1 όλο το γήπεδο ένιωσε ανησυχία, το ανέτρεψε ένας απαράδεκτος διαιτητής. Το είπε το παγκόσμιο ποδόσφαιρο και ήδη υπάρχει έρευνα να αλλάξει ο κανονισμός από την IFAB. Δε γίνεται να δίνεις δεύτερη κίτρινη κάρτα και να μην μπορεί να ελεγχθεί από το VAR. Εφόσον ο VAR βλέπει ότι η δεύτερη κίτρινη είναι αμφισβητούμενη, δε θα κάνει κακό σε κανέναν αυτό. Ο Ολυμπιακός είχε ένα στραβό αποτέλεσμα φέτος, με την Πάφο. Περιμένοντας τον αγώνα με την Μπαρτσελόνα δεν υπολογίζεις να πάρει βαθμό, πολεμήσαμε όμως μέσα στο σπίτι της. Το δεύτερο ημίχρονο με την Άρσεναλ είναι το καλύτερό μας ημίχρονο στην Ευρώπη σε όλη μας την ιστορία, απέναντι σε μία κορυφαία ομάδα που θα πάρει περίπατο τη φετινή Premier League.

Βεβαίως και αντέχω το παιχνίδι Μεντιλίμπαρ στην Ευρώπη και το ευχαριστιέμαι. Η Αϊντχόφεν είχε ρίξει έξι γκολ στη Νάπολι. Το καλοκαίρι είχαμε παίξει με τη Νάπολι και είχα πει «παιδιά αυτοί είναι ρομπότ, ποιος θα τους νικήσει;». Όταν άκουσα ότι έφαγαν έξι από την Αϊντχόφεν, ανησύχησα, αλλά είδαμε ό,τι είδαμε και βγήκε ο προπονητής της και είπε πως καταλάθος δεν χάσαμε. Είναι αντικειμενικά αυτά που λέω, δεν λέω ότι θα πάρουμε το Champions League. Προφανώς και είναι δύσκολο αυτό το επίπεδο. Παίξαμε με την Άρσεναλ του 1.31bn, δε θα είναι δύσκολο; Η Λεβερκούζεν έχει 700 εκατομμύρια ομάδα και είναι στο νούμερο 8 του ranking της UEFA. Η Πάφος ήταν μία ελληνική ομάδα, κλείστηκε πίσω και μας δημιούργησε πρόβλημα γιατί εμείς παίζουμε καλά στον χώρο. Ετσι μας αρέσει να παίζουμε. Μας αρέσει και που δεν αλλάζουμε τρόπο παιχνιδιού. Είναι καλή ομάδα η Πάφος.

Για την αξιολόγηση των μεταγραφών:

Όπως ξέρεις πολύ καλά είναι νωρίς το τρίμηνο για τις μεταγραφές. Εμείς θέλουμε να βγαίνει ένας, να μπαίνει άλλος και να παίζει κατευθείαν. Εγώ θεωρώ ότι παίκτες όπως ο Στρεφέτσα θα παίξει καλά στη συνέχεια ή ο Μάνσα. Είναι ένας Κάρμο με μεγαλύτερη ποιότητα στην τεχνική του και είναι πολύ καλό αυτό, αλλά είναι άγουρος και άπειρος. Εμένα στο μυαλό μου πάντα υπάρχει ότι έχουμε συγκεκριμένους παίκτες που τους παρακολουθούμε. Για τον κάθε Αντίνο υπάρχει πάντα δίπλα του ένας Πνευμονίδης. Όταν πειστούμε ότι είναι καλύτερος από τον Πνευμονίδη, ok θα το δούμε.

Τους περισσότερους πλέον προπονητές τους ενδιαφέρει να έχουν μικρό ρόστερ. Η αίσθηση που έχουμε εμείς στη διοίκηση και ο Βαγγέλης Μαρινάκης είναι ότι αυτό που έχει στηθεί τώρα είναι καλό και όλοι είναι χαρούμενοι. Δεν υπάρχουν γκρίνιες, ούτε έξτρα γκρουπ να προπονούνται κάποιοι μόνοι τους. Βεβαίως είμαστε χαρούμενοι. Αυτός είναι ο δρόμος. Ξεχνάμε τον Ντάρκο στις συζητήσεις και λέμε μόνο τι κάνει ο Μεντιλίμπαρ. Υπάρχει και ο Καρεμπέ και όλοι είναι μαζί κάθε μέρα και φροντίζουν να μη λείπει τίποτα και να είναι όλοι καλά. Κι εμείς σαν διοίκηση κάνουμε ό,τι πρέπει για να είναι όλοι ευχαριστημένοι. Αν οι παίκτες ξέρουν ότι θα αγωνιστούν, είναι όλα καλά, δεν έχουμε θέματα πλέον με κάποιον που δεν αγωνίζεται. Θυμίζω πέρσι με το μικρότερο ρόστερ, ψάχναμε σέντερ μπακ. Παίρνεις το ρίσκο σου. Για αυτό όμως φτιάχνουμε τις πιο κάτω ομάδες. Φωνάζεις τον Λιατσικούρα, του λες έλα να παίξεις. Δείτε τα ρόστερ της Παρί και της Λίβερπουλ, όλοι άδειασαν, βλέπουν όλοι ότι αυτός είναι ο δρόμος. Δε γίνεται αλλιώς. Αν ανοίγεις, μετά δυσκολεύει και για αυτούς που παίζουν και για αυτούς που δεν παίζουν και για τους προπονητές. Πλέον οι προπονήσεις είναι πιο έντονες, δεν υπάρχουν ποδοσφαιριστές οι οποίοι προπονούνται μόνοι τους πλέον. Καλύτερα να ξέρουν ότι θα τα δώσουν όλα όταν θα έρθει η ευκαιρία τους. Ο Γιάρεμτσουκ αυτό κάνει. Εχει μπροστά του τον πρώτο σκόρερ στην Ευρώπη, έρχεται η ευκαιρία του, παίζει σε τελικούς, σε ντέρμπι, είναι πρωταγωνιστής.

Για τον Μπετανκόρ και τον Γιάρεμτσουκ:

Είναι ευκαιρία να το πω, διότι ρωτούν γιατί ο Ολυμπιακός πήρε τον Μπετανκόρ. Τον πήρε γιατί ο Ολυμπιακός είχε μία εξαιρετική πρόταση για τον Γιάρεμτσουκ από τη Λιόν. Υπήρχε πιθανότητα να φύγει ο Γιάρεμτσουκ εκείνον τον Γενάρη και ο Ολυμπιακός έπρεπε να είχε εξασφαλίσει έναν σέντερ φορ. Όταν πλέον τον είχαμε πάρει τον Μπετανκόρ, είπαμε θα έρθει το καλοκαίρι. Τον είδε ο προπονητής, ήρθε η πρόταση από την Ισπανία όπου ήθελε να πάει και πήγε. Η φανέλα του Ολυμπιακού και των μεγάλων ομάδων αλλάζει πράγματα στη μετάβαση αυτή. Είναι άλλο να είσαι ο νούμερο ένα και άλλο να γίνεσαι ο νούμερο τρία. Για εμένα όμως είναι ένας εξαιρετικός ποδοσφαιριστής.

