Ολυμπιακός: Δε του χρωστάει η τύχη, του χρωστάει το ποδόσφαιρο

Μιλώντας στους εκπροσώπους του Τύπου μία μέρα πριν το πολυαναμενόμενο παιχνίδι με τη Ρεάλ Μαδρίτης, ο αρχηγός Παναγιώτης Ρέτσος, είπε πως στον Ολυμπιακό χρωστά η τύχη. 

Μια κουβέντα που δεδομένα έχει βγει από χιλιάδες στόματα φιλάθλων κι αν δε την υπεραναλύσεις, μοιάζει σωστή.

Δεν είναι. Το ποδόσφαιρο του Ολυμπιακού της εποχής του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ στο Τσάμπιονς Λιγκ, δε βασίζεται στην τύχη. «Προσευχές» στο ποδόσφαιρο κάνουν εκείνοι που φοβούνται να πάρουν καταστάσεις στα χέρια τους. Εκείνοι που βλέπουν το θεριό και αρχίζουν το κυνηγητό στον ρόλο του κυνηγημένου, μήπως και γλιτώσουν αυτό που μοιάζει μοιραίο από τη σύγκριση μεγεθών. 

Ο Βάσκος ζητά, και η ομάδα του ακολουθά πιστά, ένα δόγμα που λέει πως… έντεκα είμαστε εμείς, έντεκα είναι κι αυτοί. Οταν οι «αυτοί» είναι οι Εμπαπέ και Βινίσιους, πρέπει σαφέστατα να εξαντλήσεις όλα τα περιθώρια, να πιέσεις με μεγαλύτερη λύσσα από ποτέ, να παρουσιαστείς κυνικός. Κι όλα αυτά, λιγότερο ή περισσότερο, ο Ολυμπιακός τα καταφέρνει. Χωρίς να αλλάξει ούτε λίγο τη φιλοσοφία του.

Το έγραψε περίφημα η AS, λίγη ώρα αφού ο Ολιβερ έβγαλε με τη σφυρίχτρα του τον ήχο που σήμανε το τέλος αυτής της γύρας του κυνηγητού, μόνο που αυτή τη φορά, στο τέλος, κυνηγημένη ήταν η Ρεάλ: «Στην Αθήνα, η Ρεάλ συνάντησε τον κλασικό Μεντιλίμπαρ. Οι αρχές προηγούνται των παικτών ή των συλλόγων που διαχειρίζεται. Έτσι χρησιμοποίησε το κλασικό του 4-3-2-1, με τιμωρητικό πρέσινγκ ψηλά και προτίμηση στις βαθιές μπαλιές. Οι ομάδες του είναι ακραίες: πολλά κλεψίματα, πολλές ανακτήσεις. Αυτός ο ρυθμός αποσυντόνισε μια νωθρή, άνευ έμπνευσης Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία αναγκάστηκε να παίξει με βαθιές μπαλιές, μια τακτική με την οποία δυσκολεύεται, λόγω έλλειψης δυνατών παικτών στις μονομαχίες και στις δεύτερες μπάλες».

Στον Ολυμπιακό, που -με μοναδική εξαίρεση την πρεμιέρα- έχει παρουσιαστεί από καλός ως εξαιρετικός σε όλα του τα παιχνίδια στο Τσάμπιονς Λιγκ (όσο τουλάχιστον είχε έντεκα παίκτες), χρωστά το ποδόσφαιρο. Οχι η τύχη. 

Τα διαμάντια, όμως, φτιάχνονται στην πίεση. Ο Ολυμπιακός έπαιξε… στα κιλά τους όλους τους αντιπάλους, όσο ικανοί κι αν ήταν. Αυτό, θα το βρει μπροστά του. Το βρήκε ήδη στο Φάληρο κόντρα στην Αϊντχόφεν. Την καλύτερη ολλανδική ομάδα, που έχει διαλύσει φέτος τις Νάπολι και Λίβερπουλ (μέσα στο Ανφιλντ), αλλά βρήκε το μπελά της κόντρα στον πιο ατσαλωμένο από ποτέ, Ολυμπιακό. 

