Εθνική Ελλάδος: Η περίοδος των παρενθέσεων, τελείωσε!

Η Ελλάδα ανοίγει μια παρένθεση από την οποία πρέπει να βγει πιο υποψιασμένη και πιο ισχυρή, καθώς και μια… αγκύλη με μεγάλη υποχρεωτικότητα.

Δεν αξίζει πάρα πολλές λέξεις το παιχνίδι – αγγαρεία κόντρα στη Λευκορωσία. Αντίθετα, αξίζει μεγάλη κουβέντα η περίοδος που ολοκληρώθηκε με αυτή την αναμέτρηση, καθώς κι αυτή που αυτόματα ανοίγει. 

Η γεύση είναι πικρή, αλλά το αίσθημα δενμοιάζεικαθόλουμε αυτό της απόγνωσης, που συνόδευε τις προηγούμενες αποτυχίες. Το… σπάνια πολύ καλό υλικό για το μέλλον δεν είναι μόνο στα άρθρα και στις αναρτήσεις των σελίδων, αλλά και στο γήπεδο. 

Οποιος παρακολούθησε την εθνική για τουλάχιστον δύο από τα παιχνίδια που είχαν βαθμολογικό ενδιαφέρον, σίγουρα απόλαυσε τη φρεσκάδα και το ποδόσφαιρό της για ένα διάστημα. 

Οι λύσεις είναι πολλές. Οι σημαντικοί μεγάλοι δεν είναι ακόμα ξεπερασμένοι, και οι μικροί είναι πολλοί και συνολικά καλύτεροι από τους προκατόχους της. Δεν είναι μόνο όσοι έπαιξαν στα παιχνίδια που η μπάλα έκαιγε, ούτε καν μόνο όσοι συμμετείχαν και στην τελευταία, δοκιμαστική κλήση. 

Η εθνική Ελπίδων κάνει πράματα και θάματα στα δικά της προκριματικά και τα παιδιά που θέτουν υποψηφιότητα για κλήση στην Ανδρών μέσα στην επόμενη διετία, είναι πολλά. Παίκτες, λοιπόν, έχουμε. 

Ηδη είχαμε. Αυτό που έλειπε, βάσει των όσων διαπιστώσαμε με τα μάτια μας, αλλά και των όσων δηλώνουν οι διεθνείς, ήταν η προσωπικότητα, η συνέπεια και ο χαρακτήρας. Ηταν η μόνη παρένθεση, που ουσιαστικά μας κράτησε στη ενοχλητική βολή του καναπέ μας για ένα ακόμα καλοκαίρι. 

Εν μέρει αυτή δικαιολογείται από την απειρία του συνόλου. Ισως ακόμα κι από μερικά λάθος συμπεράσματα του προπονητή, που δεν είναι άγνωστος, αλλά δεν είχε και εβδομαδιαία τριβή (ή έστω τριβή ετών) με τους ποδοσφαιριστές του. 

Δικαιολογίες τέλος

Μικροί και μεγάλοι έφαγαν τα μούτρα τους. Πια δεν υπάρχει αυτή η παρένθεση. Υπάρχει απόλυτη επίγνωση των «μπορώ», αλλά και των αδυναμιών, στις οποίες άπαντες οφείλουν να δουλέψουν. 

Εφόσον οι ίδιοι μιλούν για «προβλήματα συγκέντρωσης», είναι δεδομένο πως πρέπει να τα λύσουν. Ο νέος κύκλος που ανοίγει, λοιπόν, δε χωρά δικαιολογίες. 

Σε πρώτη φάση, στην ελίτ κατηγορία του Νέισιονς Λιγκ, η Ελλάδα οφείλει να μάθει να αντιμετωπίζει ισχυρούς. Να προσαρμόζεται χωρίς να χάνει τις αναμφισβήτητες αρετές της και να βγει καλύτερη και πιο υποψιασμένη από αυτή τη διαδικασία. Να κερδίσει εμπειρίες, χωρίς να θέτει όμως τον πήχη χαμηλά. 

Ακολουθούν τα προκριματικά του Ευρωπαϊκού, στα οποία η πρόκριση είναι ουσιαστικά υποχρεωτική. Θα είναι… αδιανόητη η απουσία από εκείνη τη διοργάνωση, όσο παράλογο κι αν αυτό ακούγεται για μια εθνική που έχει να παίξει «σοβαρό» καλοκαιρινό ποδόσφαιρο από το μακρινό 2016. 

Απαντες είναι δικαίως αισιόδοξοι. Κανείς, όμως, δε μπορεί να… επαναπαύεται σε δάφνες, ιδίως όταν αυτές υπάρχουν μόνο στη θεωρία.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News