Για τις μεταγραφές του Γενάρη:

Δεν έχει αποφασιστεί ακόμη ενόψει Ιανουαρίου κάτι από τον τεχνικό διευθυντή και την ομάδα. Θα δούμε αν λείπει κάτι. Θα δούμε αν έχουμε κάποια έλλειψη και θα αποφασίσουμε. Ξέρει κανείς αν έρθει κάποια πρόταση τον Γενάρη για ποδοσφαιριστή μας; Εγώ λέω ότι θα έρθει.

Για τον Μουζακίτη: 

Μπράβο στο παιδί και σε όλους όσοι έχουν δουλέψει μαζί του. Ήρθε παιδάκι. Στα δοκιμαστικά, που είχε βροχή, έπιανε όποιον έβρισκε μπροστά του και ρωτούσε αν θα τον πάρουν. Ο πατέρας του φίλαθλος του Ολυμπιακού, ο αδερφός του έπαιζε μπάλα, οικογένεια που ασχολείται με το ποδόσφαιρο χρόνια. Από το παιδάκι που μας ρωτούσε μέσα στη βροχή, τον βλέπει να βάζει γκολ στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Σε εκείνο το ματς καθόμουν και σκεφτόμουν αυτό. Κοίτα να δεις τι είναι η ιστορία, τι σου φέρνει το ποδόσφαιρο. Είναι από τις ωραίες ιστορίες του ποδοσφαίρου. Τα παιδιά αυτά αγαπούν τον σύλλογο και νιώθουν οικογένεια τον Ολυμπιακό. Να κάνει παράπονα ο Κωστούλας από την Αγγλία και να σε παίρνει τηλέφωνο να σου λέει αν δεν πηγαίνει κάτι καλά στον Ολυμπιακό.

Ο Κωστούλας είχε άγχος που δεν έβαζε γκολ. Ο Μπάμπης καμία σχέση με τον αδερφό του τον Κωνσταντίνο και τον πατέρα του Θανάση. Εχει πιο πολύ ένταση, οι άλλοι είναι ήρεμη δύναμη. Παίζουμε στην Τούμπα, βάζει γκολ και έρχεται στα αποδυτήρια χαρούμενος για να πάρει τα μπράβο του. Ερχεται κοντά και του λέω «τι έγινε Μπάμπη; Το έβαλες επιτέλους; Περιμέναμε μήνες». Μου λέει είχα άγχος γιατί είχα βγάλει τα όπλα στον πανηγυρισμό και πήγε στο VAR. Φοβήθηκα ότι μπορεί να το ακυρώσει. Ο Μουζακίτης πήρε το Youth League, παίζει τώρα στο Champions League.

Για Φορτούνη και Νο7:

Ο Φορτούνης πάει καλά, είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του πρωταθλήματος. Το Νο7 είναι κρατημένο, όχι γιατί είναι του Φορτούνη. Είναι ο ιερός αριθμός του Ολυμπιακού, δεν το έχει ζητήσει κανείς. Τι θα γίνει με τον Κώστα, θα το δείξει η ιστορία.

Για τον Ταρέμι:

Είναι πιο λογικό ο Ταρέμι να πάει σε μία ομάδα που δεν έχει σέντερ φορ. Αλλά όταν μπήκε ο Ολυμπιακός στη συζήτηση, δεν υπήρξε ιδιαίτερη σκέψη από τον Ταρέμι. Ο πρόεδρος της Ίντερ ταξίδεψε στο Μπάρι όχι μόνο για να δει το φιλικό μας, αλλά επειδή έχουμε μία στενή συνεργασία και με την πρώτη κουβέντα ο Ταρέμι είπε “βεβαίως θέλω να έρθω”. Του είπε καλά λόγια και ο Ανσαριφάρντ. Τώρα που θα φύγει και ο Αγιούμπ για το Africa Cup of Nations, θα αγωνίζεται περισσότερο ο Ταρέμι. Ο Γιάρεμτσουκ είναι τρομερός επαγγελματίας, δεν μπορείτε να φανταστείτε, είναι ο ορισμός του επαγγελματία ποδοσφαιριστή. Μπορεί να παίζουν και οι δύο τώρα που θα φύγει ο Ελ Κααμπί.

Για τα συμβόλαια:

Βλέπεις σε ποιους τελειώνουν τα συμβόλαιά τους και καταλαβαίνεις ποιοι θα είναι. Ζέλσον, Ελ Κααμπί. Ο Τσικίνιο είναι μία διαδικασία συζητήσεων, θα δούμε, μπορεί να γίνουν κάποιες αλλαγές. Είναι ακόμη και οι Καλογερόπουλος, Μπότης. Ο Ελ Κααμπί είναι το μεγαλύτερο συμβόλαιο του Ολυμπιακού, οπότε προφανώς και είναι η πιο δύσκολη περίπτωση. Είναι όμως δεμένος με τον σύλλογο, είναι πολύ καλά στην Ελλάδα, περνάει πάρα πολύ καλά και έχει τις περισσότερες πιθανότητες να είναι και του χρόνου στον Ολυμπιακό, γιατί αγαπάει την ομάδα. Ό,τι και αν γίνει είναι κομμάτι της ιστορίας του συλλόγου, όπως και ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί. Κάναμε το αδιανόητο, να έχουμε δύο σερί Μαροκινούς, να είναι τέτοιου βεληνεκούς και να είναι διαμάντια. Στα γκολ, εξαιρετικοί χαρακτήρες, παράδειγμα και να δίνουν το παράδειγμα.

Για το συμβόλαιο του Μεντιλίμπαρ:

Ο προπονητής είναι άλλη ιστορία. Και ο Μεντιλίμπαρ έχει βρει την ομάδα που ήθελε να δουλέψει. Είναι άνθρωπος ορεινός, σκληρός και ταπεινός ταυτόχρονα. Για αυτό και εύκολα κερδίζει τον σεβασμό όλων και εκτός από την ομάδα, τον σέβονται και οι αντίπαλοι, οι πάντες. Είναι σκληρός, δίκαιος και ταπεινός ταυτόχρονα. Όταν φωνάζουν το όνομά του, δεν αισθάνεται όμορφα. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος δε φουσκώνει, όπως θα έκαναν άλλοι. Έχει την σκληράδα, με το κοντομάνικο στο κρύο. Έχει υπογράψει στον Ολυμπιακό τρεις φορές, μία όταν ήρθε, μία το βράδυ με τη Μακάμπι και μία με την Μπόντο. Πιστεύω θα υπογράψει κι άλλη. Δεν έχει στραβώσει κάτι, κάνει τα πλάνα του για το μέλλον, όπως και εμείς και είμαστε όλοι ικανοποιημένοι. Έχει μία καλή χημεία με τον κύριο Μαρινάκη στη λογική ότι καταλαβαίνει ο Μεντιλίμπαρ ποιος είναι ο πρόεδρος και ο πρόεδρος ποιος είναι ο προπονητής.