Ετσι, η απάντηση στο ερώτημα για το αν οι Πειραιώτες μπορούν να κάνουν ένα μυθικό τρία επί τρία, είναι… σαφέστατα και ναι, παρότι προφανέστατα οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος τους. 

Ακόμα κι αν δε τα καταφέρει, κι ο Γενάρης βρει τον Ολυμπιακό χωρίς ανανεωμένο διαβατήριο, οι πόντοι του φετινού… ψηλώματος θα παραμείνουν και για του χρόνου.

Εχει τη βάση

Αν η ομάδα του Μεντιλίμπαρ κατακτήσει το πρωτάθλημα, ούσα βάσει λογικής σε θέση ισχύος, θα επιστρέψει πιθανότατα άμεσα στην τελική φάση της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Για την ακρίβεια, είναι έναν «άσσο» της Βίκινγκ επί της Βαλερένγκα μακριά. 

Πιο έμπειρος, πιο ατσαλωμένος, και με τη βάση του έτοιμη, θα διεκδικήσει ακόμα περισσότερα. Θα του λείπουν μονάχα μερικές «ενέσεις». Οχι τόσο ποιότητας, όσο φυσικής κατάστασης, δύναμης, ταχύτητας.

Ο Ολυμπιακός δεν έχει ανάγκη από δύο αυστηρά καλύτερους του Ροντινέι ή του Γκαρθία. Οι… παιχταράδες είναι πάντα ευπρόσδεκτοι, όμως μεγαλύτερη είναι η ανάγκη ποδοσφαιριστών που θα μπορούν να υπηρετήσουν καλύτερα το ποδόσφαιρο με τέρμα τα γκάζια που διδάσκει στην Ευρώπη ο Μεντιλίμπαρ. 

Κόντρα στη Ρεάλ, η χρησιμοποίηση των δύο προαναφερθέντων ήταν, εκ του αποτελέσματος, άστοχη. Οσο καλός φίλος κι αν είναι με τον «Βίνι», ο συμπατριώτης του δεν έχει πια τις δυνάμεις να τον ακολουθήσει, ενώ κόντρα στη Ρεάλ δεν έχεις την πολυτέλεια να χρησιμοποιείς έναν μέσο που συνήθως δεν προλαβαίνει.

Αμφότεροι, βέβαια, παραμένουν εξαιρετικά χρήσιμοι, ενίοτε και κομβικοί για την ομάδα. Τα χρόνια, όμως, περνούν, και το ένα δεν αναιρεί το άλλο. 

Μεταγραφές Νοέμβρη

Ηταν αδιανόητα τα όσα έκανε στον αγωνιστικό χώρο ο Χρήστος Μουζακίτης. Είτε αν λαμβάνουμε υπόψιν μας το… κόντρα σε ποιους, είτε όχι. 

Ο Ελληνας μέσος δεν ήταν βασικός στο ξεκίνημα της σεζόν, όμως εσχάτως έχει επιβάλλει την παρουσία του με αψεγάδιαστες εμφανίσεις. Ο Ολυμπιακός κερδίζει για τη συνέχεια της σεζόν ένα χαφ υψηλότατου επιπέδου, που δε θα κοσμεί για πολύ ακόμα τα ελληνικά γήπεδα. Είναι αδύνατο.

Πολύ θετικό ήταν και το δείγμα που άφησε στο πέρασμά του από το ματς και ο Γκαμπριέλ Στρεφέτσα, που το έπιασε από εκεί που το άφησε κόντρα στην Κηφισιά. Μια… προσθήκη στα εξτρέμ, θα ήταν ταμάμ σε αυτό το σημείο της σεζόν, ειδικά όταν μιλάμε για έναν ποδοσφαιριστή με αποδεδειγμένη ποιότητα. Εντάσσεται και αυτό είναι εμφανές. Κόντρα στον Παναιτωλικό, όπου πιθανότατα θα ξεκινήσει, θα είναι ένα πραγματικό σημείο ενδιαφέροντος.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News