ΟΛΕ ΓΚΟΥΝΑΡ ΣΟΛΣΚΙΕΡ: Ζυγίστηκε... μετρήθηκε αλλά βρέθηκε ανεπαρκής

Η υπομονή είναι αρετή. Ο Αμερικανός ακτιβιστής Τζορτζ Τζάκσον όμως, είχε πει πως η υπομονή έχει και τα όριά της. Κάτι παρόμοιο ισχύει και στην περίπτωση της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και του Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ. Ο «αιώνιος έφηβος» όπως τον αποκαλούν οι φίλοι της ομάδας, στα χείλη των οποίων έχει γίνει μέχρι και τραγούδι.

Ο Νορβηγός τεχνικός ανέλαβε το Δεκέμβριο του 2018 ως υπηρεσιακός, μετά από μία ήττα της Γιουνάιτεντ από τη Λίβερπουλ με 3-1, με τη διοίκηση των Γκλέιζερς να απολύει την επόμενη μέρα τον πολυδιαφημισμένο Ζοζέ Μουρίνιο. Σχεδόν δύο χρόνια αργότερα, ο 48χρονος βρίσκεται σε παρόμοια θέση με τον προκάτοχό του και βιώνει όλα όσα βίωσε ο Πορτογάλος. 

Σε αυτή τη συνθήκη όμως υπάρχει μία ειδοποιός διαφορά. Ο Σόλσκιερ έχει λάβει την αμέριστη στήριξη της διοίκησης από πολλές απόψεις. Από οικονομικής άποψης η Γιουνάιτεντ ξεπέρασε κάθε όριο, κάνοντας την μία υπέρβαση μετά την άλλη με σκοπό να χτίσει μία ομάδα που θα επιστρέψει μετά από χρόνια στις επιτυχίες. Tα λεφτά που δαπανήθηκαν ήταν πολλά, με τις μεταγραφές επί εποχής Σόλσκιερ να φτάνουν στο αστρονομικό ποσό των 440 εκατ. ευρώ, ενώ προκειμένου να πετύχει το στόχο του, επιστρατεύτηκε μέχρι και ο Κριστιάνο Ρονάλντο.

Αναμφίβολα καταλαβαίνει κανείς πως έχει στηριχθεί όσο κανένας άλλος στην μετά Σερ Άλεξ Φέργκιουσον εποχή, ίσως επειδή αποτελεί τον εκλεκτό του Σκωτσέζου. Τόσα χρήματα δεν δόθηκαν σε κανέναν προπονητή σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Μάταια όμως. Ο Σόλσκιερ δεν έχει καταφέρει μέχρι στιγμής να οδηγήσει την Γιουνάιτεντ σε κάποια επιτυχία, όμως το χειρότερο είναι πως με εκείνον στον πάγκο δεν φαίνεται φως στον ορίζοντα.

Υποτίθεται πως τη φετινή σεζόν οι φίλοι της ομάδας θα παρακολουθούσαν για πρώτη φορά την κανονική Μάντσεστερ. Εξαιρετικό ξεκίνημα στην Premier League με τέσσερις νίκες και μία μόλις ισοπαλία σε πέντε αγώνες. Κάπου εκεί ήρθε η κάτω βόλτα, με τρεις ήττες και μία ισοπαλία. Η «σφαλιάρα» από την Γιανγκ Μπόις στην πρεμιέρα των ομίλων του Champions League έφερε ακόμη περισσότερη εσωστρέφεια στις τάξεις του συλλόγου, ενώ ο διασυρμός από τη Λίβερπουλ έφτασε τους φίλους της ομάδας στα όριά τους.

To χρονικό μιας αποτυχημένης συνεργασίας

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Ο Σόλσκιερ αναλαμβάνει σε μια δύσκολη περίοδο τους «κόκκινους διαβόλους» που έχουν μείνει από την αρχή πολύ πίσω, όχι απλά από την κούρσα του τίτλου αλλά και από την τετράδα στην Αγγλία. Ο Νορβηγός εκτοξεύει τη Γιουνάιτεντ, προκαλώντας ένα μικρό σοκ στα αποδυτήρια με τις μεθόδους του, με τον τρόπο που χειρίζεται τα μίντια αλλά και τη σχέση του με τους ποδοσφαιριστές.

Στους πρώτους δέκα αγώνες είχε απολογισμό εννέα νίκες και μόλις μία ισοπαλία, δίνοντας ελπίδα στους φίλους της ομάδας πως κάτι καλό μπορεί να προκύψει από τη συνεργασία. Η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη, η σεζόν όμως τελείωσε με θετικό πρόσημο.Οι διοικούντες την Γιουνάιτεντ πείστηκαν πως ο Νορβηγός είναι αυτός που θα αλλάξει την ομάδα και θα την κάνει ξανά διεκδικήτρια.