Ο Μαρινάκης είχε πει μία φορά ότι του Μεντιλίμπαρ του αρέσουν τα δύσκολα και είναι ωραίο αυτό. Θα σας πω ένα προσωπικό παράδειγμα. Κερδίσαμε στην Άστον Βίλα 4-2, μία επική νίκη, ήταν μυθικό και γυρνάμε στο Καραϊσκάκη να παίξουμε. Ο αγώνας είναι βράδυ και έχω φύγει από νωρίς από το γραφείο να πάω στο γήπεδο. Μέσα μου φοβάμαι γιατί είμαστε τόσο κοντά να κάνουμε αυτό που λέει το σύνθημά μας. Να ζούμε με ένα όνειρο τρελό, να δούμε τον θρύλο μας στον τελικό. Σε εκείνο το ματς στο Καραϊσκάκη σκέφτομαι το Ολυμπιακός – Άρσεναλ με τον Ζιρού, που θέλαμε τρία αποτελέσματα και ήρθε το τέταρτο. Έχω πάει στο γήπεδο και έχω άγχος. Λέω δε θα τη βγάλω καθαρή. Ζήτησα από τον γιατρό ένα χάπι, ένα ηρεμιστικό. Μπαίνω στα γραφεία, παίρνω το χάπι και έρχεται ο Μεντιλίμπαρ. Κάποιος του είχε πει ότι ο Κώστας είναι στα χαμένα. Μου λέει, ξέρετε δε μιλάει αγγλικά μόνο ισπανικά, έρχεται μαζί του ο Ηλίας που μεταφράζει και με ρωτάει ο κόουτς «τι έχεις;». Του λέω “περιμένω όλη μου τη ζωή για αυτό” και μου λέει “θα νικήσουμε ή 1-0 ή 2-0”. Και έχω μείνει. Δεν μπορώ να πω ότι με ηρέμησε, αλλά αναρωτήθηκα “πόση σιγουριά”! Έτσι είναι αυτός ο άνθρωπος. Δεν του χρεώνω τίποτα. Δεν είναι αυτή η θέση μου, να χρεώσω εγώ. Η ιστορία χρεώνει, όχι οι άνθρωποι.

Ποιος δεν έκλαψε ρε παιδιά στον τελικό; Το κλάμα άρχισε στον ημιτελικό, όταν μέτρησε το γκολ του Ελ Κααμπί. Δεν υπάρχει άνθρωπος στο Καραϊσκάκη που δεν έκλαιγε, ήταν κάτι μεταφυσικό. Εκείνος ο τελικός θα είναι ιστορικός για πάντα γιατί έγινε στην Ελλάδα και είναι δύο νίκες. Ο κόσμος πήγε στο γήπεδο του αντιπάλου του και σεβάστηκε τα πάντα. Είναι μία ποδοσφαιρική νίκη και δουλέψαμε πολλοί άνθρωποι για να γίνει αυτό, έγινε τεράστια δουλειά για να μετακινηθεί και να φύγει αυτή η μάζα. Και να αποχωρήσει από εκεί. Εκείνη την ημέρα ο χρόνος δεν περνούσε, εγώ εκείνη την ώρα άκουγα τα λεπτά και τα δευτερόλεπτα μέχρι να σφυρίξει τη λήξη.

Η ανατροπή με τη Μακάμπι ήταν η στιγμή που όλοι στον οργανισμό είπαν «θα το πάρουμε». Είπαμε φέρτε μας την Άστον Βίλα, τη Φενέρ, θα το πάρουμε. Θα ευχαριστώ για όλη μου τη ζωή τη Μακάμπι. Όταν τελείωσε ο αγώνας στο Καραϊσκάκη 1-4, ήταν μαγική εικόνα. Δεν ήταν ο αγώνας για αυτό το σκορ. Ανεβαίνουμε επάνω στο καφέ μετά τον αγώνα. Εκείνο το βράδυ ήταν μαζί μας και ο ατζέντης του προπονητή και μου είπε ο πρόεδρος φέρ’ τον να ανανεώσουμε.

Στη Σερβία στο αεροδρόμιο πέσαμε στους οπαδούς της Μακάμπι και σχεδόν μας ειρωνεύονταν. Είχαμε πάρει άδεια στη Σερβία από την UEFA και μείναμε η διοίκηση και το γραφείο Τύπου στο ίδιο ξενοδοχείο με τη Μακάμπι. Ο πρώτος που είδα ήταν ο Ζάχαβι και μου είπε “ξέρεις θα βάλω και άλλο γκολ”. Του είπα μακάρι να βάλεις εσύ, να περάσουμε εμείς. Όπως έγινε με την PSV. Βλέποντας τη Μακάμπι στο ξενοδοχείο είδα ένα πανηγύρι, οι παίκτες έπιναν το βράδυ μπύρες. Ο μόνος που ήταν τσιτωμένος ήταν ο προπονητής, ο οποίος ήταν μεγάλος παίκτης με την Τότεναμ. Ο Κιν. Και μου λέει «δεν τους βλέπεις; Νομίζουν ότι έχουμε περάσει». Εγώ από μέσα μου είπα “ε τι θα ήταν, 1-4 ήρθε το πρώτο ματς”. Την ημέρα του αγώνα ήρθε ο άνθρωπος της Μακάμπι που ήταν στον ΠΑΟΚ μου λέει “είδες, ο ΠΑΟΚ κερδίζει τη Σάλκε”. Του είπα “ναι καλό για το ελληνικό ποδόσφαιρο”. Μου λέει “ξέρεις αυτά τα ματς δεν γυρνάνε”. Όταν ξεκίνησε το παιχνίδι και είχαμε τους 50 πιστούς, οι οποίοι είναι πάντα εκεί, μπαίνει το πρώτο γκολ, μπαίνει το δεύτερο, βλέπω και τον Φορτούνη να βγαίνει στην κόντρα και το παστελώνει. Γίνεται το 3-0, δεν έχω κουνηθεί εγώ, λέω “κάτι θα γίνει”. Τελικά το πίστεψαν αυτοί που έπρεπε και το έκαναν, έβαλε γκολ και ο Ζάχαβι και περάσαμε. Όταν τελείωσε το ματς είπα στον άνθρωπο «τελικά στο ποδόσφαιρο όλα γίνονται». Εγώ το δίνω στον τρόπο που πήγε το παιχνίδι, όταν έγινε το 0-2 το πιστέψαμε, είδαμε ότι τους έχουμε ποδοσφαιρικά. Αυτοί ήταν τόσο χαλαροί που αιφνιδιάστηκαν.

