Νίκος Σαρίδης: Ελπίδες μέσα απ’ το... μάτι της βελόνας

Οταν ήταν να παίξει πρώτη φορά στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου η Εθνική Ελλάδας με τη Λευκορωσία, το μάτι μου είχε εστιάσει σ’ ένα όνομα: Βαλερί Γκρομίκο. Οπως είχα γράψει τότε: «Ιδέα
δεν έχω αν αυτός ο Βαλερί Γκρομίκο της Σταχτοπούτας του Τσάμπιονς Λιγκ κι αντιπάλου του Ολυμπιακού στη League Phase, Καϊράτ Αλμάτι, είναι τίποτα απόγονος του Αντρέι Γκρομίκο, του υπουργού  Εξωτερικών της Σοβιετικής Ενωσης στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου. Λευκορώσος ήταν κι εκείνος,  oπότε λογικό να υπάρχει μια υποψία. Πάντως, ο 28χρονος μεσοεπιθετικός της Καϊράτ είναι ο παίκτης της Εθνικής Λευκορωσίας με τη μεγαλύτερη χρηματιστηριακή αξία».

Χθες, λοιπόν, που ήρθε η ώρα της αναμέτρησης των «ερυθρόλευκων» με την Καϊράτ, ο Γκρομίκο μπήκε ξανά στο πεδίο του ενδιαφέροντός μου. Μαζί με τον Νταν Γκλάζερ, τον Ισραηλινό κεντρικό χαφ που πρόπερσι είχε παίξει στον ΟΦΗ. Αυτούς ήθελα κυρίως να δω, αν και ο κόουτς Ουραζμπάκντιν μού την έκανε, αφού άφησε τον Γκρομίκο στον πάγκο και τον έβαλε στο ημίχρονο (στη θέση του Γεωργιανού Γκιόργκι Ζάρια). Τον έναν ήθελα να δω ξανά, μπας και υπάρχει καμιά καλύτερη… βερσιόν του από εκείνη
που είχε δείξει στα παιχνίδια κόντρα στη «γαλανόλευκη», όπου σε αμφότερα έγινε αλλαγή. Κορυφαία χρηματιστηριακή αξία της Λευκορωσίας, γαρ. Τον άλλον, τον Γκλάζερ, είχα την περιέργεια να τον τσεκάρω και σ’ επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν τρελάθηκα, όμως, με κανέναν απ’ τους δύο. Η προσοχή, όπως -φαντάζομαι- και των περισσοτέρων έπεσε στον Τεμιρλάν Αναρμπέκοφ, τον 22χρονο γκολκίπερ της ομάδας του Αλμάτι.

Ο Αναρμπέκοφ έχει μόλις δύο συμμετοχές με την εθνική ομάδα του Καζακστάν, αλλά φρονώ ότι λίαν συντόμως θα πολλαπλασιαστούν. Βέβαια, θ’ αντιτάξει κανείς ότι δέχτηκε το γκολ χαμηλά στην κλειστή του γωνία, με τον Ζέλσον Μαρτίνς να σουτάρει από πολύ πλάγια. Σύμφωνοι. Ωστόσο, δεν πρέπει
να παραβλέπει κανείς και την ικανότητα του Πορτογάλου, που πέρασε την μπάλα απ’ το μάτι
της βελόνας. Σε κάθε περίπτωση, όταν η μπάλα πηγαίνει στα δίχτυα, κάτι κάνει καλά κι ο εκτελεστής και πρέπει να του το πιστώνουμε. Να μη βλέπουμε, δηλαδή, μόνο το όποιο στραβό του τερματοφύλακα. Αλλωστε, όπως, αρέσκονται να λένε κι οι ίδιοι οι παίκτες, το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι λαθών.

Πάντως, το ότι κράτησε τόση ώρα η αγωνία του Ολυμπιακού στο χθεσινό παιχνίδι στο συνθετικό τερέν της Αστάνα περισσότερο πρέπει ν’ αποδοθεί στην ίδια την ομάδα του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, παρά στα φόντα των γηπεδούχων.

Τρία δοκάρια, κάποιες ακόμη χαμένες ευκαιρίες, συντριπτική διαφορά στον
αριθμό των τελικών (η Καϊράτ είχε την πρώτη της on target προσπάθεια στις καθυστερήσεις του αγώνα), καθώς και υπεροχή σε ποσοστά κατοχής της μπάλας, κόρνερ και στα… πάντα όλα. Θα μπορούσε κάλλιστα ο Ολυμπιακός να έχει «κλειδώσει νωρίτερα την πρώτη του φετινή νίκη στην Ευρώπη.

Τέλος  πάντων, όλα καλά. Σημασία έχει ότι με αυτό το τρίποντο η ομάδα του Πειραιά έφτασε τους 5 βαθμούς. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να νικήσει και στα δύο εναπομείναντα παιχνίδια της: με τη Λεβερκούζεν στο Καραϊσκάκη και με τον Αγιαξ στο Αμστερνταμ. Τίποτε λιγότερο. Πέρυσι, βλέπετε, η ομάδα που προκρίθηκε ως 24η απ’ τη League Phase του Τσάμπιονς Λιγκ, η Κλαμπ Μπριζ του Χρήστου Τζόλη, είχε μαζέψει 11 βαθμούς. Μάλιστα, τόσους είχε συγκεντρώσει κι η Ντιναμό Ζάγκρεμπ, που ωστόσο αποκλείστηκε ως αδύναμος κρίκος στην ισοβαθμία με Μπριζ, Μάντσεστερ Σίτι και Σπόρτινγκ.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News