Από εκείνη τη στιγμή τα πράγματα άρχισαν να περιπλέκονται. Την επόμενη χρονιά οι «κόκκινοι διάβολοι» καταφέρνουν να πάρουν την τρίτη θέση σχεδόν την τελευταία αγωνιστική και παράλληλα το εισητήριο για το Champions League, σε μια χρονιά όπου η Λίβερπουλ έκανε πλάκα στην Premier League και τερμάτισε ούσα πρώτη με 99 βαθμούς. Τίποτα αξιοσημείωτο σε μια σεζόν χωρίς τίτλους και ιδιαίτερες βλέψεις. Το γεγονός όμως πως η Γιουνάιτεντ, έστω και με αυτόν τον τρόπο κατάφερε να βγει στην Ευρώπη ήταν ένα συν για το Νορβηγό.

Tα πράγματα όμως αρχίζουν να μην εξελλίσονται όπως τα περίμεναν στο Μάντσεστερ, με τον αποκλεισμό από τον όμιλο της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης να φέρνει στο φως τις αδυναμίες του 48χρονου. Η Γιουνάιτεντ τερματίζει δεύτερη στην Αγγλία πίσω από τη Σίτι, η διαφορά από τη συμπολίτισσα όμως είναι εμφανής. To καλοκαίρι μάλιστα, η διοίκηση της ομάδας αποφάσισε να του  επεκτείνει το συμβόλαιο, σε μια κίνηση που μάλλον ήταν βιαστική.

Πάμε και στο σήμερα. Η Γιουνάιτεντ ικανοποιεί κάθε επιθυμία του Σόλσκιερ, με την ελπίδα πως επιτέλους ήρθε η ώρα για την μεγάλη επιστροφή. Το ξεκίνημα ιδανικό. Τέσσερις νίκες σε πέντε αναμετρήσεις και… ξαφνικά κατάρρευση. Η απρόσμενη ήττα από τη Γιανγκ Μπόις στην πρεμιέρα των ομίλων της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης σοκάρει τον οργανισμό της Γιουνάιτεντ, που από τότε δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι. 

Η ήττα από τη Λίβερπουλ σε συνδυασμό με την εικόνα αλλά και το σκορ, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Πέντε γκολ, τα τέσσερα στο ημίχρονο, με τον Σόλσκιερ να κοιτά αποσβολωμένος από τον πάγκο. Ίσως και ο ίδιος να καταλάβαινε εκείνη τη στιγμή πως απλά δεν μπορεί να κάνει κάτι. Η διοίκηση τον στηρίζει, οι φίλαθλοι όμως όχι. Εκεί καταλαβαίνει κανείς πως ο Νορβηγός έχασε τη μάχη.

Η εικόνα των φίλων της ομάδας να αποχωρούν από το ημίχρονο κατά εκατοντάδες είναι ενδεικτική και αποτυπώνει το μέγεθος του προβλήματος. 

Τελικά ποιος είναι ο κύριος Σόλσκιερ

Από την ώρα που ανέλαβε την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο Σόλσκιερ έχει δείξει πολλά και διαφορετικά πρόσωπα. Από ένας χαμογελαστός τύπος που έδινε χαρά και ελπίδα, έχει μετατραπεί σε έναν προπονητή χωρίς προσανατολισμό. Η περίοδος χάριτος έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Όχι από τη διοίκηση. Αλλά από τους φιλάθλους της ομάδας. Ο ίδιος ζυγίστηκε, μετρήθηκε αλλά βρέθηκε ανεπαρκής. 

Όσες φορές είχε τη δυνατότητα να κάνει το βήμα παραπάνω απέτυχε παταγωδώς. Ένα βήμα μπροστά και δυο πίσω. Δεν τίθεται καν ερώτημα εάν είναι αυτός που μπορεί να πάρει τη Γιουνάιτεντ στο επόμενο σκαλοπάτι. Πρέπει ο ίδιος να καταλάβει πως η δουλειά του τελείωσε, όσο και αν τον πονά το γεγονός. Έβαλε τον οργανισμό στις ράγες και ήρθε η ώρα να αποχωρήσει. Έκανε τους «κόκκινους διαβόλους» ξανά ομάδα, όμως τώρα ήρθε η ώρα να παραδώσει το χρίσμα σε κάποιον με την κατάλληλη τεχνογνωσία. 

Εάν το πράξει, κανείς δεν θα μπορεί να του πει τίποτα, με τον ίδιο να προφυλλάσει την υστεροφημία του. Εάν όχι, τότε θα τον δούμε να αποδομείται εντελώς στα μάτια των φίλων της oμάδας που λατρεύτηκε.

 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News