Για τα εισιτήρια του αγώνα με τη Ρεάλ:

Δεν ξέρω τι είναι το εισιτήρια με τη Ρεάλ. Θα βγουν την Τετάρτη, φαντάζομαι σε ένα λεπτό θα έχουν εξαφανιστεί. Είναι λίγα, παίρνει η UEFA πολλά, η Ρεάλ περισσότερα από όσα υπολογίζαμε. Είναι ελάχιστα τα εισιτήρια, είναι τα χορηγικά, οι ανάγκες των παικτών, της UEFA. Είναι λίγα αυτά που θα βγουν. Για αυτό φωνάζουμε κάθε καλοκαίρι για τα εισιτήρια διαρκείας και απορώ για όσους δεν πήραν, ενώ ήξεραν ότι θα έχουν τέσσερα ματς Champions League και ήξερες ότι θα έχεις σίγουρα δύο αντιπάλους από το πρώτο γκρουπ, δύο μεγαθήρια.

Για τη συνέντευξη Αλαφούζου:

Η συνέντευξη νομίζω ότι μπορεί να περιγραφεί με μία λέξη συνολικά, αλαλούμ. Είναι η απόλυτη λέξη για να περιγράψεις αυτήν τη συνέντευξη, αν έβαζα εγώ έναν τίτλο ο τίτλος θα ήταν η λέξη αλαλούμ. Διότι ήταν μία συνέντευξη απολύτως ανερμάτιστη και με απόλυτα οξύμωρα μέσα στην ίδια τη συνέντευξη. Παρόλα αυτά εγώ θεωρώ πολύ χρήσιμη αυτήν τη συνέντευξη και για επικοινωνιακούς λόγους, γιατί για πρώτη φορά ένας πρόεδρος του Παναθηναϊκού μίλησε για πέτρινα χρόνια, που είναι πέτρινα χρόνια για τον Παναθηναϊκό. Για πρώτη φορά ένας πρόεδρος του Παναθηναϊκού αποκάλυψε πόσο τεράστιο σκάνδαλο αυτό που τόσα χρόνια ακούμε για τη διπλή ανάπλαση, διότι είναι ο πρώτος πρόεδρος στην ιστορία του Παναθηναϊκού που είπε ότι η Λεωφόρος δεν ανήκει στον Παναθηναϊκό, αλλά στο Δήμο Αθηναίων. Συνεπώς ο Παναθηναϊκός δίνει το τίποτα για να πάρει από την πολιτεία ένα ολόκληρο γήπεδο. Λέγοντας μάλιστα ότι θα βγάλει παραπάνω κέρδη από το γήπεδο, άρα τι λέμε, ότι το κράτος δίνει σε μία ανώνυμη εταιρεία μία περιουσία για να βγάλει περισσότερα κέρδη απέναντι στους ανταγωνιστές της, να το δουν λίγο αυτό στην πολιτεία. Να βοηθήσει τον Ερασιτέχνη το κράτος να έχουν γήπεδα για να νοικιάζουν στις ΠΑΕ και να έχουν έσοδα. Να δώσει το γήπεδο στον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό, να το νοικιάζει στην ΠΑΕ να παίζει. Όπως γίνεται σε εμάς και στον ΠΑΟΚ και σε όλες τις ομάδες

. Αυτό είναι το ένα κομμάτι της συνέντευξης, το άλλο κομμάτι περί fair play. Δεν μπορεί ο άνθρωπος ο οποίος έπαιρνε στο ΥΓΕΙΑ να αλλάξουν τις γνωματεύσεις για τον Χουάνκαρ που μας είπαν σχεδόν ότι κουφάθηκε για να πάρουν το παιχνίδι στα χαρτιά να μιλά για Fair Play. Που ο ίδιος στη συνέντευξή του λέει πως ο προπονητής του είπε ότι η ομάδα του είναι έτοιμη και δεν έχει πρόβλημα με τον covid. Και ο ίδιος στην ίδια συνέντευξη λέει ότι η Super League είπε μην παίξετε Δευτέρα, παίξτε Τετάρτη πάρτε και δύο ημέρες. Που πρόεδρος της Super League ήταν ο κύριος Μαρινάκης. Άρα τι είπε ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού; Ότι ο προπονητής του είπε ότι η ομάδα του ήταν έτοιμη και φταίει αυτός που χάθηκε το πρωτάθλημα, αλλά το έκλεψε ο Ολυμπιακός, αλλά το πήρε η ΑΕΚ. Για αυτό σας λέω γενικότερα ήταν αλαλούμ. Εγώ καταλαβαίνω την στόχευση ανθρώπων που συμβούλευσαν τον κύριο Αλαφούζο να επιτεθεί διαρκώς στον Ολυμπιακό μπας και γίνει αγαπητός στον κόσμο του Παναθηναϊκού, ο οποίος όπως ξέρετε δεν μπορεί να πάει καν στο γήπεδό του. Α

λλά από την άλλη μη φτάσουμε στα άκρα και να λέμε πράγματα τα οποία είναι εντελώς άλλα. Δηλαδή να λες ότι η μεγαλύτερή μου επιτυχία είναι ότι δεν έπεσε στην 4η Εθνική. Είναι αυτή δήλωση ενός ανθρώπου που ηγείται μίας ομάδας που θέλει να λέει ότι είναι μεγάλη ομάδα, όπως είναι ο Παναθηναϊκός, που είναι μεγάλη ομάδα; Πρώτα απ’ όλα τι κατάφερες να μην πέσει; Εμείς το καταφέραμε, οι ομάδες της Super League κράτησαν τον Παναθηναϊκό. Ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού απλά παρακαλούσε την Κυβέρνηση και τις ομάδες, οι ομάδες ψήφισαν για να μείνει ο Παναθηναϊκός στην κατηγορία να αλλάξει ο κανονισμός και να μην πέσει όπως έπρεπε να πέσει στην 4η Εθνική, όπως είπε ο κύριος Αλαφούζος. Η Super League γιατί πήρε αυτήν την απόφαση; Γιατί είναι καλό για το ελληνικό ποδόσφαιρο προφανώς να είναι ο Παναθηναϊκός στη Super League και να μην είναι στην 4η Εθνική. Δεν έλειψε η ΑΕΚ στη Super League; Βεβαίως, αυτή είναι η αλήθεια. Εγώ σας λέω τι λέει η ιστορία. Όταν κάνουμε δημόσιες τοποθετήσεις να μη λέμε ψέματα, γιατί τα ψέματα είναι αυταπόδεικτα και στο ποδόσφαιρο και στη ζωή και στο επιχειρείν.

Όταν όλοι γνωρίζουν, γιατί υπάρχουν τα συμβόλαια με τις τράπεζες. Για να το λήξουμε εδώ πέρα αυτό το παραμύθι ότι η πολιτεία έδωσε το Καραϊσκάκη στον Ολυμπιακό. Καμία πολιτεία δεν έδωσε κανένα Καραϊσκάκη στον Ολυμπιακό, η πολιτεία δεν έχει βάλει ούτε ένα ευρώ στο Καραϊσκάκη. Το Καραϊσκάκη ήταν το μόνο έργο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 που ήταν αυτοχρηματοδοτούμενο μέχρι τέλους. Με δανεισμό ο οποίος ήταν σαν βάρος πάνω στον Ολυμπιακό και αποπλήρωσε όλο αυτό το χρέος. Άρα Καραϊσκάκη από την πολιτεία δεν έχει δοθεί ποτέ, ούτε ένα ευρώ. Και επίσης ένα άλλο σοβαρό που ειπώθηκε στη συνέντευξη. Όταν λες για στημένους αγώνες και στημένους διαιτητές και είσαι σε σοβαρή χώρα, σήμερα θα έπρεπε να έχει κληθεί ο κύριος Αλαφούζος στον εισαγγελέα και να πάει τις ενδείξεις που λέει ότι έχει. Δε λέω αποδείξεις, τις ενδείξεις που λέει ότι έχει, να μας πει ποιες είναι οι ενδείξεις που έχει ότι στήθηκε ένα παιχνίδι. Φέρε τις ενδείξεις εδώ λοιπόν και πες τα. Γιατί όπως του είπε κάποιος στη συνέντευξη, όταν έφτασε στη δικαιοσύνη και στα δικαστήρια, είπε δεν ήξερα, δεν άκουσα, δε θυμόμουν και όλα αυτά.

Στην τηλεόραση όμως μπορούμε να τα λέμε αυτά για να αφήνουμε εντυπώσεις και λασπουριά, κάποια στιγμή θα σταματήσει και αυτό. Γιατί πρέπει να καταλάβεις ότι όταν κάνεις εκπομπές αντί για ποδόσφαιρο, δε θα κάνεις ποτέ ποδόσφαιρο, κάνε πρώτα ποδόσφαιρο. Δεν μπορείς να λες στην ίδια συνέντευξη ότι ο καλύτερός μου φίλος είναι ο Γιάννης Κομπότης, ο πιο έμπειρος παράγοντας του ελληνικού ποδοσφαίρου αλλά με το παρασκήνιο δεν ασχολούμαι. Ο κόσμος του ποδοσφαίρου που είναι γύρω καταλαβαίνει, δεν είναι κανένας χθεσινός. Ωραία να περνάς την εικόνα και να λες ότι εγώ είμαι ο καθαρός και όλοι οι άλλοι είναι βρώμικοι, πρέπει να το δείχνεις κιόλας. Μη μας λες έκανα σωστά που έδιωξα τον Γιοβάνοβιτς και δεν θα παίρναμε πρωτάθλημα, αλλά έκανα λάθος που έδιωξα τον Γιοβάνοβιτς. Γιατί και εγώ που είμαι τηλεθεατής που κάθομαι στην τηλεόραση, κάθομαι για να ηρεμήσω, όχι για να ταραχτώ για να καταλάβω τι θέλει να πει ο ποιητής. Εκανε καλά που τον έδιωξε ή δεν έκανε καλά να τον διώξει; Όταν θέλουμε να κάνουμε το γενικό, να το κάνουμε ειδικό. Εχω ενδείξεις ότι κάποιο παιχνίδι είναι στημένο. Ωραία, ποιο; Να πει κάποιος ότι μας αδίκησε την ομάδα, ή όπως είπε ο άνθρωπος ότι την πρώτη χρονιά που πήγε μου έκλεψαν το πρωτάθλημα και έχει τερματίσει 37 βαθμούς πίσω. Πρέπει να καταλάβουμε και να βγάζουμε κάποια συμπεράσματα. Εμένα το συμπέρασμά μου ήταν ότι έπρεπε να επιτεθεί στον Ολυμπιακό για να γίνει αρεστός, δεν ξέρω πόσο τρομοκρατήθηκε ο κόσμος του Παναθηναϊκού όταν είπε ότι θα είναι στην καθημερινότητα της ομάδας, αυτό είναι δικό τους θέμα, ας το λύσουν. Εμείς θέλουμε να μείνει εκεί που είναι, να συνεχίσει το έργο του.

Αντικειμενικά τα τελευταία χρόνια ο Παναθηναϊκός είναι η 4η δύναμη, ενώ παραδοσιακά είναι η 2η κανονικά. Τώρα 2η είναι η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ. Δεν έχουν πάρει τίτλους; Εγώ έχω έναν γνωστό Παναθηναϊκό ο οποίος μου λέει «ξέρεις Κώστα. Πώς θα σας φτάσουμε που έχετε 48 πρωταθλήματα και εμείς έχουμε 20;». Του λέω «Γιάννη, εγώ αν ήμουν στη θέση σου θα ανησυχούσα αν θα με φτάσει η ΑΕΚ που είναι πιο κοντά».

Όταν οι ομάδες γεμίζουν με ανθρώπους του ποδοσφαίρου, πηγαίνουν πάντα καλύτερα. Αυτοί που έχουν την τεχνογνωσία. Μην πεις ότι όποιος προπονητής έρχεται στην Ελλάδα χάνεται. Μην το λες αυτό γιατί είναι λάθος. Ο Βαλβέρδε πήγε στην Μπαρτσελόνα, ο Μίτσελ στη Μάλαγα, ο Ζαρντίμ στη Μονακό, ο Βίτορ Περέιρα στη Φενέρμπαχτσε, ο Αλμέιδα πήγε στη Σεβίλλη. Μην το λες αυτό το πράγμα, είναι λάθος. Αν έχεις ανθρώπους του ποδοσφαίρου σε συμβουλεύουν πιο σωστά και αποφεύγεις και λάθη. Και είναι πιο ορθολογικό να έχεις έναν επαγγελματία τεχνικό διευθυντή, επαγγελματία προπονητή, δόξες του συλλόγου με ικανότητα να διοικούν, να υπάρχει ο πρέσβης της ομάδας. Εμείς πήγαμε στην Μπαρτσελόνα στο επίσημο γεύμα και ήταν μία ωραία εμπειρία που ήταν και οι πρόεδροι και ξαφνικά πας σε ένα γεύμα για το Champions League στο οποίο ήταν 40 κάμερες απέξω. Θα έπρεπε να δείτε τον τρόπο που αντιμετώπισαν εκεί, παρότι έπαιξε στη Ρεάλ, τον Κριστιάν Καρεμπέ. Αυτό είναι ωραίο για τον Ολυμπιακό, είναι ωραίο για εμάς. Αυτό πρέπει να το κάνουν όλες οι ομάδες, να έχουν πρεσβευτές προσωπικότητες παγκόσμιες και αυτό σε οδηγεί σε καλύτερα πράγματα.

Το Καραϊσκάκη ανήκει στον Ολυμπιακό, σε ποιον ανήκει; Είναι σε χρήση από τον Ολυμπιακό. Από το 2010 πληρώνει πολλά εκατομμύρια για την αναβάθμισή του, πληρώνει τα χρέη. Γι’ αυτό ακριβώς λέμε για τα δάνεια και καμία Πολιτεία δε βοήθησε. Από τη μία λένε για τράπεζες και από την άλλη ότι το έφτιαξε η Πολιτεία. Δε γίνονται και τα δύο. Άρα λοιπόν ο Ολυμπιακός έχει βγει μπροστά για να του ανήκει πλήρως το Καραϊσκάκη και σε λίγα χρόνια θα έχει ένα καθεστώς, όπως έχει στο Ρέντη. Θυμίζω ότι ο κύριος Μαρινάκης αγόρασε το Ρέντη και το χάρισε στον Ολυμπιακό. Ο Ολυμπιακός δε θα πάθει ποτέ Παιανία, δηλαδή “μαζέψτε τα να φύγετε, να βρείτε αλλού προπονητικό”.

Ο Ολυμπιακός είναι ένα τεράστιο ευρωπαϊκό κλαμπ. Όποιος διανοηθεί να εμπλακεί, θα πρέπει να δαπανήσει αστρονομικά ποσά. Ο Ολυμπιακός όλοι γνωρίζουν πως έχει έναν άνθρωπο ο οποίος είναι βγαλμένος από τα σπλάχνα του συλλόγου, ο οποίος αγαπάει τον σύλλογο όσο ελάχιστοι και για αυτόν ο Ολυμπιακός είναι πραγματικά ιδέα, όχι απλά πήρε τις μετοχές. Δε θα πει ποτέ να ρίξω την ομάδα εκεί να αποφύγω τα χρέη. Είναι Ολυμπιακός, ήταν από παιδάκι στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού και έβλεπε τα ερυθρόλευκα στην εξέδρα. Έχουν ταυτίσει τον κύριο Μαρινάκη με τον Ολυμπιακό και καλά κάνουν. Εγώ πολλές φορές και με όσα έχουν συμβεί και τον πόλεμο που έχει δεχτεί αυτός ο άνθρωπος, το έχω σκεφτεί ότι με τόση παγκόσμια δύναμη, γιατί να κάθεται να ασχολείται με τον κάθε Κοντονή και τον κάθε έναν; Αυτός ο άνθρωπος δεν το βλέπει έτσι. Είμαι σίγουρος ότι στο μυαλό του αυτήν τη στιγμή έχει το γιατί αποκλειστήκαμε από την Μπόντο Γκλιμτ, παρά με το γεγονός ότι πήραμε το ευρωπαϊκό. Ήταν μεγάλη στεναχώρια. Με τη Μπόντο Γκλιμτ είμαι σίγουρος ότι αν περνούσαμε, θα πηγαίναμε ψηλά.

Για την «επόμενη μέρα»:

Είναι πολύ νέος ο κύριος Μαρινάκης για να μιλάμε για την επόμενη ημέρα. Ο Μιλτιάδης είναι πολύ κοντά του. Σας θυμίζω ότι σε μικρότερη ηλικία έφτιαξε μία ομάδα και βγήκε από την Τσάμπιονσιπ και την πήγε στην Premier League. Αυτός ήταν που έφτιαξε την ομάδα και ανέβηκε κατηγορία.

Για τον Κόκκαλη:

Ένας πολύ μεγάλος πρόεδρος του Ολυμπιακού, άφησε τεράστια παρακαταθήκη για τον σύλλογο. Άλλαξε κατά μεγάλο βαθμό το ελληνικό ποδόσφαιρο και ο Ολυμπιακός θα του έχει πάντα ευγνωμοσύνη. Και όλος ο σύλλογος για όσα κατάφερε στις μέρες του. Κόντρα δεν υπάρχει ποτέ. Πάντα ένας πρώην με έναν νυν, όποια ιδιότητα κι αν έχει, έχουν έναν ανταγωνισμό, του σεβασμού. Αν υπήρχε επιχειρηματική κόντρα είναι άλλο θέμα. Αν ο κύριος Κόκκαλης ήταν πιο πολύ επιχειρηματικά φίλος με τον κύριο Μελισσανίδη, αυτό είναι επιχειρηματικό, δεν έχει να κάνει με το ποδόσφαιρο. Στο ποδόσφαιρο πρέπει να τιμάς το παρελθόν σου, να το σέβεσαι, να λες αυτό που υπάρχει και για εμένα μία τεράστια προσφορά του Σωκράτη Κόκκαλη στον Ολυμπιακό, ήταν ότι έδωσε τα κλειδιά στον Βαγγέλη Μαρινάκη και δεν τον άφησε να πέσει σε άλλους. Κατάλαβε ότι αυτός ο άνθρωπος έχει το όραμα να το απογειώσει. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης πήρε αυτήν την κληρονομιά και την περιουσία του Ολυμπιακού και τη μεγάλωσε και την έκανε ευρωπαϊκή. Για εμένα είναι τεράστιο. Είναι ευλογία για εμένα να είμαι 15 χρόνια σε αυτόν τον σύλλογο. Εχω δει την αλλαγή. Εχω δει το ταξίδι το 2011 και το ταξίδι του 2025. Εχω δει πώς πήγα τότε στην Πόρτο και πως πήγα τώρα. Μας αντιμετωπίζουν ως ένα άλλο μέγεθος και ως έναν άλλον σύλλογο, αυτό είναι μία πραγματικότητα.

Για τον Μελισσανίδη:

Από τους εμπειρότερους παράγοντες και τους δυνατότερους παίκτες στο ποδόσφαιρο σε όλα τα επίπεδα.

Για τον Ηλιόπουλο:

Έχει πολλά να μάθει, βλέπω ότι αγαπάει την ομάδα του και την ακολουθεί παντού. Και είναι ένας άνθρωπος ο οποίος πρέπει να μάθει το ποδόσφαιρο, να μην παρασύρεται από ανθρώπους. Πρέπει να έχει κάποιους και να του εξηγούν που βρίσκεται.

Για τον Σαββίδη:

Άλλαξε το στάτους του ΠΑΟΚ σε όλα τα επίπεδα. Εταιρικά, ποδοσφαιρικά, μεγάλωσε τον σύλλογο. Αυτό είναι το αποτύπωμα που κοιτάς στους προέδρους και ο Ιβάν Σαββίδης αδιαμφισβήτητα το έχει κάνει.

Για την ηρεμία που έχει ο πάγκος του Ολυμπιακού:

Πρέπει να καταλάβετε κάποια στιγμή πως όσοι είναι μέσα στον αγωνιστικό χώρο, ακόμη και στον πάγκο, είναι με 400 παλμούς. Πολλές φορές κρατιέσαι και οι παλμοί είναι ανεβασμένοι. Είναι και αυτό μέσα στην ιδιομορφία του ποδοσφαίρου. Το ποδόσφαιρο είναι αγαπητό στον κόσμο και το άθλημα που λατρεύουν εκατοντάδες εκατομμύρια κόσμου. Έχουν εξηγήσει και οι σύγχρονοι φιλόσοφοι. Το ποδόσφαιρο αναπαριστά μία μάχη. Εχουμε το πεδίο, το γήπεδο, τους πολεμιστές τους ποδοσφαιριστές και έχουμε τις σημαίες, τα λάβαρα και τα λοιπά. Είναι μία αναπαράσταση, όσοι είναι μέσα στο παιχνίδι έχουν τρομερούς παλμούς. Έχω δει μέσα στο γήπεδο ανήμερα θηρία και έξω από το γήπεδο να αναρωτιέσαι αν είναι οι ίδιοι άνθρωποι. Τώρα η UEFA πάει να κάνει μία μεταρρύθμιση σχετικά με το πόσοι άνθρωποι μπορούν να μετακινούνται και να είναι όρθιοι στον κάθε πάγκο. Καλό είναι αυτό και για τον 4ο, γιατί αυτός τραβάει τα πάντα.

Αν ήταν να επιλέγουμε προφίλ, δε θα κάναμε ζημιά στο προφίλ μας. Αρα είναι καταστάσεις στιγμών. Αν με ρωτάς αν κάποιες συμπεριφορές θα τις άλλαζα, φυσικά και θα τις άλλαζα. Αν με ρωτάς αν έπρεπε για κάποιες ημέρες, έπρεπε να ήμουν πιο έντονος, φυσικά και θα έπρεπε. Ο μόνος σωστός τρόπος είναι να καταλαβαίνεις τι βλέπεις και να έχεις την εμπειρία να αντιδράς την κατάλληλη στιγμή. Αν χρειαστεί να πιέσεις την ώρα του αγώνα, θα πιέσεις.

Για τον Ποντένσε:

Πώς θα πούμε από τώρα αν θα μείνει στον Ολυμπιακό; Αν βρεθεί μια ομάδα να του δώσει 8 εκατ. το χρόνο; Σχεδόν το μισό συμβόλαιό του καλύπτεται από την Αλ Σαμπάμπ, διαφορετικά δεν θα ερχόταν στην Ελλάδα ο Ποντένσε. Στο δεύτερό του χρόνο εκεί ήταν να πάρει 6 εκατομμύρια net, εδώ στην Ελλάδα είναι 11.5 εκατομμύρια. Δεν μπορεί μία ελληνική ομάδα να δώσει τόσα. Αυτά τα πράγματα είναι δυναμικά, τα δουλεύουμε, μήνα-μήνα, μέρα-μέρα. Και ο ίδιος θα κάνει ό,τι μπορεί, κι εμείς το ίδιο. Αν υπάρχει οψιόν αγοράς του, όχι δεν υπάρχει. Αν θέλουμε όμως μπορεί να υπάρξει, έχουμε καλές σχέσεις με τον παίκτη, τους ατζέντηδες του και την ομάδα του. Είμαστε όλοι σε κοινό διάλογο. Αν τα οικονομικά είναι τέτοια που θα επιτρέψουν στον Ολυμπιακό να μην πάθει ζημιά, θα κάνουμε ό,τι πρέπει για να μείνει.

Για τον Τεττέη:

Είναι καλός παίκτης, με τη διαφορά όμως ότι εμείς έχουμε τρία σέντερ φορ. Ενδιαφέρον για έναν παίκτη που πάει καλά έχουν όλες οι ομάδες, εμείς όμως δεν θα τον κοιτούσαμε να τον πάρουμε τώρα στον Ολυμπιακό. Να φύγει ο Ελ Κααμπί, ο Γιάρεμτσουκ ή ο Ταρέμι να παίξει ο Τεττέη; Είχαμε σκεφτεί μήπως τον πάρουμε για το καλοκαίρι, να τον πάμε στη Ρίο Άβε ή μπορεί και στον Ολυμπιακό αν έκανε μία καλή προετοιμασία. Από εκεί και πέρα κάναμε μια κουβέντα, πήραμε μία υπόσχεση ότι εμείς ο Ολυμπιακός έχουμε τον πρώτο λόγο, και ο ΠΑΟΚ. Ότι δεν υπάρχει κανείς άλλος, γιατί όλοι οι άλλοι είναι σιχαμένοι. Προφανώς δεν τα λέω εγώ αυτά. Δεν είναι δικά μου λόγια αυτά. Ο κάθε άνθρωπος κάνει τις επιλογές του. Mπορεί η Κηφισιά να πήρε από τον Παναθηναϊκό ξέρω ‘γω 5 εκατομμύρια. Καλά έκαναν και τον έδωσαν. Έτσι είναι οι διαπραγματεύσεις. Ο ΠΑΟΚ μπορεί να έφτανε σε αυτά τα ποσά, αλλά δεν τον ρώτησε κανείς. Από την αρχή είχε σχεδιαστεί να πάει εκεί και με αυτά τα ποσά. Και μάλιστα είχαμε αποσυρθεί εμείς από νωρίς όταν είδαμε τι πάει να γίνει. Επειδή ρώτησες αυτό κάνω, να καταλαβαίνω τι κάνουν οι άλλοι. Και να μην την πατάει ο Ολυμπιακός.

Για τον Καλοσκάμη:

Είχαμε κάποιες συζητήσεις, αλλά είχαμε πολλούς παίκτες σε αυτήν τη θέση, σε σημείο που δώσαμε τον Παπακανέλλο να πάει να παίξει στη Ρίο Άβε. Είχαμε κάνει μία πρώτη κουβέντα με τον Ατρόμητο, για κάθε νέο καλό παίκτη ενδιαφερόμαστε. Όχι για τον Τεττέη που είναι 24, μιλάμε για 18, 19 και 20 χρονών παιδιά. Όταν ο Ολυμπιακός μπαίνει στην κουβέντα, συνήθως οι άλλοι κάνουν πίσω. Είχαμε μία κουβέντα με τον Καλοσκάμη, όπως είχε ο ΠΑΟΚ και ο Παναθηναϊκός. Είναι καλός παίκτης και θα πάει καλά και στην ΑΕΚ. Έχω καλή αποψη για το παιδί. Το ξέραμε, είχε συνεργαστεί και με τον Συλαϊδόπουλο πιο παλιά. Για τα παιδιά πάνω από 15 ετών έχουμε εμείς εικόνα, για τους κάτω των 15 ετών έχουμε ανθρώπους που τους κοιτούν συνεχώς.

Για το πρότζεκτ της Ρίο Άβε:

Είναι ένα καθαρά ποδοσφαιρικό πρότζεκτ, στο οποίο σε ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα με πολλά κοινά με το ελληνικό πρωτάθλημα, δηλαδή με τρεις μεγάλες ομάδες μία τέταρτη που παλεύει, ομάδες από κάτω ισάξιες, μοιάζει αρκετά με την Ελλάδα σαν στιλ. Έχει και καλούς ανθρώπους γύρω από το ποδόσφαιρο, καλούς προπονητές, ατζέντηδες, βλέπεις συνέχεια ότι οι κορυφαίοι είναι Πορτογάλοι. Θέλαμε να έχουμε μία σχέση με αυτήν την αγορά, θέλαμε να έχουμε νέους καλούς Βραζιλιάνους γιατί υπάρχουν και άλλα πρότζεκτ. Πιστεύουμε ότι θα αποφέρουν όλα αυτά καρπούς. Πιστεύω ότι είναι αδικημένη φέτος η Ρίο Άβε, θα μπορούσε να είχε περισσότερους βαθμούς.

Για νεαρούς ποδοσφαιριστές:

Υπάρχουν καλοί Έλληνες ποδοσφαιριστές, όταν όμως έχεις αναπτύξει την ακαδημία σου, περιμένεις να παίξουν και αυτοί. Να πάρεις έναν χαφ, αλλά ο Λιατσικούρας πότε θα παίξει; Φτιάχνουμε ένα προφίλ σαν του Στολτίδη, πότε θα παίξει; Στο Youth League ο Ολυμπιακός πήρε το ευρωπαϊκό, την επόμενη χρονιά πήγε στους οκτώ της Ευρώπης, φέτος έχει κερδίσει την Άρσεναλ, έβαλε τέσσερα γκολ στην Πάφο, ισοπαλία με την Αϊντχόφεν και πάει να περάσει.

Για την ΚΕΔ:

Δεν είπαμε ότι ο Ολυμπιακός φέτος είναι η μόνη ομάδα από τις 4 που πρέπει να διαμαρτύρεται; Δεν είναι ευχαριστημένος από κάποιους διαιτητές.

Για το παρασκήνιο:

Όποιος δεν έχει ομάδα, δεν έχει πάρει ποτέ πρωτάθλημα. Υπήρχαν άνθρωποι που είχαν το πιο έντονο παρασκήνιο όλων των εποχών και βγήκαν 2οι και 3οι. Πού δεν υπάρχει παρασκήνιο; Δεν υπάρχει στην πολιτική; Στο επιχειρείν; Σε ποια έκφανση της ζωής δεν υπάρχει παρασκήνιο για να μην υπάρχει στο ποδόσφαιρο;

Ο αγαπημένος του παίκτης στον Ολυμπιακό:

Δεν μπορώ να απαντήσω, γιατί με όλα τα παιδιά τώρα έχω ανθρώπινη σχέση. Με αυτόν που πέθαινα, για τον άνθρωπο αυτόν και παρά τις όλες μου προσπάθειες που έχω κάνει για να τον φέρω και στο γήπεδο για να τον βραβεύσουμε και να τον δει ξανά ο κόσμος, είναι ο Βασίλης Καραπιάλης. Ξέρετε και για την ιστορία, γιατί αρνήθηκε τη δύναμη, τα λεφτά, τη λάμψη της εποχής για να πάει εκεί που αγαπάει. Και δεν ξέρω αν έχει προσμετρηθεί ιστορικά αυτό στον Καραπιάλη. Είναι ένας τέλειος άνθρωπος, αλλά δε θέλει να είναι στο προσκήνιο.

Για το αν κατέβει στην πολιτική:

Αν θα κατέβω; Δεν ξέρω. Βλέποντας όλους αυτούς που είναι στην πολιτική, σκέφτομαι ότι μόνο εγώ λείπω. Είναι τόσο κακό το πλήρωμα στην πολιτική, κάποτε τουλάχιστον υπήρχαν κάποιοι λόγοι, άκουγες έναν άνθρωπο να μιλάει όμορφα. Τώρα αυτό το πράγμα, το πιο εύκολο είναι να κάνεις ένα κόμμα και να πας και καλά, αλλά τώρα δεν μπορώ και να τους βλέπω. Δε λέω ότι δε μου έχουν πει από κόμματα, μία που μου είπαν και μία που δε μου ξαναείπαν.

Αν είπε όχι σε κάποια μεγάλη προσφορά ο Ολυμπιακός για παίκτη;

Δεν ήταν μεγάλη προσφορά του Κωστούλα τα 30 εκατομμύρια, που ήταν αρνητική; Δεν μετράει αυτό; Υπήρχε το καλοκαίρι κάτι μεγάλο για τον Μουζακίτη και είπαμε όχι. Και για τον Κοστίνια ήταν μεγάλη η προσφορά από τη Ζενίτ και είπαμε όχι. Όπως και στο παρελθόν για τον Σισέ είπαμε όχι. Το μετανιώσαμε αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο.

Αυτό που μου αρέσει εμένα είναι ότι ο κόσμος έχει μία μεγάλη αγκαλιά στην ομάδα. Όσο είναι ο κόσμος του έτσι και υπάρχει ο Βαγγέλης Μαρινάκης στην ηγεσία του δε φοβόμαστε τίποτα. Είμαι σίγουρος ότι έρχονται καλύτερες ημέρες. Και δεν έχω εισιτήρια και προσκλήσεις για τη Ρεάλ Μαδρίτης. Προσκλήσεις δε βγαίνουν έτσι και αλλιώς και εισιτήρια δεν έχω.

Με εκνευρίζει αφόρητα να με παίρνουν άνθρωποι και να μου λένε «Κώστα θέλω να δω τον Εμπαπέ». Φίλε μου να πας στη Μαδρίτη να τον δεις, καλό ταξίδι. Όταν παίξαμε στο Conference League, γιατί αυτό ήταν μία ακόμη τεράστια μαγκιά του Βαγγέλη Μαρινάκη, του λέω: “Θέλω να σου ζητήσω κάτι σε παρακαλώ πολύ. Σε αυτό το ματς πρέπει να πάνε Ολυμπιακοί και να δουλέψουμε νύχτα-μέρα να είναι εκεί όσοι έχουν έρθει με τον Βόλο, με τον ΟΦΗ… Στη βροχή… Και όχι άλλοι. Πρέπει να δώσουμε την ψυχή μας για αυτό”. Δε μου είπε απλά κάντο, ασχολήθηκε ο ίδιος προσωπικά. Σε αυτό το παιχνίδι θα πάνε αυτοί που στηρίζουν πρώτα . Είπαμε στα διαρκείας ότι αυτοί θα είναι οι πρώτοι που θα είναι στο γήπεδο και δε μας πίστευαν. Και όμως ακόμη και τώρα μας στέλνουν ευχαριστήρια στην ΠΑΕ ότι δε βάλαμε τις δημόσιες σχέσεις. Για αυτό φωνάζουμε “πάρτε διαρκείας, για να έρθετε ήρεμοι στο ματς με τη Ρεάλ Μαδρίτης με το παιδάκι σας”. Μπορούν και να το μεταφέρουν το εισιτήριο διαρκείας τους, παλέψαμε για να γίνει αυτό, είναι πανεύκολη η διαδικασία.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News